|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. Ε39/2019)
12 Σεπτεμβρίου, 2024
[Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, ΣΤ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ - ΜΕΣΣΙΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ZURAB JINCHARADZE
Εφεσείοντας/Εναγόμενος 1
v.
CBR CAPITAL LIMITED
Εφεσίβλητη/Ενάγουσα/Καθ' ης η Αίτηση
----------------------------
Α. Λύτρας για Μιχαλάκης Κυπριανού & Σία Δ.Ε.Π.Ε. για τον αιτητή
Μ. Μάρκου για Σκορδής, Παπαπέτρου & Σία Δ.Ε.Π.Ε. για την καθ' ης η αίτηση
ΑΙΤΗΣΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΗΜΕΡ.17.4.2024
------------------------
ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τη Δικαστή Στ. Χριστοδουλίδου-Μέσσιου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ-ΜΕΣΣΙΟΥ, Δ.: Με την υπό κρίση αίτηση, ο αιτητής V. K. υπό την ιδιότητα του ως διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα Z. J., τέως από τη Γεωργία, αιτείται 1) διάταγμα του Δικαστηρίου που να διατάσσει την αντικατάσταση του εφεσείοντα στην παρούσα έφεση, αποβιώσαντος Z. J., από τον ίδιο, υπό την ιδιότητα του ως διαχειριστής της περιουσίας του εν λόγω αποβιώσαντα και 2) τη συνακόλουθη τροποποίηση του τίτλου της έφεσης με την απάλειψη του ονόματος του αποβιώσαντα και αντικατάσταση του με το όνομα του αιτητή.
Την αίτηση συνοδεύουν δύο ένορκες δηλώσεις. Η μία εκ πλευράς του αιτητή V. K. και η άλλη της δικηγόρου M.Κ. στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον αιτητή.
Τα γεγονότα που πλαισιώνουν την αίτηση, ως προκύπτουν μέσα από το κείμενο της αίτησης και της ένστασης που έχει καταχωρηθεί, αλλά και τον φάκελο της υπόθεσης, έχουν ως ακολούθως: Στις 12.5.2016, στα πλαίσια της αγωγής 5870/2015 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, εκδόθηκε ερήμην απόφαση εναντίον του αποβιώσαντα Z. J. o οποίος καταχώρισε αίτηση τόσο για παραμερισμό της επίδοσης του κλητηρίου εντάλματος της αγωγής 5870/15, καθώς και της απόφασης ημερ.12.5.2016, η οποία απορρίφθηκε με απόφαση του Δικαστηρίου ημερ.30.1.2019. Εναντίον της απόφασης καταχωρήθηκε από τον Z. J. η παρούσα έφεση στις 13.2.2019.
Την 2.3.2021 απεβίωσε στη Γεωργία ο εφεσείων Z. J.. Την 20.4.2024, εκδόθηκε διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στα πλαίσια της αίτησης διαχείρισης με αριθμό 245/24, με το οποίο ο αιτητής διορίστηκε ως διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα για περιορισμένο σκοπό (limited grant). Όπως προκύπτει από το διάταγμα, ο αιτητής ενεργεί ως διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα για τον αποκλειστικό σκοπό της συνέχισης και προώθησης της έφεσης και της αγωγής. Εν τω μεταξύ, η καθ' ης η αίτηση CBR Capital Ltd αντικαταστάθηκε από την Olavarria Trading Limited, γεγονός για το οποίο η πλευρά του αιτητή ισχυρίζεται ότι ενημερώθηκε μόνο μετά την καταχώριση και επίδοση της παρούσας αίτησης, γι' αυτό και στο αιτητικό της παρούσας αίτησης δεν περιλαμβάνεται αιτητικό που να αφορά σε αντικατάσταση και της εφεσίβλητης.
Η αίτηση προσέκρουσε στην ένσταση της καθ' ης η αίτηση ημερ.30.5.2024.
Νομική βάση της αίτησης είναι η Διαταγή 20 των νέων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και δη η Διαταγή 20.10 (1) (β) που προνοεί ότι όταν πρόσωπο το οποίο είχε συμφέρον σε απαίτηση έχει αποβιώσει και το πρόσωπο αυτό δεν έχει προσωπικό αντιπρόσωπο, το Δικαστήριο δύναται να διατάξει όπως διοριστεί πρόσωπο να αντιπροσωπεύσει την περιουσία του αποθανόντος και η απαίτηση μη προχωρήσει μέχρις ότου εκδοθεί παραχωρητήριο επικύρωσης διαθήκης ή διαχείρισης, είτε γενικό είτε περιορισμένο ως προνοείται από τις διατάξεις του Κεφ. 189.
Η αίτηση στηρίζεται επίσης στη Δ.20.6 (3) των νέων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η οποία προνοεί ότι η προσθήκη ή η υπoκατάσταση διαδίκου είναι αναγκαία μόνο εάν το Δικαστήριο ικανοποιείται ότι: α) ο νέος διάδικος υποκαθιστά διάδικο o οποίος κατονομάζεται στο έντυπο απαίτησης εσφαλμένα αντί του νέου διαδίκου, β) η απαίτηση δεν μπορεί να συνεχιστεί κανονικά από ή εναντίον του αρχικού διαδίκου εκτός εάν ο νέος διάδικος προστεθεί ή υποκατασταθεί ως ενάγων ή εναγόμενος, ή γ) ο αρχικός διάδικος έχει αποβιώσει ή έχει εκδοθεί διάταγμα πτώχευσης εναντίον του και το συμφέρον ή η ευθύνη του διαδίκου έχει μεταφερθεί στον νέο διάδικο.
Είναι συνεπώς η θέση του αιτητή ότι από τις πιο πάνω πρόνοιες προκύπτει ότι σε περίπτωση που διάδικος αποθνήσκει εκκρεμούσης της διαδικασίας, ο αποθανών διάδικος δύναται να αντικατασταθεί από τον διαχειριστή της περιουσίας του o οποίος διορίζεται από το Δικαστήριο στη βάση είτε γενικού είτε περιορισμένου παραχωρητηρίου διαχείρισης βάσει των προνοιών του Κεφ. 189. Είναι συναφώς η θέση του ότι, εφόσον στην προκειμένη περίπτωση ο αιτητής έχει δεόντως διοριστεί ως διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα Z. J. με περιορισμένο παραχωρητήριο δυνάμει του διατάγματος διαχείρισης στη βάση των προνοιών του άρθρου 19 του Κεφ. 189 η αντικατάσταση του αποθανόντα Z. J. από τον αιτητή ως διαχειριστή της περιουσίας του, είναι όχι απλώς επιτρεπτή αλλά και αναγκαία ούτως ώστε να μπορεί να προωθηθεί η παρούσα έφεση με την παρουσία όλων των αναγκαίων διαδίκων.
Παραπέμπουμε σχετικά στην υπόθεση Kalken Holdings Ltd κ.α. v. Vitaly Ivanovich Smagin, Πολιτικές Εφέσεις αρ. 114/2020 και Ε24/2021, απόφαση ημερ. 24.11.2023, όπου έχουν λεχθεί, μεταξύ άλλων, σε σχέση με τη Διαταγή 20 των νέων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και την αντίστοιχη Διαταγή 12 των προηγουμένων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας τα εξής:
«Τόσο οι νέοι θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, σχετική αναφορά γίνεται στη Διαταγή 20 αυτών, όσο και οι προηγούμενοι θεσμοί που ίσχυαν, Διαταγή 12, είχαν ως σκοπό την παρουσία ενώπιόν Δικαστηρίου όλων των αναγκαίων διαδίκων κατά την εκδίκαση οποιασδήποτε διαφοράς.»
Είναι η θέση του αιτητή ότι η δυνατότητα αντικατάστασης αποθανόντα διαδίκου, τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση, παρείχετο και από τη Διαταγή 12 των προηγουμένων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, η οποία έχει τύχει εκτενούς νομολογιακής ανάλυσης και παραπέμπει στην υπόθεση Σπανού άλλως Καφφά και άλλος v. Καφφά (1999) 1Α.Α.Δ. 544, όπου αποφασίστηκε ότι το κριτήριο της Δ.12 για μη τερματισμό του επίδικου θέματος και για συνέχιση της διαδικασίας, δεν είναι το πρόσωπο του διαδίκου αλλά η συνεχιζόμενη ύπαρξη επίδικου θέματος (cause or matter). Εφόσον το επίδικο θέμα δεν είναι προσωπικής φύσεως, αυτό δεν τερματίζεται και δεν επηρεάζεται από τον θάνατο διαδίκου. Η υπόθεση Καφφά (ανωτέρω) υιοθετήθηκε στην υπόθεση Ζηντίλη v. Νεοκλέους κ.α. (2005) 1Α.Α.Δ. 762.
Είναι συναφώς η εισήγηση του αιτητή ότι παρέχεται η δυνατότητα στη βάση της Διαταγής 20 των νέων Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας για αντικατάσταση στην παρούσα έφεση του αποβιώσαντα από τον αιτητή ως διαχειριστή της περιουσίας του αποβιώσαντα, ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η συνέχιση και περαιτέρω προώθηση της έφεσης.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η εφεσίβλητη‑καθ' ης η αίτηση καταχώρισε ένσταση στην υπό κρίση αίτηση, η οποία βασίζεται στους νέους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Μέρος 20, Μέρος 23, Μέρος 32 και Μέρος 41, σε άρθρα του περί Δικαστηρίων Νόμου, σε άρθρα του περί Διαχειρίσεως Κληρονομιών Αποθανόντων Νόμου (Κεφ. 189), στον περί Διαχειρίσεως Περιουσιών Αποβιωσάντων Διαδικαστικό Κανονισμό του 1955, στο Άρθρο 30.2 του Συντάγματος, στο Άρθρο 6 της ΕΣΔΑ, τη νομολογία, τις συμφυείς εξουσίες και την πρακτική του Δικαστηρίου.
Την ένσταση στηρίζει η ένορκη δήλωση της Χ. Μ. διευθύντριας της Olavarria Trading Limited, ενάγουσας στην αγωγή 5870/15 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας η οποία αντικατέστησε την CBR Capital Ltd, δυνάμει διασυνοριακής συγχώνευσης ημερ.30.5.2024. Προβάλλονται αρκετοί λόγοι ένστασης, οι σημαντικότεροι των οποίων είναι ότι η αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη και συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας, ο φερόμενος ως διαχειριστής της περιουσίας του εφεσείοντα στερείται εξουσίας να διοριστεί διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα‑εφεσείοντα και ουδεμία έγκυρη και/ή βάσιμη και/ή νόμιμη αντιπροσωπευτική ιδιότητα έχει για την εκπροσώπηση του εφεσείοντα στην παρούσα έφεση, ο αιτητής στερείται οποιασδήποτε έγκυρης και/ή νόμιμης εξουσιοδότησης για τον διορισμό του ως διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα και ουδεμία αναγνωρισμένη εξουσία έχει για την καταχώριση της υπό κρίση αίτησης και τη συνέχιση της παρούσας έφεσης. Αναφέρει επίσης ότι σύμφωνα με το Γεωργιανό Δίκαιο με την έκδοση του πιστοποιητικού κληρονομιάς ημερ.11.10.2021, η περιουσία του αποβιώσαντα περιήλθε εξ ολόκληρου στους νόμιμους κληρονόμους του αποβιώσαντα, δηλαδή στη θυγατέρα του N. J. και συναφώς η διαχείριση του αποβιώσαντα έχει ολοκληρωθεί και δεν δικαιούται ο αιτητής να διοριστεί διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα για τη συνέχιση της παρούσας έφεσης. Ο αιτητής ουδέποτε διορίστηκε και ούτε νομιμοποιείτο να διοριστεί έγκυρα σύμφωνα με το Γεωργιανό Δίκαιο ως διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα και δεν νομιμοποιείτο να εξασφαλίσει το διαχειριστικό διάταγμα και να αποταθεί στο Δικαστήριο και να καταχωρήσει την υπό κρίση αίτηση για τη συνέχιση της παρούσας έφεσης. Υπάρχει, ισχυρίζεται υπέρμετρη καθυστέρηση, που δεν δικαιολογείται, στην καταχώριση της αίτησης, πέραν των τριών χρόνων από τον θάνατο του αποβιώσαντα που ήταν στις 2.3.2021 και το πιστοποιητικό κληρονομιάς του εφεσείοντα εκδόθηκε στις 11.10.2021. Είναι ακόμη θέση της ότι ο αιτητής αποκρύβει ουσιώδη γεγονότα, προβάλλει ισχυρισμούς γεγονότων κατά τρόπο αναληθή, ψεύδεται και παραπλανεί το Δικαστήριο. Προβάλλει επίσης τη θέση ότι η αίτηση δεν γίνεται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης, αλλά αποτελεί εκ των υστέρων σκέψη του αιτητή και καταχωρήθηκε κακόπιστα και καταχρηστικά προς εξυπηρέτηση αλλότριων σκοπών. Αναφέρει ότι η Olavarria Trading Limited έχει διαδεχθεί την εφεσίβλητη δυνάμει διασυνοριακής συγχώνευσης, η οποία επιβεβαιώθηκε με διάταγμα του Δικαστηρίου ημερ.18.12.2020, δυνάμει άλλου διατάγματος του Δικαστηρίου ημερ.10.2.2021. Η Olavarria Trading Limited κατέστη ενάγουσα στην αγωγή 5870/15 της οποίας έχει τροποποιηθεί ο τίτλος, επομένως η αίτηση για συνέχιση της έφεσης στρέφεται εναντίον λανθασμένου και ανύπαρκτου νομικού προσώπου. Ισχυρίζεται επίσης ότι η δικαστική διαδικασία στην Κύπρο εκφεύγει του πιστοποιητικού κληρονομιάς ημερ.11.10.2021 και αιτείται απόρριψη της αίτησης.
Σε ό,τι αφορά τα γεγονότα που αφορούν την παρούσα διαδικασία, η ενιστάμενη αναφέρει ότι εκτός από την αγωγή 5870/15 εκκρεμεί, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, και η αγωγή 2043/15, οι οποίες ερείδονται επί των ίδιων επίδικων θεμάτων, και στις 27.4.2023, μετά από ακρόαση, εκδόθηκε ενδιάμεση απόφαση με την οποία το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας αποδέχτηκε αίτηση συνένωσης και διέταξε τη συνένωση των αναφερόμενων αγωγών. Οι αγωγές είναι ορισμένες για οδηγίες στις 23.9.2024 για σκοπούς συμμόρφωσης του εναγόμενου 2 με διάταγμα αποκάλυψης εγγράφων, ενώ όπως έχει ήδη αναφερθεί, η CBR Capital Ltd αντικαταστάθηκε από την Olavarria Trading Limited δυνάμει διασυνοριακής συγχώνευσης η οποία ολοκληρώθηκε από τις 18.9.2020 και εγκρίθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας με διάταγμα ημερ.18.10.2020.
Ο ισχυρότερος λόγος ένστασης που προβάλλεται είναι ότι ουδέποτε ο αιτητής έχει διοριστεί σύμφωνα με το Γεωργιανό Δίκαιο ως διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα, έτσι ώστε νόμιμα να αιτηθεί και να εξασφαλίσει το διαχειριστικό διάταγμα. Τούτο, τόσο γιατί σύμφωνα με το Γεωργιανό Δίκαιο με πιστοποιητικό κληρονομιάς ημερ.11.10.2021 η περιουσία του αποβιώσαντα περιήλθε εξ ολόκληρου στους νόμιμους κληρονόμους του και συγκεκριμένα στη θυγατέρα του N. J. και συναφώς η διαχείριση του αποβιώσαντα έχει ολοκληρωθεί. Η N. J. έχει λάβει με το τελεσίδικο πιστοποιητικό κληρονομιάς περιουσία που δεν ξεπερνά το ποσό των €3.500, στην οποία δεν περιλαμβάνεται η παρούσα δικαστική διαδικασία στην Κύπρο.
Προτού ασχοληθούμε με τους λόγους ουσιαστικής ένστασης, θα πρέπει να εξεταστούν οι λόγοι ένστασης 1, 5 και 6 σύμφωνα με τους οποίους η υπό κρίση αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη, παράτυπη, έχει λανθασμένη νομική βάση και συνιστά κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας. Ο πυρήνας των λόγων αυτών συνδέεται με το γεγονός ότι ελλείπει από την αίτηση η νομική βάση που δίδει εξουσία στο Δικαστήριο να εκδώσει διάταγμα τροποποίησης και ειδικότερα το Μέρος 18 των νέων Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας o οποίος διέπει τις τροποποιήσεις στα δικόγραφα. Ελλείπει επίσης από τη νομική βάση της υπό κρίση αίτησης ο Κανονισμός 3.8 που αντιστοιχεί στη Διαταγή 64 των παλαιών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας στη βάση του οποίου το Δικαστήριο θα μπορούσε να εξετάσει το ενδεχόμενο να θεραπεύσει την παρατυπία στο πλαίσιο των εξουσιών του σε σχέση με τη διαχείριση υποθέσεων και να διορθώνει θέματα που αφορούν την ύπαρξη διαδικαστικού σφάλματος.
Υπάρχει πλούσια νομολογία η οποία καθορίζει ότι ο καθορισμός του νομικού βάθρου αφορά στα άρθρα που το στοιχειοθετούν. Αποτελεί σύμφωνα με τις διατάξεις της παλαιάς Δ.48 θ.1 όρο απαράβατο για την εγκυρότητα του δικονομικού μέτρου. Παραπέμπουμε σχετικά στις υποθέσεις Μαχλουζαρίδης v. Ιωαννίδη κ.ά. (1990) 1Α.Α.Δ. 965 και Kouppa v. Vassiliades (1981) 1 J.S.C.120. Στην υπόθεση Φλουρέντζου Γιαννάκης και Άλλη ν. Cashgrove Betting Ltd και Άλλων (2007) 1 Α.Α.Δ. 393, έχει υπογραμμιστεί η αρχή ότι μία ενδιάμεση αίτηση πρέπει απαραιτήτως να προσδιορίζει τις δικονομικές διατάξεις πάνω στις οποίες βασίζεται. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει η αίτηση να στηρίζεται στην ορθή δικονομική και/ή νομική διάταξη. Εάν η διάταξη στην οποία στηρίζεται είναι εντελώς άσχετη, τότε η νομική της βάση είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη. Συμπληρώνουμε ότι η ανάγκη παράθεσης συγκεκριμένης πρόνοιας στην οποία στηρίζεται μια αίτηση προκύπτει και από το γράμμα των νέων Περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2023 (Μέρος 23.4(1)(β) και (6)).
Είναι φανερό ότι πέραν της τροποποίησης του τίτλου ως αιτείται ο αιτητής, θα πρέπει να τροποποιηθεί και το περιεχόμενο της έφεσης για να αντικατοπτρίζει την αλλαγή που επιδιώκει ο αιτητής και να εξηγείται η ιδιότητα του, κάτι που δεν ζητείται με την αίτηση.
Επομένως, με το δεδομένο ότι ελλείπει από τη νομική βάση της αίτησης η ουσιαστική πρόνοια που επιτρέπει στο Δικαστήριο ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια να διατάξει τροποποίηση δικογράφων, η αίτηση δεν έχει στηριχτεί στην ορθή δικονομική διάταξη και επομένως ο λόγος αυτός είναι αρκετός για την απόρριψη της.
Περαιτέρω, όπως έχει διαφανεί, ακόμα και σε περίπτωση έγκρισης της παρούσας αίτησης και πάλι το διάταγμα που τυχόν εκδοθεί δεν θα φέρει την ορθή τάξη πραγμάτων, αφού επιζητείται η έκδοση διατάγματος για τη συνέχιση της παρούσας έφεσης εναντίον ανύπαρκτου νομικού προσώπου. Είναι αδιαμφισβήτητο από τα γεγονότα που έχουν τεθεί ενώπιόν μας, ότι η Olavarria Trading Limited έχει διαδεχθεί την εφεσίβλητη δυνάμει διασυνοριακής συγχώνευσης η οποία επιβεβαιώθηκε με διάταγμα Δικαστηρίου ημερ.18.12.2020 και πλέον η Olavarria Trading Limited κατέστη ενάγουσα στην αγωγή 5870/15 και δυνάμει σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου έχει τροποποιηθεί και ο τίτλος της αγωγής σχετικά. Επομένως, τυχόν έγκριση της αίτησης δεν θα έφερνε το απαιτούμενο αποτέλεσμα, αφού η έκδοση διατάγματος για τη συνέχιση της παρούσας έφεσης θα ήταν εναντίον λανθασμένου και/ή ανύπαρκτου νομικού προσώπου (σημειώνουμε ξανά ότι πρόκειται για διασυνοριακή συγχώνευση και όχι απλώς μετονομασία ή αλλαγή ονόματος εταιρείας), και είναι γνωστή η αρχή ότι τα δικαστήρια δεν εκδίδουν διατάγματα επί ματαίω.
Επομένως και για τον λόγο αυτό η αίτηση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Άλλοι δύο βασικοί λόγοι ένστασης που έχουν τεθεί ενώπιόν μας, αφορούν τον κατ' ισχυρισμό λανθασμένο και/ή ανύπαρκτο ουσιαστικά διορισμό του διαχειριστή ‑αιτητή στην παρούσα αίτηση‑ που βασίζεται σε δύο νομικά επιχειρήματα. Το πρώτο είναι ότι η διαδικασία της διαχείρισης του αποβιώσαντα έχει ολοκληρωθεί και η περιουσία του αποβιώσαντα έχει περιέλθει εξ ολόκληρου στους νόμιμους κληρονόμους του αποβιώσαντα, στην προκειμένη περίπτωση στη θυγατέρα του N. J. σύμφωνα με το πιστοποιητικό κληρονομιάς ή το λεγόμενο κληρονομητήριο ημερομηνίας 11.10.2021 και συναφώς εφόσον η διαχείριση του αποβιώσαντα έχει ολοκληρωθεί, δεν δικαιούται οποιοδήποτε πρόσωπο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση ο αιτητής, να διοριστεί διαχειριστής της περιουσίας του αποβιώσαντα και να καταχωρήσει αίτηση για τροποποίηση της έφεσης και/ή συνέχιση της παρούσας έφεσης. Επιπρόσθετα, οι αξιώσεις ή οι βάσεις αγωγής του αποβιώσαντα στην υπό κρίση αίτηση, δεν φαίνεται να έχουν περιέλθει ή να έχουν συμπεριληφθεί στην κληρονομιά του αποβιώσαντα κατά την έκδοση του πιστοποιητικού κληρονομιάς/κληρονομητηρίου.
Ένας άλλος λόγος ένστασης αφορά τον χρόνο καταχώρισης της υπό κρίση αίτησης. Ο θάνατος του αποβιώσαντα έλαβε χώρα στις 2.3.2021. Εκδόθηκε μάλιστα το πιστοποιητικό κληρονομιάς στις 11.10.2021. Η αίτηση καταχωρήθηκε στις 17.4.2024. Η δικαιολογία που προβάλλεται, είναι ότι δεν υπήρχε καμία επικοινωνία των δικηγόρων του εφεσείοντα με τον εφεσείοντα μέχρις ότου οριστεί η αίτηση για προδικασία και μόνο μετά που υπήρξε και από πλευράς των δικηγόρων του εφεσείοντα πρόθεση για απόσυρση της έφεσης αναβίωσε το θέμα προώθησης της.
Η καθυστέρηση στην καταχώριση αίτησης τροποποίησης αποτελεί λόγο που τα δικαστήρια εξετάζουν και αποφασίζουν δικαστικά, αφού έχουν προς τούτο διακριτική ευχέρεια. Έχει υπογραμμιστεί μάλιστα η αρχή ότι όσο αμελώς ή καθυστερημένα και αν καταχωρείται μία αίτηση για τροποποίηση, θα πρέπει να παραχωρείται σχετικό διάταγμα αν η δικαιοσύνη εξυπηρετείται με τον τρόπο αυτό. Στην παρούσα περίπτωση φαίνεται να μην υπάρχει η επιτακτική ανάγκη να εξυπηρετηθεί η δικαιοσύνη με την παρούσα αίτηση, εφόσον υπάρχουν όλοι εκείνοι οι λόγοι τους οποίους έχουμε πραγματευτεί ανωτέρω, σύμφωνα με τους οποίους όλα οδηγούν στην απόρριψη της αίτησης.
Είναι ορθή η θέση του αιτητή ότι η παρούσα διαδικασία δεν προσφέρεται για να αμφισβητηθεί η ορθότητα του διατάγματος διαχείρισης που έχει εκδοθεί στα πλαίσια αίτησης διαχείρισης. Η διαδικασία αυτή, αν η καθ' ης η αίτηση θέλει να την προωθήσει, θα πρέπει να γίνει στα πλαίσια της αίτησης διαχείρισης. Επομένως, δεν θα ασχοληθούμε με το θέμα αυτό και τις θέσεις των μερών και ούτε με το κατά πόσο το Γεωργιανό ή το Κυπριακό Δίκαιο έχουν εφαρμογή στο ζήτημα διορισμού διαχειριστή του αποβιώσαντα, καθ' ότι δεν είναι στο πλαίσιο της αίτησης αυτής που θα πρέπει να αποφασιστούν τα θέματα αυτά.
Είναι εν κατακλείδι η κατάληξη μας, ότι η αίτηση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία και απορρίπτεται. Επιδικάζονται υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή τα έξοδα της αίτησης που ανέρχονται στο ποσό των €4.800 πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει.
Δ. ΚΙΤΣΙΟΣ, Δ.
Μ. ΑΜΠΙΖΑΣ, Δ.
ΣΤ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ-ΜΕΣΣΙΟΥ, Δ.