|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D190
(2015) 1 ΑΑΔ 656
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 40/2013)
18 Μαρτίου, 2015
[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στής]
ESO INVESTCO I SARL,
Ενάγοντες,
ν.
ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ "MV ACHILLEAS",
Εναγομένου.
________________________
ΑΙΤΗΣΗ ΥΠΟ ACHILLEAS NAVIGATION S.A.,
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 3.9.2014, ΓΙΑ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ
_________________________
Κασαπιάν (κα), για Χρίστο Πατσαλίδη Δ.Ε.Π.Ε., για τους Αιτητές.
Γιάννης Χριστοδούλου, μαζί με Στυλιανίδου (κα), για Crysses Demetriades & Co LLC, για τους Καθ' ων οι Αίτηση - Ενάγοντες.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές, στην υπό εξέταση αίτηση, δεν είναι διάδικοι στην παρούσα αγωγή, η οποία καταχωρίστηκε στις 27.12.2013. ΄Ηταν, όμως, οι ιδιοκτήτες του εναγόμενου πλοίου "MV Achilleas", που έχει, στο μεταξύ, πωληθεί, κατόπιν σχετικής διαταγής του Δικαστηρίου, με δημόσιο πλειστηριασμό, ο οποίος διενεργήθηκε στις 5.3.2014. Ως εκ τούτου, η ιδιοκτησία του πλοίου περιήλθε σε τρίτα πρόσωπα. ΄Ο,τι απέμεινε είναι το ποσό των 2.411.432,42 δολαρίων Η.Π.Α., το οποίο προέκυψε μετά την εξόφληση των εξόδων του Αξιωματικού Ναυτοδικείου από το εκπλειστηρίασμά του, εκ ποσού 2.700.000,00 δολαρίων Η.Π.Α., και το οποίο είναι κατατεθειμένο σε τραπεζικό λογαριασμό του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Μια άλλη εξέλιξη, η οποία ακολούθησε την προαναφερθείσα πώληση, ήταν η έκδοση, στις 18.3.2014, απόφασης in rem υπέρ των εναγόντων, καθ' ων η αίτηση, ερήμην των αιτητών, προς τους οποίους, ως ιδιοκτήτες που αυτοί ήταν του εναγόμενου πλοίου, απευθυνόταν, επίσης, η αγωγή. Να σημειωθεί πως οι τελευταίοι δεν ισχυρίζονται ότι δε γνώριζαν για την ύπαρξη της αγωγής, ή ότι δε γνωρίζουν την πορεία την οποία αυτή ακολούθησε μέχρι τώρα. Αντιθέτως, φαίνεται ότι έχουν πλήρη γνώση αυτών που έχουν, σχετικά, συμβεί και, ειδικά, περί της καταχώρισης της αίτησης των εναγόντων, στις 28.5.2014, για καθορισμό προτεραιοτήτων πληρωμής, σε σχέση με το εκπλειστηρίασμα. Δεν αναφέρουν, όμως, στην αίτησή τους, ότι έχουν πρόθεση να λάβουν οποιοδήποτε μέτρο, ειδικά για παραμερισμό της προαναφερθείσας απόφασης. Εντούτοις, ένα από τα δύο αιτήματά τους, στην παρούσα αίτηση, είναι να τους επιτραπεί να προστεθούν ως διάδικοι στην αγωγή.
΄Οπως εξηγείται στην ένορκη δήλωση η οποία υποστηρίζει την αίτηση, οι αιτητές επιθυμούν να καταστούν διάδικοι στην αγωγή, ώστε «να λάβουν μέρος σε κάθε διαδικασία και να λάβουν οποιαδήποτε μέτρα ή να παραστούν σε διαδικασίες που επιτρέπουν οι Κανονισμοί, οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας, οι σχετικοί νόμοι και Νομολογία, ώστε να προωθήσουν τα καλώς νοούμενα συμφέροντα τους.». Με παρόμοιο τρόπο, τοποθετήθηκε και ο συνήγορός τους στην γραπτή του αγόρευση, όσον αφορά το προαναφερθέν αίτημα. Δε δίδεται, όμως, οποιαδήποτε πληροφόρηση για το πώς, πραγματικά, αυτοί προτίθενται να ενεργήσουν για πραγμάτωση της πιο πάνω εξαγγελίας και, προπαντός, για το ποια μέτρα θα λάβουν, αν τους επιτραπεί να προστεθούν ως διάδικοι στην αγωγή. Ουσιαστικά, ζητούν να τους δοθεί η εν λόγω άδεια εν λευκώ, αφού ούτε και οι ίδιοι φαίνεται να γνωρίζουν πώς θα ενεργήσουν, στη συνέχεια. Προφανώς, θεωρούν ότι μπορεί να παρουσιαστεί κάποια ευκαιρία, στην πορεία, και θέλουν, σε τέτοια περίπτωση, να είναι σε θέση, εφόσον καταστούν διάδικοι, να την χρησιμοποιήσουν επωφελώς. Εν ολίγοις, το συγκεκριμένο αίτημα στερείται πραγματικού υπόβαθρου και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να επιτύχει.
Οι αιτητές, με το δεύτερο αίτημά τους, το οποίο δεν μπορεί παρά να είναι διαζευκτικό του πρώτου, αν και δεν αναφέρεται αυτό στην αίτηση, ζητούν άδεια να παρέμβουν, καταχωρώντας ένσταση στην αίτηση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 28.5.2014, για καθορισμό από το Δικαστήριο προτεραιοτήτων πληρωμής, αναφορικά με το εκπλειστηρίασμα το οποίο προέκυψε από την πώληση, ως άνω, του εναγόμενου πλοίου. Οι καθ' ων η αίτηση, εκφράζοντας τη διαφωνία τους και στο αίτημα αυτό, εισηγούνται ότι οι αιτητές δεν έχουν locus standi να ζητούν να τους δοθεί η εν λόγω άδεια. Συγκεκριμένα, όπως εισηγούνται, δικαίωμα να παρέμβουν σε διαδικασία καθορισμού προτεραιοτήτων πληρωμής έχουν μόνο εξ αποφάσεως πιστωτές in rem και οι αιτητές, στο πλαίσιο της παρούσας υπόθεσης, δεν έχουν τέτοια ιδιότητα. Τη θέση τους αυτή υποστήριξαν, με παραπομπή στην υπόθεση Δημητρίου κ.ά. ν. Πλοίου S. S. Sapphire Seas (Αρ. 1) (2000) 1 Α.Α.Δ. 1680.
Η πιο πάνω θέση των καθ' ων η αίτηση κρίνεται ορθή. Ακριβώς, στην προαναφερθείσα υπόθεση, κατά την εξέταση παρόμοιου θέματος, αναφέρθηκαν, σχετικά, στη σελίδα 1686, τα εξής:-
«Το πρώτο ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί σε αίτηση για καθορισμό προτεραιότητας πληρωμής είναι κατά πόσο οι αποφάσεις που ζητούν να καταταγούν σε σειρά προτεραιότητας πληρωμής δικαιούνται πράγματι πληρωμής από το προϊόν της πώλησης. Το Δικαστήριο προχωρεί στην εξέταση της σειράς κατάταξης μόνο βεβαίως των αξιώσεων που δικαιούνται να εγγραφούν. Είδαμε πιο πάνω ότι στην κατάταξη προτεραιότητας πληρωμής μπορούν να εγγραφούν μόνο οι κάτοχοι απόφασης in rem. Αν μετά την κατάταξη και την ικανοποίηση όλων των in rem πιστωτών παραμείνει περίσσευμα, αυτό αποδίδεται στον πρώην ιδιοκτήτη του πλοίου. Κάθε εξ αποφάσεως in personam πιστωτής θα πρέπει να επιδιώξει να εισπράξει από αυτόν το ποσό της απόφασης που κατέχει.»
Πράγματι, στη συγκεκριμένη αυτή περίπτωση, οι αιτητές δεν είναι κάτοχοι απόφασης in rem. Δεν είναι κάτοχοι οποιασδήποτε απόφασης. Είναι οι πρώην ιδιοκτήτες του εναγόμενου πλοίου, εναντίον του οποίου εκδόθηκε απόφαση, ερήμην, αφού δεν καταχωρίστηκε σημείωμα εμφάνισης. ΄Οπως, ήδη, διαπιστώθηκε, δεν είναι η πρόθεσή τους να επιδιώξουν παραμερισμό της πιο πάνω απόφασης. Σε σχέση δε με το υπό εξέταση δεύτερο αίτημά τους, εκτός του ότι δεν έχουν, όπως αναφέρθηκε, locus standi, δεν εξηγούν σε τι θα συνίσταται η παρέμβασή τους, αν τους παραχωρηθεί αυτή η δυνατότητα. Η αίτησή τους, τελικώς, πέραν των λοιπών λόγων για τους οποίους αυτή δεν μπορεί να επιτύχει, υπόκειται σε απόρριψη και στη βάση του ότι είναι γενική και αόριστη, στερούμενη πραγματικού υπόβαθρου.
Μια τελευταία παρατήρηση αφορά στην αγωγή την οποία οι αιτητές φέρεται να έχουν καταχωρίσει, στις 24.1.2014, σε δικαστήριο του Πειραιά, δηλαδή ένα, περίπου, μήνα μετά την καταχώριση της παρούσας αγωγής. Με αυτήν, επιδιώκουν την ακύρωση όρων της συμφωνίας που ήταν, εδώ, επίδικη και η οποία έπαυσε, πλέον, να είναι επίδικη, αφού, όπως έχει προηγουμένως εξηγηθεί, εκδόθηκε τελική απόφαση. Η ύπαρξη, λοιπόν, της αγωγής στον Πειραιά, και πάλι, δε βοηθά, με οποιοδήποτε τρόπο, την προσπάθεια των αιτητών, μέσω της παρούσας αίτησής τους, διότι, ακριβώς, αυτή βρίσκεται προ των τετελεσμένων γεγονότων τα οποία έχει δημιουργήσει η τελική απόφαση στην παρούσα αγωγή.
Η αίτηση, λοιπόν, απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση, εναγόντων στην αγωγή, και εναντίον των αιτητών. Να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Γ.Ν. Γιασεμής,
Δ.
/ΜΠ