ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


public Ναθαναήλ, Στέλιος Σταύρου Μιχαηλίδου, Δέσπω Οικονόμου, Τεύκρος Θ. Π. Αγγελίδης, για τους αιτητές-εφεσείοντες. Ε. Φλουρέντζος και Στ. Βασίλακας, για τους καθ΄ ων η αίτηση-εφεσίβλητους. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2015-11-25 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΣΑΒΒΑΣ ΑΡΚΑΔΙΟΥ κ.α. ν. ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΛΤΔ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 78/2013, 25/11/2015 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2015:A783

(2015) 1 ΑΑΔ 2541

ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 78/2013)

 

 25 Νοεμβρίου, 2015

 

[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]

 

1.    ΣΑΒΒΑΣ ΑΡΚΑΔΙΟΥ

2.    ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΕΤΡΟΥ

3.    ΝΙΚΟΛΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Εφεσείοντες

ΚΑΙ

 

ΣΟΦΟΚΛΗΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΛΤΔ

          Εφεσίβλητοι

----------------

 

Αίτηση ημερομηνίας 27.7.2015 για παράταση του χρόνου

καταχώρισης περιγράμματος αγόρευσης

 

Π. Αγγελίδης, για τους αιτητές-εφεσείοντες.

Ε. Φλουρέντζος και Στ. Βασίλακας, για τους καθ΄ ων η αίτηση-εφεσίβλητους.

---------

 

 

ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου

θα απαγγελθεί από τη Δικαστή Μιχαηλίδου.

 

---------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.:  Η 28.4.2015 είναι η αφετηρία από την οποία ξεκινούσε η προθεσμία για κατάθεση των περιγραμμάτων των εφεσειόντων εντός των προθεσμιών που τάσσονται από το σχετικό Διαδικαστικό Κανονισμό του 1996, περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβασίμων Εφέσεων).  Ο συνήγορος των εφεσειόντων παρέλειψε να συμμορφωθεί με την υπό του Κανονισμού τασσόμενη προθεσμία, οπότε κατέστη αναγκαίο να υποβληθεί η παρούσα αίτηση - καταχωρίστηκε ακριβώς τρεις μήνες μετά την ημερομηνία κατά την οποία δόθηκαν οι οδηγίες του Δικαστηρίου - για παράταση του χρόνου καταχώρισης του περιγράμματος.

 

Υποστηρίζεται από την ένορκη δήλωση του συνηγόρου που χειρίζεται την έφεση και συνοδεύει την αίτηση, ότι λόγω πολλών μετεγχειρητικών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε, σχετική βεβαίωση από γενικό ιατρό των Εξωτερικών Ιατρείων Στροβόλου επισυνάπτεται, παρουσίαζε έντονα σημεία κοπώσεως τα οποία του προκαλούσαν σωρεία προβλημάτων στον προγραμματισμό της εργασίας του, τόσο στο γραφείο όσο και κατ΄ οίκον.  Αφορούσαν αυτά κυρίως στην προετοιμασία μελετών και αγορεύσεων σε διάφορες υποθέσεις, που τον εμπόδισαν να περατώσει το περίγραμμα αγόρευσης εγκαίρως, αλλά πολύ αργότερα από την ημερομηνία που έταξε το Δικαστήριο.  Οι δυσκολίες του επιδεινώθηκαν κατά τους θερινούς μήνες λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της δυσφορίας που του προκαλούσε, κάτι που δεν μπορούσε να προβλέψει στις 28.4.2015.  Επιδιώκεται λοιπόν με αίτηση η παράταση της προθεσμίας ώστε να επιτραπεί στους εντολείς του να προωθήσουν την έφεση, από την οποία ουδέποτε είχαν την πρόθεση να παραιτηθούν.  Διαπιστώνουμε ότι η έφεση αφορά σε τελική απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκαν οι αξιώσεις των εφεσειόντων για ειδικές αποζημιώσεις δυνάμει συμφωνίας ύψους £200.000 για αντάλλαγμα που απέτυχε, πλέον γενικές αποζημιώσεις και νόμιμο τόκο.  Επί του τελευταίου, οι αιτητές ουδέν αναφέρουν στην ένορκη δήλωση για να αναδείξουν ή υποστηρίξουν τη δύναμη της υπόθεσης τους, τα ως άνω εξάγονται μόνο από την ειδοποίηση έφεσης. 

 

Οι εφεσίβλητοι-καθ΄ ων η αίτηση καταχώρισαν ένσταση.  Επικαλούνται το αδικαιολόγητο της καθυστέρησης που παρατηρήθηκε σε σύμπλεξη με τον επόμενο σοβαρό, κατά τους ίδιους, λόγο: οι ισχυρισμοί του συνηγόρου των αιτητών δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, η δε αίτηση δημιουργεί αδικία στους εφεσίβλητους και δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της δικαιοσύνης.

 

Ο Κανονισμός 12 του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβασίμων Εφέσεων) (ανωτέρω), εναποθέτει στο Εφετείο την διακριτική ευχέρεια να παρατείνει την προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων, όπου κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης. Η εξουσία του Εφετείου για παράταση του χρόνου και οι προϋποθέσεις που θα πρέπει να συντρέχουν ώστε να καταλήξει το Δικαστήριο στην παροχή της αιτούμενης θεραπείας, έχει επανειλημμένα εξεταστεί σε αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου.  (Kyriakos Andreou Arsiotis Developments & Constructions Ltd v. Highway Gardens City Ltd (2011) 1 A.A.Δ 1663, καθώς και σε πιο πρόσφατες αποφάσεις: Ταμείο Προνοίας Πιλότων και Ιπτάμενων Μηχανικών της Εταιρείας Κυπριακών Αερογραμμών Λτδ ν. Suphire Holdings Public Ltd κ.ά., Πολιτική Έφεση αρ. 280/12, ημερομηνίας 28.4.2015, ECLI:CY:AD:2015:A290.  Τα δεδομένα της υπόθεσης προσομοιάζουν με την Ταμείο Προνοίας των Πιλότων (ανωτέρω) όπου ο συνήγορος των αιτητών πρόβαλε το φόρτο εργασίας ως τον λόγο που τον εμπόδισε στην έγκαιρη παράταση της γραπτής αγόρευσης των εφεσειόντων, εδώ τα προβλήματα υγείας του συνηγόρου των εφεσειόντων τον εμπόδισαν να ανταποκριθεί. 

 

Γνώμονας πάντοτε, η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της δικαιοσύνης, ως ο προεξάρχων λόγος στον ίδιο τον Κανονισμό (Κολλάτου ν. Παναγιώτου (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 895, όπως υιοθετήθηκε στη Μαυρονικόλα ν. Ανδρέου κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 136/11, ημερ. 29.11.2013, Andrenal Shipping Company Ltd κ.α. ν. Compania Naviera Iris S.A. κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ. 49/14, ημερ. 4.6.2015). Το απόσπασμα που ακολουθεί από την Κολλάτου θέτει τις παραμέτρους πάνω στις οποίες το Δικαστήριο σταθερά θα πρέπει να κινηθεί ώστε να απολήξει σε απόφαση:

«Στην αποτίμηση των συμφερόντων της δικαιοσύνης, προέχει η διασφάλιση δικαίας δίκης, η οποία συναρτάται τόσο με το δικαίωμα εκατέρου των διαδίκων να ακουστεί στην υπόθεσή του, όσο και με τη διεκπεραίωση της δίκης μέσα σε εύλογο χρόνο. Οι Θεσμοί έχουν ως κύριο αντικείμενο την καθιέρωση του θεσμικού πλαισίου για τη διασφάλιση δικαίας δίκης. Κάθε απόκλιση από αυτούς πρέπει να δικαιολογείται. γίνεται δεκτή, εφόσον δεν αντιστρατεύεται τα θέσμια της δικαίας δίκης, ως η περίπτωση της ηθελημένης αδιαφορίας για την τήρησή τους. Τα συμφέροντα του αντιδίκου, του διαδίκου που εξαιτείται την παράταση, λαμβάνονται υπόψη, όλως ιδιαίτερα, ο πιθανός επηρεασμός των ουσιαστικών, καθώς και των δικονομικών του δικαιωμάτων. Η τήρηση των διαδικαστικών κανόνων δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά το μέσο για την επίτευξη δικαίας δίκης. Εφόσον παρέκκλιση από τα θέσμια δεν αναιρεί το σκοπό, αυτή αντιμετωπίζεται θετικά. Αντιμετωπίζεται αρνητικά, όταν αντιστρατεύεται τη διασφάλιση δικαίας δίκης, που εξυπακούει και την προστασία των δικαιωμάτων του αντιδίκου».

 

Θεωρούμε ότι δεν παρίσταται ανάγκη να εξεταστεί ενδελεχώς το αληθές ή μη των ισχυρισμών του συνηγόρου των αιτητών.  Εκείνο που προβάλλεται στην ένσταση, είναι ότι οι λόγοι που προωθούνται δεν δικαιολογούν επαρκώς ή δεν επεξηγούν ικανοποιητικά, τους λόγους που προωθούνται με την αίτηση.  Παραθέτουν οι καθ΄ ων η αίτηση αποδελτιώσεις από το πρακτορείο Sigma Live, οι οποίες καταδεικνύουν ότι ο συνήγορος των αιτητών, σε διάφορες ημερομηνίες, αρχής γενομένης από την 15.4.2015, και ακολούθως 19.4.2015, 27.5.2015, 22.6.2015 και 24.6.2015, όχι μόνο φαίνεται ότι δεν εμποδιζόταν να εξασκεί τα καθήκοντα του συνηγόρου σε άλλες υποθέσεις, όπως στην υπόθεση που αφορούσε στο αίτημα του Γενικού Εισαγγελέα για παύση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου, αλλά εμφανιζόταν και σε τηλεοπτικά κανάλια και προέβαινε σε δηλώσεις σε ποικίλα ΜΜΕ, ασκώντας ουσιαστικά επιλεκτικά δικηγορία και περιφρονώντας, όπως θέλει να υποστηρίζει η ένορκη δήλωση των καθ΄ ων, άλλες υποθέσεις.  Συμπεριφορά που κατά τους καθ΄ ων η αίτηση  φανερώνει ότι ο κ. Αγγελίδης έδινε επιλεκτικά προτεραιότητα όπως ο ίδιος έκρινε, με βάση τις προσωπικές του επιλογές, αγνοώντας την προθεσμία που αφορούσε στην παρούσα έφεση, αφήνοντας την να εκπνεύσει.  Παρήχετο, θεωρούν οι καθ΄ ων η αίτηση, η δυνατότητα να καταχωριστεί, αν μη τι άλλο, έγκαιρα η αίτηση για επέκταση του χρόνου και όχι να αφεθούν να παρέλθουν άπρακτοι 2 ½ μήνες από την εκπνοή της σχετικής δικονομικής προθεσμίας, χωρίς μάλιστα να δικαιολογείται η καθυστέρηση.

 

Ο χρόνος ο οποίος έχει διαρρεύσει από την ημερομηνία των οδηγιών, 27.7.2015, μέχρι τον Οκτώβριο, 7.10.2015, δεν είναι σίγουρα μεγάλος ώστε να μπορούσε αντικειμενικά να διαπιστωθεί αδιαφορία για τη διαδικασία και τις οδηγίες του Δικαστηρίου.  Εκείνο όμως που αντικρίζεται αρνητικά και λειτουργεί σε βάρος της έγκρισης του αιτήματος, είναι το γεγονός ότι ο συνηγόρος των αιτητών φαίνεται να παρίσταται στο Δικαστήριο, σε άλλες επ΄ ακροατηρίω διαδικασίες, είτε ενώπιον τηλεοπτικών μέσων δια δηλώσεων ή άλλως πως, αδιαφορώντας για την υπό κρίση έφεση, αφήνοντας τον χρόνο να παρέλθει χωρίς να δώσει οποιαδήποτε δικαιολογία για το δύσκολο ή αδύνατο καταχώρισης της αίτησης.  Οι γενικοί λόγοι που προβλήθηκαν στερούνται πειστικότητας αλλά και επί των όρων του συνηγόρου των εφεσειόντων, ισχύος.  Ο συνήγορος των εφεσειόντων δεν άσκησε το δικαίωμα που του παρήχετο για παράταση της προθεσμίας, αδικαιολογήτως.

 

Τα αυστηρά χρονοδιαγράμματα του Κανονισμού αναμφίβολα πρέπει να τηρούνται, όπως και αναμφίβολα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η διακριτική ευχέρεια που εναποθέτει ο Κανονισμός 12 στο Δικαστήριο ώστε να θεραπευθούν οι περιπτώσεις εκείνες όπου δικαιολογείται η παράταση του χρόνου εκεί όπου βεβαίως δίδεται ικανοποιητική εξήγηση και δεν τεκμηριώνεται αντικειμενικά αδιαφορία.

 

Υπό τας περιστάσεις θεωρούμε ότι η συμπεριφορά που επέδειξε ο συνήγορος των εφεσειόντων είναι ασύγγνωστη και δεν δικαιολογεί το αίτημα. Δεν εμμένουμε σε άκαμπτους κανόνες οι οποίοι σε αντίθετη περίπτωση θα λειτουργούσαν εναντίον των συμφερόντων της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, θεωρούμε όμως ότι από την άλλη δεν μπορεί να επιβραβεύονται τέτοιες συμπεριφορές, όπως αυτή που επέδειξε ο συνήγορος των εφεσειόντων.  Οι τασσόμενες προθεσμίες αποτελούν βασικό υποστήριγμα του νομικού μας συστήματος για πλέον αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης (Μιχαηλίδης ν. Χρίστου (1996) 1 Α.Α.Δ. 1190 και Κληρίδης ν. Σταυρίδη (1997) 1 Α.Α.Δ. 1348). Ο συνήγορος πέραν των καθηκόντων του όπως του εναποτίθενται από τον εν λόγω Κανονισμό έναντι των συμφερόντων των εντολέων του, έχει ένα επιπρόσθετο καθήκον: να προστατεύσει τα συμφέροντα της δικαιοσύνης στην ολότητα τους.  Αποδίδουμε ιδιαίτερη βαρύτητα στην απουσία οποιασδήποτε εξήγησης για τον επιλεκτικό χειρισμό της υπόθεσης και τη μη έγκαιρη υποβολή αίτησης για παράταση της προθεσμίας, για την οποία δεν δόθηκε καμιά εξήγηση.  Θεωρούμε ότι η έγκριση του αιτήματος θα εξουδετέρωνε πλήρως τους σκοπούς των σχετικών Κανονισμών και θα τους έθετε εκποδών με καταλυτικές συνέπειες για το σύστημα που έχει θεμελιωθεί στους ανωτέρω Κανονισμούς.

 

Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των εφεσειόντων-αιτητών.   

 

                                                                                ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.

 

                                                                                Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.

 

                                                                                Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.

 

 

/ΦΚ

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο