|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 2 ΑΑΔ 175
7 Ιουνίου, 1996
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στές]
ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσείων,
ν.
ΝΙΚΟΥ ΣΧΙΖΑ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Εφεσιβλήτων.
(Ποινικές Εφέσεις Αρ. 6081, 6082, 6083 και 6086).
Φορολογικά αδικήματα—Παράλειψη ή αμέλεια προσώπου, υποκείμενου στην υποχρέωση υποβολής φορολογικής δήλωσης ή παροχής λεπτομερειών των περιουσιακών του στοιχείων, κατά παράβαση του Άρθρου 50(1) του περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμου του 1978, (Ν. 4/78) (όπως τροποποιήθηκε) — Απουσία προηγούμενων καταδικών — Υποβολή των φορολογικών δηλώσεων και καταστάσεων πριν την εκδίκαση των υποθέσεων—Δεν αναιρεί το αδίκημα ούτε διαγράφει την ποινή για τη διάπραξή του.
Το πρωτόδικο δικαστήριο δεν επέβαλε ποινή στους εφεσίβλητους, που αντιμετώπιζαν αριθμό κατηγοριών κατά παράβαση του Άρθρου 50(1) του πιο πάνω νόμου και αφού επικαλέσθηκε το Άρθρο 50(2) του νόμου, αποφάνθηκε ότι προϋπόθεση για επιβολή ποινής αποτελεί η μη συμμόρφωση με την υποβολή των ζητηθέντων στοιχείων.
Το Εφετείο αφού τόνισε τη σοβαρότητα των διαπραχθέντων παραπτωμάτων, επέτρεψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι το Άρθρο 50(2), παρέχει εξουσία στο δικαστήριο για την έκδοση διαταγής για την υποβολή των προβλεπομένων από το νόμο δηλώσεων εφόσον η παράλειψη ή άρνηση συνεχίζεται. Η υποβολή σε μεταγενέστερο στάδιο των δηλώσεων αυτών δεν αναιρεί το αδίκημα που προβλέπεται στο Αρθρο 50(1) του νόμου, ούτε διαγράφει την ποινή που συνεπάγεται η διάπραξή του. Στη συνέχεια επέβαλε ποινή προστίμου ΛΚ75.00 σε κάθε εφεσίβλητο για κάθε κατηγορία.
Η έφεση επιτρέπεται.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν;
Γεωργίου ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 525,
Rainbow v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 846.
Εφέσεις εναντίον Αθωωτικής Απόφασης.
Εφέσεις από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας κατά της αθωωτικής απόφασης, που δόθηκε από Γ. Γιασεμή Ε.Δ. αναφορικά με τους κατηγορούμενους, σε πέντε κατηγορίες που τους προσήφθησαν για παράλειψη ή αμέλεια συμμόρφωσης με τις πρόνοιες των περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων 1978 έως 1994.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Εφεσείοντα σ' όλες τις εφέσεις.
Καμία εμφάνιση για τους Εφεσίβλητους στις Π.Ε.6081, 6082 και 6086.
Αυτοπροσώπως ο Εφεσίβλητος στην Π.Ε. 6083.
Cur. adv. vult.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.Μ Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Το Άρθρο 50(1) του περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμου του 1978, (Ν. 4/78), (όπως τροποποιήθηκε), καθιστά την παράλειψη ή αμέλεια προσώπου, υποκείμενου στην υποχρέωση υποβολής φορολογικής δήλωσης ή παροχής λεπτομερειών των περιουσιακών του στοιχείων στις φορολογικές αρχές, αξιόποινη πράξη, υποκείμενη σε χρηματική ποινή μέχρι £5,00 την ημέρα, για όσο χρόνο διαρκεί η παράλειψη, ή φυλάκιση μέχρις έξι μηνών.
Οι εφεσίβλητοι διώχθηκαν βάσει ξεχωριστών κατηγορητηρίων και παραδέχτηκαν ενοχή για σειρά αδικημάτων, για παραβάσεις του Άρθρου 50(1), ως ακολούθως:-
Εφεσίβλητος στην Ποινική Έφεση 6081:
(α)Τέσσερις κατηγορίες για την άρνηση ή παράλειψη υποβολής Δήλωσης Εισοδήματος για κάθε ένα από τα έτη 1986-1989· και
(β) Παράλειψη υποβολής Κατάστασης Ενεργητικού και Παθητικού κατά την 31η Δεκεμβρίου, 1991, η οποία ζητήθηκε από τις φορολογικές αρχές.
Εφεσίβλητος στην Ποινική Έφεση 6082:
(α) Πέντε κατηγορίες για την άρνηση ή παράλειψη υποβολής Δήλωσης Εισοδήματος για κάθε ένα από τα έτη 1986-1990· και
(β) Παράλειψη υποβολής Κατάστασης Ενεργητικού και Παθητικού κατά την 31η Δεκεμβρίου, 1991, η οποία ζητήθηκε από τις φορολογικές αρχές.
Εφεσίβλητος στην Ποινική Έφεση 6083:
(α)Τρεις κατηγορίες για την άρνηση ή παράλειψη υποβολής Δήλωσης Εισοδήματος για κάθε ένα από τα έτη 1988-1990· και
(β) Παράλειψη υποβολής Κατάστασης Ενεργητικού και Παθητικού κατά την 31η Δεκεμβρίου, 1993, η οποία ζητήθηκε από τις φορολογικές αρχές.
Εφεσίβλητος στην Ποινική Έφεση 6086:
(α) Έξι κατηγορίες για την άρνηση ή παράλειψη υποβολής Δήλωσης Εισοδήματος για κάθε ένα από τα έτη 1987-1992· και
(β) Παράλειψη υποβολής Κατάστασης Ενεργητικού και Παθητικού κατά την 31η Δεκεμβρίου, 1992, η οποία ζητήθηκε από τις φορολογικές αρχές.
Εναντίον των εφεσιβλήτων ασκήθηκε ποινική δίωξη στις 31 Οκτωβρίου, 1995. Το Νοέμβριο του 1985, πριν αχθούν οι υποθέσεις τους προς εκδίκαση, οι εφεσίβλητοι υπέβαλαν τις Δηλώσεις και καταστάσεις, που αποτελούσαν το αντικείμενο του εναντίον τους κατηγορητηρίου.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε, υπό το φως των διατάξεων του εδαφίου (2) του Άρθρου 50, το οποίο έπεται του εδαφίου (1) που στοιχειοθετεί τα αδικήματα, ότι η υποβολή των φορολογικών δηλώσεων και στοιχείων απέκλειε την επιβολή οποιασδήποτε ποινής στους εφεσίβλητους.
Ο Γενικός Εισαγγελέας εφεσίβαλε τις αποφάσεις του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Οι εφέσεις ακούστηκαν από κοινού, εν όψει της συνάφειας των θεμάτων τα οποία θίγουν.
Το επίμαχο ζήτημα τέθηκε ως εξής στην απόφαση του Δικαστηρίου:-
"Από την απλή ανάγνωση της πιο πάνω διάταξης έχω την άποψη ότι δεν μπορεί να επιβληθεί χρηματική ποινή σε κατηγορούμενο ο οποίος έχει συμμορφωθεί, με την υποβολή των ζητηθέντων στοιχείων. Δεν υπάρχει πλέον άρνηση, παράλειψη ή αμέλεια στην υποβολή τους. Η μη συμμόρφωση δε ενός κατηγορουμένου πιστεύω αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορεί να του επιβληθεί χρηματική ποινή για κάθε ημέρα που αυτός παραλείπει να συμμορφωθεί. Επομένως με όλο το σεβασμό διαφωνώ με την άποψη της συνηγόρου της κατηγορούσας αρχής ότι η χρηματική ποινή επιβάλλεται από την ημέρα της άρνησης κλπ."
Δε διευκρινίζεται στην απόφαση αν η υποβολή των δηλώσεων εξαλείφει το αδίκημα ή απλώς καθιστά ανέφικτη την επιβολή ποινής.
Θεωρούμε την ερμηνεία που αποδόθηκε από το Δικαστήριο στο Άρθρο 50(2) άκρως εσφαλμένη.
Το Άρθρο 50(2) δεν πραγματεύεται ούτε τη στοιχειοθέτηση του αδικήματος ούτε την ποινή που επιφέρει η διάπραξή του. Αντικείμενό του είναι, όπως ρητά ορίζεται στο κείμενό του, η παροχή εξουσίας στο δικαστήριο για την έκδοση διαταγής για την υποβολή των προβλεπομένων από το νόμο δηλώσεων, εφόσο η παράλειψη ή άρνηση του κατηγορουμένου συνεχίζεται.
Το Άρθρο 50(2) προβλέπει:-
"(2) Το Δικαστήριο δύναται επί πλέον να διατάξη το καταδικασθέν πρόσωπον όπως δώσει τοιαύτην ειδοποίησιν, κατάστασιν, κατάλογον ή στοιχεία οία δυνατόν να απητήθησαν παρ' αυτού υπό της προς τον σκοπόν τούτον αποσταλείσης αυτώ ειδοποιήσεως."
Όπως είναι πρόδηλο από τις διατάξεις του Άρθρου 50(2) του Ν. 4/78, η υποβολή, σε μεταγενέστερο στάδιο, των σχετικών φορολογικών δηλώσεων, ούτε το αδίκημα που προβλέπεται από το Άρθρο 50(1) του νόμου αναιρεί, ούτε διαγράφει την ποινή που συνεπάγεται η διάπραξη του.
Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου θα παραμεριστεί. Τούτου δοθέντος, καθίσταται ευθύνη του Εφετείου να καθορίσει την ποινή η οποία πρέπει να επιβληθεί - (βλ., μεταξύ άλλων, Γεωργίου ν. Αστυνομίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 525, 532).
Όπως τονίστηκε στη Rainbow v. Republic (1984) 3 C.L.R. 846, στην οποία αναφέρθηκε ο δικηγόρος της Δημοκρατίας, η εκπλήρωση των φορολογικών υποχρεώσεων ενέχει μεγάλη σημασία για το δημόσιο. Ανάλογα μεγάλη είναι και η ευθύνη των πολιτών για πιστή εκπλήρωση των υποχρεώσεων που θέτει η φορολογική νομοθεσία. Η βαρύτητα των αδικημάτων, τα οποία διέπραξαν οι εφεσίβλητοι (κατηγορούμενοι), προκύπτει και από τις προβλεπόμενες από το Άρθρο 50(1) ποινές.
Δεν παραγνωρίζουμε ότι οι εφεσίβλητοι δε βαρύνονται με προηγούμενες καταδίκες για παραβάσεις της φορολογικής νομοθεσίας. Σημειώνουμε, επίσης, ότι, έστω και μετά από μακρά καθυστέρηση, υπέβαλαν δηλώσεις για το εισόδημά τους. Για τους λόγους αυτούς, δικαιολογείται κάποια επιείκεια. Πρέπει, όμως, να καταστήσουμε σαφές ότι η παράλειψη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που θέτει η φορολογική νομοθεσία συνιστά σοβαρό παράπτωμα, που δικαιολογεί, κατά κανόνα, την επιβολή, ανάλογα, σοβαρών κυρώσεων.
Επιβάλλεται πρόστιμο £75,00 σε κάθε ένα από τους εφεσίβλητους, για κάθε μια από τις κατηγορίες τις οποίες παραδέχτηκαν και για τις οποίες καταδικάστηκαν. Οι ποινές αυτές απολήγουν στην επιβολή προστίμου για κάθε ένα των εφεσιβλήτων (κατηγορουμένων) ως ακολούθως:-
Εφεσίβλητος στην Ποινική Έφεση 6081: £375,00.
Εφεσίβλητος στην Ποινική Έφεση 6082: £450,00.
Εφεσίβλητος στην Ποινική Έφεση 6083: £300,00.
Εφεσίβλητος στην Ποινική Έφεση 6086: £525,00.
Η έφεση επιτρέπεται, με συνεπακόλουθο καθορισμό των ποινών ως ανωτέρω.
Η έφεση επιτρέπεται. Ποινές ως ανωτέρω.