Celik & others ν. Δημοκρατίας (1993) 2 ΑΑΔ 391

Κατοχή ρητίνης καννάβεως (1232 κιλών) και κατοχή της ποσότητας αυτής με σκοπό την εμπορία της κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων τον περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου αρ. 29 τον 1977 όπως τροποποιήθηκε με τους Νόμους αρ. 67 τον 1983 και 20(1) τον 1992 — Οι εφεσείοντες ήταν προστάτες πολυμελών οικογενειών — Ήταν όλοι απλά όργανα ενώ ο εγκέφαλος ήταν κάποιος Αιγύπτιος ο οποίος δεν προσήχθη ενώπιον της δικαιοσύνης — Τα ναρκωτικά προορίζονταν για τη Λιβύη — Ένας από τους εφεσείοντες έπασχε από υπατίτιδα Β — Παραδοχή των αδικημάτων — Επιβολή ποινής φυλακίσεως έξη χρόνων στη δεύτερη κατηγορία — Επικυρώθηκε από το Εφετείο.

Ποινή — Διαφοροποίηση — Η κακή κατάσταση της υγείας ενός από τους κατηγορουμένους δεν δικαιολογούσε διαφοροποίηση της ποινής στην παρούσα περίπτωση, παρόλο που υπό ωρισμένες συνθήκες αναγνωρίζεται σαν ελαφρυντικό.

Ποινή — Αποτρεπτική ποινή — Επιβάλλεται για αποτελεσματική αντιμετώπιση των αδικημάτων που αφορούν κατοχή και εμπορία ναρκωτικών.

Ποινή — Δυσμενής αντίκτυπος στην οικογένεια — Είναι ήσσονος σημασίας.

Οι πλάκες καννάβεως ήταν συσκευασμένες σε ελαστικά αυτοκινήτου και φορτώθηκαν σε πλοιάριο στην Τρίπολη του Λιβάνου. Οι 4 εφεσείοντες ήταν μέλη του πληρώματος. Κάποια προσπάθεια για διαφυγή ή απόκρυψη της παράνομης δραστηριότητάς τους απέτυχε.

Οι εφεσείοντες παραδέχθηκαν τα αδικήματα στις καταθέσεις τους και επίσης ενώπιον του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, γεγονός που λήφθηκε υπόψη μεταξύ των άλλων ελαφρυντικών που επεκαλέσθηκαν. Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση εναντίον των ποινών σαν έκδηλα υπερβολικών και αποφάνθηκε ότι:

1. Δόθηκε η δέουσα βαρύτητα από το πρωτόδικο Δικαστήριο στις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις των εφεσειοντων.

2. Η διεθνής σημασία και σοβαρότης του προβλήματος και η αρχή της αμοιβαιότητας μεταξύ των εθνών υπαγορεύει την αυστηρή εφαρμογή του νόμου γι' αυτό και είναι άσχετο ότι τα ναρκωτικά θα κατέληγαν σε ξένη χώρα.

Η έφεση απορρίπτεται.

Per Curiam: Με την τελευταία τροποποίηση του νόμου η ποινή για τα ναρκωτικά της τάξης Β στην οποία συμπεριλαμβάνονται η κάνναβις και η ρητίνη της - που δεν θεωρούνται σκληρά ναρκωτικά - αυξήθηκε. Η ανωτάτη ποινή που προβλέπεται είναι η ισόβια φυλάκιση.

Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:

Marco ν. Δημοκρατίας (1987) 2 Α.Α.Δ. 188·

Landau ν. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 178·

Chanine v. Δημοκρατίας (1987) 2 Α.Α.Δ. 183·

R v. Faulkner [1977] 63 Cr. App. Rep. 295.

Έφεση εναντίον Καταδίκης και Ποινής.

Έφεση εναντίον της καταδίκης και της ποινής από Sabri Sabri Celik και άλλους οι οποίοι βρέθηκαν ένοχοι στις 12 Φεβρουαρίου, 1993 από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού (Αριθμός Ποινικής Υπόθεσης 21082/92 στην κατηγορία κατοχής ρητίνης καννάβεως με σκοπό την εμπορία κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του Περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου του 1977 (Νόμος 29 του 1977) και καταδικάστηκαν από Καλλή, Π.Ε.Δ., Κραμβή, Α.Ε.Δ. και Πασχαλίδη Ε.Δ. σε φυλάκιση έξι ετών στη δεύτερη κατηγορία χωρίς να επιβληθεί ποινή στην πρώτη κατηγορία.

Εφεσείοντες παρουσιάσθηκαν αυτοπροσώπως.

Ε. Ρωσσίδου(κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την εφεσίβλητη.

ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Σ. Νικήτας.

ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι 4 εφεσείοντες-κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν τον περασμένο Φεβρουάριο από το Κακουργιοδικείο Λεμεσού σε 6 χρόνια φυλάκιση. Προηγήθηκε η παραδοχή της ενοχής τους σε δύο κατηγορίες: πρώτον, κατοχής 1232 περίπου κιλών ρητίνης καννάβεως και, δεύτερον, κατοχής της ίδιας ποσότητας με σκοπό την εμπορία της κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του νόμου περί Ναρκωτικών και Ψυχοτρόπων Ουσιών αρ. 29 του 1977, όπως έχει τροποποιηθεί με τους νόμους αρ. 67 του 1983 και 20(1) του 1992. Το πρωτόδικο δικαστήριο επέβαλε ποινή μόνον στη δεύτερη κατηγορία της κατοχής με σκοπό την προμήθεια σε τρίτους. Και πολύ σωστά διότι είναι η μείζων κατηγορία, η οποία εμπεριέχει όλα τα στοιχεία της πρώτης που αφορά στην κατοχή.

Τα κύρια γεγονότα μπορούν να δηλωθούν με συντομία. Η παραπάνω ποσότητα φορτώθηκε σε πλοιάριο στην Τρίπολη του Λιβάνου. Οι πλάκες καννάβεως ήταν συσκευασμένες σε ελαστικά αυτοκινήτου. Οι 4 εφεσείοντες ήταν μέλη του πληρώματος του. Προκύπτει αναντίρρητα από τα στοιχεία ότι οι εφεσείοντες γνώριζαν το περιεχόμενο του φορτίου και τη φύση του εγχειρήματός τους. Στα ανοικτά της Πάφου, αλλά μέσα στα χωρικά μας ύδατα, το σκάφος επισημάνθηκε από ακταιωρό της αστυνομίας. Φαίνεται ότι έγινε κάποια προσπάθεια από τους εφεσείοντες για να διαφύγουν ή να συγκαλύψουν την παράνομη δραστηριότητά τους, αλλά τελικά το σκάφος συνελήφθη και οδηγήθηκε στο λιμάνι Λεμεσού.

Κατά την ανάκριση από την αστυνομία παραδέχθηκαν τα αδικήματα σε καταθέσεις τις οποίες έκαμαν και επίσης, αργότερα, ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου, που με την απόφασή του δέχθηκε ότι η συμπεριφορά αυτή συνιστούσε ελαφρυντικό. Πρέπει να πούμε ότι η κάνναβις και η ρητίνη της είναι ναρκωτικά που κατατάσσει ο νόμος στην ομάδα Β ενώ τα σκληρά ναρκωτικά, φερ' ειπείν, η ηρωίνη συγκαταλέγεται στην κατηγορία Α. Με την τελευταία όμως τροποποίηση του νόμου, την οποίαν επέβαλε η ανησυχητική εξάπλωση της χρήσης ναρκωτικών όχι μόνο στον τόπο μας αλλά και σε παγκόσμια κλίμακα, η ποινή και για τα ναρκωτικά της τάξης Β αυξήθηκε. Προβλέπεται, κατ' ανώτατο όριο, η ισόβια φυλάκιση.

Οι εφεσείοντες παραπονούνται ότι η τιμωρία που τους έχει επιβληθεί είναι υπερβολική. Όντως υπάρχει πεδίο επέμβασης εφόσον διαπιστωθεί, με αντικειμενικά κριτήρια, ότι οι κυρώσεις σε δοσμένη περίπτωση είναι έκδηλα υπερβολικές. Πρέπει να πούμε ότι το Κακουργιοδικείο, σε μιά εκτενή απόφαση, αναφέρθηκε σε όλα τα ελαφρυντικά τα οποία ο δικηγόρος που τους αντιπροσώπευσε τότε, ανέπτυξε. Ιδιαίτερη αναφορά έκαμε στις προσωπικές και οικογενειακές τους περιστάσεις που επαναπροβάλλουν τώρα. Όμως το δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε και στη σχετική νομολογία, έλαβε υπόψη και απέδωσε τη δέουσα βαρύτητα στην πτυχή αυτή της υπόθεσης. Οι εφεσείοντες είναι προστάτες πολυμελών οικογενειών, αλλά παράλληλα τονίζεται στην πρωτόδικη απόφαση ότι μόνο περιθωριακή σημασία μπορεί να δοθεί σε τέτοιο παράγοντα ενόψει της εξαιρετικής σοβαρότητας του αδικήματος: Biruta Marco ν. Δημοκρατίας (1987) 2 Α.Α.Δ. 188 και Landau v. Δημοκρατίας (1991) 2 Α.Α.Δ. 178. Είναι επίσης ήσσονος σημασίας, αναφορικά με την έκταση της ποινής, ο δυσμενής αντίκτυπός της στην οικογένεια κατηγορουμένου: Chanine ν. Δημοκρατίας (1987) 2 Α.Α.Δ. 183. Ας σημειωθεί ότι το θέμα έθιξε μόνο ο εφεσείων στην υπόθεση αρ. 5744. Πρέπει να πούμε ότι το δικαστήριο, όπως προκύπτει από την απόφασή του, δεν παραγνώρισε κανένα από τα ελαφρυντικά που επικαλέστηκαν οι κατηγορούμενοι.

Περαιτέρω υποβλήθηκε από όλους τους εφεσείοντες ότι άλλος είναι ο εγκέφαλος της υπόθεσης - αναφέρθηκαν σε κάποιο Αιγύπτιο - και αναρωτήθηκαν γιατί οι ίδιοι πρέπει να βρίσκονται στη φυλακή. Είναι σωστό ότι άλλοι είναι οι πρωταίτιοι και οι κατηγορούμενοι ήταν απλά όργανα. Είναι όμως εξίσου σωστό ότι χωρίς τη σύμπραξη ανθρώπων όπως οι εφεσείοντες το λαθρεμπόριο των ναρκωτικών θα περιοριζόταν σημαντικά. Και εδώ ακριβώς εντοπίζεται η μεγάλη ευθύνη τους. Μας έχει λεχθεί επίσης ότι δεν διέπραξαν έγκλημα εναντίον της χώρας αυτής. Φαίνεται πως το παράνομο φορτίο προοριζόταν για τη Λιβύη. Ωστόσο είναι άσχετο ότι τα ναρκωτικά θα κατέληγαν σε ξένη χώρα. Η διεθνής σημασία και σοβαρότης του προβλήματος και η αρχή της αμοιβαιότητας μεταξύ των εθνών υπαγορεύει την αυστηρή εφαρμογή του νόμου (Βλέπε R. v. Faulkner [197η 63 Cr. App. Rep. 295). Πρόκειται για εγκλήματα τα οποία στρέφονται εναντίον πανανθρώπινων συμφερόντων και η αυστηρότητα των ποινών είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους αντιμετώπισής τους.

Τέλος, ο εφεσείων στην έφεση αρ. 5742 μας ανέφερε ότι υποφέρει από ηπατίτιδα Β. Παρόλο που, υπό ορισμένες συνθήκες, η κακή κατάσταση της υγείας ενός κατηγορουμένου αναγνωρίζεται από το δίκαιο σαν ελαφρυντικό εντούτοις δεν κρίνουμε ότι δικαιολογείται στην περίπτωση αυτή διαφοροποίηση της ποινής για το λόγο που προβλήθηκε. Είμαστε βέβαιοι ότι οι αρχές των φυλακών θα μεριμνήσουν για να του παρασχεθεί ιατρική περίθαλψη. Ήδη, όπως έχουμε πληροφορηθεί, βρίσκεται υπό ιατρική παρακολούθηση και υποβάλλεται σε θεραπεία.

Μας έχει απασχολήσει σοβαρά το θέμα. Δεν εντοπίσαμε όμως οτιδήποτε που θα υπαγόρευε ηπιότερη μεταχείριση των εφεσειόντων. Ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη και η κολοσσιαία ποσότητα ρητίνης που διακινούσαν.

Η έφεση απορρίπτεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία