|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Άρθρο 23(3)(β)(i) του Ν. 33/64 - Μεταβατικές Διατάξεις)
(Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 66/2016)
13 Ιουλίου, 2023
[ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΣΑΝΤΗΣ, ΠΑΠΑΘΩΜΑ-ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
1. ASIF MUHAMMAD,
2. PICIOROAGA ELENA ALEXNDRINA,
Εφεσείοντες,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Εφεσίβλητης.
_________________________
Ν. Χαραλαμπίδου (κα), για τους Εφεσείοντες.
Δ. Εργατούδη (κα) Ανώτερη δικηγόρος της Δημοκρατίας με Μ. Καλογήρου, δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
________________________
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Οικονόμου, Δ.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex - Tempore)
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Ο Εφεσείων αρ. 1 αφίχθηκε στην Κύπρο στις 13.02.2006, προκειμένου για να φοιτήσει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Ουδέποτε ολοκλήρωσε τις σπουδές του.
Στις 14.09.2009, τέλεσε γάμο με την Εφεσείουσα αρ. 2, υπήκοο Ρουμανίας και στις 14.06.2011 έλαβε δελτίο διαμονής ως μέλος οικογένειας πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν είναι υπήκοος κράτους μέλους της Ένωσης.
Στις 26.04.2013, ο γάμος τους κηρύχθηκε από την Διοίκηση εικονικός. Τούτο, είχε ως αποτέλεσμα, την έκδοση διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του Εφεσείοντα αρ. 1 στις 11.10.2013. Ο εφεσείων προσέβαλε τα εν λόγω διατάγματα με προσφυγή η οποία απερρίφθη από το Διοικητικό Δικαστήριο, εξ ου και η παρούσα έφεση.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά, κατά την άποψη μας, επικαλέστηκε το τεκμήριο νομιμότητας, εφόσον παρά το ότι η έκδοση των διαταγμάτων είχε προσβληθεί με την προσφυγή 6408/13, κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης δεν είχε ακόμη εκδοθεί απόφαση στην εν λόγω προσφυγή. Ως αποτέλεσμα, το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή, εξ ου και η παρούσα έφεση.
Η νομιμότητα των διαταγμάτων είχε βέβαια προσβληθεί με την προσφυγή 6408/13. Κατά την έκδοση όμως της εκκαλούμενης τώρα απόφασης δεν είχε ακόμα εκδοθεί απόφαση στην εν λόγω προσφυγή. Συνεπώς ορθά το πρωτόδικο Δικαστήριο επικαλέστηκε το τεκμήριο νομιμότητας και απέρριψε επ' αυτής της βάσης την προσφυγή.
Στο μεταξύ όμως, στις 11.12.2017, εκδόθηκε από το Διοικητικό Δικαστήριο η απόφαση στην προσφυγή 6408/13, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση της Διοίκησης περί εικονικότητας του γάμου λόγω έλλειψης έρευνας και δέουσας δικαιολογίας. Τέτοια ακύρωση συνεπάγεται και την ακύρωση των προσβληθεισών πράξεων που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια της ισχύος της νομιμότητας της πράξης που ακυρώθηκε και στηρίζονται σε αυτήν. Γι' αυτό και σε τέτοιες περιπτώσεις η Διοίκηση έχει υποχρέωση να ανακαλέσει ή να τροποποιήσει τις διοικητικές πράξεις που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια της ισχύος της νομιμότητας της πράξης που ακυρώθηκε και στηρίζονται σε αυτήν (Δημοκρατία ν. Κλεόπα κ.α. (2004) 3 ΑΑΔ 669, Δημητριάδου ν. Χατζηχάννα κ.α. (2008) 3 ΑΑΔ 57).
Εν προκειμένω, η απόφαση στην προσφυγή 6408/13 δεν εφεσιβλήθηκε με αποτέλεσμα να προκαλέσει αναδρομικά την ανατροπή του τεκμηρίου νομιμότητας επί του οποίου είχε στηριχθεί η εκκαλούμενη απόφαση. Το υπόβαθρο της εξαφανίστηκε. Θα έπρεπε η Διοίκηση να είχε ανακαλέσει τα διατάγματα. Δεν το έπραξε. Η ευπαίδευτη όμως δικηγόρος της Δημοκρατίας, όταν ηγέρθη το ζήτημα αυτό από το Δικαστήριο, με δίκαιο τρόπο δήλωσε ότι δεδομένης της απόφασης στην προσφυγή 6408/13 για το θέμα της εικονικότητας του γάμου δεν είναι σε θέση να υπερασπιστεί τη νομιμότητα των προσβαλλόμενων στην παρούσα έφεση διαταγμάτων.
Ό,τι έχουμε να προσθέσουμε είναι ότι κανονικά θα έπρεπε να ζητηθεί η συνεκδίκαση των δύο προσφυγών για να αποφευχθεί ο κατακερματισμός της υπόθεσης. Αυτή είναι η ορθή πρακτική την οποία καλούμε το Διοικητικό Δικαστήριο όπως ακολουθεί.
Η παραπάνω διαπίστωση μας θέτει τέλος σε οποιαδήποτε άλλη συζήτηση. Με δέοντα σεβασμό, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με την εισήγηση της κας Χαραλαμπίδου, ότι θα πρέπει να εξετάσουμε στην ουσία τους τους λόγους έφεσης για το ενδεχόμενο της σχέσης που μπορεί να έχουν με μια μελλοντική αγωγή για αποζημιώσεις. Τα δικαιώματα του Εφεσείοντα από την ακύρωση της διοικητικής πράξης, προκύπτουν από το ίδιο το Σύνταγμα. Η απόφαση που ακυρώνουμε, είναι μια δυσμενής απόφαση που εκτελέστηκε με αποτέλεσμα την πρόκληση δυσμενών συνεπειών για τον Εφεσείοντα και ιδιαίτερα την στέρηση της ελευθερίας του με την εκτέλεση του εντάλματος κράτησης. Άρα, ανεξάρτητα από τους λόγους έφεσης, αυτό είναι ένα δεδομένο.
Η επίδικη απόφαση παρά την ορθότητα της, για τους λόγους που έχουμε εξηγήσει, παραμερίζεται και τα διατάγματα κράτησης και απέλασης, ημερομηνίας 11.10.2013, ακυρώνονται.
Έξοδα συνολικά για την πρωτόδικη και κατ΄ έφεση διαδικασία, εκ συμφώνου €2.500, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των Εφεσειόντων και εναντίον της Εφεσίβλητης.
Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
Ν. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
Μ. Π. ΚΑΛΛΙΓΕΡΟΥ, Δ.
/ΓΓ.