"Οι συνεντεύξεις αποτελούν, σύμφωνα με τη νομολογία, διαδικασία η οποία υποβοηθεί την Επιτροπή στην αξιολογηση των υποψηφίων από απόψεως αξίας και σε κάποιο βαθμό επίσης, από απόψεως προσόντων. (Βλ. Republic v. Zachariades (1986) 3 CLR 852, 856).

Δυο επιμέρους παρατηρήσεις πριν ασχοληθούμε με το σοβαρό πράγματι ζήτημα που εγείρεται. Στην υπόθεση Μάρω Θεοδοσιάδου που αναφέρθηκε συζητήθηκε η δύναμη των στοιχείων που υπήρχαν στο φάκελο, ειδικά το κατά πόσο έδειχαν άριστη γνώση της αγγλικής γλώσσας. (Βλ. συναφώς και την απόφαση της Ολομέλειας στην έφεση που ασκήθηκε Μάρω Θεοδοσιάδου ν. ΡΙΚ ΑΕ 2628 ημερομηνίας 28.2.01.) Και η δήλωση κατά τις διευκρινίσεις πως αποσυρόταν ο ισχυρισμός σε σχέση με την αιτιολόγηση, δεν αφορούσε στο προσόν αλλά στη γενική εντύπωση της ΕΔΥ αναφορικά με την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση που ακολούθησε. Και αυτό επειδή αναγνωρίστηκε πως δεν περιλαμβανόταν στην προσφυγή νομικό σημείο σε σχέση με την τήρηση αυτού του τύπου.

Αναδεικνύεται ως θεμελιώδης διαφωνία μεταξύ των δυο πλευρών η δυνατότητα χρήσης της προφορικής εξέτασης και ως μεθόδου διαπίστωσης της κατοχής προσόντων που απαιτεί το σχέδιο υπηρεσίας. Οι εφεσείοντες εισηγούνται πως είναι γενικά απαράδεκτη μέθοδος. Κατά την άποψή τους η προφορική εξέταση, στο πλαίσιο του άρθρου 34(9) του Νόμου, μπορεί να αφορά μόνο στη συγκριτική αξία των υποψηφίων. Η Δημοκρατία προτείνει πως η επιλογή της μεθόδου ανήκει στην κρίση της διοίκησης και πως η προφορική εξέταση είναι γενικά παραδεκτή μέθοδος για διαπίστωση των προσόντων. Από τη σειρά των αποφάσεων που η κάθε πλευρά επικαλέστηκε διακρίνουμε ως αναφερόμενες στο θέμα τη συνέντευξης ως μεθόδου διαπίστωσης απαιτούμενων προσόντων την απόφαση της Ολομέλειας στην Republic v. Zachariades (1986) 3 CLR 852 που αναφέρεται και στην πρωτόδικη απόφαση. (Βλ. επίσης Republic v. Panayiotides (1987) 3 CLR 1081). Εξηγήθηκε εκεί πως οι συνεντεύξεις βοηθούν στην αξιολόγηση των υποψηφίων κυρίως από την άποψη της αξίας και, σε κάποιο βαθμό, των προσόντων τους. Δεν δικαιολογούνται απόλυτες θέσεις. Εφόσον απαιτείται έρευνα για διαπίστωση της κατοχής προσόντος, το είδος της συναρτάται προς το κατά περίπτωση θέμα. Το επιλέγει η διοίκηση αλλά ελέγχεται η επιλογή με γνώμονα το κατά πόσο εύλογα αυτή προσφέρεται ως μέθοδος διαπίστωσης του ζητουμένου.

Η Δημοκρατία επικαλέστηκε και την απόφαση του Πική Δ., όπως ήταν τότε, στη Christoudhias v. Republic (1984) 3 CLR 657, αλλά όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε αυτή οδηγεί προς κατευθύνσεις διαφορετικές από την εισήγησή της. Είναι γεγονός ότι εκεί η διαπίστωση εξειδικευμένων γνώσεων έγινε με προφορική συνέντευξη αλλά αυτή διεξάχθηκε όχι από την ΕΔΥ αλλά από Τμηματική Επιτροπή η οποία, όπως εξηγείται στην απόφαση, ήταν σε εξαίρετη θέση να εκτιμήσει τη γνώση που χρειαζόταν. Μάλιστα, στην ίδια υπόθεση, απορρίφθηκε ισχυρισμός σε σχέση με τη δυνατότητα στήριξης της ΕΔΥ στις συστάσεις της Τμηματικής Επιτροπής, ακριβώς με παραπομπή στην ανάγκη πλήρωσης του κενού από την έλλειψη εξειδίκευσης των μελών της ΕΔΥ σε λεπτομερειακούς κλάδους γνώσης.

Η εντύπωση από την προφορική εξέταση είναι βέβαια παράγοντας σχετικός προς την αξία των υποψηφίων ιδιαίτερα στις περιπτώσεις θέσεων όπως η παρούσα. Ανάλογα μάλιστα με τους συσχετισμούς, ενδεχομένως και αποφασιστικής σημασίας. Εδώ όμως το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κρίθηκε ως γενικά σχεδόν εξαίρετος ενώ ο Μ. Αντωνίου ως πολύ καλός υπερνίκησε, ως στοιχείο συγκριτικής αξίας, την επί σειρά ετών αναγνωρισθείσα αντικειμενικά και συγκριτικά ψηλή αξία του Μ. Αντωνίου μαζί, βέβαια, και με όσα συνεπαγόταν η κατά δέκα ολόκληρα χρόνια αρχαιότητά του έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου .

Συμφωνούμε με το συνάδελφό μας πως δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις από την προφορική εξέταση. Η Δημοκρατία επικαλέστηκε νομολογία αναφορικά με τη σχετικά μειωμένη αξία της αρχαιότητας στην περίπτωση θέσεων που βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία. Αυτό, όμως, σε συνάρτηση προς τα άλλα κριτήρια, ιδίως εκείνο της αξιας. Σε σχέση με την οποία διαχρονικά, κάθε άλλο παρά υστερούσε ο Μ. Αντωνίου έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου. Ενώ, όπως ήδη σημειώσαμε, και ως προς τα προσόντα ήταν ίσοι.