|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 748
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 706/2005)
19 Οκτωβρίου, 2007
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΡΟΟΔΙΤΙΣΣΗΣ,
Αιτήτρια,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ,
Καθ' ου η Αίτηση.
________________________
Χρ. Τιμοθέου, για Χρ. Πουργουρίδη, για την Αιτήτρια.
΄Αρτ. Αριστείδου (κα), για Κ. Τσιρίδη, για τον Καθ' ου η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Οι αιτητές, εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες τεμαχίων γης στο χωριό Αυδήμου, της επαρχίας Λεμεσού, με την προσφυγή τους, ζητούν τις πιο κάτω θεραπείες:-
«(Α) Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία η απόφαση του Καθ' ου η Αίτηση που λήφθηκε σε ημερομηνία άγνωστη στην Αιτήτρια και την οποία εκπρόσωπος της Αιτήτριας πληροφορήθηκε κατά ή περί την 11ην Απριλίου 2005 και με την οποία οι (1) Γεώργιος Μαυρομμάτη, (2) Ηρούλα Κ. Ασπρή, (3) Δήμος Αναστασίου, (4) Πανίκος Πραστίτης, (5) Τηλέμαχος Βασιλειάδης και (6) Αναστάσης Νίκου, θεωρήθηκαν δικαιούχοι για συμμετοχή στο μέτρο του ΣΑΠ 1α, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
(Β) Διαζευκτικά δήλωση και /ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Καθ' ου η Αίτηση, ημερομηνίας 26/4/05, με την οποία ο Καθ' ου η Αίτηση απέρριψε το αίτημα της Αιτήτριας για την ακύρωση και /ή ανάκληση προηγούμενης απόφασης που λήφθηκε σε ημερομηνία άγνωστη στην Αιτήτρια και με την οποία οι ενοικιαστές (1) Γεώργιος Μαυρομμάτη, (2) Ηρούλα Κ. Ασπρή, (3) Δήμος Αναστασίου, (4) Πανίκος Πραστίτης, (5) Τηλέμαχος Βασιλειάδης και (6) Αναστάσης Νίκου, θεωρήθηκαν ως δικαιούχοι για συμμετοχή στο σχέδιο εκρίζωσης αμπελώνων, γνωστό ως ΣΑΠ 1α, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.»
Μεταξύ αιτητών και ενδιαφερομένων μερών υπεγράφησαν την περίοδο 1968 - 1973 πανομοιότυπες συμφωνίες ενοικίασης, διάρκειας σαράντα χρόνων. Αφορούσαν σε χωράφια στο χωριό Αυδήμου της επαρχίας Λεμεσού, τα οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη ενοικίασαν με σκοπό την καλλιέργεια αμπελώνων και/ή άλλων φυτειών. Οι ενοικιαστές, σύμφωνα με όρο της ενοικίασης, έχουν το δικαίωμα να περιφράξουν τα χωράφια και να προβαίνουν, για λογαριασμό και προς όφελός τους, σε οποιαδήποτε καλλιέργεια φυτείας αμπελώνων, να ανορύσσουν διατρήσεις για σκοπούς άρδευσής τους και να ανεγείρουν κτίσματα, προς εξυπηρέτηση των εν λόγω σκοπών. Η λήξη των ενοικιάσεων, σύμφωνα με όρους των συμφωνιών, καθορίστηκε για τα ενδιαφερόμενα μέρη 2, 3, 4 και 6 το 2009, για το ενδιαφερόμενο μέρος 1 το 2008 και για το ενδιαφερόμενο μέρος 5 το 2010.
Στις 16/11/2004, εγκρίθηκε από τη Διαχειριστική Επιτροπή Οίνων της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης αίτημα του Συμβουλίου Αμπελοοινικών Προϊόντων, (το «Συμβούλιο»), για εφαρμογή του Μέτρου ΣΑΠ 1α, (το «Μέτρο»), σε έκταση 18700 δεκαρίων, συνολικού ύψους 12.632.000,00 ευρώ, περίπου. Στόχος του Μέτρου της πριμοδότησης για την οριστική εγκατάλειψη αμπελιών είναι ο περιορισμός της συνολικής ετήσιας παραγωγής σταφυλιών, μέσω της μείωσης ή εξάλειψης των ετήσιων πλεονασμάτων της προβληματικής παραγωγής από περιοχές που δεν χαρακτηρίζονται ως περιοχές παραγωγής οίνων ελεγχόμενης ονομασίας προέλευσης.
Το Συμβούλιο, σε συνεργασία με τον Οργανισμό Αγροτικών Πληρωμών - (ΟΑΠ), δημοσιοποίησε το Μέτρο και καθόρισε ημερομηνία έναρξης και λήξης της προθεσμίας υποβολής αιτήσεων για συμμετοχή σ' αυτό. Τα ενδιαφερόμενα μέρη, ανταποκρινόμενα στην πιο πάνω δημοσιοποίηση, υπέβαλαν αίτηση για συμμετοχή, η οποία εγκρίθηκε.
Οι αιτητές αμφισβητούν την απόφαση για αποδοχή των ενδιαφερομένων μερών ως δικαιούχων για συμμετοχή στο Μέτρο. Προβάλλουν ότι αυτή είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα και το νόμο, λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα και στερείται αιτιολογίας. Υποστηρίζουν ότι η έγκριση της αίτησης και, συνακόλουθα, η εκρίζωση των αμπελώνων συνιστά επέμβαση στα ιδιοκτησιακά τους δικαιώματα. Η ζημιά, υπέβαλαν, που υπέστησαν, είναι άμεσα συναρτημένη με την επίδικη απόφαση, η οποία οδήγησε στην εκρίζωση. Επικαλούμενοι όρους των συμφωνιών ενοικίασης, υποστηρίζουν ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν είναι νόμιμοι διαχειριστές, όπως προβλέπεται στο ΄Αρθρο 7(1)(2) του Μέτρου, για να μπορεί να θεωρηθούν δικαιούχοι.
Με την ένστασή τους, οι καθ' ων η αίτηση, εγείρουν προδικαστικά ζήτημα εννόμου συμφέροντος των αιτητών. Η ιδιότητά τους ως ιδιοκτήτες, υπέβαλαν, την οποία επικαλούνται, από μόνη της, δεν τους νομιμοποιεί στην καταχώριση της προσφυγής. Ούτε η ζημιά, που ισχυρίζονται ότι υπέστησαν, είναι άμεσα συναρτημένη με την απόφαση και ούτε απαιτείται προηγούμενη ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, για σκοπούς έγερσης αγωγής στα πολιτικά δικαστήρια.
Η φύση του ζητήματος, το οποίο εγείρεται προδικαστικά, ως ζήτημα δημοσίου ενδιαφέροντος, επιβάλλει όπως αυτό εξεταστεί πρώτο. Αποτελεί επανάληψη, αλλά θα πρέπει να λεχθεί ότι, σύμφωνα με το ΄Αρθρο 146.2 του Συντάγματος, προϋπόθεση για την άσκηση προσφυγής είναι η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος - (βλ. Λοχίας Γεωργίου κ.ά. ν. Παναγή κ.ά. & Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 81).
Εξετάζοντας τα περιστατικά της παρούσας περίπτωσης, καταλήγω ότι οι αιτητές δεν έχουν θεμελιώσει το συμφέρον τους. Οι συμφωνίες ενοικίασης, στις οποίες έχω ήδη αναφερθεί, βρίσκονται σε ισχύ. Ο χρόνος της λήξης τους δεν έχει φτάσει και ούτε αυτές έχουν, καθ' οιονδήποτε τρόπο, τερματιστεί από τους αιτητές, οι οποίοι, εάν θεωρούν ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη, με την ενέργειά τους να εκριζώσουν τους αμπελώνες, έχουν παραβεί όρους της γραπτής συμφωνίας, δε στερούνται θεραπείας. Με την απόφαση των καθ' ων η αίτηση για αποδοχή των ενδιαφερομένων μερών στο Μέτρο, απλά δόθηκε σ' αυτούς μια δυνατότητα. Εάν οι αιτητές υπέστησαν ζημιά, αυτό δεν είναι αποτέλεσμα της απόφασης των καθ' ων η αίτηση αλλά ενεργειών των ενδιαφερομένων μερών. Δε βρίσκω η οποιαδήποτε τυχόν ζημιά προκλήθηκε στους αιτητές με την εκρίζωση των αμπελώνων να είναι συνέπεια της προσβαλλόμενης απόφασης, με την οποία, απλά, οι καθ' ων η αίτηση, στη βάση του Μέτρου, ενέκριναν τις αιτήσεις των ενδιαφερομένων μερών. Είναι οι ενέργειες των τελευταίων να εκριζώσουν τους αμπελώνες που προκάλεσαν, εάν προκάλεσαν, ζημιά στους αιτητές, οι οποίες, όμως, δεν μπορούν να εξεταστούν στα πλαίσια της παρούσας προσφυγής. ΄Αλλωστε, δεν είναι άσχετο το γεγονός ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν τη δυνατότητα και μετά την έγκριση του αιτήματός τους να μην προχωρήσουν στην εκρίζωση, όπως ακριβώς φαίνεται να έγινε με το ενδιαφερόμενο μέρος 6, η αίτηση του οποίου - Τεκμήριο 6 - απορρίφθηκε, αφού δεν υπήρξε επιβεβαίωση από το ίδιο ότι από τα τεμάχια για τα οποία εξασφάλισε την έγκριση εκριζώθηκαν οι αμπελώνες.
Με την κατάληξη ότι οι αιτητές δεν έχουν θεμελιώσει το έννομό τους συμφέρον, η προσφυγή οδηγείται στο τέλος της, χωρίς να παρίσταται ανάγκη εξέτασης των υπολοίπων θεμάτων που εγείρονται με αυτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με £500,00 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ