Somrani άλλως Elelyan ν. Ship Poseidonia (1990) 1 ΑΑΔ 990

Ναυτοδικείο — Πρακτική — Τροποποίηση κλητηρίου εντάλματος — Το Περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διάταγμα, 1893, Καν. 13 — Αγγλική νομολογία — Σημασία της — Η τροποποίηση ανατρέχει στον χρόνο καταχωρήσεως του αρχικού κλητηρίου — Συνέπεια.

Ναυτοδικείο — Δικαιοδοσία — Ο Περί Δικαστηρίων Νόμος, 1960 (Ν. 14/60), άρθρο 19 (α) — Ο Αγγλικός Νόμος The Administration of Justice Act, 1956, άρθρο 1 (1) (j) & (k) — Τα εδάφια αυτά δεν προσδίδουν δικαιοδοσίαν για αδικήματα.

Πολιτική Δικονομία — Αγωγές για πράξεις, που συνιστούν Κακουργήματα — Η επιφύλαξη του άρθρου 67 του Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, Κεφ. 148 και νόμοι 87/73, 54/78, 156/85 και 41/89 — Προηγουμένη ειδοποίηση προς Γενικό Εισαγγελέα — Ζήτημα δημοσίας τάξεως — Δεν μπορεί να τροποποιηθεί αγωγή προς συμπερίληψη νέας αιτίας αγωγής, που συνιστά κακούργημα, αν δεν είχε προηγηθεί της εγέρσεώς της η παροχή ειδοποιήσεως στον Γενικό Εισαγγελέα.

Διάγνωση Δικαιωμάτων — Ο Περί Δικαστηρίων Νόμος, 1960 (Ν 14/ 60), άρθρο 31.

Ο ενάγων ζητεί άδεια τροποποιήσεως της οπισθογραφήσεως του κλητηρίου εντάλματος με την συμπερίληψη παραγράφου, με την οποίαν αξιοί το ίδιο ποσό, που έχει ήδη αξιώσει για ναυαγιαίρεση, ως αποζημιώσεις για συνωμοσία και/ή ψευδείς παραστάσεις και/ή δόλο και/ή χρήματα δαπανηθέντα τη αιτήσει και προς χρήση των εναγομένων αναφορικά με υπηρεσίες ναυαγιαίρεσης και/ή ρυμούλκησης σκάφους.

Οι εναγόμενοι έφεραν ένσταση. Οι λόγοι στους οποίους εν τέλει επέμεναν ήσαν:

α. Οι αιτίες αγωγής για συνωμοσία, ψευδείς παραστάσεις και δόλο δεν μπορούν να γίνουν δεκτές, γιατί δεν δόθηκε στον Γενικό Εισαγγελέα ειδοποίηση βάσει του άρθρου 67 του Κεφ. 148.

β. Το Ναυτοδικείο δεν έχει δικαιοδοία να εκδικάσει τις νέες αιτίες αγωγής.

Σχετικά με τα πιο πάνω η θέση του ενάγοντος ήταν ότι αν δοθεί άδεια, θα κρίνει αν πρέπει να δώσει ειδοποίηση στον Γενικό Εισαγγελέα και ότι το Ναυτοδικείο έχει δικαιοδοσία βάσει του The Administration of Justice Act, 1956, άρθρο 1 (1) (j) & (k) και/ή του άρθρου 31 του Ν.14/60.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, αποδεχόμενο εν μέρει την αίτηση, αποφάσισε:

1. Τροποποίηση κλητηρίου εντάλματος διέπεται από το Περί Δικαιοδοσίας του Κυπριακού Ναυτοδικείου Διάταγμα, 1893, Καν. 13. Στην ερμηνεία και εφαρμογή παρομοίων με Αγγλικούς κανονισμούς Κανονισμών ακολουθείται η Αγγλική νομολογία. Η τροποποίηση κλητηρίου εντάλματος ανατρέχει στον χρόνο καταχωρήσεως του αρχικού κλητηρίου. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να δοθεί άδεια τροποποιήσεως κλητηρίου για να περιλάβει αιτίαν αγωγής, που εγεννήθη μετά την καταχώρηση του αρχικού κλητηρίου, ούτε και μπορεί να δοθεί άδεια, αν το αποτέλεσμα θα είναι η παραβίαση του άρθρου 67 του Κεφ. 148.

2. Στην περίπτωση αυτή δεν φαίνεται από τα γεγονότα κατά πόσο τα γεγονότα, που επικαλείται ο αιτών, αποτελούν κακούργημα ή πλημμέλημα. Γι' αυτό η αίτηση δεν μπορεί να απορριφθεί με βάση το άρθρο 67 του Κεφ. 148.

3. Το άρθρο 31 του Ν.14/60 δεν βοηθεί τον αιτητή, διότι προϋποθέτει το ζητούμενο, δηλαδή την ύπαρξη δικαιοδοσίας.

4. Τα εδάφια (j) και (k) του άρθρου 1 (1) του Αγγλικού Νόμου The Administration of Justice Act, 1956, αφορούν ναυαγιαίρεση και ρυμούλκηση. Δεν μπορούν να ερμηνευθούν, ώστε να περιλάβουν αστικά αδικήματα. Επομένως η τροποποίηση δεν μπορεί να γίνει δεκτή, ως προς την συνωμοσία, τις ψευδείς παραστάσεις και τον δόλο.

5. Με βάση τα ανωτέρω δίδεται άδεια τροποποιήσεως διά της προσθήκης μόνο της αξιώσεως ότι τα χρήματα εδαπανήθησαν τη αιτήσει και προς όφελος των ανωτέρω.

Διαταγή για τροποποίηση ως ανωτέρω. Έξοδα σε βάρος τον αιτητή.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Ε. Philippou Ltd. v. Littner Hampton Ltd. (1984) 1 C.L.R. 716·

Sneade v. Wotherton Barytes and Lead Mining Company [1904] 1 K.B. 295, στη σελ. 297·

Eshelby v. Federated European Bank, Limited [1932] 1 K.B. 254·

In Tottenham Local Board of Health v. Lea Conservancy Board, 2 Times L.R. 410·

Creed v. Creed [1913] 1 I.R. 48,50 στις σελ. 262-263·

Tilcon Ltd. v. Land Investments Ltd. [1987] 1 All E.R. 615·

The St. Eleftherio [1957]2 All E.R. 374·

The Moschanthy [1971] 1 Lloyd's Rep. 37·

The Sennar [1983] 1 Lloyd's Rep. 295 στις σελ. 301-302·

The Jade [1976] 1 All EH. 920·

The Antonis P. Lemos [1985] 1 All E.R. 695.

Αίτηση.

Αίτηση από τον ενάγοντα για άδεια να τροποποιήσει το κλητήριο ένταλμα.

Α. Χαβιαράς, για τον αιτητή-ενάγοντα.

Κ. Χρυσοστομίδης, για τους καθ' ων η αίτηση-εναγομένους 2 και 3.

Cur. adv. vult.

ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα αίτηση ο ενάγων-αιτητής ζητά άδεια για τροποποίηση του κλητηρίου εντάλματος με την προσθήκη της πιο κάτω θεραπείας:-

"(b) The same as above amount as damages for misrepresentations, and/or fraud and/or conspiracy and/or for money expended by the Plaintiff on the request and for the benefit of the Defendants in respect of salvage services and/or towage of above vessel, or otherwise." ("To ίδιο ως άνω ποσόν ως αποζημιώσεις δια ψευδείς παραστάσεις και/ή δόλο και/ή συνωμοσία και/ή διά χρήματα που ξοδεύτηκαν από τον ενάγοντα τη αιτήσει και προς όφελος των εναγομένων αναφορικά με υπηρεσίες ναυαγιαίρεσης και/ή ρυμούλκησης του σκάφους και/ή άλλωσπως.")

Η αγωγή ηγέρθηκε εναντίον τριών εναγομένων - του Κυπριακού πλοίου "POSEIDONIA" ex "AL KAHERA" ex "MED SEA" ex "ULSTER QUEEN" και δύο εταιρειών που έχουν εγγεγραμμένα γραφεία στη Λευκωσία.

Η απαίτηση στο κλητήριο ένταλμα είναι:-

"(a) 235,600 Rials of Saudi Arabia or the equivalent amount in Cyprus pounds for salvage expenses in respect of the refloating and towage of the Cyprus ship then registered by the name 'AL KAHERA' ex 'MED SEA' ex 'ULSTER QUEEN' and presently "POSEIDONIA" which was trading in the Red Sea by the unregistered name 'ALAA ELDIN' which salvage took place in August 1987 on the request of the owners and the master of the said ship."

Ο δεύτερος και τρίτος εναγόμενος, (οι "εναγόμενοι"), παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο με δικηγόρο. Το Δικαστήριο έδωσε οδηγίες για την καταχώριση και την παράδοση εγγράφων προτάσεων - δικόγραφα.

Το κλητήριο ένταλμα δεν επιδόθηκε στο εναγόμενο πλοίο.

Σε πολύ σύντομο χρόνο, μετά τις οδηγίες για καταχώριση δικογράφων, καταχωρίστηκε η παρούσα αίτηση και επιδόθηκε στη διεύθυνση επίδοσης των εναγομένων. Οι εναγόμενοι έδωσαν ειδοποίηση ένστασης με υποστηρικτική ένορκη δήλωση. Ενίστανται στην τροποποίηση για τους πιο κάτω λόγους:-

1. Με την τροποποίηση προκαλείται σύγχυση αν ο ενάγων ζητά το ποσό των 235,600 Rials ή το διπλάσιο ποσό.

2. Δεν δόθηκε έγγραφη γνωστοποίηση στο Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, παρόλο ότι τα αστικά αδικήματα, που αποτελούν την αιτία της αγωγής στην προτεινόμενη τροποποίηση, είναι κακουργήματα.

3. Το Ανώτατο Δικαστήριο ως Ναυτοδικείο δεν έχει πρωτόδικη δικαιοδοσία να εκδικάσει τις αιτίες αγωγής που εγείρονται στην προτεινόμενη τροποποίηση.

Η εκδίκαση της αίτησης καθυστέρησε για τους λόγους που φαίνονται στα πρακτικά του Δικαστηρίου και ειδικά λόγω δυσκολιών στην επικοινωνία μεταξύ των διαδίκων και των δικηγόρων τους. Τελικά η ακρόαση συμπληρώθηκε στις 24 Οκτωβρίου, 1990, και η απόφαση επιφυλάχθηκε.

Οι δικηγόροι των διαδίκων αποδέχθηκαν ότι το ποσό της απαίτησης στην προτεινόμενη τροποποίηση είναι το ίδιο που ζητείτε στο αρχικό κλητήριο και ο δικηγόρος των εναγομένων δήλωσε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα σύγχυσης.

Ο πρώτος λόγος ορθά εγκαταλείφθηκε. Εν πάση περιπτώσει δεν ευσταθεί.

Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι τροποποίηση κλητηρίου εντάλματος αναφέρεται στην ημέρα που ο αιτητής ενεργοποιεί διαταγή - άδεια τροποποίησης με καταχώριση τροποποιημένου κλητηρίου και ισχύει από την ημέρα αυτή. Ως εκ τούτου, προτίθεται να στείλει γνωστοποίηση στο Γενικό Εισαγγελέα πριν προβεί στην τροποποίηση, αν καταλήξει ότι τα αστικά αδικήματα είναι κακουργήματα. Εισηγήθηκε περαιτέρω ότι τα αστικά αδικήματα, που αποτελούν την αιτία της αγωγής στην προτεινόμενη τροποποίηση, δεν συνιστούν κακουργήματα.

Η επιφύλαξη του Άρθρου 67 του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου, (Κεφ. 148, Νόμοι 87/73, 54/78, 156/85, 41/ 89), προβλέπει:-

"Νοείται όμως ότι εάν το τοιούτον έγκλημα ή ποινικόν αδίκημα συνιστά κακούργημα ουδεμία αγωγή δύναται να καταχωρηθή εν σχέσει προς το αστικόν αδίκημα εκτός εάν προηγουμένως δοθή έγγραφος γνωστοποίησις προς τον Γενικόν Εισαγγελέα της Δημοκρατίας."

Η τροποποίηση κλητηρίου εντάλματος διέπεται από τον Κανονισμό 13 των Διαδικαστικών Κανονισμών Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου) 1893 που έχει:-

"13. Το Δικαστήριο ή Δικαστής μπορούν να επιτρέψουν τροποποίηση του κλητηρίου εντάλματος καθ' οιονδήποτε χρόνο και τρόπο και κάτω από όρους που κρίνουν πρέποντες."

Ο Κανονισμός αυτός είναι παρόμοιος με τη Δ.28, θ.1, των παλαιών Αγγλικών Διαδικαστικών Κανονισμών. Στην ερμηνεία και εφαρμογή των Διαδικαστικών Κανονισμών παρόμοιων με τους Αγγλικούς ακολουθείται η Αγγλική νομολογία, εκτός αν ρητή πρόνοια, ή το κείμενο, δεικνύουν σε διαφορετική κατεύθυνση.

Στην υπόθεση Ε. Philippou Ltd. v. Littner Hampton Ltd. (1984) 1 C.L.R. 716, στη σελ. 720, ειπώθηκε:-

"The greater part of our Civil Procedure Rules are almost identical with the corresponding English Rules of the Supreme Court in force in 1960. The great similarity between the two sets of Rules of Court indicates forcibly that the underlying principles in both sets are similar and, unless an express provision or the context leads to a contrary view, in interpreting our Rules of Court preference should be given to a construction more consonant to the corresponding English Rules of the Supreme Court."

Η τροποποίηση και το τροποποιημένο κλητήριο αναφέρονται στην ημερομηνία έκδοσης του αρχικού κλητηρίου και η αγωγή συνεχίζεται ως εάν η τροποποίηση περιλαμβανόταν από την αρχή. Στην υπόθεση Sneade v. Wotherton Barytes and Lead Mining Company [1904] 1 K.B. 295, στη σελ. 297, ο Collins M.R. είπε:-

"It appears to me that the writ as amended becomes for this purpose the original commencement of the action, notwithstanding the fact that the writ originally claimed a larger sum. The reason why the judges have always held that the question on what terms such an amendment should be allowed requires very careful consideration, is that, except in so far as such terms may provide to the contrary, the leave to amend involves that the claim as amended may be treated as if it were the original claim in the action."

Στην υπόθεση Eshelby v. Federated European Bank, Limited [1932] 1 K.B. 254, ο ενάγων με το αρχικό κλητήριο ζητούσε πληρωμή μίας δόσης χρημάτων δυνάμει ενός εγγράφου. Μετά την έκδοση του κλητηρίου εντάλματος ο εναγόμενος παράλειψε την πληρωμή άλλης δόσης. Ο ενάγων ζήτησε άδεια τροποποίησης για να περιλάβει στην ίδια αγωγή τη δεύτερη δόση. Ο επίσημος Διαιτητής, στον οποίο η αγωγή είχε παραπεμφεί, έδωσε άδεια τροποποίησης με την προσθήκη του ποσού της δεύτερης δόσης. Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να το πράξει. Η παράλειψη πληρωμής της δεύτερης δόσης ήταν ξεχωριστή αιτία αγωγής, η οποία δεν υφίστατο στο χρόνο έκδοσης του κλητηρίου, και ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να δοθεί η άδεια για τροποποίηση. Ο Δικαστής Swift στη σελ. 259 είπε:-

"He has allowed the plaintiff to bring into this action an entirely fresh cause of action, arising after this action had been started, and he has done that without the consent of the defendants."

Αφού έκαμε αναφορά στη γνώμη του Bowen L.J. στην υπόθεση In Tottenham Local Board of Health v. Lea Conservancy Board, 2 Times L.R. 410, ότι τροποποίηση δεν μπορεί να επιτραπεί όταν αναφέρεται σε αιτία αγωγής η οποία δεν υφίστατο στο χρόνο της έκδοσης του κλητηρίου, παράθεσε την Ιρλανδική υπόθεση Creed v. Creed (1913) 11.R. 48, 50, και κατάληξε στις σελ. 262-263:-

"I do not think the Court could possibly alter the writ in that way. It could not make an amendment to say that the writ had not been issued until some date after January 15, 1931. It seems to me, therefore, that this amendment never ought to have been made and that this judgment, so far as it is for more than the 4711. 6s. which was originally claimed, is bad and must be set aside."

Στην πρόσφατη απόφαση Tilcon Ltd. v. Land Investments Ltd. [1987] 1 All E.R. 615 το Αγγλικό Εφετείο υιοθέτησε και εφάρμοσε την απόφαση στην υπόθεση Eshelby (ανωτέρω). Αποφασίστηκε ότι:-

"It had long been accepted that because an amendment related back to the date of the original pleading no new cause of action accruing since the original pleading would be allowed by amendment."

Στην περίπτωση κακουργήματος, αγωγή δεν μπορεί να καταχωριστεί αν δεν δοθεί έγγραφη γνωστοποίηση στο Γενικό Εισαγγελέα. Είναι επιβαλλόμενη από το Νόμο προϋπόθεση. Το ζήτημα είναι δημόσιας τάξεως. Ως εκ τούτου, δεν δύναται να δοθεί άδεια για τροποποίηση η οποία ενεργεί αναδρομικά από την ημερομηνία της καταχώρισης της αγωγής, αν προσκρούει στην επιφύλαξη του Άρθρου 67 του περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου.

Ο δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει κακούργημα και ο δικηγόρος των εναγομένων είπε ότι, από τα λίγα στοιχεία που είναι σήμερα ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν είναι δυνατό να διαπιστωθεί αν υπάρχει κακούργημα ή πλημμέλημα. Συμφωνώ με το δικηγόρο των εναγομένων. Η ένσταση αυτή δεν ευσταθεί. Το δικαίωμα των εναγομένων όμως να εγείρουν την ίδια ένσταση σε μεταγενέστερο στάδιο της δίκης, όταν θα υπάρχουν τα πλήρη στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου, δεν επηρεάζεται.

Η πρωτοβάθμια δικαιοδοσία ναυτοδικείου απονεμήθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο με το Άρθρο 19(α) των περί Δικαστηρίων Νόμων του 1960 μέχρι 1990, (Αρ. 14/60, 50/ 62, 11/63, 8/69, 40/70, 58/72, 1/80, 35/82, 29/83, 91/83, 16/ 84, 51/84, 83/84, 93/84, 18/85, 71/85, 89/85, 96/86, 317/87, 49/88, 64/90), (όπως αντικαταστάθηκε με το Άρθρο 2 του Νόμου 96/86), που προβλέπει:-

"19. Το Ανώτατον Δικαστήριον, επιπροσθέτως προς τας εξουσίας και την δικαιοδοσίαν ήτις ανατίθεται εις αυτό υπό του Συντάγματος, θα έχη αποκλειστικήν πρωτόδικον δικαιοδοσίαν - (α) ως ναυτοδικείον περιβεβλημένον και ασκούν τας εξουσίας διά των οποίων περιεβάλλετο και τας οποίας ήσκει το Ανώτατον Δικαστήριον της Δικαιοσύνης εν Αγγλία εν τη επί ναυτικών υποθέσεων δικαιοδοσία αυτού ευθύς αμέσως προ της ημέρας της Ανεξαρτησίας·"

Η πρωτόδικη δικαιοδοσία Ναυτοδικείου του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Δικαιοσύνης της Αγγλίας, προ της ημέρας της Ανεξαρτησίας (16 Αυγούστου, 1960), προσδιορίζετο από το Άρθρο 1(1) του περί Απονομής της Δικαιοσύνης Νόμου 1956 - (Administration of Justice Act 1956).

Ο δικηγόρος των εναγομένων επιχειρηματολόγησε ότι το Άρθρο 1 εδάφιο (1) του Αγγλικού Νόμου είναι περιοριστικό και, ως εκ τούτου, το Δικαστήριο δεν έχει δικαιοδοσία για οποιαδήποτε αστικά αδικήματα. Ο ενάγων-αιτητής, με την τροποποίηση, εισάγει αξίωση που βασίζεται πάνω σε απάτη, ψευδείς παραστάσεις ή συνωμοσία. Το Ανώτατο Δικαστήριο ως Ναυτοδικείο δεν έχει δικαιοδοσία, αλλά το αρμόδιο Δικαστήριο είναι το Επαρχιακό Δικαστήριο.

Ο δικηγόρος του ενάγοντα-αιτητή εισηγήθηκε ότι η δικαιοδοσία για την απαίτηση στο αρχικό κλητήριο στηρίζεται στις υποπαραγράφους (j) και (k) της παραγράφου (1) του Άρθρου 1 του Αγγλικού Νόμου και ότι αστικά αδικήματα μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου. Παράθεσε την υπόθεση The St. Elefterio [1957] 2 All E.R. 374. Περαιτέρω, υπόβαλε ότι, για εφαρμογή του Άρθρου 31 των περί Δικαστηρίων Νόμων, το Δικαστήριο έχει υποχρέωση να λύει όλες τις διαφορές των διαδίκων και να δίδει όλες τις θεραπείες που προκύπτουν από τα γεγονότα ενώπιόν του.

Το Άρθρο 31 των περί Δικαστηρίων Νόμων προβλέπει:-

"31. Έκαστον δικαστήριον εν τη ασκήσει της πολιτικής αυτού δικαιοδοσίας οφείλει εν εκάστη δίκη ή άλλη διαδικασία, να περέχη είτε απολύτως ή υπό τοιούτους όρους και προϋποθέσεις, ως το δικαστήριον κρίνει δίκαιον, πάσας τας θεραπείας εις ας οιοσδήποτε των διαδίκων θα εδικαιούτο εν σχέσει προς οιανδήποτε εγερθείσαν υπ' αυτού αξίωσιν στηριζομένην επί του νόμου ή των αρχών της επιεικείας (equity) κατά τοιούτον τρόπον, εφ' όσον τούτο είναι δυνατόν, ώστε πάντα τα αμφισβητούμενα θέματα μεταξύ των διαδίκων να διαγιγνώσκωνται πλήρως και τελικώς και πάσα πολλαπλότης της διαδικασίας αφορώσης εις οιονδήποτε των θεμάτων τούτων να αποφεύγεται."

Οι διατάξεις του Άρθρου 31 δεν βοηθούν τον ενάγοντα αιτητή. Το Δικαστήριο πρέπει να έχει δικαιοδοσία. Τα αμφισβητούμενα θέματα πρέπει να είναι ενώπιον του Δικαστηρίου, σύμφωνα με τη δικονομία που ρυθμίζει την άσκηση της δικαιοδοσίας. Η δικαιοδοσία απονέμεται στο Δικαστήριο από το Σύνταγμα ή το Νόμο, ανάλογα με την περίπτωση, και οι διατάξεις του Άρθρου 31 δεν επεκτείνουν τη δικαιοδοσία οποιουδήποτε Δικαστηρίου.

Στην υπόθεση The St. Elefterio (ανωτέρω), αποφασίστηκε ότι η φρασεολογία του Άρθρου l(l)(h) του Αγγλικού Νόμου του 1956 μπορούσε να καλύψει απαιτήσεις ex contractu ή ex delicto, οι οποίες όμως εγείρονται από οποιαδήποτε σύμβαση που αναφέρεται στη μεταφορά αγαθών με πλοίο. Η σχετική υποπαράγραφος έχει:-

"(h) any claim arising out of any agreement relating to the carriage of goods in a ship or to the use or hire of a ship;"

Στην υπόθεση The "Moschanthy" [1971] 1 Lloyd's Rep. 37, το Δικαστήριο ακολούθησε την υπόθεση The St. Elefterio.

Στην υπόθεση The "Sennar" [1983] 1 Lloyd's Rep. 295, στις σελ. 301-302, ειπώθηκε:-

"The writ in this action was issued in May, 1980. At that time the Admiralty jurisdiction of the High Court was prescribed by s. 1 of the Administration of Justice Act, 1956. By par. (h) of sub-s. 1 of s. 1 of that Act the Admiralty jurisdiction is to hear and determine -

... any claim arising out of any agreement relating to the carriage of goods in a ship ...

Those words have to be given their ordinary wide meaning. I start with the undisputed fact that there was an agreement relating to the carriage of goods in the ship Sennar. The terms of that agreement were evidenced by a bill of lading issued by or on behalf of the defendants. The only question which has to be answered is whether the plaintiffs' claim arises out of that agreement. The plaintiffs' claim is a claim in tort for damages for fraud or breach of duty or negligence. The plaintiffs rely upon the fact that the date entered on the bill of lading was not the correct date. The bill of lading purported to show that the cargo in question had been loaded during the month of August when in fact that cargo was loaded in the month of September, 1973. Mr. Gee conceded that it is not possible for the plaintiffs to plead their claim without reference to that bill of lading. It seems to me that giving the words of par. (h) their ordinary meaning the claim does arise out of an agreement relating to the carriage of goods in a ship. In The Saint Elefterio [1957] 1 Lloyd's Rep. 283; (1957) P. 179 Mr. Justice Willmer heard a motion by the defendants to set aside a writ in rem on the ground that the Court had no jurisdiction to entertain an action in rem on facts very similar to the facts which gave rise to this action. He said (at pp. 286 and 183):

In my judgment the words of s. l(l)(h) of the Act of 1956, which I agree are different and materially different, from the corresponding clause in the Act of 1925, are nevertheless wide enough to cover claims whether in contract or in tort arising out any agreement relating to the carriage of goods in a ship.

I take the same view."

Στην υπόθεση The Jade [1976] 1 All E.R. 920 οι ενάγοντες ζητούσαν αποζημιώσεις για αμέλεια, λεπτομέρειες των οποίων αναφέρονται. Είχε συνομολογηθεί σύμβαση από τον πλοίαρχο του εναγόμενου πλοίου, εκ μέρους των πλοιοκτητών και ιδιοκτήτων του φορτίου στο πλοίο, και τον πλοίαρχο του ρυμουλκού, εκ μέρους των ναυαγωσωστών για το πλοίο "Rotesand" το οποίο είχε υποστεί ζημιά από σύγκρουση. Η Βουλή των Λόρδων αποφάσισε ότι οι αγωγές για αμέλεια κατά την εκτέλεση σύμβασης ήταν εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, όπως οριοθετεί-το από τον περί Απονομής της Δικαιοσύνης Νόμο του 1956.

Στην υπόθεση The Antonis Ρ Lemos [1985] 1 All E.R. 695 αποφασίστηκε ότι πρέπει να δίδεται ευρεία και φιλελεύθερη ερμηνεία στη νομοθεσία που καθόρισε τη δικαιοδοσία του Αγγλικού Ναυτοδικείου και ότι αστικά αδικήματα τα οποία συνδέονται με συμβάσεις, είτε μεταξύ των διαδίκων, είτε μεταξύ άλλων, είναι εντός της δικαιοδοσίας του ναυτοδικείου.

Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η αίτηση αναφέρονται σε μία σύντομη τηλεγραφική ένορκη δήλωση της Μάρης Χαραλάμπους στην οποία αναφέρεται μόνο ότι:-

"Εκ παραδρομής και/ή αβλεψίας κατά την δακτυλογράφηση του κλητηρίου εντάλματος δεν περιελήφθη αι-τητικό του ενάγοντος για αποζημιώσεις ένεκα ψευδών παραστάσεων, δόλου και συνωμοσίας και/ή για χρήματα που ο ενάγων εδαπάνησε με εντολή και για λογαριασμό του πλοιοκτήτη σχετικά με την διάσωση και ρυμούλκηση του Εναγομένου αρ. 1 πλοίου."

Βάση αγωγής, όπως ορίζεται στο Άρθρο 2 των περί Δικαστηρίων Νόμων, "περιλαμβάνει το σύνολον των γεγονότων των θεμελιούντων το αγώγιμον δικαίωμα, περί ου η αγωγή".

Όταν εγείρεται ζήτημα δικαιοδοσίας, το βάρος της απόδειξης το έχει η πλευρά που ισχυρίζεται ότι το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία.

Συνωμοσία δεν μπορεί να πηγάσει από οποιαδήποτε νόμιμη σύμβαση.

Οι υποπαράγραφοι (j) και (k) του Αγγλικού περί Απονομής της Δικαιοσύνης Νόμου του 1956 έχουν:-

"(j) any claim in the nature of salvage (including any claim arising by virtue of the application, by or under section fifty-one of the Civil Aviation Act, 1949, of the law relating to salvage to aircraft and their apparel and cargo);

(k) any claim in the nature of towage in respect of a ship or an aircraft;"

Οι παράγραφοι (j) και (k) προσδιορίζουν τη δικαιοδοσία για απαιτήσεις της φύσης της ναυαγιαίρεσης και της φύσης ρυμούλκησης σχετικά με πλοίο.

Το μέρος της προτεινόμενης τροποποίησης, που βασίζεται σε αστικά αδικήματα, δεν μπορεί να είναι εντός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου τούτου, που προσδιορίζεται από τις παραγράφους (j) και (k).

Για τους πιο πάνω λόγους το μέρος της προτεινόμενης τροποποίησης "as damages for misrepresentations, and/or fraud and/or conspiracy and/or" δεν μπορεί να επιτραπεί, γιατί το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας.

Δίδεται άδεια για τροποποίηση με την προσθήκη του ακόλουθου αιτητικού:-

(b) The same as above amount for money expended by the Plaintiff on the request and for the benefit of the Defendants in respect of salvage services and/or towage of above vessel, or otherwise.

Ενόψει των περιστατικών της αίτησης, ο αιτητής να πληρώσει τα έξοδα των εναγομένων.

Διαταγή για τροποποίηση όπως πιο πάνω.

Αίτηση επιτρέπεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία