|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:A323
(2015) 1 ΑΑΔ 1038
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 43/14)
11 Μαΐου, 2015
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ,
ΓΙΑΣΕΜΗ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ WAYPLAY TECHNOLOGIES LTD ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΝΑ ΑΙΤΗΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΜΑΝDAMUS
ΚΑΙ
ANΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Π.Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΤΕΥΚΡΟΥ Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 11/10/2013 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 6206/2012
ΜΕΤΑΞΥ:
WAYPLAY TECHNOLOGIES LTD
EΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ/ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ
ΚΑΙ
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
2. Ο.Π.Α.Π. (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΤΔ
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ/ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ
ΚΑΙ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 44/14)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ WAYPLAY TECHNOLOGIES LTD ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΜΑΝDAMUS
ΚΑΙ
ANΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ Π.Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΤΕΥΚΡΟΥ Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 11/10/2013 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 6206/2012
ΜΕΤΑΞΥ:
WAYPLAY TECHNOLOGIES LTD
EΦΕΣΕΙΟΥΣΑΣ/ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ
ΚΑΙ
1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
2. Ο.Π.Α.Π. (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΤΔ
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ/ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ
---------
Λ. Γ. Λουκαϊδης, για τους εφεσείοντες.
Δ. Παπαστεφάνου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τον εφεσίβλητο 1.
---------
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα απαγγείλει η Δικαστής Μιχαηλίδου.
---------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερομηνίας 11.10.2013, στην αγωγή αρ. 6206/12, αποτέλεσε αντικείμενο εξέτασης σε δύο διαδικασίες ενώπιον δύο Δικαστών του Ανωτάτου Δικαστηρίου: Αίτηση Αρ. 194/13, 31.10.2013 και Αίτηση Αρ. 8/14, 16.1.2014, αντιστοίχως για παραχώρηση άδειας για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Επρόκειτο περί ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας σε αίτηση που υποβλήθηκε εκ μέρους του εναγομένου 2, για απόρριψη της αγωγής, λόγω μη αποκάλυψης αγώγιμου δικαιώματος. Το Δικαστήριο αποδεχόμενο την αίτηση του εναγομένου 2, απέρριψε την αγωγή, ως μη αποκαλύπτουσα αγώγιμο δικαίωμα και ως ανυπόστατη εναντίον όμως και των δύο εναγομένων εξετάζοντας το ζήτημα και ως προς τον εναγόμενο 1 αυτεπαγγέλτως, χωρίς να δοθεί στην πλευρά των εναγόντων-εφεσειόντων το δικαίωμα να ακουστούν επί του ζητήματος.
Σε αυτή την παράμετρο μορφοποιήθηκε η Πολιτική Αίτηση Αρ. 194/13 (Λιάτσος, Δ.), στην οποία το Δικαστήριο παραχώρησε άδεια, για να ακολουθήσει η Αίτηση Αρ. 204/13, η οποία όμως κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας απορρίφθηκε στις 10.1.2014, ECLI:CY:AD:2014:D13, ως ατεκμηρίωτη και μετέωρη. Είναι αυτή η απόφαση που προσβάλλεται με την υπ΄ Αρ. 44/14 Έφεση.
Ακολουθεί νέα προσπάθεια του εφεσείοντος με καταχώριση στις 16.1.2014, ταυτόσημης αίτησης, Αρ. 8/2014, στοχεύουσας στην ίδια θεραπεία (Παρπαρίνος, Δ.). Στις 29.1.2014 το Δικαστήριο απέρριψε το αίτημα κρίνοντας ότι ανεξαρτήτως του ενδεχόμενου ύπαρξης παρανομίας, δεν είχε πειστεί ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να καθιστούν αναγκαία την κατ΄ εξαίρεση παροχή θεραπείας με βάση το κατάλοιπο εξουσίας του Δικαστηρίου, ενώ υπάρχει άλλο ένδικο μέσο, αυτό της έφεσης. Στην ακύρωση της τελευταίας απόφασης στοχεύει η υπ΄ Αρ. 43/14 Έφεση.
Η καταχώριση δύο αιτήσεων και κατ΄ ακολουθίαν δύο εφέσεων, εναντίον των ως άνω αποφάσεων, καθώς και η καταχώριση έφεσης εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, όπως ρητώς δήλωσε ενώπιον μας ο συνήγορος των εφεσειόντων, προκρίνει την κατάληξη των εφέσεων. Η δε δήλωση του, ότι οι Αιτήσεις καταχωρίστηκαν ακριβώς γιατί δεν θα παρέμενε άπρακτος αναμένοντας το αποτέλεσμα της έφεσης, την επισφραγίζει.
Τα Δικαστήρια έχουν εξουσία να ελέγξουν τη διαδικασία προς αποφυγή κατάχρησης, κατάχρηση η οποία μπορεί να προσλάβει διάφορες μορφές. Αναλόγως ευρεία είναι και η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου προς παρεμπόδιση της (Constantinides v. Ekdotiki Eteria Vima Ltd κ.α. (1983) 1 C.L.R. 348, Έλληνας ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 149, Αρχιεπίσκοπος Κύπρου (Αρ. 2) (1993) 1 Α.Α.Δ. 248, Re Beogradska D.D. (1996) 1 A.A.d. 911 και Βασιλείου ν. Μακρίδη (2000) 2 Α.Α.Δ. 133 και Κοrkut v. Γεωργίου κ.α. (Αρ. 2) (2007) 1 Α.Α.Δ. 1333).
Τόσο οι δύο αιτήσεις για παραχώρηση άδειας για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσης Certiorari, όσο και οι ενώπιον μας δύο εφέσεις και η έφεση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, υποβάλλουν το ίδιο αίτημα. Το ερώτημα παραμένει το ίδιο και στοχεύουν στο αυτό αποτέλεσμα: την ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ως λανθασμένης.
Ο λόγος της Korkut (ανωτέρω), πολύ εύγλωττα συνοψίζει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου προς αποτροπή καταχρηστικής διαδικασίας:
«Η δικαιοδοσία για την παρεμπόδιση, περιστολή, απόρριψη ή αναστολή διαδικασίας που συνιστά κατάχρηση των δικαιοδοσιών του Δικαστηρίου, εκπηγάζει από την ίδια τη φύση της δικαστικής λειτουργίας που έχει ως λόγο το δίκαιο και μέσο τους μηχανισμούς που προάγουν την κατίσχυσή του (Διευθυντής Φυλακών ν. Περέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217).»
Ως εκ τούτου κρίνουμε ότι οι εφέσεις δεν θα πρέπει να εξεταστούν ως προς την ουσία τους, αλλά να απορριφθούν λόγω κατάχρησης της διαδικασίας.
Οι εφεσείοντες, σε κάθε περίπτωση, έχουν στη διάθεση τους το ένδικο μέσο της έφεσης που άσκησαν, για να ελέγξουν την ορθότητα της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και να ανατρέψουν το εις βάρος τους αποτέλεσμα.
Οι υπ΄ Αρ. 43/14 και 44/14 Εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα σε βάρος των εφεσειόντων όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Λαμβανομένου υπόψη ότι προωθήθηκαν και ακούστηκαν διαδοχικώς σε μια δικάσιμο, επιδικάζουμε ένα κονδύλι εξόδων.
Γ. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
Γ. Ν. ΓΙΑΣΕΜΗ, Δ.
Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
/ΦΚ