ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Αίτηση αρ. 1/2023

(συνεκδ. με 2/2023)

22 Νοεμβρίου, 2023

 

[Γ.N. ΓΙΑΣΕΜΗΣ,  Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Α. ΔΑΥΙΔ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

 

Γ.Ν.

Αιτητής

ν.

Μ.Μ.Χ.

Καθ'  ης η Αίτηση

 

Αίτηση αρ. 2/2023

(συνεκδ. με 1/2023)

 

Γ.Ν.

Αιτητής

ν.

Μ.Μ.Χ.

Καθ'  ης η Αιτηση

----------------------

Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά

Χρ. Κανέλα (κα) μαζί με Μ. Χατζιδάκι για Mousoulos, Kanella & Associates LLC, για την Εφεσίβλητη

----------------------------

 

Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον

Δικαστή Γ.Ν. Γιασεμή.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.   Σε κάποιο χρόνο κατά το 2022, ο αιτητής, στις υπό εξέταση δύο συνεκδικαζόμενες αιτήσεις, καταχώρησε δύο ξεχωριστές εφέσεις στο Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο. Αυτές, ήσαν η Έφεση αρ. 38/2022 και η Έφεση αρ. 44/2022.  Προσέβαλλαν την ορθότητα, αντίστοιχων αποφάσεων του Οικογενειακού Δικαστηρίου. Την 1.6.2023, το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο, ως αυτό υφίστατο τότε, δυνάμει του άρθρου 21[1] του περί Οικογενειακών Δικαστηρίων Νόμου του 1990 (Ν.23/1990), εξέδωσε ξεχωριστή απόφαση σε κάθε μια από τις εν λόγω εφέσεις και τις απέρριψε.  Ο αιτητής, μη ικανοποιηθείς από το αποτέλεσμα των πιο πάνω αποφάσεων, θέλησε να  αναζητήσει θεραπεία, σε τρίτο βαθμό.  Θεωρώντας ότι ο χρόνος που είχε στη διάθεση του για να ενεργήσει, ως ανωτέρω, δεν ήταν αρκετός, υπέβαλε τις υπό εξέταση δύο αιτήσεις. 

 

Στην κάθε αίτηση, το έντυπο της οποίας προβλέπεται στο Μέρος 9 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 2023, περιγράφεται η φύση του αιτήματος, ως «παράταση χρόνου». Σε άλλο σημείο του ιδίου εντύπου, υπό τον τίτλο «Λεπτομέρειες αιτούμενης θεραπείας», ο αιτητής αναφέρει ότι αιτείται «Επέκταση του χρόνου προθεσμίας καταχώρησης αίτησης διά χορήγηση άδειας για εξέταση της υπόθεσης σε 3^ο βαθμό από το Ανώτατο Δικαστήριο κατά 30 ημέρες, ήτοι στις 25/8/2023».  Εμφανώς, η πρόθεση του αιτητή είναι να επικαλεστεί τη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ) του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου του 1964 ως (Αρ.3) του 2022, (Ν.33/1964), (ο Νόμος).  Τούτο προνοεί τα εξής:

«9.  (3) Από την 1^η Ιουλίου 2023, το Ανώτατο Δικαστήριο-

(α) ................................

(β) .................................

(γ) αποφασίζει σε τρίτο και τελευταίο βαθμό βάσει αιτήσεως, η οποία υποβάλλεται από τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ή οιονδήποτε των διαδίκων κατόπιν αδείας παραχωρουμένης υπό του ιδίου και κατόπιν προηγηθείσας διαδικασίας πολιτικής ή ποινικής εφέσεως επί νομικών θεμάτων τα οποία προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου και συναρτώνται με τη διαφοροποίηση πάγιας νομολογίας ή με την ανάγκη ορθής ερμηνείας, είτε πρωτογενούς είτε δευτερογενούς ουσιαστικής νομοθετικής διατάξεως, ή με μείζον ζήτημα δημοσίου συμφέροντος ή γενικής δημόσιας σημασίας ή συνοχής του δικαίου επί συγκρουομένων ή αντιφατικών αποφάσεων του Εφετείου, κατά την υπ' αυτού ενασκουμένη  πολιτική ή ποινική δικαιοδοσία..»

 

Το Ανώτατο Δικαστήριο, λοιπόν, από την 1.7.2023 έχει δικαιοδοσία να  «αποφασίζει σε τρίτο και τελευταίο βαθμό. κατόπιν αδείας . επί νομικών θεμάτων τα οποία προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου». Η αναφορά, είναι στο καθιδρυθέν με βάση το άρθρο 3Α(1) του Νόμου «δευτεροβάθμιο δικαστήριο το οποίο συνιστά το Εφετείο», σύμφωνα και με το Άρθρο 155.5[2] του Συντάγματος.  Ίδια είναι η αντίληψη και του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, σε σχέση με την αντίστοιχη πρόνοια του άρθρου 9(2)(γ) του Νόμου, (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Χριστάκη Κωνσταντινίδη, Αίτηση αρ. 1/2023, 16 Οκτωβρίου, 2023).

 

Το Δικαστήριο, έθεσε αυτεπάγγελτα προς τα μέρη, κατά πόσο οι δύο υποθέσεις, στις οποίες αφορούν οι υπό εξέταση αιτήσεις, εμπίπτουν στις πιο πάνω πρόνοιες. Δηλαδή, κατά πόσο το Ανώτατο Δικαστήριο, έχει δικαιοδοσία να εξετάσει απόφαση του Δευτεροβάθμιου  Οικογενειακού Δικαστηρίου, η οποία έχει εκδοθεί πριν από την 1.7.2023.  Κατά την προφορική ακρόαση, ο αιτητής χειρίστηκε μόνος τις αιτήσεις, χωρίς την συνδρομή δικηγόρου.  Δεν έδειξε να ήταν σε θέση να αναπτύξει το συγκεκριμένο θέμα και προφανώς ενήργησε στη βάση πληροφόρησης που είχε περί της λειτουργίας, από την 1.7.2023, του Ανωτάτου Δικαστηρίου και της δικαιοδοσίας του να εξετάζει και να αποφασίζει σε τρίτο βαθμό.  Από την πλευρά της καθ'  ης η αίτηση, η συνήγορος της εισηγήθηκε ότι το Ανώτατο Δικαστήριο, υπό το φως των πιο πάνω προνοιών του Νόμου, δεν έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί των συγκεκριμένων αιτήσεων του αιτητή. 

 

Με βάση τις σχετικές πρόνοιες του Νόμου, το Ανώτατο Δικαστήριο, από την 1.7.2023, ασκεί τη δικαιοδοσία που προβλέπεται στις παραγράφους (α) έως (ε) του άρθρου 9(3), αυτού. Καμία πρόνοιά του, περιλαμβανομένης και της παραγράφου (γ), δεν παρέχει σε αυτό δικαιοδοσία να επιλαμβάνεται σε τρίτο βαθμό, αποφάσεων του Δευτεροβάθμιου Οικογενειακού Δικαστηρίου, που είχαν εκδοθεί πριν από την 1.7.2023.   Επομένως, δεν είναι δυνατόν για τον αιτητή να προσβάλει την ορθότητα των εν λόγω αποφάσεων του προαναφερθέντος Δικαστηρίου, ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Οι αποφάσεις του συγκεκριμένου Δικαστηρίου, ήταν τελικές και δεσμευτικές για τα μέρη στα οποία αφορούσαν, όταν αυτές εκδόθηκαν, και έτσι παρέμειναν.  Παρεμπιπτόντως, από την 1.7.2023, σύμφωνα με το άρθρο 21(1) του Ν.23/1990, όπως αυτό έχει αντικατασταθεί από τον ομώνυμο Νόμο 20(Ι)/2023[3], αποφάσεις των Οικογενειακών Δικαστηρίων, υπόκεινται σε έφεση ενώπιον του Εφετείου.  Ίδια είναι η επίδραση και της γενικής πρόνοιας στο άρθρο 3Α(4) του Νόμου, η οποία προβλέπει ότι, «. στην πολιτική δικαιοδοσία του Εφετείου περιλαμβάνεται και η δικαιοδοσία των δικαστηρίων ειδικής δικαιοδοσίας.». 

 

 Η πιο πάνω κατάληξη, σφραγίζει, εκ των πραγμάτων, την πορεία των υπό αναφορά αιτήσεων, οι οποίες και απορρίπτονται.  Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της καθ'  ης η αίτηση και εναντίον του αιτητή τα οποία να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο. Τα έξοδα να αφορούν σε μια υπόθεση, δεδομένου της συνεκδίκασης των δύο υποθέσεων.

 

 

Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.

 

                                                             Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.

 

Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.

        

/γκ