|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 25/23)
13 Ιουλίου, 2023
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Π., ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ,
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΚΑΤ' ΕΦΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕ ΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΜΕ ΑΡ. (ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ) ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ 49/2023.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤON ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ (1) BORIS MINTHS (2) DMITRY MΙΝΤΗS ΚΑΙ (3) ΕΛΕΝΑ ΑΤΑΜΟΒΙΤΣ ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ. 22.02.2023 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 3180/2018 ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΡ. 14/1960 ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦ.6
--------------
M. Παναγίδης με Λ. Χαβιαρά και Ο. Κκαϊλή, για εφεσείοντες.
--------------
ΛΙΑΤΣΟΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Οι εφεσείοντες είναι εναγόμενοι 4 - 6 στην αγωγή υπ΄ αρ. 3180/18, Ε.Δ. Λευκωσίας.
Στις 24.3.2020 εκδόθηκε εναντίον όλων των εναγομένων ενδιάμεσο διάταγμα που απαγορεύει τη μεταφορά, διάθεση, διαχείριση ή μείωση των περιουσιακών τους στοιχείων μέχρι ενός ποσού (freezing order), ως και υποβοηθητικά διατάγματα αποκάλυψης περιουσιακών στοιχείων.
Στις 22.2.2023 ο ενάγων, επικαλούμενος τη μη συμμόρφωση των εφεσειόντων, πέτυχε την έκδοση ενδιάμεσης απόφασης, ως ακολούθως:
«Διάταγμα του Δικαστηρίου που να απαγορεύει και/ή εμποδίζει τους Εναγόμενους/Καθ΄ ων η Αίτηση 4, 5 και 6 από του να υπερασπιστούν την αγωγή με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο και/ή να ακουστούν στη διαδικασία και/ή να προωθούν και/ή να προωθήσουν οποιαδήποτε άλλη διαδικασία και/ή διάβημα στην υπόθεση με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο μέχρις ότου αυτοί συμμορφωθούν πλήρως με το διάταγμα του Δικαστηρίου ημερομηνίας 24/03/2020 και/ή μέχρι νεότερων οδηγιών του Δικαστηρίου.»
Η εν λόγω απόφαση ημερ. 24.3.2020 δόθηκε μετά από ακρόαση, στην παρουσία των δικηγόρων των εφεσειόντων. Κατά την εκδίκαση δε της αίτησης αυτής δεν αμφισβητήθηκε ότι οι εφεσείοντες γνώριζαν για την έκδοση του διατάγματος ημερ. 24.3.2020, ούτε ότι καταχώρισαν ένορκη δήλωση αποκάλυψης των περιουσιακών τους στοιχείων, όπως το διάταγμα τους διέτασσε. Το διάταγμα όμως δεν τους επιδόθηκε. Το κατώτερο δικαστήριο έκρινε πως το γεγονός αυτό, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης, δεν είχε βαρύνουσα σημασία, εφόσον είχε στοιχειοθετηθεί η γνώση των εφεσειόντων και η πρόθεση τους να μην συμμορφωθούν στο διάταγμα. Γι' αυτό και εξέδωσε το παραπάνω διάταγμα της φύσεως «unless order».
Είναι για την ακύρωση αυτού του τελευταίου διατάγματος που προσπάθησαν οι εφεσείοντες να λάβουν άδεια ώστε να καταχωρίσουν αίτηση προς έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari, επικαλούμενοι προφανές νομικό σφάλμα και παράβαση κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Ο αδελφός δικαστής που επιλήφθηκε της αίτησης έκρινε ότι αυτή ουδόλως προσεγγίζει το ζήτημα ως ζήτημα δικαιοδοσίας του κατώτερου δικαστηρίου. Συνεπώς κατάλληλη διαδικασία για να κριθεί η ορθότητα της απόφασης είναι η έφεση. Απέρριψε συναφώς τον ισχυρισμό των εφεσειόντων ότι το διάταγμα ημερ. 22.2.2023 τους απαγορεύει από του να το εφεσιβάλουν.
Ενώπιον μας ο ευπαίδευτος δικηγόρος των εφεσειόντων επανέλαβε την εισήγηση ότι το διάταγμα ημερ. 2.2.2023 έχει τέτοια εμβέλεια. Με τον δέοντα σεβασμό δεν συμφωνούμε. Το διάταγμα σαφώς αναφέρεται στην υπεράσπιση της αγωγής και «σε οποιαδήποτε άλλη διαδικασία και/ή διάβημα στην υπόθεση με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο».
Πέραν τούτου, προβλήθηκε εκ μέρους των εφεσειόντων η θέση ότι ακόμα και αν έχουν δικαίωμα για έφεση υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες συνίστανται στην παραβίαση δικονομικών προνοιών σε συνάρτηση με τη λήψη ενός δρακόντειου μέτρου. Ούτε αυτό το επιχείρημα μας βρίσκει σύμφωνους. Όπως υπέδειξε το πρωτόδικο δικαστήριο υπάρχει πάντοτε η ευχέρεια να ζητηθεί η επίσπευση της ακρόασης μιας έφεσης, αλλά δεν είναι δυνατή η υποκατάσταση της έφεσης από το ένταλμα certiorari, με αποτέλεσμα το προνομιακό αυτό ένταλμα να χρησιμοποιείται ως έφεση υπό μεταμφίεση (Πατσαλίδης (2010) 1(Β) ΑΑΔ 1350, Καμηλάρης (2013) 1(Β) ΑΑΔ 1001, 1006). Η διαφύλαξη της κατ' εξαίρεση και κατά προνόμιο απόδοσης της θεραπείας που απομένει στο κατάλοιπο και την εφεδρεία των εξουσιών του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι καίριας σημασίας για την ορθή και προς το δημόσιο συμφέρον δικαιοδοτική λειτουργία του. Επιβάλλεται συνεπώς ιδιαίτερη φειδώ.
Η έφεση απορρίπτεται.
A.Ρ. Λιάτσος, Δ.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.
Λ. Δημητριάδου-Ανδρέου, Δ.
/φκ Στ. Χατζηγιάννη, Δ.