|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 1 ΑΑΔ 689
19 Ιουλίου, 1991
[ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΤΑΚΗΣ ΣΟΛΟΜΩΝΙΔΗΣ & ΑΛΛΟΣ,
Ενάγοντες,
ν.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ "SOL CLIPPER I",
Εναγόμενου.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 308/78).
Αγωγή Ναυτοδικείου — Αίτηση για αναστολή της διαδικασίας λόγω ρήτρας διαιτησίας.
Οι ενάγοντες κίνησαν αγωγή εναντίον του εναγόμενου πλοίου ζητώντας γενικές και ειδικές αποζημιώσεις που υπέστησαν από ισχυριζόμενη παράβαση συμφωνίας μεταξύ αυτών και των ιδιοκτητών του εναγόμενου πλοίου, που συνίστατο στην αδικαιολόγητη άρνησή τους να εκτελέσουν δρομολόγια μεταξύ της Λεμεσού και της Junieh στο Λίβανο. Στη σχετική συμφωνία υπήρχε ρήτρα που προέβλεπε ότι όλες οι τυχόν διαφορές μεταξύ των συμβαλλομένων θα παραπέμπονταν σε διαιτησία στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Οι ενάγοντες ισχυρίσθηκαν ότι η αναστολή δεν έπρεπε να διαταχθεί διότι το forum conveniens ήταν η Κύπρος και διότι, για διάφορους λόγους, η παραπομπή της διαφοράς σε διαιτησία στη Σουηδία θα επηρέαζε δυσμενώς τους ενάγοντες και θα προκαλούσε περιττή ταλαιπωρία και έξοδα.
Αποφασίσθηκε ότι
Ενόψει του ότι η βασική διαφορά μεταξύ των διαδίκων ήταν το κατά πόσο οι εναγόμενοι εδικαιούντο, σύμφωνα με τους όρους του συμβολαίου, να αρνηθούν να επιτρέψουν την διακίνηση του πλοίου μεταξύ Κύπρου και Junieh, οι ενάγοντες δεν είχαν πείσει το Δικαστήριο ότι θα επηρεάζοντο δυσμενώς αν η διαφορά παραπεμπόταν σε διαιτησία, όπως είχε ρητά συμφωνηθεί, ή ότι τα έξοδα θα ήταν υπερβολικά, και γι'αυτό η διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου έπρεπε να ανασταλεί.
Η αίτηση έγινε αποδεκτή χωρίς διαταγή για έξοδα.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Cyprus Phassouri Plantations Co. Ltd. v. Adriatica di, Navigazione S.P.A. (1983) 1 C.L.R. 949·
Economides v. M/V "Cometa" (1986) 1 C.L.R. 443.
Αίτηση.
Αίτηση από τους εναγομένους για αναστολή της διαδικασίας γιατί όρος της μεταξύ τους συμφωνίας προνοούσε ότι οι διαφορές που θα εγείροντο μεταξύ τους θα παραπέμπονται σε διαιτησία στο Arbitration Commission της Στοκχόλμης της Σουηδίας.
Σ. Μακ Πράΐτ, για τους ενάγοντες.
Α. Σκορδής, για τον εναγόμενο.
Cur. adv. vult.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Οι ενάγοντες με την αγωγή τους απαιτούν ειδικές και γενικές αποζημιώσεις που υπέστηκαν σαν αποτέλεσμα παράβασης συμφωνίας που έγινε μεταξύ τους και τους ιδιοκτήτες του εναγόμενου πλοίου.
Τα γεγονότα στα οποία οι ενάγοντες βασίζουν την αγωγή τους είναι σε συντομία τα ακόλουθα.
Στις 24/11/1977 υπογράφτηκε μεταξύ των διαδίκων στη Βηρυτό έγγραφη συμφωνία για την ενοικίαση και/ή χρήση του εναγόμενου πλοίου που ουσιαστικά ήταν συμφωνία ενοικιαγοράς. Η συμφωνία μεταξύ των διαδίκων είναι το Τεκμήριο 1 στην υπόθεση αυτή και η σχετική πρόνοια όσον αφορά τη χρήση του πλοίου βρίσκεται στον όρο 7 της σύμβασης ο οποίος λέγει:-
"The delivered under the present Contract vessel of the "Kometa-M" type, until she will be the property of the Buyer, will be operated on the following lines according to the Buyer's request: (a) Lebanon/Cyprus, (b) Lebanon/South Eastern Cost of Turkey, (c) Lebanon/ Syrian ports, (d) Lebanon/ Port Said, (e) Cyprus/Rhodos in Summer Season, under the Soviet Flag and by Crews appointed by the Seller. The cost of servicing by the crews appointed by the Seller is not included in the contract price of the vessel."
Είναι ο ισχυρισμός των εναγόντων ότι οι εναγόμενοι παρέβηκαν τις πρόνοιες του όρου αυτού του Τεκμηρίου 1 όταν αρνήθηκαν να επιτρέψουν τη χρήση του πλοίου για τη διακίνηση του μεταξύ Λεμεσού και Junieh.
Ταυτόχρονα με την καταχώριση των αγωγής που έγινε στις 29/7/78 οι ενάγοντες καταχώρησαν αίτηση με την οποία ζήτησαν και σαν αποτέλεσμα πήραν διαταγή του Δικαστηρίου για τη σύλληψη του πλοίου. Η διαταγή ακυρώθηκε μετά από δήλωση του δικηγόρου των εναγόντων ότι απέσυρε την αίτηση για τη σύλληψη του πλοίου.
Στις 22/6/79 οι δικηγόροι των εναγόμενων καταχώρησαν αίτηση με την οποία ζητούσαν την αναστολή της διαδικασίας γιατί όρος της μεταξύ τους συμφωνίας προνοούσε ότι διαφορές που θα εγείρονταν μεταξύ τους θα παραπέμπονταν σε διαιτησία στο Arbitration Commission της Στοκχόλμης της Σουηδίας.
Οι καθ' ων η αίτηση ενάγοντες υπέβαλαν ένσταση στην αίτηση των εναγόμενων.
Το θέμα επομένως που πρέπει να αποφασιστεί είναι κατά πόσο θα διατάξω τη διαδικασία ενώπιόν μου, ενόψει του όρου του συμβολαίου μεταξύ των διαδίκων που προνοεί παραπομπή διαφορών τους σε διαιτησία στο Arbitration Commission στη Στοκχόλμη να ανασταλεί.
Το τι προνοεί ο σχετικός όρος της συμφωνίας που υπογράφτηκε από τους διάδικους σχετικά με την παραπομπή διαφορών τους σε διαιτησία λέγει:-
"Any disputes and/or discords which may arise out of/or in connection of the present contract shall be submitted to the Arbitration Commission in Stockholm, Sweden, for settlement as follows:
A claimant who is going to submit the matter to arbitration, shall let the respondent know of it by a registered letter and state the name and detailed address of his arbitrator. Within 20 days upon receipt of this notification the respondent shall appoint his arbitrator and let the claimant know his name and detailed address by a registered letter.
In the event of the respondent failing to appoint his arbitrator within the stipulated period, the arbitrator will be appointed by the USSR Chamber of Commerce and Industry in Moscow on the part of the Seller and by anyone of the Chamber of Commerce and Industry in Beirut or Nicosia on the part of the Buyer. This appointment shall take place within 30 days upon receipt by a corresponding Chamber of Commerce of application of the party concerned.
In case such an appointment by a Chamber of Commerce will not take place within the stipulated time, the President of the Chamber of Commerce in Stockholm will be competent for the appointment of such an arbitrator receipt of the respective application from one of the parties.
Both arbitrators will elect an Umpire within 30 days from the date of their appointment. In the event of the arbitrators failing to agree on the Umpire, the latter will be appointed by the President of the Chamber of Commerce in Stockholm, Sweden.
The arbitration accepts the award by the majority votes on the basis of the submitted order and the, rules of the law being applicable on the basis of the collision right. The arbitration may also apply additionally to general adopted trade customs.
The award of the Arbitration Commission shall be grounded and have the name of the members of the Arbitration Commission, time and place when and where the award took place, the mentioning that the parties could express their opinion and the statement of the distribution of the expenses connected with the Arbitration between the parties.
The decision of the Arbitration Commission should be accepted within four months from the date of the appointment of the Umpire and binding upon both parties."
Οι καθ'ων η αίτηση-ενάγοντες ισχυρίζονται μεταξύ άλλων (βλ. την ένορκο δήλωση του κ. Τάκη Σολωμονίδη στην Ένσταση) ότι το Δικαστήριο δεν πρέπει να διατάξει αναστολή της διαδικασίας
(α) γιατί οι αιτητές δεν συμμορφώθηκαν με τους όρους του άρθρου 7 του συμβολαίου,
(β) το συμβόλαιο έγινε στη Βηρυτό,
(γ) η διάρρηξη του συμβολαίου έγινε στην Κύπρο,
(δ) οι μάρτυρες βρίσκονται στη Βηρυτό και Κύπρο,
(ε) το πλοίο θα διακινείτο μεταξύ Κύπρου, Λιβάνου, ανατολικών ακτών τους, Τουρκίας, Συρίας, Πορτ Σάϊτ και Ρόδου,
(ζ) το "forum conveniens" είναι η Κύπρος,
(η) επειδή το έγγραφο είναι στην αγγλική, και επειδή δε γίνεται καμμιά πρόνοια στο έγγραφο ο νόμος που πρέπει να εφαρμοστεί (applied) είναι ο αγγλικός ή ο νόμος που εφαρμόζουν τα Δικαστήρια της Κύπρου. Όχι ο νόμος της Σουηδίας.
(θ) οι καθ' ων η αίτηση θα υποστούν περιττά έξοδα γιατί τόσον οι μάρτυρες όσον και οι δικηγόροι τους θα πρέπει να ταξιδεύσουν και να είναι παρόντες στη Σουηδία για τη διαδικασία της διαιτησίας.
(ι) οι καθ' ων η αίτηση δε θα μπορέσουν να εκτελέσουν απόφαση προς όφελος τους.
Πότε το Δικαστήριο αναστέλλει διαδικασία έχει αποφασιστεί στην υπόθεση Cyprus Phassouri Plantations Co. Ltd. v. Adriatica di Navigazione S.P.A. (1983) 1 C.L.R. 949 (και κατ' έφεση (1985) 1 C.L.R. 290).
Στην υπόθεση Economides v. M/V "Cometa -23" Now lying at the port of Larnaca (1986) 1 C.L.R. 443 αποφασίστηκε (held):-
"... (1) An agreement to submit to arbitration is procedural in nature; it merely provides the manner in which the rights and obligations of the parties are determined. The law and procedure which is to govern the agreement need not be stated, but may be determined by implication. In the absence of an agreement to the contrary the arbitration proceedings will almost certainly be governed by the law of the country in which the arbitration is held, as that is the country most closely connected with the proceedings.
(2) The failure to specify the procedure to be followed is in the light of the authorities not fatal to the matter and does not affect the validity of the clause. It is safe to reach the conclusion that the arbitration proceedings will be governed by Swedish law. Moreover, the clause in question does not appear to be conditional upon agreeing the procedure to be followed.
(3) When there is a contractual provision to refer disputes to a foreign tribunal, the Courts will prima facie stay the proceedings brought in breach of the agreement, unless satisfied that it is just and proper to allow them to proceed. The power to stay proceedings in the light of the existence of an arbitration clause is discretionary. The principles on which the Courts rely in order to exercise the discretion, which is exercised on the same lines as when there is a foreign jurisdiction clause, have been decided and settled by reference to English authorities."
Έχοντας υπόψη μου τα πιο πάνω, το εκτενές δικαιολογητικό του Δικαστή Α.Ν. Λοΐζου που εξέδωσε την απόφαση, και τα γεγονότα της υπόθεσης, βρίσκω πως υπό τις περιστάσεις θα πρέπει να εξασκήσω τή διακριτική μου εξουσία προς όφελος των αιτητών και να εκδώσω διάταγμα αναστολής της διαδικασίας.
Οι ενάγοντες-καθ' ων η αίτηση δεν με ικανοποίησαν ότι έχουν καλή υπόθεση να παραβούν (to be held) τον όρο της συμφωνίας που υπέγραψαν γιατί δεν απέδειξαν ότι θα επηρεαστούν δυσμενώς αν η διαφορά παραπεμφθεί σε διαιτησία. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω ότι η βασική διαφορά μεταξύ των διαδίκων που θα πρέπει να αποφασιστεί είναι κατά πόσο οι εναγόμενοι-αιτητές δικαιούνταν σύμφωνα με τους όρους του συμβολαίου να αρνηθούν να επιτρέψουν τη διακίνηση του πλοίου μεταξύ Κύπρου και Junieh.
Για το λόγο αυτό βρίσκω πως η διαδικασία της διαιτησίας δεν μπορεί να είναι επιζήμια για τους ενάγοντες (prejudicial) ή ότι τα έξοδα θα είναι υπερβολικά.
Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω στο συμπέρασμα πως η αίτηση για αναστολή της διαδικασίας επιτυγχάνει.
Καμμιά διαταγή για έξοδα.
Η αίτηση για αναστολή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.