|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 139/24)
21 Οκτωβρίου, 2024
[Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/1964)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Γ. Χ., Α.Δ.Τ. [ ] ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 13, 15, 28, 30, 33 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 5, 6, 8, 13, 14 ΚΑΙ 18 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ, ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟ 14/60, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 123, 124 ΚΑΙ 128 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ, ΚΕΦ. 155 ΚΑΙ ΤΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ:
ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΤΉ ΤΩΝ ΚΕΝΤΡΙKΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ 04/07/2024 ΚΡΑΤΟΥΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΝ ΑΙΤΗΤΗ Γ. Χ., Α.Δ.Τ. [ ], ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΟΥ, ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΚΤΙΣΕΙ ΗΔΗ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΤΟΥΣ ΠΟΙΝΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗ, ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΗΣ ΕΣΔΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
............................
Α.Ε. Ανδρέου, για τον Αιτητή.
Η. Ζησίμου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Γενικό Εισαγγελέα, Καθ' ου η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΦΡΑΙΜ, Δ.: Με την παρούσα Αίτηση ο Αιτητής ζητά την έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus με το οποίο να κηρύσσεται παράνομη η κράτηση του λόγω της κατ' ισχυρισμό παράνομης μη εκτέλεσης όλων των απλήρωτων ενταλμάτων φυλάκισης του μαζί και της εκτέλεσης μόνο ενός εξ αυτών, με αποτέλεσμα να κρατείται παράνομα στις Κεντρικές Φυλακές πέραν του ενός έτους, ήτοι από τις 23.7.2024 μέχρι και την καταχώριση της παρούσας.
Βασική θέση του Αιτητή είναι ότι έχουν εκδοθεί και εκκρεμούν προς εκτέλεση συνολικά 120 εντάλματα φυλάκισης του τα οποία εκδόθηκαν μετά από καταδίκες του με δικαστικές αποφάσεις, κυρίως για παραβίαση του περί Κέντρων Αναψυχής Νόμου και τροχαίες παραβάσεις. Για κάποια εξ αυτών φυλακίστηκε για κάποιες χρονικές περιόδους στο παρελθόν με τελευταία τη χρονική περίοδο των 14 ημερών μεταξύ 28.6.2021 και 11.7.2021. Από τις 4.10.2023 μέχρι και την ημερομηνία καταχώρισης της παρούσας Αίτησης, ο Αιτητής κρατείται για άλλα εντάλματα. Λόγω του ότι το ένα έτος κράτησης, όπως αυτό υπολογίζεται από τις Κεντρικές Φυλακές, έληξε στις 23.7.2024, τότε αυτός εξακολουθεί να κρατείται παράνομα για πέραν του ενός έτους.
Ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι η Αστυνομία όφειλε να εκτελέσει όλα τα εντάλματα που εκκρεμούν εναντίον του ταυτόχρονα, ούτως ώστε ο συνολικός χρόνος κράτησης του γι' αυτά να μην ξεπερνά το ένα έτος. Αυτή η θέση του, κατά τον ίδιο, πηγάζει από τις σχετικές νομοθεσίες, καθιστώντας έτσι την περαιτέρω κράτηση του παράνομη. Σύμφωνα πάντα με τον Αιτητή, η συνέχιση εκτέλεσης των ενταλμάτων διαδοχικά απολήγει στην κράτηση του για συνολικά 120 έτη, κάτι το οποίο προσκρούει στα θεμελιώδη συνταγματικά του δικαιώματα και κυρίως αυτό της ατομικής ελευθερίας. Ως εκ τούτου, ισχυρίζεται ότι η κράτηση του έχει καταστεί παράνομη και θα πρέπει να διαταχθεί η άμεση απελευθέρωση του.
O Καθ' ου ουσιαστικά προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ένστασης:
(i) Η Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί λόγω αοριστίας και γενικότητας των ισχυρισμών που προβάλλονται σε αυτή.
(ii) Ο Αιτητής κρατείται στις Κεντρικές Φυλακές δυνάμει νόμιμα εκδοθέντος εντάλματος φυλάκισης.
(iii) Ο Αιτητής δεν έχει ακόμα ολοκληρώσει την ποινή φυλάκισης του και πιθανή ημερομηνία αποφυλάκισης είναι η 21η Σεπτεμβρίου 2024, νοουμένου ότι επιδείξει καλή διαγωγή και εργατικότητα.
(iv) Η παρούσα διαδικασία δεν είναι η κατάλληλη για εξέταση της νομιμότητας της έκδοσης και εκτέλεσης των ενταλμάτων φυλάκισης.
(v) Ο Νόμος επιτρέπει τη διαδοχική εκτέλεση ενταλμάτων φυλάκισης.
(vi) Η κράτηση του Αιτητή είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και τον νόμο.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση, ο ΙΠ, Αρχιδεσμοφύλακας και Επόπτης του Γραφείου Παραλαβών και Απολύσεων στις Κεντρικές Φυλακές, αναγνωρίζει την ύπαρξη 120 ενταλμάτων φυλάκισης του Αιτητή, κάποια εκ των οποίων έχουν ήδη εκτελεστεί. Ο ΙΠ ισχυρίζεται ότι δόθηκαν και πολλές αναστολές στον Αιτητή για να μπορέσει να πληρώσει τα οφειλόμενα, πλην όμως αυτός δεν κατάφερε να τα εξοφλήσει. Εξηγεί πως με βάση τον νόμο, για την εκτέλεση του υπό κρίση εντάλματος φυλάκισης για το οποίο τελεί υπό κράτηση, ο Αιτητής θα πρέπει να εκτίσει συνολικά 147 μέρες από τις οποίες εξέτισε ήδη τις 71, και αναμένεται να αποφυλακιστεί στις 21.9.2024 αν επιδείξει καλή διαγωγή και εργατικότητα.
Τέλος, ο ΙΠ ισχυρίζεται ότι με βάση τον νόμο, κάθε ένταλμα φυλάκισης εκτελείται κατόπιν ολοκλήρωσης του προηγούμενου και η έκτιση της ποινής αρχίζει από τη λήξη της προηγουμένης, όπως έγινε με την εκτέλεση των ενταλμάτων για τα οποία ο Αιτητής κρατείται από τις 4.10.2023. Καταλήγει ότι η κράτηση του Αιτητή είναι καθόλα νόμιμη, ότι τα εντάλματα τα οποία δεν έχουν ακόμη εκτελεστεί δεν αποτελούν αντικείμενο της Αίτησης και ότι ο ισχυρισμός του Αιτητή για την πιθανή συνολική πολυετή φυλάκιση του γι' αυτά αποτελεί ένα υποθετικό σενάριο το οποίο δεν δύναται να εξεταστεί στο πλαίσιο της παρούσας Αίτησης.
Το κοινό και αδιαμφισβήτητο ιστορικό των γεγονότων έχει ως ακολούθως:
1) Εναντίον του Αιτητή εκδόθηκαν συνολικά 120 εντάλματα φυλάκισης για το συνολικό ποσό των 26.000 περίπου, εκ των οποίων τα 105 εκδόθηκαν στα πλαίσια ποινικών υποθέσεων για διάφορα αδικήματα δυνάμει του περί Κέντρων Αναψυχής Νόμου και τροχαίες παραβάσεις, στις οποίες ο Αιτητής είτε δεν εμφανίστηκε είτε δήλωσε παραδοχή.
2) Μεταξύ των ετών 2011 και 2022 δόθηκαν, κατόπιν απόφασης του Προέδρου της Δημοκρατίας και με τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα, συνολικά 13 αναστολές εκτέλεσης ενταλμάτων φυλάκισης για έξι μήνες νοουμένου ότι ο Αιτητής θα κατέβαλλε μηνιαίως το εκάστοτε συμφωνηθέν ποσό.
3) Ο Αιτητής φυλακίστηκε πέντε φορές για χρονικές περιόδους κάποιων ημερών και μηνών μεταξύ των ετών 2018 και 2021, κατόπιν εκτέλεσης ενταλμάτων φυλάκισης.
4) Το ένταλμα υπ' αριθμό 16071/2011 το οποίο είχε εκδοθεί στις 18.4.2011 για τη φυλάκιση του Αιτητή για 10½ μήνες εκτός αν πληρωνόταν το σχετικό ποσό, είχε εκτελεστεί στις 26.9.2019 όταν ο Αιτητής παρέμεινε υπό κράτηση από τις 26.9.2019 μέχρι τις 5.12.2019. Η κράτηση του διεκόπη κατόπιν απόφασης του Προέδρου της Δημοκρατίας και της σύμφωνης γνώμης του Γενικού Εισαγγελέα για αναστολή έξι μηνών μέσω διακανονισμού για μηνιαία καταβολή δόσεων.
5) Στις 4.10.2023 εκτελέστηκε το ένταλμα φυλάκισης υπ' αριθμό 12050/2011 το οποίο είχε εκδοθεί στις 5.11.2010 για τη φυλάκιση του Αιτητή για ένα έτος εκτός εάν πληρωνόταν το σχετικό ποσό και ο Αιτητής παρέμεινε υπό κράτηση μέχρι και τις 23.7.2024, ήτοι για ένα έτος όπως αυτό υπολογίζεται από τις Κεντρικές Φυλακές.
6) Στις 23.7.2024, κατόπιν ολοκλήρωσης της εκτέλεσης του ανωτέρω εντάλματος, εκτελέστηκε εκ νέου το ένταλμα φυλάκισης υπ΄ αριθμό 16071/2011. Για το εν λόγω ένταλμα ο Αιτητής είχε εν τω μεταξύ καταβάλει κάποια ποσά το 2013 και το 2016.
7) Το εν λόγω ένταλμα εκτελέστηκε για το υπόλοιπο της ποινής και έκτοτε μέχρι και τον χρόνο καταχώρισης της Αίτησης, ο Αιτητής παραμένει υπό κράτηση, ήτοι συνολικά πέραν του ενός έτους.
Στην υπόθεση xxx Lakoud v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Πολ. Έφεση 77/2020, ημερ. 8.6.2021, ECLI:CY:AD:2021:A231, γίνεται μια διαφωτιστική παραπομπή στη νομολογία αναφορικά με την έκδοση ενταλμάτων Habeas Corpus:
«Όπως είναι καλά γνωστό, το προνομιακό ένταλμα της φύσεως Habeas Corpus ad subjiciendum διασφαλίζει την ελευθερία του ατόμου. Όπως αναφέρθηκε στη xxx Χ" Σάββας (1993) 1 ΑΑΔ 102, «Το Habeas Corpus ad subjiciendum είναι προνομιακή διαδικασία για τη διασφάλιση της ελευθερίας του πολίτη. Παρέχει αποτελεσματικό μέσο άμεσης απελευθέρωσης από παράνομη ή αδικαιολόγητη κράτηση, είτε στη φυλακή, είτε σε ιδιωτικό χώρο, από Αρχή ή ιδιώτη». Απαραίτητη προϋπόθεση δι' έκδοση του εντάλματος συνιστά η απόδειξη, εκ μέρους του αιτούντος, του παράνομου της κράτησης ή φυλάκισης (Καλφοπούλου (1998) 1 ΑΑΔ 55). Με τη διαδικασία του εντάλματος Habeas Corpus, ό,τι επιδιώκεται είναι η διασφάλιση του δικαιώματος της ελευθερίας διά της άμεσης απελευθέρωσης του αιτητή ο οποίος, κατ' ισχυρισμό, τελεί υπό παράνομη κράτηση. Οποτεδήποτε, στο πλαίσιο της εν λόγω διαδικασίας, διαπιστώνεται κάτι τέτοιο, το σχετικό διάταγμα εκδίδεται δικαιωματικά και όχι ως θέμα άσκησης διακριτικής εξουσίας, οπότε, ο αιτητής αφήνεται ευθύς ελεύθερος (Green v. Home Secretary [1941] 3 All E.R. 388, σελίδα 400).»
Στην υπόθεση Επί τοις Αφορώσι την Αίτηση της Καλφοπούλου (1998) 1(Α) Α.Α.Δ. 55, λέχθηκε πως το βάρος απόδειξης ότι εκ πρώτης όψεως μια κράτηση είναι παράνομη, το έχει ο αιτητής. Όταν η υπόθεση του βασίζεται πάνω σε γεγονότα, έχει το αποδεικτικό βάρος (evidential burden) να παρουσιάσει ικανοποιητική μαρτυρία η οποία δύναται να οδηγήσει στην πιθανότητα ενός ευνοϊκού για τον ίδιο συμπεράσματος. Σε μια τέτοια περίπτωση το νομικό βάρος (legal burden) μεταφέρεται στους ώμους του καθ' ου η αίτηση που καλείται να δικαιολογήσει την κράτηση.
Κατά την εξέταση της Αίτησης, εκείνο το οποίο θα πρέπει να λεχθεί εξαρχής είναι ότι ο Αιτητής δεν προσβάλλει τη νομιμότητα των ενταλμάτων φυλάκισης. Εκείνο το οποίο αμφισβητεί είναι τη διάρκεια της κράτησης του η οποία ξεπερνά το ένα έτος και τη νομιμότητα της εκτέλεσης των ενταλμάτων φυλάκισης η οποία είναι διαδοχική και απολήγει στην πιθανότητα φυλάκισης του για συνολικά 120 έτη, κάτι το οποίο, ως ισχυρίζεται, παραβιάζει τα συνταγματικά και νόμιμα δικαιώματα του.
Στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση του Κυριάκου Ζάνα (2013) 1(Β) Α.Α.Δ. 1156, ηγέρθη ισχυρισμός ότι ο εκεί αιτητής θα παρέμενε παράνομα έγκλειστος στη φυλακή για συνολικά 25 έτη, λόγω του τρόπου υπολογισμού της ποινής, κατόπιν καταδίκης του για το αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Α με σκοπό την προμήθεια σε άλλο πρόσωπο και εφαρμογής Προεδρικού διατάγματος αναστολής. Σε εκείνη λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Η ελευθερία του ατόμου είναι το ύψιστο αγαθό που πρέπει να διασφαλίζεται σε κάθε δημοκρατική κοινωνία, διεπόμενη από το κράτος δικαίου. Σε περίπτωση παράνομης κράτησης ή περιορισμού προσφέρεται η δυνατότητα στον πολίτη να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της τοιαύτης κράτησης, μέσω του προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus Ad Subjiciendum.
Το ένταλμα Habeas Corpus είναι άμεσο δραστικό μέτρο για την απελευθέρωση ατόμου από παράνομη ή αδικαιολόγητη κράτηση, είτε αυτή ενεργείται από δημοσία αρχή, ή ιδιώτη. Είναι μια θεραπεία η οποία επικεντρώνεται στο πρόσωπο που τελεί υπό κράτηση.»
Είναι σαφές ότι η προνομιακή δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για έκδοση Habeas Corpus περιορίζεται στην εξέταση του κατά πόσο η υφιστάμενη κράτηση του αιτητή είναι παράνομη, με βάση τα ενώπιον του Δικαστηρίου δεδομένα. Οι ισχυρισμοί του Αιτητή αναφορικά με τα υπόλοιπα εντάλματα τα οποία δεν έχουν ακόμη εκτελεστεί και τον πιθανό συνολικό χρόνο που αυτός ήθελε παραμείνει υπό κράτηση γι' αυτά, δεν δύνανται να εξεταστούν στο πλαίσιο της υπό κρίση Αίτησης. Εν πάση περιπτώσει, αυτοί οι ισχυρισμοί αποτελούν καθαρές εικασίες, εκτιμήσεις και πιθανολογήσεις του Αιτητή για το ζήτημα της διάρκειας της κράτησης του για εντάλματα για τα οποία μάλιστα δεν τελεί καν επί του παρόντος υπό κράτηση. Όπως λέχθηκε στην υπόθεση Essa Murd Khlaief v. Αναφορικά με την Κυπριακή Δημοκρατία (2003) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1402, σε τέτοιας φύσης προνομιακή δικαιοδοσία, το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να ελέγξει τη νομιμότητα της διάρκειας της κράτησης όχι in abstracto αλλά θα πρέπει να συσχετισθεί με τους λόγους της κράτησης και τις υφιστάμενες προοπτικές απόλυσης του αιτητή.
Ούτε και η θέση του Αιτητή ότι όλα τα εντάλματα έπρεπε να είχαν εκτελεστεί μαζί και μια φορά δύναται να αποτελέσει αντικείμενο της παρούσας Αίτησης. Όπως τονίζεται στη νομολογία, η υπό κρίση προνομιακή δικαιοδοσία αφορά στη νομιμότητα και τη διάρκεια της κράτησης και όχι στην όποια εκτέλεση των καθηκόντων ή εξουσιών οποιασδήποτε αρχής ή οργάνου, στην παρούσα περίπτωση της Αστυνομίας που είναι υπεύθυνη για την εκτέλεση τους και ή των Κεντρικών Φυλακών που έχουν την αρμοδιότητα υπολογισμού της διάρκειας της φυλάκισης. Αυτό ενδεχομένως αποτελεί αντικείμενο άλλης δικαστικής διαδικασίας.
Επομένως, στο πλαίσιο της παρούσας Αίτησης, το Δικαστήριο έχει εξουσία να εξετάσει τη νομιμότητα της κράτησης του Αιτητή, στη βάση του κατά πόσο αυτή έχει καταστεί παράνομη ενόψει της διάρκειας της, ήτοι για πέραν του ενός έτους.
Η κράτηση του Αιτητή προέρχεται από τη διαδοχική εκτέλεση δύο ενταλμάτων φυλάκισης. Από τη στιγμή που η εκτέλεση του εντάλματος υπ' αριθμό 12050/2011 έχει ολοκληρωθεί με την κράτηση του Αιτητή από τις 4.10.2023 μέχρι τις 23.7.2024, τότε το παρόν Δικαστήριο δεν έχει εξουσία να ασχοληθεί αυτοτελώς και ξεχωριστά με εκείνη την κράτηση. Ουσιαστικά το Δικαστήριο οφείλει να εξετάσει κατά πόσο η αμέσως διαδοχική εκτέλεση άλλου εντάλματος φυλάκισης μετά τη λήξη της φυλάκισης του Αιτητή για το προηγούμενο ένταλμα, η οποία οδηγεί στην κράτηση του για συνολική περίοδο πέραν του ενός έτους είναι παράνομη και αδικαιολόγητη.
Έχει ήδη λεχθεί ότι η κράτηση του Αιτητή προέρχεται από δύο νομίμως εκδοθέντα εντάλματα φυλάκισης. Η εκτέλεση τους έγινε διαδοχικά, το ένα μετά τη λήξη της προηγηθείσας περιόδου κράτησης δυνάμει του άλλου. Αυτό οδήγησε και στην έκταση της φυλάκισης του Αιτητή εφόσον, μετά την εκτέλεση του εντάλματος υπ' αριθμό 12050/2011, ακολούθησε η εκτέλεση του εντάλματος υπ' αριθμό 16071/2011.
Η έκδοση εντάλματος φυλάκισης διέπεται από τo άρθρo 124 του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155, το οποίο προνοεί ως ακολούθως:
«124. Όταν φαίνεται στο ∆ικαστήριο ότι η κατάσχεση της περιουσίας του προσώπου που διατάχτηκε να καταβάλει χρη΅ατική ποινή θα ήταν καταστρεπτική για αυτό ή την οικογένειά του, ή από την παραδοχή του ή άλλως ότι αυτός δεν έχει περιουσία η οποία να δύναται να κατασχεθεί ή για οποιοδήποτε άλλο επαρκή λόγο φαίνεται στο ∆ικαστήριο ότι είναι προς το συ΅φέρον του εν λόγω προσώπου ή της οικογένειάς του να προχωρήσει ΅ε τον τρόπο αυτό, το ∆ικαστήριο δύναται, αντί να εκδώσει ένταλ΅α εκτέλεσης, να φυλακίσει το πρόσωπο αυτό για περίοδο που ορίζεται στο ένταλ΅α φυλάκισης αλλά πάντοτε τηρου΅ένων των διατάξεων του άρθρου 128, εκτός αν το ποσό και τα έξοδα εκτέλεσης καταβληθούν προηγου΅ένως.»
Το άρθρο 128 του Κεφ. 155 καθορίζει την περίοδο φυλάκισης σε σχέση με το πληρωτέο ποσό, θέτοντας ως μέγιστη περίοδο το ένα έτος σε περίπτωση που το οφειλόμενο ποσό είναι ΛΚ300 και άνω. Είναι αυτή τη νομοθετική πρόνοια την οποία επικαλείται ο Αιτητής για να καταδείξει ότι η εκτέλεση ενταλμάτων δεν μπορεί υπό οποιεσδήποτε συνθήκες να ξεπερνά το ένα έτος, ανεξαρτήτως του αριθμού αυτών.
Αυτή η ερμηνεία δεν βρίσκει έρεισμα στις ίδιες τις νομοθετικές διατάξεις. Και τούτο καθότι τα δύο προαναφερόμενα άρθρα περιέχονται στο Μέρος ΙV του Κεφ. 155 το οποίο τιτλοφορείται «Εκτελέσεις και ανάληψη Χρηματικών Ποινών», στο οποίο περιλαμβάνεται και το άρθρο 120 το οποίο αφορά στην έκδοση εντάλματος για την είσπραξη χρηματικής ποινής. Σε αυτό αναφέρονται τα εξής:
«120.-(1) Κάθε φορά που ∆ικαστήριο διατάσσει την πληρω΅ή χρη΅ατικής ποινής, αυτό δύναται, τηρου΅ένων των διατάξεων του άρθρου 128 να ορίσει την περίοδο φυλάκισης την οποία το πρόσωπο που επηρεάζεται θα εκτίσει λόγω παράλειψης πληρω΅ής τη χρη΅ατικής ποινής και η περίοδος αυτή δύναται να περιληφθεί σε οποιοδήποτε ένταλ΅α που εκδίδεται δυνά΅ει του εδαφίου (2) του παρόντος άρθρου. (2) Κάθε φορά πού ∆ικαστήριο διατάσσει την πληρω΅ή χρη΅ατικής ποινής από πρόσωπο, αυτή δύναται να εισπραχτεί δυνά΅ει εντάλ΅ατος εκτέλεσης επί της κινητής ή ακίνητης ιδιοκτησίας του προσώπου αυτού, όπως εκτίθεται στο άρθρο 121:
.................................
(4) Το πρόσωπο το οποίο επηρεάζεται από οποιοδήποτε ένταλ΅α δυνά΅ει του εδαφίου (2) του άρθρου αυτού δύναται να καταβάλει στο λειτουργό που εκτελεί το διάταγ΅α το ποσό που αναφέρεται σε αυτό, ΅αζί ΅ε το ποσό των εξόδων της εκτέλεσης ΅έχρι του χρόνου πληρω΅ής και, για το λόγο αυτό ο λειτουργός παύει την εκτέλεση.»
Το εν λόγω άρθρο μιλά για την έκδοση ξεχωριστού εντάλματος για κάθε πληρωμή, χωρίς οπουδήποτε στο Μέρος IV να γίνεται αναφορά στην εκτέλεση μαζί και από κοινού όλων των ενταλμάτων που εκκρεμούν. Αντιθέτως, διαφαίνεται ότι οι σχετικές πρόνοιες αναφέρονται στην εκτέλεση του καθενός ξεχωριστά.
Ο Καθ' ου στηρίζεται και στο άρθρο 13 του περί Φυλακών Νόμου του 1996, Ν.62(Ι)/1996, το οποίο εξομοιώνει τη φυλάκιση για τη μη πληρωμή χρηματικού ποσού με ποινή φυλάκισης και προβλέπει ως εξής:
«13.-(1) Πρόσωπο που φυλακίζεται για τη ΅η πληρω΅ή χρη΅ατικού ποσού θεωρείται κρατού΅ενος ο οποίος εκτίει ποινή φυλάκισης.
(2) Όταν η ποινή φυλάκισης για αδίκη΅α ακολουθείται α΅έσως από ποινή φυλάκισης για άλλο αδίκη΅α ή για τη ΅η πληρω΅ή χρη΅ατικού ποσού και η ποινή αυτή δε συντρέχει ΅ε οποιαδήποτε άλλη ποινή φυλάκισης, η επό΅ενη ποινή φυλάκισης αρχίζει από τη λήξη της προηγού΅ενης ποινής φυλάκισης.»
Επομένως, η κράτηση του Αιτητή η οποία αποτελεί απότοκο της εκτέλεσης των δύο νομίμως εκδοθέντων ενταλμάτων φυλάκισης το ένα μετά το άλλο, νόμιμα ξεπερνά το ένα έτος, εξακολουθεί να ισχύει και δεν έχει καταστεί παράνομη με οποιονδήποτε τρόπο. Σύμφωνα με τον ΙΠ, για το συγκεκριμένο ένταλμα ο Αιτητής εξέτισε ήδη τις 71 από τις 147 μέρες και υπήρχε πιθανότητα αποφυλάκισης του Αιτητή στις 21.9.2024 νοουμένου ότι επεδείκνυε καλή διαγωγή και συνεργασία. Ως εκ τούτου, η κράτηση του πηγάζει από τη νόμιμη εκτέλεση των ενταλμάτων φυλάκισης η οποία εν πάση περιπτώσει, για σκοπούς πάντοτε της υπό κρίση Αίτησης, δεν είναι τέτοιας διάρκειας ή δημιουργεί τέτοια δυσχέρεια που να θεωρείται ότι επηρεάζει τα συνταγματικά και νομικά δικαιώματα του Αιτητή.
Όπως λέχθηκε στην υπόθεση Adamos Haritonos v. Chief of Police and Another (1979) 1 C.L.R. 616, σε περίπτωση που ο αιτητής κρατείται νόμιμα καθότι η διάρκεια της κράτησης του εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ, τότε δεν εκδίδεται Habeas Corpus.
Υπό το φως των όσων αναφέρονται ανωτέρω, ο Αιτητής δεν απέσεισε το βάρος που έφερε να αποδείξει ότι η κράτηση του, ως εκ της διάρκειας της, έχει καταστεί παράνομη.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Ενόψει της κατάστασης του Αιτητή ο οποίος δηλώνει άνεργος από το 2021 και έχει τέσσερα ανήλικα παιδιά, κρίνεται ορθό και δίκαιο όπως μη εκδοθεί οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.
/κβπ