Λύρας Nικόλαος ν. Δήμου Λακατάμιας (1990) 3 ΑΑΔ 2141

Δήμοι — Δημοτικοί Yπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Oυσιώδης χρόνος κατοχής των προσόντων από τους υποψηφίους — H βασική αρχή του διοικητικού δικαίου από τη νομολογία — Eπί μέρους νομολογιακά πορίσματα.

Aίτηση Aκυρώσεως — Έννομο συμφέρον — Yπάλληλοι — Έλλειψη εννόμου συμφέροντος προσβολής διορισμού ή προαγωγής στο πρόσωπο υποψηφίου που δεν κατείχε τα απαιτούμενα προς επιλογή προσόντα — Aυτεπάγγελτη εξέταση από το Δικαστήριο.

O αιτητής προσέφυγε κατά του αποκλεισμού της υποψηφιότητάς του για τη θέση του Δημοτικού Mηχανικού, στο Δήμο Λακατάμιας.

Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας ως απαράδεκτη την προσφυγή, αποφάσισε ότι:

1. To βασικό νομικό ζήτημα το οποίο θα πρέπει να αποφασιστεί στην παρούσα υπόθεση, αφορά τα χρονικά πλαίσια εντός των οποίων ένας υποψήφιος για μιά θέση διορισμού ή προαγωγής θα πρέπει να κατέχει τα απαιτούμενα βάσει του Σχεδίου Υπηρεσίας προσόντα.

Το γεγονός ότι ο αιτητής κατά την τελευταία μέρα υποβολής των αιτήσεων για την επίδικη θέση, που ήταν η 11η Φεβρουαρίου, 1989, δεν είχε εγγραφεί στο Μητρώο Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων, όπως απαιτούσαν τα Σχέδια Υπηρεσίας της θέσης, δεν αμφισβητείται από το δικηγόρο του αιτητή. Προβάλλεται όμως ο ισχυρισμός πως ο αιτητής προσκόμισε το σχετικό πιστοποιητικό και έγινε δεχτός κατά την προφορική εξέταση ενώπιον της Επιτροπής Προσωπικού του Δήμου. Κατά συνέπεια αυτός κρίθηκε ως κατέχων τα αναγκαία από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα.

Το ζήτημα της ουσιώδους ημερομηνίας κατά την οποία ένας υποψήφιος θα πρέπει να κατέχει τα ελάχιστα προσόντα που προνοούν τα Σχέδια Υπηρεσίας, έχει αποφασιστεί ότι είναι η τελευταία μέρα για την υποβολή των αιτήσεων, απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Republic v. Pericleous (1984) 3 C.L.R. 577.

Στην πιο πάνω απόφαση υιοθετείται βασική αρχή του Διοικητικού Δικαίου.

Το γεγονός ότι η Επιτροπή Προσωπικού κάλεσε τον αιτητή σε προσωπική εξέταση, άρα κατά συνέπεια τον είχε κρίνει ότι κατείχε τα αναγκαία από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα, δεν ευσταθεί. Σχετική με το σημείο τούτο η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 838 στην υπόθεση Cyprus Tourism Organization v. Pitsillides (1988) 3(C) C.L.R. 2154.

2. Έχει επανειλημμένα νομολογηθεί σε σωρεία αποφάσεων πως ένα πρόσωπο για να έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει το διορισμό ή την προαγωγή κάποιου σε μια θέση θα πρέπει να κατέχει το ίδιο τα προσόντα για κατάληψη της θέσης.

Η Επιτροπή Προσωπικού του καθ' ου η αίτηση Δήμου έκρινε πως ο αιτητής δεν κατείχε κατά την τελευταία ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων, δηλαδή, την 11η Φεβρουαρίου, 1989, το απαιτούμενο προσόν της εγγραφής του στο Μητρώο Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων με βάση τις πρόνοιες του Νόμου περί Εγγραφής Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων.

Το Δικαστήριο επιλαμβάνεται και εξετάζει αυτεπάγγελτα (ex proprio motu) το ζήτημα της ύπαρξης έννομου συμφέροντος γιατί είναι θέμα δημόσιας τάξης. O αιτητής στερείται του απαιτούμενου εννόμου συμφέροντος.

Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Aναφερόμενες υποθέσεις:

Republic v. Pericleous (1984) 3(A) C.L.R. 577,

Κλεάνθους ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) A.A.Δ. 250,

Cyprus Tourism Organization ν. Pitsillides (1988) 3(C) C.L.R. 2154,

Philippou v. Republic 4 R.S.C.C. 139,

Neophytou v. Republic (1964) C.L.R. 280,

Constantinou and Another v. Republic (1966) 3 C.L.R. 174,

Santos and Others v. Republic (1969) 3 C.L.R. 28,

Constantinidou v. Republic (1974) 3 C.L.R. 416,

Paraskevopoulou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 647,

Meletis and Others v. Cyprus Ports Authority and Another (1986) 3(A) C.L.R. 418,

Meletis and Others v. Cyprus Ports Authority and Another (1987) 3(C) C.L.R. 1984,

Republic v. Christoudhia and Another (1988) 3(C) C.L.R. 2622.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Δήμου Λακατάμιας να αποκλείσει τον αιτητή από τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος για τη θέση Δημοτικού Mηχανικού, στο Δήμο Λακατάμιας.

M. Πανταζή, για Κούσιο, για τον Αιτητή.

E. Οδυσσέως, για τον Καθ' ου η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ, Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή αυτή ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση Δήμου, ημερομηνίας 18/5/89, η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 20/5/89 και με την οποία απέκλειε τον αιτητή από τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος για τη θέση Δημοτικού Μηχανικού του Δήμου Λακατάμιας, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι σε συντομία τα ακόλουθα:

Ο καθ' ου η αίτηση προκήρυξε μια κενή μόνιμη θέση Δημοτικού Μηχανικού του Δήμου Λακατάμιας και κάλεσε τους ενδιαφερόμενους οι οποίοι κατείχαν τα απαιτούμενα από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα, να υποβάλουν τις αιτήσεις τους όχι αργότερα από τις 11/2/89. Τα σχετικά Σχέδια Υπηρεσίας κατατέθηκαν στο φάκελο του Δικαστηρίου σαν Επισυνημμένο 1 στην ένσταση. Ο αιτητής υπέβαλε έγκαιρα αίτηση για την πιο πάνω θέση (βλέπε Επισυνημμένο 2) και ο καθ'ου η αίτηση με επιστολή του, ημερομηνίας 10/4/89 (βλέπε Επισυνημμένο 3), κάλεσε τόσο τον αιτητή όσο και άλλους υποψηφίους σε προφορική συνέντευξη. Με την ίδια επιστολή ο αιτητής ειδοποιήθηκε πως για να γίνει δεχτός στην προφορική εξέταση επιβάλλετο να προσκομίσει την εγγραφή του στο Μητρώο Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων, που δεν είχε συνυποβάλει με την αίτηση του για διορισμό, όπως απαιτούσαν τα Σχέδια Υπηρεσίας.

Ακολούθως ο αιτητής εμφανίστηκε στις 19/4/89 για προφορική εξέταση ενώπιον της Επιτροπής Προσωπικού του Δήμου. Κατά την ίδια ημερομηνία ο αιτητής παρουσίασε Πιστοποιητικό Εγγραφής του στο Μητρώο Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων Κύπρου, ημερομηνίας 31/5/90, σύμφωνα με το οποίο ο αιτητής ενεγράφη στο εν λόγω Μητρώο στις 12/4/89.

Ακολούθησε επιστολή του καθ' ου η αίτηση Δήμου προς τον αιτητή, ημερομηνίας 20/5/89, (βλέπε Επισυνημμένο 4), με την οποία πληροφορούσε τον αιτητή ότι κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 18/5/89, αφού μελετήθηκε η αίτησή του για διορισμό στη θέση του Δημοτικού Μηχανικού, διαπιστώθηκε ότι μέχρι την τελευταία μέρα υποβολής αιτήσεων, που σύμφωνα με την προκήρυξη της θέσης ήταν η 11η Φεβρουαρίου, 1989, δεν είχε εγγραφεί στο Μητρώο Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων όπως απαιτούσε το εγκεκριμένο Σχέδιο Υπηρεσίας. Για το λόγο αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε πως ο αιτητής δεν μπορούσε να είναι υποψήφιος για τη θέση γιατί δεν κατείχε τα αναγκαία από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα.

Εναντίον της πιο πάνω απόφασης του καθ' ου η αίτηση, ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα προσφυγή.

To βασικό νομικό ζήτημα το οποίο θα πρέπει να αποφασιστεί στην παρούσα υπόθεση, αφορά τα χρονικά πλαίσια εντός των οποίων ένας υποψήφιος για μια θέση διορισμού ή προαγωγής θα πρέπει να κατέχει τα απαιτούμενα βάσει του Σχεδίου Υπηρεσίας προσόντα.

Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση Δήμου αντικρούοντας τους πιο πάνω ισχυρισμούς αναφέρει πως το γεγονός ότι η Επιτροπή Προσωπικού δέχτηκε τον αιτητή σε προσωπική συνέντευξη στις 19/4/89, ουδόλως επηρεάζει τη νομιμότητα της διαδικασίας και της ληφθείσας απόφασης και το γεγονός αυτό δε συμπληρώνει το κενό που υπήρχε λόγω της μη εμπρόθεσμης εγγραφής του. Επίσης προσθέτει πως η αναγκαιότητα για εγγραφή στο Μητρώο δεν είναι τυπική προϋπόθεση αλλά ουσιαστικό προσόν και παραπέμπει σε σχετικές αποφάσεις για στήριξη του ισχυρισμού του.

Το ζήτημα της ουσιώδους ημερομηνίας κατά την οποία ένας υποψήφιος θα πρέπει να κατέχει τα ελάχιστα προσόντα που προνοούν τα Σχέδια Υπηρεσίας, έχει αποφασιστεί ότι είναι η τελευταία μέρα για την υποβολή των αιτήσεων. Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Republic ν. Pericleous (1984) 3 C.L.R. 577, το ουσιώδες απόσπασμα από τη σελίδα 586, αναφέρει τα ακόλουθα:

"With the aforesaid in mind we have considered the issues raised before us very carefully as they are of great importance because of their general application and their consequence to public officers or prospective candidates for public offices and we have come to the conclusion that the first material date at which a candidate must possess the required qualifications in the case of a First Entry and First Entry and Promotion Post, is the last date of the period prescribed in the advertisement for the vacancy by which applications have to be submitted and in respect of Promotion Posts only where no applications are made, inevitably it is the date on which the request for the filling of a vacancy under section 17 of the Law is received by the Commission. These dates are the dates on which the substance the administrative process for appointments and promotions by the Commission is set in motion. They are as such impersonal in character and unrelated to the expeditious or delayed action of the appropriate administrative organ concerned with such appointments and promotions and which are fundamental safeguards for good and proper administration. Needless to say that the candidates must continue to possess the required qualifications also on the day the decision to appoint or promote him is made. And we agree on this point with the learned trial Judge."

Στην πιο πάνω απόφαση υιοθετείται βασική αρχή του Διοικητικού Δικαίου. Παραπέμπω σχετικά στο Σύγγραμμα του Στασινόπουλου, "Μαθήματα Διοικητικού Δικαίου" (έκδοση 1957), όπου στη σελίδα 315 αναφέρονται τα ακόλουθα:

"Νεωτάτη νομολογία του Συμβουλίου Επικρατείας δέχεται ότι η τασσομένη προθεσμία δια την υποβολήν αιτήσεων προς διορισμόν εις θέσεις πληρουμένας άνευ διαγωνισμού δεν δύναται να παραταθή μετά την λήξιν αυτής, διότι ούτως η διαδικασία χάνει τον αντικειμενικόν και απρόσωπον χαρακτήρα, ον είχεν εν αρχή, ότε δεν ήτο γνωστόν οποία πρόσωπα θα υπέβαλλον αιτήσεις."

Επί του ιδίου θέματος βλέπε επίσης την απόφαση Σάββας Κλεάνθους ν. Δημοκρατίας (1989) 3(B) A.A.Δ. 250. Το σχετικό απόσπασμα στη σελίδα 258 αναφέρει τα ακόλουθα:

"Πάνω σε αυτό το ζήτημα οι δικηγόροι έκαμαν πρόσθετη αγόρευση ενώπιόν μου. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας εισηγήθηκε πως πολύ ορθά, και βάσει της απόφασης Δημοκρατία ν. Περικλέους (1984) 3 Α.Α.Δ. 577, η Ε.Δ.Υ. δεν έλαβε υπόψη το πτυχίο αυτό. Αντίθετα, ο δικηγόρος του αιτητή διαφοροποιεί την υπόθεση Περικλέους από τα γεγονότα της παρούσας, λέγοντας πως η υπόθεση αυτή καθορίζει πως ένας υποψήφιος πρέπει να έχει τα ελάχιστα προσόντα που προνοούν τα σχέδια υπηρεσίας κατά την ημερομηνία που ορίζει η Επίσημη Εφημερίδα ως την τελευταία για την υποβολή των αιτήσεων, όχι όμως και τα περιπλέον, ως πλεονέκτημα, τα οποία η Επιτροπή πρέπει να λαμβάνει υπόψη κατά το χρόνο πλήρωσης των θέσεων."

Το γεγονός ότι η Επιτροπή Προσωπικού κάλεσε τον αιτητή σε προσωπική εξέταση, άρα κατά συνέπεια τον είχε κρίνει ότι κατείχε τα αναγκαία από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα, δεν ευσταθεί. Παραπέμπω σχετικά με το σημείο τούτο στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Cyprus Tourism Organization v. Pitsillides (1988) 3(C) C.L.R. 2154, στο σχετικό απόσπασμα από τη σελίδα 2168:

"We find no merit in the allegation that, once the applicant was invited to an interview, as a matter of proper administration, the appellant should have considered him for promotion up to the final stage of the process, irrespective of whether he possessed or not the qualifications prescribed by the scheme of service.

It is well settled that the lack of the required qualification deprives a candidate from legitimate interest under paragraph 2 of Article 146 of the Constitution, which is a condition precedent of the annulment jurisdiction of an Administrative Court."

Έχει επανειλημμένα νομολογηθεί σε σωρεία αποφάσεων πως ένα πρόσωπο για να έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει το διορισμό ή την προαγωγή κάποιου σε μια θέση θα πρέπει να κατέχει το ίδιο τα προσόντα για κατάληψη της θέσης. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Anastasios Philippou v. The Republic (Public Service Commission) 4 R.S.C.C. 139, 140, 141, Costas Neophytou v. The Republic of Cyprus through the Public Service Commission (an Independent Body) 1964 C.L.R. 280, Sophocles Constantinou and Another v. The Republic of Cyprus through the Public Service Commission (1966) 3 C.L.R. 174, Michael Santos and Others v. Republic (Public Service Commission) (1969) 3 C.L.R. 28, 33, Mary Constantinidou and Others v. Republic (Public Service Commission) (1974) 3 C.L.R. 416, 418, Paraskevopoulou v. Republic (1980) 3 C.L.R. 647, Meletis and Others v. C.P.A. and Another (1986) 3 C.L.R. 418, Antonis Meletis and Others v. 1. The Cyprus Ports Authority, 2. The Council of Ministers (1987) 3(C) C.L.R. 1984).

Στην υπόθεση The Republic of Cyprus through the Attorney-General of the Republic and Another v. Maria Christoudhia and Another (1988) 3(C) C.L.R. 2622· ειπώθηκαν τα εξής:

"The point is that a person acquires a legitimate interest to challenge a first entry appointment in the Public Service only when he applies within the period prescribed by the advertisement published for that purpose inviting applications and he has the relevant qualifications."

Η Επιτροπή Προσωπικού του καθ'ου η αίτηση Δήμου έκρινε πως ο αιτητής δεν κατείχε κατά την τελευταία ημερομηνία υποβολής των αιτήσεων, δηλαδή, την 11η Φεβρουαρίου, 1989, το απαιτούμενο προσόν της εγγραφής του στο Μητρώο Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων με βάση τις πρόνοιες του Νόμου περί Εγγραφής Πολιτικών Μηχανικών και Αρχιτεκτόνων.

Το Δικαστήριο επιλαμβάνεται και εξετάζει αυτεπάγγελτα (ex proprio motu) το ζήτημα της ύπαρξης έννομου συμφέροντος γιατί είναι θέμα δημόσιας τάξης. (Mary Constantinidou and Others v. Republic (1974) 3 C.L.R. 416, 418).

Για όλους τους πιο πάνω λόγους τους οποίους εξέθεσα, κατέληξα στο συμπέρασμα πως ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή στερείται έννομου συμφέροντος το οποίο να έχει προσβληθεί από την επίδικη διοικητική απόφαση, όπως απαιτεί το Άρθρο 146(2) του Συντάγματος.

Η προσφυγή απορρίπτεται και η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.

H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία