ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:DOD:2014:1
(2014) 1 ΑΑΔ 421
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Έφεση Αρ. 14/2013)
20 Φεβρουαρίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στές]
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ,
Εφεσείων,
ΚΑΙ
ΕΛΕΝΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Εφεσίβλητη.
_________________________
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ, ΗΜΕΡ. 8.8.2013.
Λ. Χ΄΄ Δημητρίου, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.
Κ. Γεωργιάδου (κα.) για Σ. Παπακυριακού και Ν. Θρασυβούλου για Α. Γιωρκάτζη για την Εφεσίβλητη-Καθ΄ ης η αίτηση.
__________________________
Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Νικολάτος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την αίτηση του ο εφεσείων ζητά διάταγμα του δικαστηρίου με το οποίο να αναστέλλεται η εκτέλεση της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ημερ. 29.3.13, που εκδόθηκε στην Αίτηση Διατροφής με αρ. 84/09, μέχρι την εκδίκαση της παρούσας έφεσης, η οποία καταχωρήθηκε στις 16.4.13.
Η αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, στη Δ.35 θ.18 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του εφεσείοντα-αιτητή. Στην ένορκη δήλωση του, ημερ. 8.8.13, ο εφεσείων αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι εναντίον του εκδόθηκε διάταγμα, από το πρωτόδικο δικαστήριο, με το οποίο αυτός διατάσσεται να καταβάλλει στην εφεσίβλητη, μηνιαίως, ποσό €960.-, από 1.4.13, ως συνεισφορά του για τη διατροφή των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων Νυμφοδώρας και Κρίστιας. Επίσης το πρωτόδικο δικαστήριο διέταξε τον αιτητή να καταβάλει στην εφεσίβλητη και το ποσό των €3.070.- ως αναδρομική διατροφή των προαναφερόμενων ανήλικων τέκνων του, με αναστολή εκτέλεσης αν πληρώνει €307.- μηνιαίως, από 1.4.13. Ο εφεσείων ισχυρίζεται, στην ένορκη δήλωση του, ότι αν δεν εγκριθεί η αίτηση του, ένεκα της κακής του οικονομικής κατάστασης, κινδυνεύει να οδηγηθεί στη φυλακή λόγω της αδυναμίας του να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του δυνάμει του προαναφερόμενου διατάγματος, με αποτέλεσμα αρνητικό για τα ανήλικα τέκνα του. Σε περίπτωση έγκρισης της αίτησης του αυτός είναι έτοιμος να συνεχίσει να καταβάλλει το ποσό των €700.- μηνιαίως, το οποίο κατέβαλλε και πριν την πρωτόδικη απόφαση, για διατροφή των ανήλικων τέκνων του, δυνάμει προσωρινού διατάγματος διατροφής το οποίο οριστικοποιήθηκε την 1.5.10. Είναι έτοιμος επίσης να παράσχει προσωπική ή «άλλη εγγύηση» για το υπόλοιπο ποσό που μπορεί να κληθεί να πληρώσει, αν απορριφθεί η έφεση του, και να καταβάλει τα πρωτόδικα δικηγορικά έξοδα, υπό τον όρο ότι ο δικηγόρος της εφεσίβλητης θα αναλάβει την υποχρέωση επιστροφής τους στον εφεσείοντα, σε περίπτωση επιτυχίας της έφεσης του.
Η εφεσίβλητη καταχώρησε ένσταση στην οποία αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι οι προτεινόμενες από τον εφεσείοντα εγγυήσεις δεν είναι ικανοποιητικές, η εκτέλεση της πρωτόδικης απόφασης δεν είναι δίκαιο να ανασταλεί εφόσον αφορά τις άμεσες ανάγκες των ανήλικων παιδιών των διαδίκων και δεν είναι δυνατό να υπολογιστεί το ακριβές ποσό της εγγύησης που πρέπει να παράσχει ο εφεσείων για την εξασφάλιση της πληρωμής του υπόλοιπου ποσού. Ο εφεσείων για περίοδο 10 μηνών, δηλαδή από 11.6.09 μέχρι 29.4.10 πλήρωνε στην εφεσίβλητη ανελλιπώς το ποσό των €1.000.- το μήνα ως συνεισφορά του στη διατροφή, συντήρηση και ευημερία των ανήλικων τέκνων του και από την ημερομηνία της πρωτόδικης απόφασης (29.3.13) μέχρι σήμερα πληρώνει το ποσό των €960.- το μήνα και επιπλέον πληρώνει και το συμφωνηθέν ποσό των €307.- το μήνα προς κάλυψη των αναδρομικών οφειλών του, χωρίς καμιά δυσκολία, λέγει η εφεσίβλητη.
Μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης και αφού ο αιτητής καταχώρησε την έφεση του στις 16.4.13, με σκοπό την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, στις 16.4.13 καταχώρησε, επίσης, και αίτηση δια κλήσεως, ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου, με την οποία ζητούσε παρόμοιο, με το ζητούμενο στην παρούσα αίτηση, διάταγμα αναστολής της εκτέλεσης της πρωτόδικης απόφασης. Στις 24.7.13 το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την αίτηση ημερ. 16.4.13.
Η νομολογία μας αναφορικά με τη Δ.35 θ.18 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας είναι πλούσια και κατατοπιστική. Η αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης, που έχει εφεσιβληθεί, εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου και ασκείται με βάση δύο αρχές: (α) Ότι ο επιτυχών διάδικος δεν πρέπει να στερείται, χωρίς ουσιαστικό λόγο, του καρπού της επιτυχίας του, και (β) Ότι το ένδικο μέσο της έφεσης, το οποίο ασκείται δικαιωματικά, δεν πρέπει να αποστερείται της αποτελεσματικότητας του (Δέστε: ABP Holdings Ltd κ.α. ν. Κιταλίδης κ.α. (Αρ. 1) (1994) 1 ΑΑΔ 287, E.Y.R.I.K. and Others v. Kotsonis (1986) 1 CLR 617 και Ναυτικός Όμιλος Πάφου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1991) 1 ΑΑΔ 1147).
Με γνώμονα την εξισορρόπηση των δύο προαναφερόμενων παραγόντων και τη διασφάλιση, όσο είναι δυνατόν, των θεμιτών συμφερόντων των διαδίκων, αλλά και ιδιαίτερα την ευημερία των προαναφερόμενων ανήλικων τέκνων τους, εξετάσαμε όλα τα ενώπιον μας στοιχεία. Παρατηρήσαμε ότι το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού προέβηκε σε ευρήματα αξιοπιστίας και γεγονότων, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο εφεσείων, ο οποίος είναι οδοντίατρος και εργαζόταν στο παρελθόν στον Καναδά με υψηλές απολαβές, «έχει τις δυνάμεις να πραγματοποιεί κατά μέσο όρο, ένα εισόδημα της τάξης των €7,500.- μηνιαίως». Αυτό το συμπέρασμα αμφισβητήθηκε έντονα, πρωτόδικα, από τον εφεσείοντα και επίσης αμφισβητείται με την εκκρεμούσα έφεση του (πρώτος νομικός λόγος έφεσης). Έχοντας επίσης υπόψιν ότι υπήρχε ενδιάμεσο συναινετικό διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο ο εφεσείων κατέβαλλε ποσό €700.- μηνιαίως ως συνεισφορά για τα δύο ανήλικα τέκνα του μέχρι την ημερομηνία που το διάταγμα τροποποιήθηκε με την πρωτόδικη απόφαση, αλλά και την κακή οικονομική κατάσταση της εφεσίβλητης που είναι παραδεκτή, θεωρούμε ότι, υπό τους κατάλληλους όρους, είναι ορθό και δίκαιο ο αιτητής να συνεχίσει να καταβάλλει το ποσό των €700.- μηνιαίως ως συνεισφορά του για τα ανήλικα τέκνα του, μέχρι την έκδοση της απόφασης στην έφεση. Οι όροι τους οποίους θεωρούμε δίκαιους είναι αυτοί που στην ουσία εισηγήθηκε ο εφεσείων και είναι οι εξής:
(α) Να πληρώνει στην εφεσίβλητη, ως συνεισφορά για τα προαναφερόμενα παιδιά του, €700.- μηνιαίως.
(β) Να παράσχει τραπεζική εγγύηση υπέρ της εφεσίβλητης, ύψους €10.000.-, για διασφάλιση του ποσού της τυχόν διαφοράς μεταξύ των €700.- μηνιαίως και του ποσού που τελικά θα διαταχθεί ο εφεσείων να καταβάλλει, ως συνεισφορά του, για τα ανήλικα τέκνα του, με την απόφαση στην έφεση, και
(γ) Να καταβάλει στους δικηγόρους της εφεσίβλητης τα πρωτόδικα έξοδα που επιδικάστηκαν εις βάρος του, υπό την γραπτή διαβεβαίωση των δικηγόρων της εφεσίβλητης, ότι εις περίπτωση ακύρωσης του επιδικασμού των εξόδων που έγινε πρωτόδικα, αυτά θα του επιστραφούν, αμέσως.
Θεωρούμε ότι με την καταβολή ποσού €700.- μηνιαίως από τον εφεσείοντα στην εφεσίβλητη, ως συνεισφορά του για τα δύο ανήλικα τέκνα του, και με τη διασφάλιση των δύο άλλων όρων, γίνεται δίκαιη εξισορρόπηση των δύο προαναφερόμενων παραγόντων και διασφαλίζονται επαρκώς τα συμφέροντα και η ευημερία των ανήλικων τέκνων του ζεύγους, κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις. Το ποσό των €10.000.- υπολογίστηκε κατά προσέγγιση, ως το ανώτατο ποσό, μεταξύ των €700.-, μηνιαίως και της ανώτατης μηνιαίας συνεισφοράς του εφεσείοντα, για τα παιδιά του, που είναι δυνατό να διατάξει το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο, της διαφοράς αυτής, υπολογιζομένης μέχρι την πιο μακρινή δυνατή ημερομηνία, έκδοσης απόφασης στην έφεση.
Κατά συνέπεια εγκρίνεται η αίτηση και εκδίδεται διάταγμα αναστέλλον την εκτέλεση της απόφασης του Οικογενειακού Δικαστηρίου ημερ. 29.3.13, υπό τον όρο της καταβολής ποσού €700.- μηνιαίως ως ανωτέρω, από 1.4.14, και με επιπρόσθετους όρους τους δύο προαναφερόμενους, οι οποίοι θα πρέπει να ικανοποιηθούν μέχρι 31.3.14.
Ως προς τα έξοδα της αίτησης θεωρούμε ορθό και δίκαιο, υπό τις περιστάσεις, όπως αυτά είναι έξοδα στην πορεία της έφεσης, αλλά εν πάση περιπτώσει όχι εναντίον του εφεσείοντα-αιτητή. Ως εκ τούτου δίνουμε την ανάλογη διαταγή.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΕΑΠ.