|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D603
(2015) 1 ΑΑΔ 1909
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 202/2014)
16 Σεπτεμβρίου, 2015
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 29, 30, 35, 113 ΚΑΙ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ KAI ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ TOY 1964 (Ν. 33/64) ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΡΘΡΟ 7 ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΣ (ΚΕΦ. 155), ΣΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2004 (Ν. 73(Ι)/2004) ΚΑΙ ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6, ΣΤΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡ. 1/1 ΚΑΙ 1/32, ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΠΕΡΙ ΡΥΘΜΙΣΕΩΣ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΛΑΤΟΜΕΙΩΝ ΚΕΦ. 270 ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 30 ΚΑΙ 40, ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ Δ.59 (ORDER 59), ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6, ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΤΟ ΚΟΙΝΟΔΙΚΑΙΟ, ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑΣ, ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ, ΤΙΣ ΣΥΜΦΥΕΙΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ
ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΟΡΦΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΕΤΡΟ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΝΤΩ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ ΤΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΜΑΡΤΥΡΙΚΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΛΗΦΘΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΥΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ ΤΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΑΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΑΣΤΡΟΜΕΡΙΤΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ
ΠΟΥ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΟ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ MANDAMUS ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΜΟΡΦΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΑΠΟΝΟΥΜΕΝΟΙ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΟΥΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΤΗΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥ ΛΑΤΟΜΕΙΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΤΟΥ ΛΑΤΟΜΕΙΟΥ
---------------------------------------
Αίτηση ημερ. 30/6/2015
Ε. Παπαλοΐζου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα,για τους Αιτητές.
Π. Μιχαήλ, για τους Καθ'ων η αίτηση.
-----------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Στο πλαίσιο διερεύνησης μιας υπόθεσης για παράνομη λατόμευση και παράνομης επέμβασης σε ακίνητη ιδιοκτησία, οι παραπονούμενοι ζήτησαν από τις διωκτικές αρχές, ήτοι τον Αστυνομικό Διευθυντή Μόρφου και το Γενικό Εισαγγελέα, όπως τους προμηθεύσουν με τα ονόματα των εμπλεκομένων, και αντίγραφα της ληφθείσας μαρτυρίας, περιλαμβανομένων και των λειτουργών της Υπηρεσίας Μεταλλείων.
Η μη έγκαιρη ανταπόκριση των διωκτικών αρχών οδήγησε στην καταχώριση προνομιακού εντάλματος Mandamus. Υπαρχούσης ένστασης η αίτηση οδηγήθηκε σε ακρόαση. Στις 30 Απριλίου 2015 εξέδωσα απόφαση με την οποία το υποβληθέν αίτημα ικανοποιήθηκε μερικώς ήτοι: Οι διωκτικές αρχές να δώσουν τα ζητηθέντα στοιχεία αναφορικά με τα ονόματα των λειτουργών της Υπηρεσίας Μεταλλείων που είχαν την εποπτεία της περιοχής που βρίσκεται το κτήμα των παραπονουμένων.
Οι καθ'ων η αίτηση, Γενικός Εισαγγελέας και Αστυνομικός Διευθυντής Μόρφου καταχώρισαν στις 30 Ιουνίου 2015 αίτηση με την οποία ζητούν την έκδοση διατάγματος αναστολής συμμόρφωσης με τη Διαταγή για παράδοση των ονομάτων των κρατικών λειτουργών, μέχρι τη συμπλήρωση της εκδίκασης της ήδη καταχωρηθείσας έφεσης.
Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση της Μαρίας Μαλακτού, υπαλλήλου στο αρχείο της Νομικής Υπηρεσίας. Η ενόρκως δηλούσα ανέφερε ότι, στις 25 Μαΐου 2015 καταχωρήθηκε έφεση εναντίον της απόφασης μου ημερ. 30 Απριλίου 2015, με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας. Οι παραπονούμενοι, υποστήριξε περαιτέρω η ενόρκως δηλούσα, δεν θα υποστούν οποιαδήποτε ζημιά, καθότι, ο δικηγόρος τους, στο πλαίσιο αιτήματος για επιθεώρηση εγγράφων, στην πολιτική αγωγή 888/2104 πληροφορήθηκε, από τους εμπλεκόμενους στην εν λόγω αγωγή δικηγόρους, τα ονόματα των λειτουργών της Υπηρεσίας Μεταλλείων που είχαν την εποπτεία της περιοχής που βρίσκεται το κτήμα τους. Στη συνέχεια υποστηρίχθηκε ότι, σε περίπτωση συμμόρφωσης με το εν λόγω διάταγμα η καταχωρηθείσα έφεση θα καταστεί ενδεχομένως άνευ αντικειμένου.
Στην αντιπέρα πλευρά, ο εκ των παραπονουμένων Πέτρος Θρασυβούλου, υποστήριξε με την ένορκη του δήλωση που συνοδεύει την ένσταση, ότι η αίτηση είναι καταχρηστική και αχρείαστη λαμβανομένου υπόψη ότι ο Αστυνομικός Διευθυντής Μόρφου, συμμορφούμενος με το εκδοθέν διάταγμα στο πλαίσιο του Mandamus, γνωστοποίησε στις 12 Ιουνίου 2015, στο δικηγόρο κ. Μιχαήλ, το όνομα του εμπλεκόμενου στην υπόθεση κρατικού λειτουργού. Περαιτέρω, τονίστηκε ότι η προκληθείσα καθυστέρηση στην υποβολή της παρούσας αίτησης καταδεικνύει έλλειψη σεβασμού προς δικαστικά διατάγματα, από τη στιγμή, που το εν λόγω διάταγμα, περιήλθε σε γνώση του Γενικού Εισαγγελέα τουλάχιστον από τις 4 Μαΐου 2015.
Κατά το στάδιο της ακρόασης της αίτησης η ευπαίδευτος συνήγορος για τη Δημοκρατία δήλωσε ότι δεν επιμένει στην έκδοση διατάγματος αναστολής και για τον Αστυνομικό Διευθυντή Μόρφου, ενόψει της συμμόρφωσης του με το διάταγμα.
Η θέση που υποστηρίχθηκε από την ευπαίδευτη δικηγόρο της Δημοκρατίας, εδραζόμενη σε νομολογία ήταν, ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ της παροχής αναστολής. Σταθμίζοντας, υποστήριξε, αφενός το δικαίωμα έφεσης και αφετέρου την ανυπαρξία οποιασδήποτε ζημιάς στους καθ'ων η αίτηση το πρώτο, με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης αυτής, υπερισχύει. Η πρόθεση του Γενικού Εισαγγελέα δεν είναι, κατέληξε, η μη συμμόρφωση αλλά η αμφισβήτηση της ορθότητας του εκδοθέντος διατάγματος.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ'ων η αίτηση εισηγήθηκε, αρχικώς, ότι η αίτηση είναι εκ προοιμίου καταδικαστέα σε αποτυχία καθότι δεν στηρίζεται σε ορθό νομοθετικό πλαίσιο. Δεν έχουν, υποστήριξε, εφαρμογή οι περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικοί Κανονισμοί. Περαιτέρω, δόθηκε έμφαση από το συνήγορο στην κακοπιστία που παρατηρήθηκε, κατά την άποψη του, από το Γενικό Εισαγγελέα στην αντιμετώπιση της παρούσας υπόθεσης, σε βαθμό που πρέπει να οδηγήσει σε απόρριψη της αίτησης.
Ο συνήγορος των εφεσιβλήτων έκαμε αναφορά στην υπόθεση Εμπεδοκλή (Αρ. 3) (2009) 1 Α.Α.Δ. 529 για να ενισχύσει το επιχείρημα του ότι η Δ.35, θ. 18 και 19 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, δεν έχουν, επί του προκειμένου, εφαρμογή. Η εν λόγω απόφαση επιβεβαιεί τη θέση αυτή, πλην, όμως, η δικαιοδοτική βάση επί της οποίας στηρίζεται η παρούσα αίτηση έχει σχέση και με το Άρθρο 155.4 του Συντάγματος το οποίο αφορά την αποκλειστική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου να εξετάζει αιτήσεις που αφορούν την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, μεταξύ των οποίων και Mandamus. Η παράγραφος (2) του εν λόγω Άρθρου προνοεί την σε πρώτο και δεύτερο βαθμό άσκηση της εξουσίας έκδοσης προνομιακών ενταλμάτων. Αναφορικά δε με την ακολουθητέα διαδικασία, ενόψει της μη έκδοσης ειδικών κανονισμών από το Ανώτατο Δικαστήριο, υπάρχει η αναγκαία συμπόρευση με την πρακτική που ακολουθείτο στην Αγγλία αμέσως πριν την ανεξαρτησία και αναφέρομαι ιδιαιτέρως στα Order 59, r.r. 3-8.
Το Δικαστήριο εξετάζοντας μια αίτηση παρομοίας φύσεως έχει υποχρέωση να εξισορροπήσει δύο αντικρουόμενες καταστάσεις. Αφενός μεν, τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας του δικαιώματος έφεσης, και αφετέρου, την προσφερόμενη δυνατότητα σε ένα επιτυχόντα διάδικο να απολαύσει τους καρπούς της επιτυχίας του. Κατ' αναλογία, το αντικείμενο της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου με βάση τη Δ.35, θ. 18, παρόλο που δεν ισχύει επί του προκειμένου, μπορεί, όμως, να βοηθήσει στην αντίληψη του θέματος, καθότι, όπως σημείωσα, το αντικείμενο είναι η αναστολή θετικής υποχρέωσης ή καθήκοντος τα οποία επιβάλλονται από την απόφαση η οποία έχει εφεσιβληθεί. Σχετική επί του προκειμένου είναι η υπόθεση Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ. ν. Λύρα κ.ά. (Αρ. 1) (1997) 1(Γ) Α.Α.Δ. 1384.
Το τι ουσιαστικώς προτάθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο των καθ'ων η αίτηση είναι ότι, η απουσία δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου να εκδώσει απαγόρευση της συνέχισης της διαδικασίας, που στοχεύει στην εκτέλεση της υποχρέωσης του Γενικού Εισαγγελέα να παραχωρήσει το όνομα του λειτουργού της Υπηρεσίας Μεταλλείων, όπως το διάταγμα που εξέδωσα στις 30 Απριλίου 2015, πρέπει να οδηγήσει σ' απόρριψη της αίτησης.
Εδώ δεν είναι αυτό το αντικείμενο. Το αντικείμενο είναι η αναστολή της θετικής υποχρέωσης για παραχώρηση του ονόματος μέχρι την εκπλήρωση της έφεσης.
To ζήτημα που προκύπτει και χρήζει απάντησης είναι κατά πόσο θα είναι ορθό και δίκαιο να δοθεί η ζητηθείσα αναστολή, έχοντας ως αναντίλεκτο γεγονός ότι, ο Αστυνομικός Διευθυντής Μόρφου, συμμορφούμενος με την εκδοθείσα Διαταγή του Δικαστηρίου αποκάλυψε στο δικηγόρο κ. Μιχαήλ το όνομα του εμπλεκόμενου λειτουργού. Έχει, ουσιαστικώς, ικανοποιηθεί το αίτημα και καθίσταται εύλογο ότι οι παραπονούμενοι δεν θα υποστούν οποιαδήποτε ζημιά ή θα καθυστερήσει η προώθηση της διαδικασίας που επέλεξαν να ακολουθήσουν και ήταν το αίτιο για την καταχώριση του εκδοθέντος Mandamus. Από την άλλη οι αιτητές, επιδιώκουν να αμφισβητήσουν την ορθότητα της απόφασης, σ' ένα θέμα, που για πρώτη φορά εξετάστηκε, και άπτεται της υποχρέωσης για γνωστοποίηση μαρτυρίας που βρίσκεται ενώπιον μιας ανακριτικής αρχής.
Αυτή η εξισορρόπηση του δικαιώματος των παραπονουμένων που, όπως ανέφερα, έχει, ουσιαστικώς, ικανοποιηθεί και της άσκησης από το Γενικό Εισαγγελέα του δικαιώματος έφεσης, όπως το περιέγραψα πιο πάνω, θεωρώ ότι, τα ιδιαίτερα περιστατικά αυτής της υπόθεσης συγκλίνουν υπέρ της υιοθέτησης της αίτησης και ως εκ τούτου, εγκρίνεται.
Εκδίδεται διάταγμα με το οποίο αναστέλλεται η εφαρμογή του διατάγματος Mandamus ημερ. 30 Απριλίου 2015 μέχρι την ολοκλήρωση της Πολιτικής Έφεσης Αρ. 157/2015.
Παρόλο που οι αιτητές έχουν επιτύχει στην αίτηση, θεωρώ ότι, κάτω από τα ιδιαίτερα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης και το γεγονός ότι ο Αστυνομικός Διευθυντής έχει ήδη ικανοποιήσει τους παραπονουμένους δεν εκδίδω οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΔΓ