|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 2399
7 Ιουλίου, 1990
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CONSERVAS ALVA LIMITADA,
Αιτητές,
v.
ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 260/88).
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστικός έλεγχος — Επέμβαση Δικαστηρίου — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε αποφάσεις της Διοίκησης που λαμβάνονται μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της εξουσίας εκτός εάν υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο ή υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας — Με βάση την πιο πάνω αρχή επικυρώθηκε απόφαση του Εφόρου Εταιρειών για μη διαγραφή εμπορικού σήματος από το σχετικό Μητρώο.
Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του εμπορικού σήματος ΜΙΝΕRVA υπ' αρ. 22656, σε σχέση με προϊόντα της Κλάσης 29, από 1.6.1982. Στις 6.9.1985, ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης υπέβαλε αίτηση και πέτυχε περιορισμό του σήματος ώστε να εξαιρούνται τα εγκυτιωμένα ψάρια. Στις 12.10.1984, οι αιτητές ζήτησαν με αίτηση υπ' αρ. 25543 την εγγραφή της λέξης MINERVA ως σήματος στην κλάση 29 σε σχέση με εγκυτιωμένα προϊόντα περιλαμβανομένων εγκυτιωμένων ψαριών. Στις 13.10.1984, οι αιτητές είχαν ζητήσει τη διαγραφή του σήματος υπ' αρ. 22656 από το Μητρώο για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για εγγραφή του δικού τους σήματος.
Η αίτηση για διαγραφή του σήματος απορρίφθηκε. Επίσης ο καθ' ου η αίτηση αποφάσισε όπως τα εμπορεύματα του εμπορικού σήματος υπ' αρ. 22656 περιορισθούν με τον αποκλεισμό των ψαριών, για τα οποία το εμπορικό σήμα είχε εγγραφεί.
Στην προσφυγή κατά της πιο πάνω απόφασης οι αιτητές εισηγήθηκαν ότι ο καθ' ου η αίτηση επλανήθη περί το νόμο, άσκησε πλημμελώς τη διακριτική του ευχέρεια και κατέληξε σε απόφαση η οποία δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή αποφάνθηκε ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση λήφθηκε μέσα στα πλαίσια άσκησης της διακριτικής του ευχέρειας και εφόσο δεν σημειώθηκε πλάνη περί το νόμο ή υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας, δεν υπήρχε πεδίο για επέμβαση προς αντικατάστασή της.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Merck v. Republic and Another (1972) 3 C.L.R. 548,
Curzon Tobacco v. Republic (1979) 3 C.L.R. 151,
White Horse Distillers v. El Greco and Another (1987) 3 C.L.R. 531.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Eφόρου Eταιρειών με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα των αιτητών για διαγραφή της λέξης MINEPBA ως εμπορικό σήμα στην κλάση 29 σε σχέση με εγκυτιωμένα προϊόντα, εξαιρουμένων των εγκυτιωμένων ψαριών, όπως είχε εγγραφεί μετά την αίτηση των Paterson Zochonis P.L.C. αρ. 22656 έτσι ώστε να προχωρήσει η αίτηση αρ. 25543 για εγγραφή της ίδιας λέξης ως εμπορικό σήμα για εγκυτιωμένα προϊόντα των αιτητών, συμπεριλαμβανομένων και εγκυτιωμένων ψαριών.
Ε. Χρυσοστομίδου, για τους Αιτητές.
Λ. Κουρσουμπά, Aνώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Kαθ' ου η αίτηση.
Θ. Μόντης, για το Eνδιαφερόμενο πρόσωπο.
Cur. adv. vult.
MAΛAXTOΣ, Δ.: Την 1.6.1982, οι Paterson Zochonis PLC - το ενδιαφερόμενο μέρος - ζήτησαν με την αίτησή τους, Αρ. 22656 την εγγραφή της λέξης MINERVA γραμμένης με απλά κεφαλαία ως εμπορικού σήματος στην Κλάση 29 του Παραρτήματος IV των Κανονισμών Εμπορικών Σημάτων σε σχέση με όλα τα προϊόντα της Κλάσης 29. Το σήμα έγινε δεκτό για εγγραφή στο Μέρος Α΄ του Μητρώου.
Στις 6.9.1985, ο εγγεγραμμμένος ιδιοκτήτης υπόβαλε αίτηση και επέτυχε περιορισμό του σήματος ώστε να εξαιρούνται τα εγκυτιωμένα ψάρια. Στις 12.10.1984, οι Conservas Alva Ltd - οι αιτητές - ζήτησαν με την αίτησή τους Αρ. 25543 την εγγραφή της λέξης MINERVA γραμμένης με απλά κεφαλαία γράμματα ως σήματος στην κλάση 29 σε σχέση με εγκυτιωμένα προϊόντα περιλαμβανομένων εγκυτιωμένων ψαριών. Σ' αυτή την αίτηση υπήρξε ένσταση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 του Νόμου Περί Εμπορικών Σημάτων, Κεφ. 268, λόγω ομοιότητας με το ήδη εγγεγραμμένο σήμα 22656 ανήκον στο ενδιαφερόμενο μέρος. Εντούτοις, αυτή η αίτηση για εγγραφή δεν προχώρησε ενόψει άλλης αιτήσεως που υποβλήθηκε από τους αιτητές. Στις 13.10.1984, οι αιτητές είχαν ζητήσει τη διαγραφή (expungement) του σήματος με αριθμό 22656 από το Μητρώο για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε να προχωρήσει η εγγραφή του δικού τους σήματος 25543.
Ο καθ' ου η αίτηση, αφού έδωσε την ευκαιρία στους αιτητές και στο ενδιαφερόμενο μέρος να παρουσιάσουν την υπόθεσή τους, εξέδωσε την αιτιολογημένη απόφασή του στις 4.1.88 με την οποία αποφάσισε ότι:
"(1) The applicants for rectification are persons aggrieved within the meaning of s.28 and 33 of the Trade Marks Law, Cap. 268 (as amended), and
(2) On the circumstances of the present application, I cannot infer that the trade mark sought to be expunged was registered without any bona fide intention by the registered proprietor that it should be used or that there is no bona fide intention to use it for some of the goods of the specification for which it is registered within the meaning of s.28 of the Trade Marks Law Cap. 268 (as amended), or that the mark ought never to have been registered or that it is liable to be removed under the powers given to the Registrar by s.33 of the Law (Cap. 268).
(3) On the other hand the applicants for the expungement have not proved to me on what foodstuffs they use their mark other than canned fish; they have not discharged the onus of proof cast upon them to prove to me that the registered trade mark should be expunged, for all the goods of the specification, other than for canned fish or fish in general (as canned fish and raw or smoked fish, etc. are goods falling in the same description)".
Επίσης, ο καθ' ου η αίτηση, αποφάσισε όπως, ο κύκλος εμπορευμάτων που περιλαμβάνονται στο πιο πάνω εμπορικό σήμα με αριθμό 22656, περιορισθεί με τον αποκλεισμό των ψαριών, από τα εμπορεύματα, για τα οποία το εμπορικό σήμα είχεν εγγραφεί.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης, οι αιτητές καταχώρησαν την
παρούσα προσφυγή με την οποία ζητούν:
"Α. Declaration by the Court that the judgment of the Registrar of Trade Marks dated 4th January, 1988, and communicated to the applicants through their Agents in Cyprus and by which she directed the limitation of the specification of goods of the respondents' registration No. 22656 MINERVA in class 29 of the classification of goods by deleting therefrom conserves including canned fish or otherwise instead of directing the expungement of the said trade mark from the register of trade marks, Cyprus, as a whole is null and void and of no effect whatsoever as decided against the provisions of the Constitution and/or in excess or abuse of powers".
Ήταν εισήγηση του ευπαίδευτου συνήγορου των αιτητών ότι ο καθ' ου η αίτηση επλανήθη περί το νόμο, άσκησε πλημμελώς τη διακριτική του εξουσία και κατέληξε σε απόφαση η οποία δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Έχω την άποψη, ότι οι αρχές που διέπουν το δικαστικό έλεγχο των αποφάσεων του καθ' ου η αίτηση, στις περιπτώσεις αιτήσεων για εγγραφή εμπορικών σημάτων, πρέπει να είναι ταυτόσημες με τις αρχές που διέπουν το δικαστικό έλεγχο αποφάσεων του καθ' ου η αίτηση, σε σχέση με διαγραφή σήματος ή διόρθωση του καταλόγου.
Οι αρχές αυτές έχουν διατυπωθεί σε σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Merck ν. Republic (1972) 3 C.L.R. 548, ο Δικαστής Α. Λοΐζου, όπως ήταν τότε, είπε τα πιο κάτω στη σελίδα 564:
"To my mind, the Registrar in exercising his discretion, is not limited to any particular type of consideration. He must exercise it judicially on reasonable grounds which are capable of being clearly stated. He has to examine the possible confusions or difficulties which might arise in consequence of the registration of the trade mark or the possible impairment of the rights of other traders to do that which, apart from the registration, might be their ordinary mode of carrying on their business.
The point, therefore, that arises for consideration, is the extent to which this Court will interfere with the exercise of administrative discretion. This matter has been the subject of judicial pronouncement in a number of cases (See, inter alia, Jacovos Jacovides ν. The Republic (1966) 3 C.L.R. page 212, Impalex Agencies Ltd. ν. The Republic (1970) 3 C.L.R. 361, and Psaras ν. The Ministry of Commerce and Industry (1971) 3 C.L.R. 151). This Court, will not interfere with such a discretion if due weight has been given to all material facts, it has not been based on a misconception of law or fact and it was not exercised in excess or abuse of power. In the present case I have come to the conclusion that it was reasonably open to the Registrar to arrive at the conclusion that he did on the material before him. This Court will not substitute its discretion for that of the Registrar, the appropriate authority under the law in this case, since he exercised same judicially and neither in abuse or excess of power, nor contrary to law. This ground, therefore, fails."
Στην υπόθεση Curzon Tobacco ν. Republic (1979) 3 C.L.R. 151 απόφαση της Ολομέλειας, αναφέρθηκαν τα πιο κάτω στη σελ. 158:
"The appellants have failed to persuade us that either the judgment of the learned trial Judge on the point hereinabove quoted was wrong in law or the sub-judice administrative decision was contrary to law or reached in excess or abuse of power. As repeatedly stated, this Court will not interfere with the discretion of the administration if due weight has been given to all material facts, if it has not been based on a misconception of Law or fact and if it was not exercised in excess or abuse of power. In the present case we have come to the conclusion that it was reasonably open to the respondent to arrive at the decision that he did on the matter before him".
Στη White Horse Distillers ν. El Greco and Another (1987) 3 C.L.R. 531, απόφαση της Ολομέλειας, αναφέρθηκαν τα πιο κάτω στη σελ. 534:
"It is the well established approach of our Supreme Court, on the basis of the principles governing the exercise of its jurisdiction as an administrative decision regarding the registrability of a trade mark if such decision was reasonably open to the Registrar of Trade Marks and does not substitute its own evaluation in the place of that of the Registrar (see, inter alia, in this respect, Merck ν. The Republic (1972) 3 C.L.R. 548, 564, Seven-Up Company ν. The Republic (1973) 3 C.L.R. 612, 621, Curzon Tobacco Co. Ltd. ν. The Republic (1975) 3 C.L.R. 363, 369, and on appeal (1979) 3 C.L.R. 151, 158, Beecham Group Ltd. ν. The Republic (1982) 3 C.L.R. 622, 632, P.M. & G. Stavrinides Clothing Industries Ltd. ν. The Republic (1983) 3 C.L.R. 98, 107, Effems A. G. ν. The Republic (1985) 3 C.L.R. 793, 798, Pepsi Co. Inc. v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 1092, 1102 and Fisons Ltd. ν. The Registrar of Trade Marks (1985) 3 C.L.R. 2318, 2327."
Στην κρινόμενη υπόθεση οι αιτητές απότυχαν να πείσουν Δικαστήριο τούτο ότι η επίδικη απόφαση ήταν αντίθετη με το νόμο ή ότι λήφθηκε καθ' υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας. Αντίθετα είμαι ικανοποιημένος ότι η επίδικη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή στον καθ' ου η αίτηση με βάση τα ενώπιόν του στοιχεία και δεν υπάρχει χώρος για επέμβαση αυτού του Δικαστηρίου.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.