|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 3 ΑΑΔ 543
5 Δεκεμβρίου, 1996.
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ Δ/στές]
ΓΕΩΡΓΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ,
Εφεσείοντες-Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (AP. 1),
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1678).
Δημόσιοι υπάλληλοι — Διορισμοί/Προαγωγές — Σχέδια υπηρεσίας — Ερμηνεία — Η ευθύνη για ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου — Το Ανώτατο Δικαστήριο δεν επεμβαίνει αν η ερμηνεία που δόθηκε ήταν εύλογα επιτρεπτή έστω κι' αν έχει διαφορετική γνώμη.
Η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων, έγινε με βάση την ερμηνεία που δόθηκε από την ΕΔΥ στα σχέδια υπηρεσίας σύμφωνα με τα οποία απαιτείτο πενταετής υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τη θέση Αρχιφοροθέτη από το 1982 κι' επομένως η απόφαση της ΕΔΥ να τη θεωρήσει προσοντούχο υποψήφιο ήταν λογικά εφικτή.
Η απόφαση της ΕΔΥ επικυρώθηκε τόσο από το πρωτόδικο δικαστήριο όσο και από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου με βάση τις νομικές αρχές που αναφέρονται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.
Η έφεση απορρίπτεται. Εκδίδεται διαταγή για πληρωμή των εξόδων του ενδιαφερομένου μέρους στην έφεση.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Παπαπέτρου v. Δημοκρατίας 2 R.S.C.C. 61,
Πέτσας v. Δημοκρατίας 3 R.S.C.C. 60,
Δημοκρατία v. Αϊβαλιώτης (1971) 3 Α.Α.Δ. 89,
Λάρκος v. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 513,
Αργυρίδης v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 376.
Έφεση.
Έφεση εναντίον απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Kούρρης, Δ.), που δόθηκε στις 19 Oκτωβρίου, 1992 (Προσφυγή Aρ. 445/91), με την οποία απερρίφθη η προσφυγή των εφεσειόντων εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος Kάτια Πιριλλίδου είχε προαχθεί στη θέση Aνώτερου Aρχιφοροθέτη.
Προσωπικά παρουσιάζονται οι Εφεσείοντες.
Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Χρ. Κληρίδης, για το Ενδιαφερόμενο πρόσωπο Κάτια Πιριλλίδου.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Π. Καλλής.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή των εφεσειόντων εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ("η Επιτροπή"), με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος Κάτια Πιριλλίδου είχε προαχθεί στη θέση Ανώτερου Αρχιφοροθέτη, Τμήμα Εσωτερικών Προσόδων. Στην παρούσα έφεση εγείρεται μόνο ένα επίδικο ζήτημα. Ανάγεται αποκλειστικά στη διαπίστωση του πρωτόδικου δικαστηρίου με την οποία κρίθηκε ότι η απόφαση της Επιτροπής να θεωρήσει το ενδιαφερόμενο μέρος ως προσοντούχο υποψήφιο, ήταν λογικά εφικτή.
Οι εφεσείοντες διατείνονται ότι η διαπίστωση εκείνη ήταν εσφαλμένη, γιατί δε λήφθηκε υπόψη η αλλαγή των τίτλων των θέσεων "Αρχιφοροθέτης ή/και Λειτουργός Αρχιφοροθέτης ή/και Λειτουργός Διερευνήσεως Φορολογικών Υποθέσεων, εις τον Κρατικό Προϋπολογισμό σε Αρχιφοροθέτη 1ης και 2ας Τάξεως, ενώ το σχέδιο υπηρεσίας* δεν άλλαξε ως όφειλε.
Ήταν δεκτό από όλες τις πλευρές, ότι κατά τον κρίσιμο χρόνο το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε συμπληρώσει πενταετή υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη, αλλά είχε υπερκαλύψει την υπηρεσία 5 ετών στη θέση Αρχιφοροθέτη 2ας και 1ης τάξεως.
Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι το σχέδιο υπηρεσίας δεν περιορίζει την υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη, 1ης Τάξης, αλλά προνοεί για υπηρεσία στη θέση Αρχιφοροθέτη γενικά. Το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τη θέση Αρχιφοροθέτη από το 1982 κι΄ επομένως η απόφαση της Επιτροπής να τη θεωρήσει προσοντούχο υποψήφιο ήταν λογικά εφικτή.
Αποτελεί πάγια αρχή της νομολογίας μας, ότι η ευθύνη της ερμηνείας των σχεδίων υπηρεσίας εμπίπτει εντός της διακριτικής ευχέρειας του διορίζοντος οργάνου. Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην άσκηση της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, επεμβαίνει μόνο οσάκις η δοθείσα ερμηνεία δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή λαμβανομένου υπόψη του λεκτικού του συγκεκριμένου σχεδίου υπηρεσίας. Δε δίδει διαφορετική ερμηνεία αν η ερμηνεία που δόθηκε από το διορίζον όργανο ήταν εύλογη, έστω και αν το δικαστήριο έχει διαφορετική γνώμη (Βλ. Παπαπέτρου v. Δημοκρατίας, 2 R.S.C.C. 61, 69, Πέτσας v. Δημοκρατίας, 3 R.S.C.C. 60, Δημοκρατία v. Αϊβαλιώτης (1971) 3 Α.Α.Δ. 89, Λάρκος v. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 513, 519, Αργυρίδης v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 376, 391).
Έχουμε λάβει υπόψη το λεκτικό του σχετικού σχεδίου υπηρεσίας. Κρίνουμε πως η ερμηνεία στην οποία έχει αχθεί η Επιτροπή ήταν εύλογα εφικτή. Επομένως δεν υφίσταται πεδίο επέμβασης με την πρωτόδικη απόφαση.
Ακολουθεί πως η έφεση πρέπει να απορριφθεί. Καμιά διαταγή για τα έξοδα της εφεσίβλητης Επιτροπής - ο ευπαίδευτος συνήγορος της δήλωσε ότι δεν ζητά έξοδα. Οι εφεσείοντες να πληρώσουν τα έξοδα του ενδιαφερόμενου μέρους στην έφεση.
H έφεση απορρίπτεται. Eκδίδεται διαταγή για πληρωμή των εξόδων του ενδιαφερομένου μέρους στην έφεση.