Ο αιτητής, μετά την προαγωγή του στη θέση Ανώτερου Ειδικού Ιατρού (Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας) με επιστολή του προς το Υπουργείο Υγείας διεκδίκησε αναγνώριση δικαιώματος καταβολής επιδόματος δεύτερης αναμονής.

Επίδομα δεύτερης αναμονής καταβάλλεται σε εικοσιπέντε Ανώτερους Ειδικούς Ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων οι οποίοι κατέχουν θέση ανάλογη με αυτή του αιτητή. Η καταβολή του επιδόματος γίνεται στα πλαίσια ρύθμισης υπό μορφή συμφωνίας μεταξύ της επίσημης κυβερνητικής πλευράς και της δημοσιοϋπαλληλικής, η οποία ισχύει και εφαρμόζεται από το 1986.

Οι καθ΄ ων η αίτηση απέρριψαν το αίτημα του αιτητή για τους πιο κάτω λόγους που αναφέρονται στην επιστολή τους ημερομηνίας 12.7.96 προς τους δικηγόρους του αιτητή, ήτοι:

Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση. Οι θεραπείες που ζητά είναι:

Η άρνηση των καθ΄ ων η αίτηση να εγκρίνουν το αίτημα του αιτητή για αναγνώριση δικαιώματος καταβολής επιδόματος δεύτερης αναμονής με βάση την ισχύουσα ρύθμιση, συνιστά κατά τον αιτητή, παραβίαση της αρχής της ισότητας η οποία κατοχυρώνεται από το άρθρο 28 του Συντάγματος και δημιουργεί σε βάρος του συνθήκες άνισης μεταχείρισης και δυσμενούς διάκρισης τις οποίες υφίσταται.

Οι καθ΄ ων η αίτηση αντέταξαν σειρά επιχειρημάτων για να καταδείξουν πως στην προκείμενη περίπτωση δεν έχει παραβιασθεί η αρχή της ισότητας ούτε και προκλήθηκε άνιση μεταχείριση ή δυσμενής διάκριση σε βάρος του αιτητή. Η επιχειρηματολογία τους συνοψίζεται στα εξής:

Στην προκείμενη περίπτωση μεταξύ των καθηκόντων της θέσης Ανώτερου Ειδικού Ιατρού είναι και να προΐσταται κλινικής ή τμήματος κυβερνητικού ιατρικού ιδρύματος και να είναι υπεύθυνος για την ομαλή και αποτελεσματική λειτουργία της μονάδος που προΐσταται. Εχω τη γνώμη ότι τα ευρύτερα πλαίσια αυτού του καθήκοντος περιλαμβάνουν όχι μόνο την άσκηση διοίκησης και εποπτείας επί του προσωπικού της κλινικής ή του τμήματος κυβερνητικού ιατρικού ιδρύματος του οποίου προΐσταται ο Ανώτερος Ειδικός Ιατρός αλλά και την ιατρική περίθαλψη και φροντίδα της υγείας των ασθενών οι οποίοι νοσηλεύονται στην κλινική ή το κυβερνητικό ιατρικό ίδρυμα. Η εκτέλεση αυτού του καθήκοντος ως εκ της φύσεως του δεν υπόκειται στους χρονικούς περιορισμούς των κανονικών ωρών εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων. Η φύση του καθήκοντος προδήλως επιβάλλει στον Ανώτερο Ειδικό Ιατρό, είτε κατέχει θέση προϊσταμένου νοσοκομείου είτε θέση προϊσταμένου κλινικής, την άσκηση συνεχούς εποπτείας χάριν της υγείας των ασθενών και της εύρυθμης και ομαλής λειτουργίας του νοσοκομείου, της κλινικής ή του τμήματος του οποίου προΐσταται. Σε περιπτώσεις σοβαρών περιστατικών ο προϊστάμενος έχει καθήκον να ενημερώνεται για την εξέλιξη της θεραπείας ενός ασθενούς της κλινικής του από τον επί καθήκοντι υφιστάμενό του και να επεμβαίνει όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο για παροχή κάθε είδους συνδρομής είτε στον τομέα της διοίκησης της κλινικής είτε στην εκτέλεση των καθαρά ιατρικών καθηκόντων. Η θέση του Ανώτερου Ειδικού Ιατρού ως προϊσταμένου της κλινικής και τα καθήκοντα με τα οποία είναι επιφορτισμένος να εκτελεί με βάση το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης δεν παρέχουν ευχέρεια άρνησης εκτέλεσης καθήκοντος με τη δικαιολογία ότι η ευθύνη κατά τις μη εργάσιμες ώρες ανήκει αποκλειστικά στον εν αναμονή ή τον επί καθήκοντι υφιστάμενο.

Η καταβολή επιδόματος προς ορισμένους Ανώτερους Ειδικούς Ιατρούς με βάση την προαναφερθείσα ρύθμιση, συνιστά χρηματική ικανοποίηση πέραν της κανονικής μισθοδοσίας που προβλέπουν τα σχέδια υπηρεσίας της θέσης. Το επίδομα καταβάλλεται ως αντάλλαγμα εκτέλεσης θεσμοθετημένων καθηκόντων, που εν πάση περιπτώσει οι Ανώτεροι Ειδικοί Ιατροί έχουν υποχρέωση να εκτελούν εκτός των κανονικών ωρών εργασίας. Η ορθότητα της ρύθμισης και οι λόγοι που την επέβαλαν δεν αποτελούν αντικείμενο κρίσης στην παρούσα υπόθεση. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι η φύση των καθηκόντων του Ανώτερου Ειδικού Ιατρού παραμένει αναλλοίωτη ανεξαρτήτως καταβολής ή μη επιδομάτων η όποιων άλλων χρηματικών αντιπαροχών. Η μισθοδοσία με βάση τα σχέδια υπηρεσίας της θέσης είναι βέβαιο ότι καλύπτει κάθε περίπτωση εκτέλεσης προβλεπόμενου καθήκοντος σε οποιαδήποτε ώρα. Η όποια προσπάθεια σύγκρισης για σκοπούς διαβάθμισης ή προσδιορισμού της σοβαρότητας των καθηκόντων του Ανώτερου Ειδικού Ιατρού (Ψυχιατρικές Υπηρεσίες) και των καθηκόντων συναδέλφων του άλλων ειδικοτήτων δεν οδηγεί σε ο,τιδήποτε που θα μπορούσε να αποτελέσει βάσιμο κριτήριο δικαιολόγησης της διάκρισης που οι καθ΄ ων η αίτηση θέλουν να διατηρούν μεταξύ του αιτητή και άλλων Ανώτερων Ειδικών Ιατρών προς τους οποίους καταβάλλεται το εν λόγω επίδομα.

Στην προκείμενη περίπτωση η ομοιογένεια της μεταξύ της υπό εξέταση περίπτωσης του αιτητή και των περιπτώσεων των άλλων εικοσιπέντε συναδέλφων του στους οποίους καταβάλλεται επίδομα δεύτερης αναμονής είναι ουσιαστική και δικαιολογεί όμοια μεταχείριση. Βλ. Ζωή Νικολαϊδου ν. Δημοκρατίας μέσω Διευθυντή Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ΑΕ 2148, ημερ. 19.1.1999.