CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(1998) 2 ΑΑΔ 123

Εφεσείων

Εφεσίβλητης

ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάου, Δ.

ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Ο εφεσείων βρέθηκε ένοχος, κατόπιν δίκης στο Κακουργιοδικείο, σε κατηγορία για κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου τάξης Β΄, κατά παράβαση των σχετικών διατάξεων του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου του 1977 όπως τροποποιήθηκε. Επρόκειτο για ρητίνη κάνναβης, βάρους 228.11 γραμμαρίων. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τριών ετών.

Η κατηγορία προέκυψε από τις εξής περιστάσεις. Τις εκθέτουμε όπως τις διαπίστωσε το Κακουργιοδικείο. Στις 11 Μαίου 1996, η ώρα 5.10 π.μ., μόλις άρχισε να ξημερώνει, τέσσερα μέλη της Αστυνομίας μετέβησαν στην οικία του εφεσείοντος στα Περβόλια, Λάρνακας, για εκτέλεση εντάλματος έρευνας όπως και σύλληψης του εφεσείοντος. Οι δύο κατευθύνθηκαν προς την είσοδο της οικίας όπου κτύπησαν το κουδούνι και παρέμειναν, ενώ οι άλλοι δύο - η μια ήταν γυναίκα αστυνομικός - τοποθετήθηκαν σε σημείο κοντά στην οικία από όπου διατηρούσαν έλεγχο των παραθύρων. Την πόρτα άνοιξε η σύζυγος του εφεσείοντος. Οι αστυνομικοί που παρακολουθούσαν τα παράθυρα είδαν τότε τον εφεσείοντα να πλησιάζει το πισινό παράθυρο του ανωγείου της οικίας και να ρίχνει έξω με δύναμη κάποιο αντικείμενο το οποίο είδαν να πέφτει σε παρακείμενο χωράφι. Το περιμάζεψαν. Επρόκειτο για πλάκα φαιάς ουσίας. Την οποία τοποθέτησαν σε νάϋλον περιτύλιγμα. Ήταν, όπως έδειξε επιστημονική ανάλυση που έγινε αργότερα, ρητίνη κάνναβης βάρους 228.11 γραμμαρίων. Ο ένας από τους παρακολουθούντες αστυνομικούς, ο οποίος γνώριζε από χρόνια τον εφεσείοντα, τον αναγνώρισε και του φώναξε "Σε είδα που το πέταξες". Ενώ προς τους συναδέλφους του, που βρίσκονταν στην είσοδο φώναξε: "Επέταξε το χασίσιη". Το ίδιο είδε και αναγνώρισε τον εφεσείοντα η γυναίκα αστυνομικός. Οι αστυνομικοί ανέβηκαν στο ανώγειο και βρήκαν τον εφεσείοντα ξύπνιο στο κρεβάτι του στο μπροστινό υπνοδωμάτιο. Του έδειξαν το εν λόγω αντικείμενο και τον πληροφόρησαν για τα δικαιώματα του. Ο εφεσείων δεν ηθέλησε να πει ο,τιδήποτε σχετικά. Στο υπνοδωμάτιο από όπου ο εφεσείων είχε ρίξει το αντικείμενο βρισκόταν το παιδί του ζεύγους. Υπήρχαν λοιπόν μόνο τρία άτομα μέσα στην οικία: ο εφεσείων, η σύζυγος του και το παιδί τους, ηλικίας 4½ ετών.

Το δεύτερο ζήτημα αφορούσε και πάλι στην αναγνώριση του εφεσείοντος αλλά από διαφορετική σκοπιά. Είχε ως άξονα όχι τη μαρτυρία των αστυνομικών που είδαν τον εφεσείοντα να ρίχνει το ναρκωτικό αλλά εκείνων που βρίσκονταν στην είσοδο της κατοικίας. Με βάση τη μαρτυρία τους, το Κακουργιοδικείο προέβη σε εύρημα ότι τη στιγμή που ο εφεσείων έριξε το ναρκωτικό, η σύζυγος του είχε ήδη ανοίξει την πόρτα και βρισκόταν μαζί τους. Συνεπώς, δεν θα μπορούσε εν πάση περιπτώσει να το είχε ρίξει εκείνη. Ούτε βέβαια και το μικρό παιδί. Ο συνήγορος του εφεσείοντος επεσήμανε κάποια ταλάντευση στη μαρτυρία του ενός εκ των δύο αστυνομικών που βρίσκονταν στην είσοδο. Στην κύρια εξέταση ανέφερε ότι όταν άκουσε τις φωνές για το ότι ο εφεσείων θεάθηκε να ρίχνει έξω το ναρκωτικό, η σύζυγος του εφεσείοντος μόλις είχε ανοίξει την πόρτα. Ενώ στην αντεξέταση ο ίδιος δέχθηκε ότι άκουσε τις φωνές προτού ανοίξει η πόρτα. Ωστόσο, ο άλλος αστυνομικός που βρισκόταν μαζί του, επέμενε ότι τη φωνή του συναδέλφου του ότι ο εφεσείων έριξε το ναρκωτικό την άκουσε μετά που η σύζυγος του εφεσείοντος είχε ανοίξει την πόρτα. Το Κακουργιοδικείο, που σημείωσε ότι οι διαφορές στη μαρτυρία πρέπει να αντικρύζονται ενταγμένες "στα πλαίσια της διάφορης τοποθέτησης, παρατήρησης, μέτρου αντίληψης και μνήμης κάθε μάρτυρα", είχε εν προκειμένω επαρκές έρεισμα μαρτυρίας για το υπό συζήτηση εύρημα. Το οποίο ήταν εν πάση περιπτώσει ανεξάρτητο από το εύρημα περί θετικής αναγνώρισης του εφεσείοντος από τους άλλους δύο αστυνομικούς, που από μόνο του θεμελίωνε την καταδίκη.

Ως προς το ύψος της ποινής, ο συνήγορος του εφεσείοντος εισηγήθηκε ότι το Κακουργιοδικείο δεν έλαβε επαρκώς υπόψη δύο τινά. Πρώτο, την καθυστέρηση που σημειώθηκε μεταξύ της διάπραξης του αδικήματος και της καταδίκης - βλ. Γενικός Εισαγγελέας ν. Νεοφύτου (1991) 2 Α.Α.Δ. 5, σελ. 10^. Γενικός Εισαγγελέας ν. Τέλλα (1991) 2 Α.Α.Δ. 71, σελ. 77^. Γενικός Εισαγγελέας ν. Αβρααμίδη (1993) 2 Α.Α.Δ. 355, σελ. 361. Και, δεύτερο, τις ανάγκες του παιδιού. Η σύζυγος του, που είναι Αγγλίδα, βρίσκεται τώρα στη χώρα της με το παιδί. Επειδή αυτή υποφέρει από επιληψία, χρειάζεται τη συνδρομή του εφεσείοντος για τη φροντίδα του παιδιού. Γι΄ αυτό θα πρέπει να μεταβεί εκεί το συντομότερο δυνατό.