|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 3 ΑΑΔ 270
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 1575
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΠΙΚΗ, Π., ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ,
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΗΛΙΑΔΗ, Δ/στών
Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας,
Εφεσείουσα-Καθ΄ ης η Αίτηση
- ν. -
Αντώνη Ζαμπόγλου, από Λεμεσό,
Εφεσίβλητου-Αιτητή
-------------------------
14 Ιουλίου 1997
Για την εφεσείουσα: Ρ. Πετρίδου εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
Για τον εφεσίβλητο: Α.Σ. Αγγελίδης.
-------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Δύο είναι τα ζητήματα που εγείρονται. Πρώτο, το κατά πόσο η έρευνα που διεξήχθη ήταν η δέουσα. Και δεύτερο, αν η απάντηση στο πρώτο είναι καταφατική, το κατά πόσο τα εκ της έρευνας προκύψαντα στοιχεία δικαιολογούσαν την κατάληξη στην οποία ήχθη η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (Ε.Ε.Υ.) ως αρμόδια αρχή.
Ο εφεσίβλητος διορίστηκε με ισχύ από 1 Σεπτεμβρίου 1987 στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπολογισμός) θέση Εκπαιδευτή Μηχανικής Αυτοκινήτων Σχολείων Τεχνικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης. Εντάχθηκε στις συνδυασμένες μισθοδοτικές κλίμακες Α5-Α7. Που ήταν οι προβλεπόμενες σε ένα από δύο σχέδια υπηρεσίας αναφορικά με τέτοια θέση. Ενώ στο άλλο, με το οποίο απαιτείτο υψηλότερο ακαδημαϊκό προσόν, προβλέπονταν οι συνδυασμένες μισθοδοτικές κλίμακες Α8-Α10. Το προσόν στην περίπτωση τους ήταν "Τίτλος/πτυχίο πανεπιστημίου/ανωτάτης σχολής στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει". Και σε σημείωση οριζόταν ότι:
"Πανεπιστήμιο ή ανώτατη σχολή σημαίνει το πανεπιστήμιο ή το ίδρυμα που είναι αναγνωρισμένο από την Κυβέρνηση της χώρας στην οποία βρίσκεται ως πανεπιστήμιο ή ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης."
Ο εφεσίβλητος, αποδεχόμενος το διορισμό του, παρατήρησε ότι η ένταξη του στις χαμηλότερες κλίμακες ήταν το αποτέλεσμα μη ορθής αξιολόγησης των προσόντων του και ζήτησε επανεξέταση υπό το φως βεβαίωσης του Βρεττανικού Συμβουλίου ότι το Κολλέγιο από το οποίο είχε αποφοιτήσει ήταν, με προσαρμογή στην Ελληνική ορολογία, ανωτάτου επιπέδου. Το σχετικό μέρος είχε ως εξής:
".... this college is of Higher Education which translation into Greek has the meanig of Highest Education."
Η βεβαίωση αναφερόταν στο College of Aeronautical and Automobile Engineering του Λονδίνου, το οποίο είχε απονείμει στον εφεσίβλητο, κατόπιν τριετούς φοίτησης του, Δίπλωμα Μηχανικής Αυτοκινήτων. Είναι περί αυτού του προσόντος ο λόγος.
Η Ε.Ε.Υ. απευθύνθηκε στο διευθυντή Τεχνικής Εκπαίδευσης για τις απόψεις του επί του θέματος. Αυτή ήταν η μόνη διερεύνηση στην οποία προέβη. Εκείνος απάντησε ως εξής:
"Το δίπλωμα του κ. Ζαμπόγλου είναι δίπλωμα Ανωτέρας Σχολής και θεωρείται ισότιμο προς το δίπλωμα του Α.Τ.Ι.
Όλοι οι εκπαιδευτές που είναι κάτοχοι του ιδίου διπλώματος έχουν καταταγεί, μετά την ψήφιση του ισχύοντος νόμου, στην κλίμακα Α5-7
Η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε εν συνεχεία την απόρριψη του αιτήματος και γνωστοποίησε το αποτέλεσμα στον εφεσίβλητο. Παραθέτω το σχετικό μέρος του πρακτικού της συνεδρίας, ημερ. 21 Μαρτίου 1988:
"Η Επιτροπή αφού εξέτασε την πιο πάνω αίτηση και αφού έλαβε υπόψη όλα τα στοιχεία και έγγραφα που υπάρχουν στο φάκελο του αιτητή, καθώς και τις απόψεις του τμήματος Τεχνικής Εκπαίδευσης (βλ. σημείωμα 2 στο φάκελο ΠΜΠ.7415), βρίσκει ότι ο εκπαιδευτής δεν έχει τα απαιτούμενα από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα για τη θέση εκπαιδευτή στην κλίμακα Α8-Α10 και συγκεκριμένα δεν έχει `Τίτλο/Πτυχίο Πανεπιστημίου/Ανώτατης Σχολής στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει'.
Ως εκ τούτου το αίτημα δεν μπορεί να γίνει δεκτό."
Ας σημειωθεί ότι τα στοιχεία και έγγραφα στο φάκελο του εφεσίβλητου, τα οποία είχαν σχέση με το ζήτημα και στα οποία αναφέρεται η Ε.Ε.Υ., δεν ήταν παρά μόνο το δίπλωμα του και η μετάφραση όπως και η βεβαίωση του Βρεττανικού Συμβουλίου.
Κρίθηκε πρωτόδικα ότι δεν διεξήχθη δέουσα έρευνα ώστε να καθίστατο δυνατή η αξιολόγηση του διπλώματος του εφεσίβλητου. Το δικαστήριο επεσήμανε ιδιαίτερα ότι η άποψη του διευθυντή Τεχνικής Εκπαίδευσης δεν παρείχε ένδειξη οποιουδήποτε ερείσματος. Και κήρυξε άκυρη την προσβαλλόμενη απόφαση.
Ενώπιον μας, η συνήγορος της εφεσείουσας Δημοκρατίας εισηγήθηκε ότι η διεξαχθείσα έρευνα ήταν η δέουσα δεδομένου ότι η Ε.Ε.Υ. αποτάθηκε στο διευθυντή Τεχνικής Εκπαίδευσης ο οποίος, κατά τη συνήγορο, ήταν ο πιο αρμόδιος. Εισηγήθηκε περαιτέρω ότι η άποψη του διευθυντή μπορούσε εύλογα να γίνει δεκτή.
Και, σχολιάζοντας τη βεβαίωση του Βρεττανικού Συμβουλίου, εισηγήθηκε τέλος ότι και εκείνη δικαιολογούσε την ίδια κατάληξη δεδομένου ότι ενέτασσε το κολλέγιο του εφεσίβλητου στην ανώτερη εκπαίδευση την έννοια της οποίας το Βρεττανικό Συμβούλιο δεν ήταν αρμόδιο να ερμηνεύσει.Ο συνήγορος του εφεσίβλητου υποστήριξε κατ΄ αρχήν ότι εσφαλμένα ήταν που η Ε.Ε.Υ., με την έρευνα της, στράφηκε προς το Υπουργείο Παιδείας εφόσον, σύμφωνα και με το ίδιο το σχέδιο υπηρεσίας, το ζητούμενο ήταν το κατά πόσο το Κολλέγιο ήταν αναγνωρισμένο από την Κυβέρνηση της δικής του χώρας. Όπως άλλωστε επέβαλλε και η κυρωθείσα, με τον Ν. 11/1985, Σύμβαση της ΟΥΝΕΣΚΟ για την Αναγνώριση Σπουδών, Διπλωμάτων και Πτυχίων τα οποία αφορούν την Ανώτερη Εκπαίδευση στα Κράτη που ανήκουν στην περιοχή της Ευρώπης. Οπότε θα έπρεπε να είχε αποβεί κρίσιμη η βεβαίωση του Βρεττανικού Συμβουλίου στην οποία εξηγείται πως με τη δική μας ορολογία το υπό αναφορά Κολλέγιο ανήκε στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
Είναι πρόδηλο ότι το κατά πόσο το Κολλέγιο του εφεσίβλητου ανήκε ή όχι στην, κατά την ορολογία μας, ανώτατη εκπαίδευση εξαρτάται από το πώς το θεωρούσε η Κυβέρνηση της δικής του χώρας. Αυτό, καθώς ορθά επεσήμανε ο συνήγορος του εφεσίβλητου, το λέει και το σχέδιο υπηρεσίας αλλά και η Σύμβαση η κυρωθείσα με τον Ν.
11/1985. Επισημαίνω πως τη Σύμβαση την προσυπέγραψε και το Ηνωμένο Βασίλειο στις 21 Δεκεμβρίου 1979: βλ. Bowman & Harris "Multilateral Treaties Index and Current Status" Έκδ. 1985 σελ. 450. Αποκτά συνεπώς ιδιαίτερη σημασία η βεβαίωση του Βρεττανικού Συμβουλίου. Που ήταν ότι το εν λόγω Κολλέγιο συγκαταλέγεται σε ό,τι στη Βρεττανία αποκαλείται higher education, ήτοι, κυριολεκτικά ανώτερη εκπαίδευση. Και που, κατά σειρά, έχει την έννοια, όπως και αλλού στην Ευρώπη, πανεπιστημιακής/ανώτατης εκπαίδευσης. Στην κυρωθείσα με τον Ν. 11/1985 Σύμβαση, ακολουθείται ακριβώς αυτή η ορολογία: "higher education" με την έννοια της ανώτατης εκπαίδευσης. Η αρμόδια αρχή όφειλε να το γνωρίζει. Η ταύτιση από το Βρεττανικό Συμβούλιο της Αγγλικής έννοιας της ανώτερης εκπαίδευσης με την Ελληνική έννοια της ανώτατης εκπαίδευσης δεν αποτελούσε ερμηνεία εφόσον, καθώς είναι προφανές, δεν επρόκειτο περί γνώμης, αλλά περί διαπιστωτικής αναγωγής των αντίστοιχων εννοιών στις δύο χώρες. Μία αναγωγή που αντικατοπτρίζει την εν προκειμένω αναντίλεκτη πραγματικότητα.Θα μπορούσε βέβαια η Ε.Ε.Υ. να διερευνήσει και το κατά πόσο στη Βρεττανία τίτλοι, πτυχία και διπλώματα διαφοροποιούνται, σε ό,τι αφορά το επίπεδο τους, ανάλογα με τον κύκλο σπουδών, ανεξάρτητα από το ότι όλα μπορεί να απονέμονται από Πανεπιστήμιο ή Σχολή Ανωτάτης Εκπαίδευσης. Αυτό όμως δεν φαίνεται να προβλημάτισε την Ε.Ε.Υ. Η οποία αποφάσισε το ζήτημα στη βάση μόνο της αντίληψης ότι το υπό αναφορά κολλέγιο δεν ανήκε στην ανώτατη εκπαίδευση.
Ως προς την άποψη του διευθυντή Τεχνικής Εκπαίδευσης ότι "το δίπλωμα του κ. Ζαμπόγλου είναι δίπλωμα Ανωτέρας Σχολής και θεωρείται ισότιμο προς το δίπλωμα του Α.Τ.Ι.", το μόνο που μπορεί να λεχθεί είναι πως με αυτή εκτίθεται μία κατάληξη χωρίς καθόλου να εξηγείται. Κατ΄ ακολουθίαν της νοοτροπίας πως ό,τι δηλώνεται πρέπει να θεωρείται και ότι είναι. Πρόκειται περί συνταγής για αυθαιρεσία. Την οποία η Ε.Ε.Υ. φαίνεται να αποδέχθηκε. Την μνημονεύει ως ένα από τα ερείσματα της προσβαλλόμενης απόφασης. Τίποτε από όσα ανέφερα δεν σημαίνει ότι η έρευνα της
Ε.Ε.Υ. δεν θα μπορούσε να στραφεί και προς το Υπουργείο Παιδείας. Αυτό όμως μόνο με προοπτική την άντληση πληροφόρησης αναφορικά, πρώτο, με το κατά πόσο το κολλέγιο του εφεσίβλητου ήταν αναγνωρισμένο στη χώρα του ως σχολή ανωτάτης εκπαίδευσης και, δεύτερο, την αξία του διπλώματος. Εδώ η απόκριση του Υπουργείου δεν φαίνεται να συσχετιζόταν με αυτές τις ανάγκες.Καταλήγω, σε συμφωνία με την πρωτόδικη απόφαση, ότι η διεξαχθείσα έρευνα ήταν ελλειπής. Διότι δεν παρείχε τη "δυνατότητα εξαγωγής ασφαλών ευρημάτων": βλ. Νικολαΐδης κ.α. ν. Μηνά κ.α
. (1994) 3 Α.Α.Δ. 321 στη σελ. 337. Αλλά και αν ακόμη θα μπορούσε να εθεωρείτο πλήρης, τα όσα προέκυψαν εξ αυτής όχι μόνο δεν παρέχουν ίχνος υποστήριξης προς την κατάληξη της Ε.Ε.Υ. αλλά, καθώς εξήγησα, οδηγούν αναπόφευκτα προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Γι΄ αυτό θα απέρριπτα την έφεση με έξοδα.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.