|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 41/2022)
(i-Justice)
18 Οκτωβρίου, 2023
[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ,
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΕΦΡΑΙΜ, ΔΑΥΙΔ, Δ/στές]
ΚΑΤ' ΕΦΕΣΙΝ ΕΞ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ) ΑΠΟΦΑΣΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ 202/2022 (CERTIORARI), ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 16.12.2022
Μεταξύ:
(Αίτηση Αρ. 202/2022)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΦΥΡΙΛΛΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 27.10.2022 ΠΟΥ ΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΣΕ ΤΗΝ ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΟΡΟΜΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΗΜΕΡ. 27.01.2022 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ 4326/2016.
________________________________________________
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η Απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από τη Δικαστή Δημητριάδου-Ανδρέου.
________________________________________________
Εφεσείων παρών προσωπικά.
________________________________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.: Με την υπό κρίση Έφεση προσβάλλεται η ορθότητα της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου υπό την πρωτόδικη του δικαιοδοσία (εφεξής πρωτόδικο Δικαστήριο), με την οποία απέρριψε τη μονομερή Aίτηση του Εφεσείοντος για χορήγηση άδειας προς καταχώριση αίτησης Προνομιακού Εντάλματος Certiorari. Η μονομερής Αίτηση του Εφεσείοντος αποσκοπούσε στην ακύρωση της Απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (εφεξής κατώτερο Δικαστήριο) ημερ. 27/10/2022, στην οποία το κατώτερο Δικαστήριο «δεν ενέγραψε την εμφάνιση και δεν εξέτασε την ένσταση του Ανδρέα Κορομία η οποία καταχωρήθηκε στα πλαίσια της Αίτησης ημερ. 27/01/2022 στην Αγωγή Υπ' Αριθμό 4326/2016».
Κρίνεται σκόπιμο να παρατεθεί το πραγματικό υπόβαθρο το οποίο οδήγησε στην καταχώριση της μονομερούς Αίτησης και στην έκδοση της πρωτόδικης Απόφασης, όπως αυτό αποτυπώθηκε στην πρωτόδικη Απόφαση.
Ο Αιτητής ήταν ο ενάγοντας στην Αγωγή Αρ. 4326/2016 του Ε. Δ. Λευκωσίας. Εναγόμενη 1 ήταν κάποια Δ.Ε.Π.Ε., που αντιπροσωπευόταν από το δικηγόρο Ανδρέα Κορομία. Η Αγωγή εναντίον της Δ.Ε.Π.Ε. απορρίφθηκε την 20/12/2019 με έξοδα εναντίον του Αιτητή. Αυτά υπολογίστηκαν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή και εγκρίθηκαν από το κατώτερο Δικαστήριο. Αφορούσαν στο ποσό των €2745, με τόκο 3,5% ετησίως από 10/2/2017 μέχρι εξοφλήσεως, πλέον €32 έξοδα του διατάγματος πλέον €185,63 Φ.Π.Α..
Στη βάση των μετέπειτα διαπιστώσεων του, ότι ο Α. Κορομία δεν ήταν δηλωμένος ως αυτοεργοδοτούμενος και δεν ήταν εγγεγραμμένος στο Φ.Π.Α., ο Αιτητής καταχώρισε στο Επαρχιακό Δικαστήριο την αίτηση ημερ. 27/1/2022, ζητώντας:
«Διάταγμα και/ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου με την οποία να διορθώνεται και/ή τροποποιείται το Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου ημερομηνίας 20.12.2019 ως έχει συνταχθεί την 28.09.2020, ώστε αυτό να συνάδει με την πραγματική πρόθεση του δικαστηρίου και/ή με το γεγονός ότι κατά τον επίδικο χρόνο ο δικηγόρος των Εναγόμενων 1 δεν ήταν εγγεγραμμένος στο μητρώο του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας και/ή δεν δήλωνε ως αυτοεργοδοτούμενος και/ή δεν είχε δικαίωμα να εκδίδει τιμολόγιο και/ή δεν εξέδωσε τιμολόγιο, ήτοι:
(1) Δια της Διαγραφής του ποσού των «€2745» και της αντικατάστασης του με το ποσό «€0».
(2) Διά της Διαγραφής της φράσης «πλέον €185,63 ΦΠΑ».
Στην αίτηση ημερ. 27/1/2022 καταχωρίστηκε κοινή ένσταση από την Δ.Ε.Π.Ε. και τον Α. Κορομία προς τον οποίο, όπως διαπιστώνει το κατώτερο Δικαστήριο, η Αίτηση είχε επιδοθεί. Το κατώτερο Δικαστήριο επιλήφθηκε της Αίτησης και με την πιο πάνω αναφερθείσα απόφαση ημερ. 27/10/2022 την απέρριψε ως εντελώς αβάσιμη, στη βάση του ότι στερείτο εξουσίας να εξετάσει και να αποφασίσει, εκ νέου, το μέρος της απόφασης του που αφορούσε τα έξοδα που είχαν επιδικασθεί εναντίον του Εφεσείοντα σε σχέση με την Δ.Ε.Π.Ε., προς το σκοπό διαγραφής τους.
Το παράπονο του Εφεσείοντα ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου αφορούσε το μέρος της απόφασης του κατώτερου Δικαστηρίου το οποίο σχετίζετο με τον Α. Κορομία και, συγκεκριμένα, ότι δεν είχε καταγραφεί η εμφάνιση του Α. Κορομία στην Απόφαση ημερ. 27/10/2022 και δεν είχε εξετασθεί η ένσταση του στο πλαίσιο της Αίτησης ημερ. 27/1/2022.
Με ένα Λόγο Έφεσης προβάλλεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο καθόρισε λανθασμένα τα επίδικα θέματα και λανθασμένα θεώρησε ότι δεν υπάρχει συζητήσιμη υπόθεση, προκειμένου να χορηγηθεί άδεια για καταχώριση Αίτησης για έκδοση Προνομιακού Διατάγματος Certiorari. Στο πλαίσιο της εκτενούς αιτιολογίας που δίδεται προς υποστήριξη του μοναδικού Λόγου Έφεσης προβάλλεται, μεταξύ άλλων, ότι η συζητήσιμη υπόθεση καταδεικνύεται από το γεγονός ότι το κατώτερο Δικαστήριο, επιδεικνύοντας αντικειμενική μεροληψία και παραβιάζοντας το Άρθρο 30 του Συντάγματος και του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη, δεν εξέτασε και δεν αξιολόγησε την ένσταση του Α. Κορομία.
Είναι σαφές ότι το Ανώτατο Δικαστήριο υπό την πρωτοβάθμια δικαιοδοσία του, κατά την απόφανση παροχής (ή όχι) άδειας καταχώρισης αίτησης για έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, ενασκεί διακριτική ευχέρεια. Πότε το Εφετείο επεμβαίνει στην κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου, επαναλήφθηκε πρόσφατα στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση των Aristo Developers Ltd, Αλκιβιάδη Γαβριηλίδου και της Λυδίας Μελλίσσα Γαβριηλίδου, Πολιτική Έφεση αρ. 104/2022, ημερ. 6/7/2022, ECLI:CY:AD:2022:B220, στο ακόλουθο απόσπασμα:
«..το Εφετείο για να παρέμβει προς ανατροπή μιας τέτοιας κρίσης πρέπει κατά κανόνα να πεισθεί για τη λανθασμένη ενάσκηση διακριτικής ευχέρειας από το πρωτόδικο δικαστήριο όταν διαπιστώνει ότι τούτη συνέβη εκτός παρεχόμενου νομοθετικού πλαισίου (όπως διά παρείσφρησης εξωγενών παραγόντων) ή οδηγεί σε πασιφανή αδικία, αλλά και όταν εντοπίζει πλάνη ως προς τα γεγονότα, σφάλμα νόμου ή εφαρμογή λανθασμένων αρχών δικαίου, υιοθέτηση άλλων άσχετων στοιχείων και αστοχία συνεκτίμησης δεδομένων σχετικών προς το ζητούμενο (Αναφορικά με την Αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, Π.Ε. 213/21, ημ. 1.3.22, ECLI:CY:AD:2022:A82, Αναφορικά με την Αίτηση του Ιωσήφ, Π.Ε. 289/21, ημ. 17.1.22, ECLI:CY:AD:2022:A16, Αναφορικά με την Αίτηση των Θεοχαρίδη και Άλλων, Π.Ε. 426/19, ημ. 20.7.21, ECLI:CY:AD:2021:A354, Αναφορικά με την Αίτηση των Σιακόλα και Άλλων, Π.Ε. 7/20, ημ. 7.6.21, ECLI:CY:AD:2021:A239, Αναφορικά με την Αίτηση του Λοϊζίδη, Π.Ε. 455/19, ημ. 8.4.21, ECLI:CY:AD:2021:A141, Αναφορικά με την Αίτηση του Νικολάου, Π.Ε. 117/16, ημ. 25.5.17, ECLI:CY:AD:2017:A188).»
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού σημείωσε ότι ο Α. Κορομίας δεν αναφέρετο στο μέρος όπου καταγράφονταν οι εμφανίσεις, επεσήμανε, συγχρόνως, ότι αυτός δεν ήταν διάδικο μέρος και ότι για την εναγόμενη Δ.Ε.Π.Ε. είχαν εμφανιστεί άλλοι δικηγόροι. Παράλληλα σημείωσε ότι στο κείμενο της απόφασης αναφερόταν ότι είχε καταχωριστεί κοινή ένσταση από την Δ.Ε.Π.Ε. και τον Α. Κορομία προς τον οποίο είχε επιδοθεί η αίτηση, καθώς και ότι είχε εξεταστεί η αίτηση και η ένσταση και είχαν ακουστεί ο Εφεσείων και ο δικηγόρος της Δ.Ε.Π.Ε..
Παρά τα όσα προσπάθησε να προωθήσει ο Εφεσείων, το ζήτημα στην υπό κρίση περίπτωση είναι απλό και δεν χρειάζεται να λεχθούν πολλά.
Όπως προκύπτει, το Κατώτερο Δικαστήριο επιλήφθηκε της αίτησης που ο Εφεσείων είχε καταχωρίσει και κατέληξε σε μια αιτιολογημένη απόφαση. Προηγήθηκε η εξέταση του περιεχομένου τόσο της αίτησης όσο και της ένστασης, καθώς και η μελέτη των θέσεων του Εφεσείοντα και του συνηγόρου της ΔΕΠΕ. Εν ολίγοις, όπως ορθώς υπογραμμίστηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο, το Κατώτερο Δικαστήριο άσκησε τη δικαστική του κρίση και κατέληξε στο να απορρίψει την αίτηση.
Όπως είναι γνωστό, η ορθότητα μιας απόφασης ελέγχεται με έφεση και όχι με Προνομιακό Ένταλμα. Διαφορετική αντίκρυση του θέματος θα μετέτρεπε τη διαδικασία έκδοσης Προνομιακού Εντάλματος σε υποκατάσταση της έφεσης, κάτι που δεν μπορεί να επιτραπεί.
Υπό το πρίσμα των πιο πάνω αρχών και υπό το φως των δεδομένων που καλύπτουν την υπό κρίση περίπτωση, το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έσφαλλε ως προς την κρίση του και ορθώς κατέληξε ότι τα παράπονα του Εφεσείοντα «είναι αβάσιμα, πολύ περισσότερο η από μέρους του επίκληση της προνομιακής εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου».
Η Έφεση απορρίπτεται ως παντελώς αβάσιμη.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
Ε. ΕΦΡΑΙΜ, Δ.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.