|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 4 ΑΑΔ 816
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 118/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Κρίνου Μακρίδη, από τη Λευκωσία
Αι τητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του
Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού
και Τμήμα Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη
Καθ'ων η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 12 Σεπτεμβρίου, 2001.Για τον αιτητή: Μ. Βορκάς.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Δ. Κούσιου (κα).
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή ζητά από το Δικαστήριο την ακόλουθη θεραπεία:-
"Δήλωση και/ή διακήρυξη και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των Καθ΄ων η Αίτηση ημερομηνίας 12/11/99 να απορρίψουν την αίτηση του για έγκριση του ονόματος ΚΡΙΝΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ για χρησιμοποίηση του ως επωνυμία, με σκοπό τη σύσταση εκ μέρους του εταιρείας περιορισμένης ευθύνης προχωρώντας αντίθετα στην παροχή έγκρισης επωνυμίας διαφορετικής της αιτούμενης ήτοι του ονόματος Κρίνος Μακρίδης Λτδ. είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος και/ή αντιβαίνει τις διατάξεις του Συντάγματος και/ή τον Νόμο και/ή έγινε καθ' υπέρβαση και/ή κατάχρηση εξουσίας και/ή είναι αντίθετη με την αρχή της νομιμότητας και την αρχή της χρηστής διοίκησης και/ή αναιτιολόγητη και γενικά αντίθετη με κάθε αρχή διοικητικού δικαίου.".
Τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση είναι και σύντομα και απλά.
Ο αιτητής, έχοντας πρόθεση να ιδρύσει και εγγράψει εταιρεία περιορισμένης ευθύνης στα βιβλία του Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη, απέστειλε επιστολή, μέσω του δικηγόρου του, ημερ. 3.11.99, με την οποία παρακαλούσε τους καθ΄ων η αίτηση να τον πληροφορήσουν αν θα γινόταν δεκτή η επωνυμία της υπό ίδρυση εταιρείας. Θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω ολόκληρη την επιστολή του δικηγόρου του αιτητή προς τον Έφορο Εταιρειών που έχει ως εξής:-
"Αν: ΚΡΙΝΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ
Σας παρακαλούμε να μας πληροφορήσετε κατά πόσο η πιο πάνω επωνυμία είναι αποδεκτή για εγγραφή εταιρείας Περιορισμένης Ευθύνης.
Ο Κρίνος Μακρίδης θα είναι μέτοχος και διευθυντής στην πιο πάνω εταιρεία και θα ασχολείται με τα είδη ενδύσεως.
Με το πιο πάνω όνομα οι πελάτες μας έκαναν αίτηση για έγκριση εμπορικής επωνυμίας που δεν θα την εγγράψουν.
Παρακαλούμε όπως μας αφαιρέσετε από τον λογαριασμό μας το ποσό των Λ.Κ.7.=".
Ο Έφορος απάντησε στον αιτητή τόσο διά τηλεφώνου όσο και γραπτώς στις 12.11.99, κατόπιν παράκλησης του τελευταίου, ότι θα εγίνετο αποδεκτή η επωνυμία "Κρίνος Μακρίδης Λτδ" και όχι η προταθείσα επωνυμία "Κρίνος Μακρίδης Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης".
Ο αιτητής που δεν φαίνεται να ικανοποιήθηκε από την πληροφορία που του έδωσε ο Έφορος Εταιρειών καταχώρησε την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητά ακυρωτική απόφαση προβάλλοντας τέσσερις συνολικά λόγους, ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη, ότι είναι αντίθετη με τις πρόνοιες του Συντάγματος ή του νόμου περί των επισήμων γλωσσών της Δημοκρατίας, ότι λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας και ότι λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση των ορίων της διακριτικής ευχέρειας του Εφόρου Εταιρειών.
Στη γραπτή ένσταση των καθ΄ων η αίτηση προβάλλεται προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη "πράξη" ή "απόφαση" δεν εμπίπτει στα πλαίσια του Άρθρου 146 του Συντάγματος γιατί δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη ή απόφαση.
Θα εξετάσω πρώτα την προδικαστική ένσταση γιατί τυχόν επιτυχία της διαθέτει ολόκληρη την προσφυγή νοουμένου ότι το Ανώτατο Δικαστήριο θα στερείται δικαιοδοσίας να επιληφθεί της ουσίας της.
Είναι η θέση της δικηγόρου των καθ΄ων η αίτηση ότι η απάντηση του Εφόρου Εταιρειών, ημερ. 12.11.99, στην επιστολή του δικηγόρου του αιτητή, δεν περιέχει οποιαδήποτε εκτελεστή διοικητική απόφαση αλλά πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα και έκφραση άποψης εκ μέρους του. Υποβάλλει ότι οι διατάξεις των Κεφ. 113 και 116 δεν προβλέπουν οποιαδήποτε διαδικασία για έγκριση ονόματος σε στάδιο προγενέστερο της εγγραφής οποιασδήποτε εταιρείας. Ως εκ τούτου θεωρεί ότι εκτελεστή διοικητική πράξη είναι μόνο η απόφαση του Εφόρου να μην εγγράψει εταιρεία με το προτεινόμενο από τον αιτητή όνομα. Ο αιτητής δε ουδέποτε αποτάθηκε ή αιτήθηκε την εγγραφή της προτεινόμενης Εταιρείας.
Ο αιτητής, στην αγόρευση του δικηγόρου αντικρούει τους πιο πάνω ισχυρισμούς των καθ΄ων η αίτηση και αντιτείνει ότι η απόφαση του Εφόρου είναι εκτελεστή διοικητική πράξη παραθέτοντας προς τούτο προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η αίτηση του προς τον Έφορο βασίζεται στο άρθρο 18 του Κεφ. 113.
Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω θέση του δικηγόρου του αιτητή. Είναι σαφές από την επιστολή του προς τον Έφορο, ημερ. 3.11.99, ότι ζητούσε να πληροφορηθεί για το δυνατό της εγγραφής της επωνυμίας. Δεν υπέβαλε αίτηση για την εγγραφή της Εταιρείας και απορρίφθηκε από τον Έφορο, οπότε πράγματι θα επρόκειτο για εκτελεστή απόφαση που δημιουργεί έννομα αποτελέσματα. Ούτε το άρθρο 18 του Κεφ. 113, το οποίο επικαλείται μπορεί να τον βοηθήσει. Το άρθρο αυτό είναι γενικής φύσεως και προνοεί συνοπτικά ότι δεν μπορεί να εγγραφεί εταιρεία με επωνυμία που είναι ανεπιθύμητη.
Οι προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που προτείνει στην αγόρευσή του ως βοηθητικές της υπόθεσης του (
O. Ghalanos & Son Ltd. v. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 2004 και IMC Polytrade v. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 92) όχι μόνο δεν τον βοηθούν αλλά αντίθετα επιβεβαιώνουν τη θέση των καθ΄ων η αίτηση, την οποία και αποδέχομαι. Στην O. Ghalanos ακριβώς προσβάλλετο η απόφαση του Εφόρου να εγγράψει την εταιρεία και όχι η πρώτη επιστολή του Εφόρου που πληροφορούσε τους αιτητές για τη δυνατότητα εγγραφής με την προτεινόμενη επωνυμία. Η δεύτερη πιο πάνω απόφαση IMC Polytrade επίσης προσέβαλλε τελική απόφαση περί εγγραφής της εταιρείας.Αντίθετα, στην απόφαση
Hyatt International Corporation, of Delaware, U.S.A. v. Republic (1985) 3 CLR 337 αναφέρονται τα εξής από τον Σαββίδη, Δ. με τα οποία συμφωνώ:-"In view of the contents of such letter and the fact that same could not be considered as a proper application submitted in accordance with the law by the filling of the appropriate form on which the particulars contemplated by section 52(1) of Cap. 116 should appear, accompanied by the prescribed fees, respondent's reply of the 11th June 1982, cannot be treated as embodying a decision properly taken under the law, but the maximum one can say is that it was informatory as to an existing situation which made it difficult for the respondent to accept a registration of the business names as mentioned in the letter of the applicants.".
Έχω καταλήξει ότι η προδικαστική ένσταση των καθ΄ων η αίτηση ευσταθεί. Το Δικαστήριο δεν έχει ενώπιον του εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα. Ως εκ τούτου εκφεύγει των προνοιών του Άρθρου 146 του Συντάγματος και το Ανώτατο Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας να την ελέγξει.
Ως εκ τούτου, η προδικαστική ένσταση γίνεται δεκτή. Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ