|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΕΦΕΤΕΙΟ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτικές Εφέσεις Αρ. 114/2020 και
Ε24/2021)
24 Νοεμβρίου 2023
[ΣΤΑΥΡΟΥ, ΚΟΝΗΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ-ΜΕΣΣΙΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
-------------------------------
(1) Πολιτική Έφεση Αρ. 114/2020
Αναφορικά με τον περί Αποφάσεων Αλλοδαπών Δικαστηρίων (Αναγνώριση, Έγγραφη και Εκτέλεση δυνάμει Συμβάσεως) Νόμο του 2000 (Ν. 121(Ι)/2000)
και
Αναφορικά με τον περί της Συμβάσεως περί της Αναγνωρίσεως και Εκτελέσεως Αλλοδαπών Διαιτητικών Αποφάσεων (Κυρωτικό) Νόμο του 1979 (Ν. 84/1979)
και
Αναφορικά με τον περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμο του 1987
και
Αναφορικά με την απόφαση ημερ. 11/11/20 στη διαιτησία με αρ. υπόθεσης 101721 του Δικαστηρίου Διεθνούς Διαιτησίας του Λονδίνου (LCIA)
ΜΕΤΑΞΥ:
1. Kalken Holdings Ltd
2. Ashot Yegiazaryan,
Εφεσειόντων/Καθ' ων η Αίτηση
και
Vitaly Ivanovich Smagin,
Εφεσίβλητου/Αιτητή
-----------------------------
κ. Λ. Χαβιαράς για Χαβιαρά & Φιλίππου Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσείοντα
κ. Α. Λύτρας μαζί με τις ασκούμενες δικηγόρους Δ. Σιαμμούτη (κα) και Χρ. Φιτίδου (κα) για Μιχαλάκης Κυπριανού & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσίβλητο
(2) Πολιτική Έφεση Αρ. Ε24/2021
Αναφορικά με τον περί Αποφάσεων Αλλοδαπών Δικαστηρίων (Αναγνώριση, Έγγραφη και Εκτέλεση δυνάμει Συμβάσεως) Νόμο του 2000 (Ν. 121(Ι)/2000)
και
Αναφορικά με τον περί της Συμβάσεως περί της Αναγνωρίσεως και Εκτελέσεως Αλλοδαπών Διαιτητικών Αποφάσεων (Κυρωτικό) Νόμο του 1979 (Ν. 84/1979)
και
Αναφορικά με τον περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμο του 1987
και
Αναφορικά με την απόφαση ημερ. 11/11/14 στη διαιτησία με αρ. υπόθεσης 101721 του Δικαστηρίου Διεθνούς Διαιτησίας του Λονδίνου (London Court of Arbitration)
ΜΕΤΑΞΥ:
Vitaly Ivanovich Smagin,
Εφεσείοντα/Αιτητή
και
1. Kalken Holdings Limited
2. Ashot Yegiazaryan,
Εφεσίβλητων/Καθ' ων η Αίτηση
-----------------------------
κ. Α. Λύτρας μαζί με τις ασκούμενες δικηγόρους Δ. Σιαμμούτη (κα) και Χρ. Φιτίδου (κα) για Μιχαλάκης Κυπριανού & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τον Εφεσείοντα
Λ. Χαβιαράς για Χαβιαράς & Φιλίππου Δ.Ε.Π.Ε. και Κ. Κίζη (κα) για Στέλιος Αμερικάνος & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για Skendleby Investments Limited και Prechard Holdings Limited
Κ. Κίζη (κα) για Στέλιος Αμερικάνος & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για Valia Nominees Ltd και Jella Holdings & Finance Inc
Λ. Χαβιαράς για Χαβιαράς & Φιλίππου Δ.Ε.Π.Ε., για MPH Law Services Limited
ΣΤ. ΣΤΑΥΡΟΥ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από την κα Χριστοδουλίδου-Μέσσιου.
..........
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ-ΜΕΣΣΙΟΥ, Δ.: Στα πλαίσια της Γενικής Αίτησης Αρ. 601/17 εκδόθηκε απόφαση στις 5 Μαΐου του 2020 από Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, με την οποία εκδόθηκε διάταγμα για την αναγνώριση, εγγραφή και εκτέλεση της Διαιτητικής Απόφασης ημερομηνίας 11.11.2014 που εκδόθηκε στο πλαίσιο της Διαιτησίας με Αρ. Υπόθεσης 101721 που διεξάχθηκε μεταξύ του αιτητή, Vitaly Ivanovich Smagin και των καθ' ων η αίτηση Kalken Holdings Limited και Ashot Yegiazaryan, σύμφωνα με τους κανονισμούς διαιτησίας του Δικαστηρίου Διεθνούς Διαιτησίας του Λονδίνου (London Court of International Arbitration).
Σημειώνεται ότι η απόφαση αυτή εκδόθηκε μετά από ενστάσεις που είχαν καταχωρίσει οι καθ' ων η αίτηση 1 και 2. Εναντίον της ως άνω απόφασης καταχωρήθηκε η Πολιτική Έφεση 114/2020 από τον καθ' ου η αίτηση 2, η οποία εκκρεμεί.
Στα πλαίσια της Γενικής Αίτησης 601/17 επίσης εκδόθηκε από Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας απόφαση στις 27 Ιανουαρίου του 2021 σε αίτηση ημερομηνίας 12.6.2020 για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, τα οποία είχαν εκδοθεί στα πλαίσια της αίτησης που καταχωρήθηκε μονομερώς και αφορούσαν δέσμευση περιουσιακών στοιχείων του καθ' ου η αίτηση 2 μέχρι του ποσού των €113.787.403,55, καθώς και υποστηρικτικό διάταγμα αποκάλυψης. Με την απόφαση της η Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερομηνίας 27.1.2021, απέρριψε την αίτηση και ακύρωσε στην ολότητα τους τα εκδοθέντα προσωρινά διατάγματα. Εναντίον της πιο πάνω απόφασης καταχωρήθηκε από τον αιτητή Vitaly Ivanovich Smagin η Πολιτική Έφεση Αρ. Ε24/21, η οποία επίσης εκκρεμεί.
Στα πλαίσια των εφέσεων που έχουν καταχωρηθεί και για τις δύο πιο πάνω αποφάσεις, είχε καταχωρηθεί αίτηση εκ μέρους του Ashot Yegiazaryan, με την οποία ζητούσε την προσθήκη και στις δύο εφέσεις ως εφεσείοντα 2 της νομικής οντότητας LIONMOOR FOUNDATION. Η αίτηση αυτή καταχωρήθηκε στις 20.7.2021 και αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας απόφασης, αφού με προφορικό αίτημα των συνηγόρων που εμφανίζονται και στις δύο υποθέσεις, οι δύο αιτήσεις συνενώθηκαν για σκοπούς έκδοσης μιας απόφασης από το Εφετείο, αναφορικά με το αίτημα της προσθήκης του εφεσείοντα 2.
Ειδικότερα, με την αίτηση ημερομηνίας 20.7.2021, ο αιτητής Vitaly Ivanovich Smagin, αλλά και το LIONMOOR FOUNDATION ζητούν διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται και/ή να επιτρέπεται η προσθήκη και/ή συνένωση στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Πολιτική Έφεση ως εφεσίβλητου/αιτητή της νομικής οντότητας LIONMOOR FOUNDATION με έδρα του Λίχτενσταϊν και συνακόλουθο διάταγμα για τροποποίηση του τίτλου των πολιτικών εφέσεων που εκκρεμούν.
Την αίτηση συνοδεύει η ένορκη δήλωση του δικηγόρου Άγη Χαραλάμπους, που εργάζεται στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον εφεσίβλητο Vitaly Ivanovich Smagin, στην οποία αναφέρει ότι το δικηγορικό γραφείο στο οποίο εργάζεται έλαβε οδηγίες από το LIONMOOR FOUNDATION να το εκπροσωπήσουν τόσο στη διαδικασία ενώπιόν του Εφετείου, όσο και στην πρωτόδικη διαδικασία, δηλαδή τη Γενική Αίτηση 601/17 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Όπως αναφέρει στην ένορκη δήλωση του ο Άγης Χαραλάμπους, ο εφεσίβλητος Vitaly Ivanovich Smagin, είναι Ρώσος πολίτης που διαμένει μόνιμα στη Μόσχα, είναι επιχειρηματίας και ασχολείται μεταξύ άλλων με την αγορά και ανάπτυξη ακίνητων. Ο εφεσείοντας Ashot Yegiazaryan, είναι Ρώσος πολίτης o οποίος διαμένει σήμερα στην Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Το LIONMOOR FOUNDATION είναι ίδρυμα το οποίο συστάθηκε και έχει την έδρα του στο Λίχτενσταϊν.
Ακολούθως, ο κύριος Χαραλάμπους αναφέρεται στη διαδικασία Διαιτησίας με Αρ. 101721 που διεξάχθηκε στο Δικαστήριο Διεθνούς Διαιτησίας του Λονδίνου και στην απόφαση που έχει εκδοθεί σύμφωνα με την οποία η εταιρεία Kalken Holdings Limited και ο εφεσείοντας αλληλέγγυα και/ή κεχωρισμένα οφείλουν στον εφεσίβλητο στη βάση της διαιτητικής απόφασης διάφορα ποσά. Σημειώνει ότι η διαφορά των μερών σχετίζεται με το συμφέρον του εφεσίβλητου σε εμπορικό κέντρο στη Μόσχα με την ονομασία Europark.
Όπως επίσης αναφέρει, μέχρι σήμερα ούτε ο εφεσείοντας ούτε η εταιρεία Kalken Holdings Limited έχουν καταβάλει οποιοδήποτε ποσό προς εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους ή οποιουδήποτε μέρους του και ως εκ τούτου, ολόκληρο το εξ αποφάσεως χρέος παραμένει σήμερα οφειλόμενο.
Όπως επίσης αναφέρει ο Άγης Χαραλάμπους, τόσο εναντίον της απόφασης ημερομηνίας 5.5.2020, όσο και εναντίον της ενδιάμεσης απόφασης ημερομηνίας 27.1.2021 στα πλαίσια της Γενικής Αίτησης 601/17, έχουν καταχωρηθεί και εκκρεμούν εφέσεις. Ο εφεσείοντας, σημειώνει ο Α. Χαραλάμπους, δεν έχει αιτηθεί την αναστολή εκτέλεσης είτε της διαιτητικής απόφασης, είτε της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 5.5.2020.
Το εξ αποφάσεως χρέος παραμένει μέχρι σήμερα ανείσπρακτο, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει ο εφεσίβλητος με διάφορες διαδικασίες εκτέλεσης, τόσο στην Κύπρο, όσο και στο εξωτερικό. Σκοπός της παρούσας αίτησης είναι να καταστεί το LIONMOOR FOUNDATION διάδικο μέρος στις πολιτικές εφέσεις που εκκρεμούν, αφού με έγγραφο εκχώρησης ημερομηνίας 13.4.2021, αντίγραφο του οποίου επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 5 στην ένορκη δήλωση Α. Χαραλάμπους, ο εφεσίβλητος εκχώρησε προς τον LIONMOOR FOUNDATION τα δικαιώματα και τις απαιτήσεις που προέκυπταν προς όφελος του από τη διαιτητική απόφαση, πέραν από το ποσό των 18 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Το έγγραφο εκχώρησης ημερομηνίας 13.4.2021, διέπεται από το δίκαιο του Λίχτενσταϊν και όπως γνωρίζει και λαμβάνει σχετική συμβουλή, μία τέτοια εκχώρηση είναι εφικτή και αναγνωρίζεται από το Κυπριακό Δίκαιο βάσει των Αρχών του Δικαίου της Επιείκειας και είναι επιτρεπτή η εκχώρηση εξ αποφάσεως χρέους.
Όπως αναφέρει περαιτέρω ο Άγης Χαραλάμπους, ενόψει της προαναφερθείσας εκχώρησης το LIONMOOR FOUNDATION ως εκδοχέας, έχει δικαίωμα να καταστεί διάδικος και να προστεθεί ως εφεσίβλητος στις πολιτικές εφέσεις που εκκρεμούν, οι οποίες έχουν άμεση σχέση με τις προσπάθειες εκτέλεσης της διαιτητικής απόφασης του Λονδίνου και αφού το αποτέλεσμα των εφέσεων θα καθορίσει τις προσπάθειες είσπραξης του εξ αποφάσεως χρέους και επομένως τα δικαιώματα του LIONMOOR FOUNDATION επηρεάζονται άμεσα από τις εφέσεις που εκκρεμούν, πιστεύει ότι η συνένωση του LIONMOOR FOUNDATION είναι αναγκαία για την οριστική και αποτελεσματική επίλυση των επίδικων θεμάτων που εκκρεμούν και έχει επίσης στην κατοχή του και επισυνάπτει ως Τεκμήριο 6 στην ένορκη του δήλωση, γραπτή συγκατάθεση και εξουσιοδότηση υπογραμμένη από τον διευθυντή του LIONMOOR FOUNDATION, δια της οποίας το LIONMOOR FOUNDATION συγκατατίθεται και δίδει οδηγίες προς το δικηγορικό τους γραφείο να προβούν σε αναγκαία διαβήματα για να το συνενώσουν ως εφεσίβλητο στις πολιτικές εφέσεις που εκκρεμούν και για λήψη απαραίτητων μέτρων για είσπραξη του εξ αποφάσεως χρέους.
Αναφέρει επίσης ότι το LIONMOOR FOUNDATION έχει ήδη συνενωθεί ως αιτητής 2 στη Γενική Αίτηση 601/17 που εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, κατόπιν διατάγματος, ημερομηνίας 15.6.2021, αντίγραφο του οποίου επισυνάπτει ως Τεκμήριο 7.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο εφεσείοντας 2 Ashot Yegiazaryan έχει καταχωρίσει ένσταση στην εν λόγω αίτηση. Η ένσταση συνοδεύεται από δύο ένορκες δηλώσεις, μία της δικηγόρου Νάταλι Πελαβά, ημερομηνίας 1.12.2021 και συμπληρωματική ένορκη δήλωση του Μιχάλη Φιλίππου, ημερομηνίας 22.12.2022 που καταχωρήθηκε στην τροποποιημένη ένσταση μετά την έκδοση διατάγματος ημερομηνίας 7.12.2022.
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στις δύο πιο πάνω ένορκες δηλώσεις, αλλά και στο σώμα της ένστασης του εφεσείοντα 2, ο εφεσίβλητος, Vitaly Ivanovich Smagin αναγνωρίστηκε ως πτωχεύσας από το αρμόδιο ρωσικό δικαστήριο στις 17.8.2020 και άρχισε η διαδικασία της πτώχευσης εναντίον του. Στις 28.5.2021, το Διαιτητικό Δικαστήριο της Μόσχας κήρυξε τον εφεσίβλητο ως πτωχεύσαντα και οριστικοποίησε τον διορισμό του Γεβγένι Νικολάγεβιτς ως παραλήπτη της περιουσίας του. Κατά τη διάρκεια ερευνών του παραλήπτη, προέκυψε ότι ο εφεσίβλητος προχώρησε σε υπογραφή στις 13.4.2021 σύμβασης εκχώρησης προς το LIONMOOR FOUNDATION, δικαιούχοι του οποίου είναι o ίδιος ο εφεσίβλητος και η σύζυγος του, του εξ αποφάσεως ποσού από τη διαιτητική απόφαση. Σύμφωνα με τη γνωμάτευση Ρωσίδας δικηγόρου κατά το Ρωσικό Δίκαιο, μετά την έναρξη της διαδικασίας πτώχευσης ενός φυσικού προσώπου, ο οφειλέτης δεν δικαιούται να προβεί σε οποιαδήποτε συναλλαγή αξίας άνω των 50 χιλιάδων ρουβλιών (περίπου €575) χωρίς την άδεια του παραλήπτη. Επομένως, προκύπτει ότι μετά τις 17.8.2020, ημερομηνία κατά την οποία ο εφεσίβλητος αναγνωρίστηκε ως πτωχεύσας από αρμόδιο ρωσικό δικαστήριο, ο εφεσίβλητος δεν είχε δικαίωμα να εκχωρήσει οποιοδήποτε μέρος της περιουσίας του που περιλαμβάνει και τα εισπρακτέα από τη διαιτητική απόφαση ημερομηνίας 11.11.2014, η οποία αναγνωρίστηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ως απόφαση Δικαστηρίου για σκοπούς εκτέλεσης.
Ειδικότερα, είναι η θέση του εφεσείοντα 2 ότι η εγκυρότητα της συμφωνίας εκχώρησης με την οποία ο εκχωρητής Vitaly Ivanovich Smagin εκχώρησε μέρος της περιουσίας του στο LIONMOOR FOUNDATION, αμφισβητήθηκε στα ρωσικά δικαστήρια λόγω του ότι έγινε εντός της περιόδου απαγόρευσης. Στις 21.1.2022, εκδόθηκε από το ρωσικό δικαστήριο απόφαση δια της οποίας ακυρώθηκε η συμφωνία εκχώρησης ημερομηνίας 13.4.2021 μεταξύ του εφεσίβλητου και του LIONMOOR FOUNDATION, Τεκμήριο 2 στην ένορκη δήλωση του Μιχάλη Φιλίππου.
Είναι η θέση τους συναφώς ότι εφόσον η σύμβαση εκχώρησης στην οποία φαίνεται το LIONMOOR FOUNDATION να είναι εκδοχέας και ο εφεσίβλητος Vitaly Ivanovich Smagin εκχωρητής, στερείται νομιμότητας και γι' αυτό δεν μπορεί να συνενωθεί ως διάδικος στην παρούσα έφεση.
Είναι η θέση του αιτητή Vitaly Ivanovich Smagin και του LIONMOOR FOUNDATION, ότι στη βάση της Δ.12 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και ιδιαίτερα τους θεσμούς 1, 3 και 4 της εν λόγω διαταγής και σε νομολογία στην οποία παραπέμπουν, ότι η δυνατότητα για την αιτούμενη προσθήκη διαδίκου στην παρούσα έφεση παρέχεται στο Δικαστήριο. Εφόσον το εξ αποφάσεως χρέος παραμένει μέχρι σήμερα ανείσπρακτο, υπάρχει δηλαδή ανικανοποίητη δικαστική απόφαση, η οποία έχει εγγραφεί στην Κύπρο στις 5.5.2020 συνεχίζει να υπάρχει επίδικο θέμα, το μεγαλύτερο μέρος του εξ αποφάσεως χρέους έχει εκχωρηθεί προς όφελος του LIONMOOR FOUNDATION με έγγραφο εκχώρησης και συνεπώς το LIONMOOR FOUNDATION έχει δικαίωμα ως εκδοχέας να συνεχίσει τις προσπάθειες εκτέλεσης για είσπραξη του εξ αποφάσεως χρέους. Είναι αναγκαία η συνένωση τω LIONMOOR FOUNDATION ως εφεσείοντα 2, ούτως ώστε να αντικατοπτρίζεται η διαμορφωθείσα κατάσταση πραγμάτων, αναφορικά με διεκδίκηση του εξ αποφάσεως χρέους, καθώς και για την ορθή προώθηση της έφεσης και αναφέρονται επίσης σε νομολογία με βάση το δίκαιο της επιείκειας που διέπει το ζήτημα εκχώρησης.
Θεωρούν ότι η συνένωση του LIONMOOR FOUNDATION όχι απλώς είναι αναγκαία, αλλά και επιβεβλημένη και εισηγούνται ότι κανένας από τους λόγους ένστασης που εγείρεται ευσταθεί. Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά τον λόγο ένστασης ότι η εκχώρηση τελεί υπό αμφισβήτηση στα ρωσικά δικαστήρια, θέση τους είναι ότι εφόσον έχει εκδοθεί απόφαση του ρωσικού δικαστηρίου ημερομηνίας 19.1.2022, η οποία κατ' ισχυρισμό ακυρώνει την εκχώρηση, δεν θα πρέπει να ληφθεί υπόψη. Ο δεύτερος λόγος ένστασης, ότι δηλαδή δεν αναφέρθηκαν οι ενέργειες του παραλήπτη στα πλαίσια εκδίκασης της αίτησης 601/17, είναι ανεδαφικός εφόσον η αίτηση του παραλήπτη καταχωρήθηκε μεταγενέστερα από την υπό κρίση αίτηση και είχε υποβληθεί δια κλήσεως και ως εκ τούτου δεν υπήρχε υποχρέωση αποκάλυψης ουσιωδών γεγονότων, ενώ ισχυρισμοί στον τρίτο λόγο ένστασης ότι προσπαθεί ο εφεσίβλητος να καταδολιεύσει τους πιστωτές του με την εκχώρηση, είναι η θέση τους ότι δεν μπορούν οι λόγοι αυτοί να εξεταστούν από το Δικαστήριο στα πλαίσια εξέτασης της αίτησης. Ούτε υπάρχει προϋπόθεση για ύπαρξη αντιπαροχής για να αναγνωριστεί μία εκχώρηση από τα κυπριακά δικαστήρια.
Όσον αφορά τον τέταρτο λόγο ένστασης, ότι ο εφεσείοντας δεν νομιμοποιείται να εκχωρεί δικαιώματα που πηγάζουν από το δίκαιο της επιείκειας, είναι η θέση τους ότι ο εν λόγω λόγος είναι αβάσιμος, αφού αντικείμενο της εκχώρησης είναι μέρος του εξ αποφάσεως χρέους και δεν τίθεται θέμα προσπάθειας εκχώρησης δικαιώματος που πηγάζει από το δίκαιο της επιείκειας.
Ο πέμπτος λόγος ένστασης που αφορά την έκδοση απόφασης από ρωσικό δικαστήριο στις 19.1.2022 με την οποία έχει ακυρωθεί η συμφωνία εκχώρησης ημερομηνίας 13.4.2021 και επομένως το υπόβαθρο της αίτησης είναι ανύπαρκτο πια, είναι η θέση τους ότι η ρωσική απόφαση δεν μπορεί να έχει οποιοδήποτε αρνητικό αποτέλεσμα ως προς το υπόβαθρο της παρούσας αίτησης. Το ρωσικό δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να εκδώσει την απόφαση ημερομηνίας 19.1.2022, και ως εκ τούτου αυτή δεν θα πρέπει να αναγνωριστεί στην Κύπρο. Θέση τους είναι ότι το ρωσικό δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να εκδώσει την απόφαση ημερομηνίας 19.1.2022 και κατ' επέκταση η απόφαση αυτή δεν μπορεί να τύχει αναγνώρισης στην Κύπρο, ούτε να ληφθεί υπόψη, εφόσον το LIONMOOR FOUNDATION είναι νομική οντότητα που έχει την έδρα του στο Λίχτενσταϊν. Δεν αναφέρεται κανένα στοιχείο για παρουσία ή δραστηριότητα του στη Ρωσία. Οι προσπάθειες για επίδοση της διαδικασίας στα ρωσικά δικαστήρια στο LIONMOOR FOUNDATION έγιναν στο Λίχτενσταϊν. Ο εφεσείοντας δεν δέχεται ότι επιδόθηκε δεόντως η διαδικασία στο FOUNDATION, το οποίο δεν εμφανίστηκε στη διαδικασία ενώπιόν των ρωσικών δικαστηρίων, επομένως δεν έχει υπαχθεί στη δικαιοδοσία του ρωσικού δικαστηρίου εκούσια λόγω εμφάνισης και έτσι το ρωσικό δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να εκδώσει τη ρωσική απόφαση εναντίον του LIONMOOR FOUNDATION. Δεν υπάρχει καμία μαρτυρία από πλευράς καθ' ου η αίτηση που να καταδεικνύει ότι το ρωσικό δικαστήριο είχε δικαιοδοσία, ούτε επίσης υπάρχει μαρτυρία ότι η ρωσική απόφαση είναι τελική και οριστική, κάτι που αποτελεί επίσης προϋπόθεση για αναγνώριση της.
Επομένως είναι η θέση τους ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για συνένωση του LIONMOOR FOUNDATION ως εφεσίβλητου 2 στην παρούσα έφεση.
Στην απέναντι πλευρά, ο εφεσείοντας 2 προβάλλει το επιχείρημα ότι η ρωσική απόφαση ημερομηνίας 21.1.2022, ακύρωσε τη συμφωνία εκχώρησης ημερομηνίας 13.4.2021 μεταξύ του Vitaly Ivanovich Smagin και του LIONMOOR FOUNDATION. Η σύμβαση εκχώρησης στερείται νομιμότητας, αφού ούτε είχε δοθεί επαρκής αντιπαροχή από τον εκδοχέα και επίσης επειδή ο σκοπός της ήταν προδήλως παράνομος. Είναι η θέση τους ότι ο εφεσίβλητος θα πρέπει να αποδείξει τη νομιμότητα της σύμβασης εκχώρησης, η οποία είναι ο πυρήνας της προσθήκης αναγκαίου διαδίκου, τόσο σύμφωνα με τη Δ.12 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, αλλά και τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Είναι η θέση τους ότι υπάρχει ενώπιόν του Δικαστηρίου γνωμάτευση κατά το Ρωσικό Δίκαιο ότι μετά την έναρξη της διαδικασίας πτώχευσης ενός φυσικού προσώπου, ο οφειλέτης δεν δικαιούται να προβεί σε οποιαδήποτε συναλλαγή αξίας άνω των 50 χιλιάδων ρουβλιών (περίπου €575) χωρίς την άδεια του παραλήπτη.
Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής προσπάθησε να μεταβιβάσει περιουσία εκατομμυρίων, χωρίς την άδεια του παραλήπτη, εξ ου και ο παραλήπτης έχει πετύχει ακύρωση της μεταβίβασης με την απόφαση του ρωσικού δικαστηρίου ημερομηνίας 21.1.2022. Υπάρχει παραδοχή ότι η επίδικη εκχώρηση έγινε εντός της περιόδου απαγόρευσης και ο αιτητής αναγνωρίζει την έκδοση της απόφασης ακύρωσης των ρωσικών δικαστηρίων.
Είναι η θέση τους ότι η νομιμότητα ή μη της σύμβασης εκχώρησης είναι το πρωταρχικό στοιχείο που πρέπει να αποδειχθεί, γι' αυτό και θεωρούν ότι όλη η νομολογία που παραθέτει ο αιτητής δεν εφαρμόζεται στην παρούσα περίπτωση, όπου είναι πρώτιστα αναγκαίο όπως η εκχώρηση να είναι έγκυρη. Η θέση του αιτητή ότι η ακύρωση της απόφασης από το ρωσικό δικαστήριο δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη εφόσον δεν έχει εγγραφεί στην Κυπριακή Δημοκρατία, είναι λανθασμένη. Όσο δε αφορά το θέμα του ισχυρισμού ότι η ρωσική απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη επειδή το ρωσικό δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να την εκδώσει, όπως αναφέρονται έχουν γίνει πολλές ενέργειες για να ειδοποιηθεί το LIONMOOR FOUNDATION για τη ρωσική διαδικασία, που φαίνεται ότι είχαν παραληφθεί από αυτό, αλλά επέλεξε να μην εκπροσωπηθεί. Επομένως κωλύονται οι αιτητές να ισχυρίζονται ότι δεν ειδοποιήθηκαν δεόντως για να συμμετέχουν στη διαδικασία ενώπιόν του ρωσικού δικαστηρίου και εν πάση περιπτώσει, αυτή τη θέση έπρεπε να την είχαν προωθήσει στο ρωσικό δικαστήριο όπου θα μπορούσαν να ζητήσουν ακύρωση της απόφασης ημερομηνίας 21.1.2022 και όχι στο παρόν Δικαστήριο.
Καταλήγουν ότι εφόσον δεν αμφισβητείται η έκδοση ή η ύπαρξη της απόφασης ακύρωσης, με την οποία ακυρώθηκε η κατ' ισχυρισμό εκχώρηση προς το LIONMOOR FOUNDATION, είναι ανεπίτρεπτο να αμφισβητείται η εγκυρότητα της στην Κύπρο και δεν νομιμοποιείται το LIONMOOR FOUNDATION να ζητά να περιληφθεί στην παρούσα διαδικασία ως εφεσίβλητος, εφόσον δεν έχει κανένα δικαίωμα επί της διαιτητικής απόφασης, δεδομένου του ότι η σύμβαση εκχώρησης έχει ακυρωθεί από το ρωσικό δικαστήριο.
Είναι φανερό από τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα που πλαισιώνουν την παρούσα υπόθεση ότι το LIONMOOR FOUNDATION έχει γνώση για τη δικαστική διαδικασία στην οποία σκοπείται να προστεθεί ως διάδικος, έχει συναινέσει προς τούτο και μάλιστα έχει δώσει και οδηγίες σε δικηγορικό γραφείο να το εκπροσωπεί σε περίπτωση συνένωσης του.
Η σκοπούμενη συνένωση έχει ως υπόβαθρο το έγγραφο εκχώρησης που έχει γίνει μεταξύ του LIONMOOR FOUNDATION και του Vitaly Ivanovich Smagin. Η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στη Γενική Αίτηση 601/17 ημερομηνίας 5.5.2020, είχε ως αποτέλεσμα την εγγραφή της διαιτητικής απόφασης στην Κύπρο, δεν έχει ακόμα εκτελεστεί και το LIONMOOR FOUNDATION έχει πλέον λόγο στα επίδικα θέματα που εκκρεμούν, δηλαδή την έφεση εναντίον της εν λόγω απόφασης για εγγραφή της διαιτητικής απόφασης στην Κύπρο και τα μέτρα εκτέλεσης που λαμβάνονται και/ή θα ληφθούν καθ' ότι η απόφαση δεν έχει ακόμα ικανοποιηθεί.
Στην αντίπερα όχθη, προβάλλει ως αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι Δικαστήριο στη Ρωσία έχει αποφασίσει ότι η συμφωνία εκχώρησης ημερομηνίας 13.4.2021 μεταξύ του Vitaly Ivanovich Smagin και του LIONMOOR FOUNDATION ημερομηνίας 13.4.2021, έχει ακυρωθεί στις 19.1.2022 στη βάση προνοιών του Ρωσικού Δικαίου, σύμφωνα με το οποίο μετά τις 20.8.2020 ο Vitaly Ivanovich Smagin δεν είχε κανένα δικαίωμα να εκχωρήσει οποιοδήποτε μέρος της περιουσίας του πέραν του ποσού των περίπου €575 ενόψει της διαδικασίας πτώχευσης που εκκρεμούσε εναντίον του και συνεπώς η δικαιοπρακτική του ικανότητα ήταν περιορισμένη.
Η απόφαση του Ρωσικού Δικαστηρίου είναι επισυνημμένη ως Τεκμήριο 2 στην ένορκη δήλωση του Μιχάλη Φιλίππου, ημερομηνίας 22.12.2022, τόσο το ρωσικό κείμενο αυτής όσο και η μετάφραση του στα αγγλικά. Σύμφωνα με αυτή, ο χρεώστης δεν είχε αποταθεί στον παραλήπτη της περιουσίας του για να πάρει τη γραπτή του συγκατάθεση για την εκχώρηση οποιωνδήποτε των δικαιωμάτων του. Συνεπεία τούτου, ακυρώθηκε η σύμβαση εκχώρησης ημερομηνίας 13.4.2021 και μάλιστα έγινε ειδική πρόνοια όπως η οποιαδήποτε περιουσία του Vitaly Ivanovich Smagin μεταφερθεί πίσω στο όνομα του κάνοντας ειδική αναφορά στην απόφαση 101721 του London Court of International Arbitration.
Το ερώτημα το οποίο τίθεται, είναι η εξασφάλιση της εκτέλεσης της απόφασης του London Court of International Arbitration, η οποία έχει εγγραφεί στην Κύπρο και η οποία δεν υπόκειται σε αναστολή και/ή σε περίπτωση που επικυρωθεί η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου να εγγράψει την απόφαση στην Κύπρο στα πλαίσια της αίτησης. Επομένως το δίκαιο επιβάλλει όπως βρεθούν ενώπιόν του Δικαστηρίου όλα τα πρόσωπα τα οποία έχουν ή ενδέχεται να έχουν οποιοδήποτε συμφέρον στην υπόθεση, το οποίο επιτάσσει τη συνένωση του LIONMOOR FOUNDATION. Όπως έχει αναφερθεί, η απόφαση που έχει εκδοθεί από το Διαιτητικό Δικαστήριο του Λονδίνου δεν έχει εκτελεστεί. Το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ v. Επίσημου Παραλήπτη ως εκκαθαριστή της Περιουσίας της D. K. Intercity Buses Larnacas Ltd, Πολιτική Έφεση αρ. 388/2011 ημερομηνίας 7.7.2017, ECLI:CY:AD:2017:A256, κατ' ακολουθία των νομολογιακών αρχών που ερμήνευαν την Δ.12 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας ως ίσχυαν τότε και ιδιαίτερα τους θθ1, 3 και 4, σχετική είναι η υπόθεση Καφφά κ.α. v. Καφφά (1999) 1Α.Α.Δ. 544, προέβηκε στην εξής διατύπωση: «Ενόσω μία τελική δικαστική απόφαση παραμένει ανικανοποίητη, συνεχίζει να υπάρχει επίδικο θέμα».
Ως αναφέρεται και στην ένορκη δήλωση που στηρίζει την αίτηση, το εξ αποφάσεως χρέος παραμένει μέχρι σήμερα ανείσπρακτο. Υπάρχει δηλαδή ανικανοποίητη δικαστική απόφαση, δηλαδή η διαιτητική απόφαση η οποία ενεγράφη στην Κύπρο στις 5.5.2020 και επομένως συνεχίζει να υπάρχει επίδικο θέμα σύμφωνα με τις πιο πάνω αρχές που έχουν τεθεί από τη νομολογία. Το μεγαλύτερο μέρος του εξ αποφάσεως χρέους δε, έχει εκχωρηθεί προς όφελος του LIONMOOR FOUNDATION με έγγραφο εκχώρησης και κατά συνέπεια το LIONMOOR FOUNDATION έχει δικαίωμα ως εκδοχέας να συνεχίσει τις προσπάθειες εκτέλεσης για είσπραξη του εξ αποφάσεως χρέους.
Στην υπόθεση Αντρέας Λουκά v. Euro Life Ltd (2009) 1Α.Α.Δ. 1524, το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι ο εκχωρητής δεν μπορεί να προωθεί από μόνος του δικαστική διαδικασία στη βάση του δικαιώματος που εκχωρήθηκε, αλλά θα πρέπει να συνενώσει προς τούτο ως διάδικο τον εκδοχέα.
Επομένως, προκύπτει ότι η συνένωση του εκδοχέα LIONMOOR FOUNDATION ως εφεσίβλητου 2, είναι όχι απλώς αναγκαία, αλλά και επιβεβλημένη ούτως ώστε να μπορεί να προωθηθεί η διεκδίκηση του μέρους του εξ αποφάσεως χρέους που έχει εκχωρηθεί προς αυτόν, εφόσον ο εφεσίβλητος δεν μπορεί μετά την εκχώρηση να κινεί ή να υπερασπίζεται από μόνος του τις σχετικές διαδικασίες αναφορικά με ολόκληρο το εξ αποφάσεως χρέος.
Τόσο οι νέοι θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, σχετική αναφορά γίνεται στη Διαταγή 20 αυτών, όσο και οι προηγούμενοι θεσμοί που ίσχυαν, Διαταγή 12, είχαν ως σκοπό την παρουσία ενώπιόν του Δικαστηρίου όλων των αναγκαίων διαδίκων κατά την εκδίκαση οποιασδήποτε διαφοράς. Αυτό είναι και το πνεύμα της νομολογίας που ερμηνεύει τους σχετικούς θεσμούς. Στην υπόθεση Κωνσταντίνου κ.α. v. Εκδοτικής Εταιρείας Δημόκριτος Λτδ κ.α. (2005) 1Α.Α.Δ. 1001, έχουν τεθεί οι αρχές του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου που εφαρμόζουν τα κυπριακά δικαστήρια με βάση το κοινοδίκαιο.
Περαιτέρω, στο σύγγραμμα Dicey, Morris & Collins on the Conflict of Laws, 10η έκδοση 2022 Τόμος 1 Κεφάλαιο 14, αναφέρεται στις αρχές βάσει των οποίων μπορεί μία αλλοδαπή απόφαση να τύχει αναγνώρισης από Κυπριακό Δικαστήριο και ποιος φέρει το βάρος απόδειξης ότι το αλλοδαπό Δικαστήριο είχε σύμφωνα με το Κυπριακό Δίκαιο δικαιοδοσία να εκδώσει την αλλοδαπή απόφαση. Πέραν τούτου, είναι ορθή η θέση των αιτητών ότι το LIONMOOR FOUNDATION δεν εμφανίστηκε στη ρωσική διαδικασία. Αυτού λεχθέντος, η πλευρά που επικαλείται τη ρωσική απόφαση δεν προσκόμισε μαρτυρία ότι σύμφωνα με το Κυπριακό Δίκαιο το Ρωσικό Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να εκδώσει την απόφαση και επιπλέον δεν προσκομίστηκε καμία μαρτυρία ότι η ρωσική απόφαση είναι τελική και οριστική, κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για την αναγνώριση της. Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου στην υπόθεση Rubin v. Eurofinance S.A. [2012] UKSC 46, αποφάσισε ότι οι νομικές αρχές που απορρέουν από το κοινοδίκαιο αναφορικά με το πότε θεωρείται ότι το αλλοδαπό Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να εκδώσει απόφαση της οποίας επιδιώκεται η αναγνώριση ή εκτέλεση στην Αγγλία, τυγχάνουν εφαρμογής και σε σχέση με αλλοδαπές αποφάσεις που εκδίδονται στα πλαίσια πτωχευτικών διαδικασιών.
Επομένως, στην παρούσα υπόθεση το Δικαστήριο έχει ενώπιόν του το έγγραφο εκχώρησης στη βάση του οποίου επιζητείται η συνένωση του LIONMOOR FOUNDATION ως διαδίκου στην έφεση. Το LIONMOOR FOUNDATION έχει γνώση της παρούσας διαδικασίας και συγκατατίθεται να συμμετέχει σε αυτή δηλώνοντας ότι θα τύχει εκπροσώπησης από δικηγόρο, επομένως τα συμφέροντα του δεν θα επηρεαστούν λόγω της παρουσίας του στην παρούσα διαδικασία. Αντίθετα, η μη συνένωση του ενέχει εγγενείς κινδύνους για την αποτελεσματική εκτέλεση της απόφασης όπως έχει αναφερθεί.
Επομένως, κρίνουμε ότι η αίτηση θα πρέπει να επιτύχει και επιτυγχάνει και εκδίδονται τα διατάγματα που ζητούνται ως οι παράγραφοι Α και Β αυτής.
Τονίζεται ότι η κατάληξη μας για συνένωση του LIONMOOR FOUNDATION είναι καθαρά διαδικαστική, ώστε να υπάρχουν ενώπιον του Δικαστηρίου όλοι οι αναγκαίοι διάδικοι. Δεν αποτελεί επιβεβαίωση είτε (α) της εγκυρότητας της εκχώρησης ημερ. 13.4.2021 είτε (β) της ακυρότητας της απόφασης του ρωσικού Δικαστηρίου ημερ. 19.1.2022.
Επιδικάζονται υπέρ των αιτητών και εναντίον του καθ' ου η αίτηση 2 Ashot Yegiazaryan τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας, τα οποία ανέρχονται στο ποσό των €10.400 πλέον ΦΠΑ.
ΣΤ. ΣΤΑΥΡΟΥ, Δ.
Α. ΚΟΝΗΣ, Δ.
ΣΤ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ-ΜΕΣΣΙΟΥ, Δ.