ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1992) 3 ΑΑΔ 565
17 Δεκεμβρίου, 1992
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, ΚΟΥΡΡΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΜΑΡΟΥΛΛΑ ΑΧΙΛΛΕΩΣ,
Εφεσείουσα - Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης - Καθ' ης η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 993).
Διοικητική Πράξη — Αιτιολογία — Ισχυρισμοί που προβάλλονται από τους δικηγόρους, όταν πια έχει προσβληθεί με προσφυγή η πράξη, δεν μπορούν να αποτελέσουν μέρος της αιτιολογίας της.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Εμπιστευτικές Εκθέσεις — Εκτίμηση της βαθμολογίας στις εμπιστευτικές εκθέσεις ως στοιχείου της Αξίας — Εκείνο που λαμβάνεται υπόψη είναι η γενική βαθμολογία και όχι η επιμέρους (Republic v. N. Roussos).
Η έφεση αυτή στράφηκε κατά της απόφασης του Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία απερρίφθη η προσφυγή της εφεσείουσας κατά του διορισμού των ενδιαφερομένων μερών, αντ' αυτής, στη θέση Επιθεωρητή Νοσοκόμων Ψυχιατρείου. Στη διάρκεια της ακρόασής της, η έφεση περιορίστηκε κατά του ενός των ενδιαφερομένων μερών μόνο, αμφισβητώντας καίρια τα ευρήματα της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ως προς την κλιμάκωση της αξίας των υποψηφίων τα οποία είχαν επικυρωθεί πρωτοδίκως.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, αποδεχόμενο την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Ισχυρισμοί που προβάλλονται από τους δικηγόρους, δεν μπορούν να αποτελέσουν μέρος της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης (JMC Polytrade ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ.294).
2. Δε συμφωνούμε με την αξιολόγηση της ΕΔΥ αναφορικά με την αξία της εφεσείουσας και του ενδιαφερόμενου μέρους. Η εφεσείουσα και το ενδιαφερόμενο μέρος, έχουν από το 1979 μέχρι το 1985 συμπεριλαμβανομένου, εκτός του 1982 που δε βαθμολογήθηκαν, ίση γενική βαθμολογία, δηλαδή η γενική βαθμολογία είναι "λίαν καλώς", παρόλο που υπάρχουν διαφορές στην επιμέρους βαθμολογία. Εκείνο που λαμβάνεται υπόψη είναι η γενική βαθμολογία και όχι η επιμέρους βαθμολογία. Στην Αναθεωρητική Έφεση Republic ν. Ν. Roussos (1987) 3 CLR 1217, 1224, η Ολομέλεια αποφάσισε ότι σημασία έχει η γενική αξιολόγηση και όχι η αξιολόγηση στα επιμέρους στοιχεία. Κατά συνέπεια δεν υπερέχει σε αξία το ενδιαφερόμενο μέρος έναντι της εφεσείουσας. Γι' αυτό το λόγο η απόφαση της ΕΔΥ πάσχει από πλάνη περί τα πράγματα.
Έφεση επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Παρτελλίδης ν. Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 480·
JMC Polytrade ν. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 294·
Republic ν. Ν. Roussos (1987) 3 C.L.R. 1217.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης του Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Α. Λοΐζου, Π) που δόθηκε στις 31 Αυγούστου, 1989 (Προσφυγή αρ. 442/89) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της εφεσείουσας και επικυρώθηκε ο διορισμός των ενδιαφερομένων μερών, στη θέση Επιθεωρητή Νοσοκόμων Ψυχιατρείου.
Α.Σ. Αγγελίδης, για την εφεσείουσα.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους εφεσίβλητους.
Ε. Αναστασιάδου (δ/νίς), για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Cur. adv. vult.
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.:- Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου, θα δώσει ο Δικαστής κ. Α. Κούρρης.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.:- Η έφεση στρέφεται εναντίον απόφασης του Προέδρου του Δικαστηρίου τούτου, ο οποίος στην άσκηση της πρωτοβάθμιας αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, απέρριψε την προσφυγή της εφεσείουσας και επικύρωσε το διορισμό των Σάββα Ν. Μιχαηλίδη και Βαλεντίνης Α. Χρίστου, ενδιαφερομένων μερών, στη θέση Επιθεωρητή Νοσοκόμων Ψυχιατρείου.
Κατά τη διάρκεια της ακρόασης της έφεσης ο δικηγόρος της εφεσείουσας απέσυρε την έφεση εναντίον του ενδιαφερόμενου μέρους Βαλεντίνης Α. Χρίστου και συνεπώς η έφεση εναντίον αυτού του ενδιαφερόμενου μέρους, απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) επικυρώνεται.
Ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Υγείας, με επιστολή του ημερομηνίας 9/8/85, που λήφθηκε από το Γραφείο της ΕΔΥ στις 12/8/85, ζήτησε την πλήρωση δύο κενών μόνιμων (Τακτικός Προϋπολογισμός) θέσεων Επιθεωρητή Νοσοκόμου Ψυχιατρείου, Ψυχιατρικές Υπηρεσίες.
Ακολουθήθηκαν οι κανονικές διαδικασίες και στις 28/11/85 η ΕΔΥ προήγαγε το ενδιαφερόμενο μέρος αντί της εφεσείουσας. Με την έφεσή της η εφεσείουσα επιδιώκει την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης. Τρία είναι τα βασικά νομικά ζητήματα που ήγειρε ο δικηγόρος της εφεσείουσας για να υποστηρίξει τη συζητούμενη έφεση. Είναι τα ακόλουθα:
(1) Η σύσταση του Διευθυντή εσφαλμένα κρίθηκε νόμιμη και/ή ορθή η αναφορά στα προσόντα.
(2) Εσφαλμένα δεν αποδόθηκε η δέουσα σημασία στην αρχαιότητα της εφεσείουσας.
(3) Η ΕΔΥ τελούσε υπό πλάνη όσον αφορά τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους.
Το απόσπασμα της πρωτόδικης απόφασης το οποίο είναι σχετικό με την εκκαλούμενη υπόθεση, είναι το εξής:
"Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αφορά τις συστάσεις του προϊσταμένου του τμήματος. Ήταν η εισήγηση του ευπαιδεύτου δικηγόρου των αιτητριών ότι το Δικαστήριο στην άσκηση της Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας του εξετάζει (scrutinize) τους λόγους που δόθηκαν για τη σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος για να διαπιστώσει κατά πόσο συνάδουν με τη γενική εικόνα των υποψηφίων. Σύμφωνα με τα πρακτικά της Επιτροπής η σύσταση του προϊσταμένου του τμήματος βασίζετο πάνω στην υπεροχή των ενδιαφερομένων μερών, στις εμπιστευτικές εκθέσεις έναντι των αιτητών.
Έχω εξετάσει με προσοχή τους λόγους που έδωσε ο προϊστάμενος προς υποστήριξη των συστάσεών του, κρίνω ότι συνάδουν πλήρως με τη γενική εικόνα των υποψηφίων, όπως αυτή εμφανίζεται στα σχετικά διοικητικά έγγραφα που ήταν ενώπιον της Επιτροπής. Επομένως η Επιτροπή νόμιμα μπορούσε να λάβει υπόψη τις συστάσεις του προϊσταμένου του τμήματος και για το λόγο αυτό ο δεύτερος - και τελευταίος - λόγος ακυρώσεως δεν ευσταθεί.
Εν όψει της υπεροχής των ενδιαφερομένων μερών σε ότι αφορά την αξία η αρχαιότητα των αιτητών δεν μπορούσε να βαρύνει την πλάστιγγα προς το μέρος τους γιατί είναι νομολογημένο ότι η αρχαιότητα επικρατεί όταν όλοι οι άλλοι παράγοντες είναι ίσοι· και στην κρινόμενη υπόθεση δεν ήταν. (Βλέπε Παρτελλίδης ν. Δημοκρατίας (1969) 3 Α.Α.Δ. 480.)"
Ο Διευθυντής Ψυχιατρικών Υπηρεσιών, εξέφρασε τις κρίσεις και συστάσεις του ενώπιον της ΕΔΥ και στα πρακτικά της αναφέρονται τα εξής:
"Για την άλλη θέση συστήνεται ο Σάββας Μιχαηλίδης, ο οποίος υπερέχει σε αξία και έχει δίπλωμα για Teaching of Nursing Pupils. Όσον αφορά την αρχαιότητα αυτός είναι τελευταίος. Δεν πιστεύει ότι η Μαρούλλα Αχιλλέως και ο Νικολαΐδης υπερέχουν σε προσόντα, γιατί ο Μιχαηλίδης έχει τα ίδια προσόντα με αυτούς. Η Μαρούλλα Αχιλλέως όμως υπερέχει σε αρχαιότητα."
Η ΕΔΥ έλαβε υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων, την αρχαιότητα τους και επίσης υιοθέτησε τη σύσταση του Διευθυντή για το Σάββα Μιχαηλίδη, ο οποίος παρόλο που στην προηγούμενη θέση υστερούσε σε αρχαιότητα, ωστόσο κατά την κρίση της ΕΔΥ, η υπεροχή του στις εμπιστευτικές εκθέσεις έναντι των άλλων δύο ήταν σαφής.
Ο δικηγόρος της εφεσείουσας εισηγήθηκε ότι η σύσταση του Τμηματάρχη ενώπιον της ΕΔΥ πάσχει διότι συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων και παραπλάνησε την ΕΔΥ. Συγκεκριμένα, ο Τμηματάρχης ανάφερε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Σάββας Μιχαηλίδης υπερέχει σε αξία των δύο αιτητών. Η σύσταση του Διευθυντή για το ενδιαφερόμενο μέρος Σάββα Μιχαηλίδη, υιοθετήθηκε από την ΕΔΥ, η οποία αναφέρει ότι η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους στις εμπιστευτικές εκθέσεις, έναντι των άλλων δύο, είναι σαφής.
Ο δικηγόρος της εφεσίβλητης υπέβαλε ότι στην εκκαλούμενη απόφαση, η ΕΔΥ ορθά και νόμιμα υιοθέτησε τις συστάσεις του Διευθυντή, διότι αυτές ήταν σύμφωνες με τα καθιερωμένα νόμιμα κριτήρια.
Παρόλο που προκύπτει από τα πρακτικά της ΕΔΥ ότι τόσο η ίδια όσο και ο Διευθυντής έκριναν ότι τα προσόντα των υποψηφίων ήταν περίπου ίσα, ο δικηγόρος της εφεσίβλητης εισηγήθηκε ότι το πιστοποιητικό του ενδιαφερομένου μέρους Teaching of Nursing Pupils είναι επιπρόσθετο προσόν συναφές προς τα καθήκοντα της θέσης και παρόλο που δε θεωρείται πλεονέκτημα από το Σχέδιο Υπηρεσίας, του καταλογίζεται κάποια βαρύτητα.
Η ΕΔΥ δεν έκανε καμιά αναφορά στο πιο πάνω πτυχίο. Ισχυρισμοί που προβάλλονται από τους δικηγόρους, δεν μπορούν να αποτελέσουν μέρος της αιτιολογίας της επίδικης απόφασης (JMC Polytrade ν. Δημοκρατίας, Αναθεωρητική Έφεση αρ. 900, ημερομηνίας 16/7/92).
Δε συμφωνούμε με το δικηγόρο της εφεσίβλητης ότι η ΕΔΥ νόμιμα υιοθέτησε τις συστάσεις του Διευθυντή, και ότι αυτές ήταν σύμφωνες με τα καθιερωμένα νόμιμα κριτήρια. Ο Διευθυντής εισηγήθηκε στην Επιτροπή ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει σε αξία, η ΕΔΥ υιοθέτησε τη σύστασή του αυτή και στα πρακτικά της αναφέρει ότι η υπεροχή του ενδιαφερομένου μέρους στις εμπιστευτικές εκθέσεις έναντι της εφεσείουσας, είναι σαφής.
Δε συμφωνούμε με την πιο πάνω αξιολόγηση της ΕΔΥ αναφορικά με την αξία της εφεσείουσας και του ενδιαφερόμενου μέρους. Η εφεσείουσα και το ενδιαφερόμενο μέρος, έχουν από το 1979 μέχρι το 1985 συμπεριλαμβανομένου, εκτός του 1982 που δε βαθμολογήθηκαν, ίση γενική βαθμολογία, δηλαδή η γενική βαθμολογία είναι "λίαν καλώς", παρόλο που υπάρχουν διαφορές στην επιμέρους βαθμολογία. Εκείνο που λαμβάνεται υπόψη είναι η γενική βαθμολογία και όχι η επιμέρους βαθμολογία. Στην Αναθεωρητική Έφεση Republic v. N. Roussos (1987) 3 CLR 1217, 1224, η Ολομέλεια αποφάσισε ότι σημασία έχει η γενική αξιολόγηση και όχι η αξιολόγηση στα επιμέρους στοιχεία. Κατά συνέπεια δεν υπερέχει σε αξία το ενδιαφερόμενο μέρος έναντι της εφεσείουσας. Γι' αυτό το λόγο η απόφαση της ΕΔΥ πάσχει για πλάνη περί τα πράγματα.
Για το λόγο αυτό, η έφεση επιτρέπεται. Η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους, ακυρώνεται. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα.
Έφεση επιτρέπεται χωρίς διαταγή για έξοδα.