|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Άρθρο 23(3)(β)(i) του Ν. 33/64 - Μεταβατικές Διατάξεις)
(Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 107/2017)
17 Νοεμβρίου, 2023
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Π., ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΚΑΡΑΚΑΝΝΑ, Δ/στές]
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ,
ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ
ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ ΣΕΚ
Εφεσείοντες / Αιτητές
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Εφεσιβλήτων / Καθ'ων η Αίτηση
____________________
Χ. Σαββίδης για Χ. Π. Σαββίδης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τους Εφεσείοντες
Μ. Κυπριανού (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ex tempore
ΛΙΑΤΣΟΣ, Π.: Αίτημα των Εφεσειόντων, Αιτητών στην πρωτόδικη διαδικασία, ήταν η ακύρωση της απόφασης των Εφεσιβλήτων / Καθ'ων η Αίτηση να προκηρύξουν διαγωνισμό για την αγορά υπηρεσιών από εκπαιδευτές για τα Επιμορφωτικά Κέντρα του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, στις 23.8.2023.
Πρωτοδίκως ηγέρθησαν δύο προδικαστικές ενστάσεις: Αφενός, ότι οι Αιτητές στερούντο εννόμου συμφέροντος, στη βάση ότι, ως Ομοσπονδία, δεν υφίσταντο οποιονδήποτε άμεσο επηρεασμό και, αφετέρου, ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν είχε εκτελεστό χαρακτήρα.
Η ενώπιον μας Έφεση, αφορά την προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, στην λιτή, πρέπει να πούμε, απόφασή του, ως προς ένα και μόνο ζήτημα: Tην προδικαστική ένσταση που εγέρθηκε, σχετικά με το ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Ήταν η κατάληξη της ευπαίδευτης πρωτόδικης Δικαστή ότι, με δεδομένη την μετέπειτα ανάθεση του διαγωνισμού, στον οποίο αφορούσε η προσβαλλόμενη πράξη, ήτοι η προκήρυξη, είχε απωλέσει την αυτοτέλεια της και, ως εκ τούτου, στερείτο εκτελεστότητας.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των Εφεσειόντων δεν αμφισβήτησε την ορθότητα της κατάληξης του Δικαστηρίου ως προς το νομικό αυτό ζήτημα, ότι, δηλαδή, πράξη η οποία έχει απωλέσει την αυτοτέλεια της ως μέρος σύνθετης πράξης, στερείται εκτελεστότητας. Εισηγήθηκε, όμως, με αναφορά στο συνδικαλιστικό έργο των Εφεσειόντων, ότι μπορούσαν να προσβάλουν μόνο την προκήρυξη του διαγωνισμού και όχι την ανάθεση.
Δεν θα μας απασχολήσει το θέμα που έθεσε, ως καίριο, ο συνήγορος των Εφεσειόντων, ως προς τους σκοπούς μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης και της εξουσίας της να προσφύγει στο Δικαστήριο προς υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μελών της. Τούτο, διότι δεν αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας Έφεσης. Έστω και αν είχαν δικαίωμα προσφυγής οι Εφεσείοντες, το κύριο ερώτημα που προκύπτει είναι, ακριβώς, εάν, σε τελική ανάλυση, ήταν εκτελεστή η πράξη την οποία προσέβαλαν ή όχι. Και, επί τούτου, δεν χωρεί καμία αμφιβολία. Η Νομολογία μας είναι ευθυγραμμισμένη στη θέση ότι, μία εκτελεστή απόφαση διοικητικού οργάνου χάνει την εκτελεστότητά της όταν αυτή συνιστά μέρος σύνθετης διοικητικής ενέργειας.
Στην παρούσα περίπτωση, η τελική απόφαση ανάθεσης του διαγωνισμού είχε ως αποτέλεσμα την απορρόφηση της εκτελεστότητας της προκήρυξης (Tamassos Suppliers v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60). Ως εκ τούτου, αναπόδραστη ήταν η απόρριψη, ως απαράδεκτης, της προσφυγής, όπως πολύ ορθά έκρινε και το πρωτόδικο Δικαστήριο, αποδεχόμενο την προδικαστική ένσταση.
Η Έφεση απορρίπτεται. Τα έξοδα, καθοριζόμενα στο ποσό των €3.000, επιδικάζονται σε βάρος των Εφεσειόντων.
Α. Ρ. Λιάτσος, Π.
Δ. Σωκράτους, Δ.
Τ. Καρακάννα, Δ.
/ΜΣ