ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2009) 1 ΑΑΔ 464
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 4/2009)
30 Απριλίου, 2009
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Πρόεδρος]
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
A. TSOKKOS HOTELS LTD,
Αιτητές,
ν.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΕΒΑ,
Καθ' ου η Αίτηση.
________________________
Γιώργος Πιττάτζης, για τους Αιτητές.
Χρίστος Μιτσίδης, μαζί με Αλεξία Μιτσίδου (κα), για τον Καθ' ου η Αίτηση.
________________________
ΑΡΤΕΜΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ex tempore)
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Με την εγκατάλειψη άλλων αιτημάτων απέμεινε ενώπιόν μας η αίτηση για διεύρυνση, όπως χαρακτηρίστηκε, της προθεσμίας για την καταχώριση έφεσης.
Η ένσταση αφορά κυρίως στο γεγονός ότι μέχρι την καταχώριση της αίτησης παρήλθε χρονικό διάστημα της τάξης των οκτώ περίπου μηνών από την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης. ΄Ηταν επ' αυτού η θέση των αιτητών πως η καθυστέρηση δικαιολογήθηκε επαρκώς και πως, με γνώμονα το συμφέρον της δικαιοσύνης, θα πρέπει να δοθεί η διεύρυνση.
Τα δεδομένα προκύπτουν από τις ένορκες δηλώσεις που κατατέθηκαν από την κάθε πλευρά. Είναι η θέση του αιτητή, στηριζόμενη στην ένορκη δήλωση της κ. Οικονόμου, υπαλλήλου στο δικηγορικό γραφείο που χειριζόταν την υπόθεση, ότι ο κ. Πιττάτζης της ανέθεσε μέσα στην προθεσμία που προβλέπουν οι Θεσμοί την καταχώριση έφεσης, την οποία είχε ήδη ετοιμάσει και παραδώσει και πως παρήλθαν μήνες μέχρις ότου, ενόψει εξελίξεων, μπόρεσε να διαπιστώσει πως στο Πρωτοκολλητείο δεν υπήρχε καταχωρημένη έφεση. Προτάθηκαν ως ενισχυτικά αυτής της θέσης τα αδιαμφισβήτητα σε σχέση με την αλληλογραφία που μεσολάβησε μεταξύ των δικηγόρων των δύο πλευρών. Δε χρειάζεται να αναφέρουμε με λεπτομέρεια τις διάφορες επιστολές, αλλά είναι γεγονός πως ο δικηγόρος των αιτητών αναφερόταν σε έφεση που είχε ασκήσει και υπέβαλε προτάσεις σε σχέση με το τι θα γινόταν αναφορικά με το εξ αποφάσεως χρέος μέχρι την εκδίκαση της έφεσης. Ενώ, από την άλλη, ήταν η θέση πως το ποσό που είχε επιδικαστεί εναντίον των αιτητών θα έπρεπε να πληρωθεί, ανεξάρτητα από το ζήτημα της έφεσης. Επίσης προτείνεται ως ενισχυτικό των θέσεων των αιτητών το γεγονός ότι στις 30/9/2008 είχε καταχωρηθεί αίτηση για αναστολή της εκτέλεσης, ακριβώς ενόψει έφεσης που είχε ασκηθεί. Αυτή η αίτηση ήταν μονομερής και αποσύρθηκε για να υποβληθεί νέα διά κλήσεως.
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι αναφέρθηκαν σε αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε σχέση με το θέμα, ουσιαστικά συμφωνούντες πως, ενώ αφ' εαυτού το λάθος ή η αμέλεια δικηγόρου δε δικαιολογεί την έγκριση τέτοιας αίτησης, δεν την αποκλείει κιόλας, στην περίπτωση κατά την οποία από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης προκύπτει πως αυτό θα ήταν προς το συμφέρον της δικαιοσύνης[1].
΄Εχουμε εξετάσει τα δεδομένα. Χωρίς να υιοθετούμε την άποψη των αιτητών πως ευθύνονται και οι δικηγόροι του καθ' ου η αίτηση για τη λανθασμένη εντύπωση ότι καταχωρήθηκε έφεση, έχουμε καταλήξει ότι, κάτω από τις περιστάσεις της υπόθεσης, δικαιολογείται να εγκρίνουμε το αίτημα. Αυτή δεν είναι η περίπτωση κατά την οποία ο καθ' ου η αίτηση μετά από πάροδο μηνών τέθηκε ενώπιον θέματος έφεσης. Τελούσε και εκείνος υπό την πληροφόρηση ότι η πρωτόδικη απόφαση δεν ήταν δεκτή ως ορθή, εξ ου και οι αναφορές στην αλληλογραφία σε έφεση που εκκρεμούσε. Αυτό, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν έχει αμφισβητηθεί ότι ο δικηγόρος των αιτητών ετοίμασε ειδοποίηση έφεσης, προσδίδουν στην περίπτωση ιδιαιτερότητα τέτοιας φύσης που να δικαιολογεί επιεικέστερη παρά αυστηρότερη προσέγγιση του ζητήματος.
Η αίτηση εγκρίνεται. Η προθεσμία παρατείνεται για περίοδο 15 ημερών από την ημερομηνία σύνταξης του παρόντος διατάγματος.
Τα έξοδα της αίτησης, στα οποία δε θα συμπεριληφθούν τα έξοδα της σημερινής ακρόασης, επιδικάζονται υπέρ του καθ' ου η αίτηση.
Π. Αρτέμης, Π.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
Ε. Παπαδοπούλου, Δ.
/ΜΠ
[1] Areti Pavlou and Another v. George P. Cacoyiannis and Others (1963) 2 C.L.R. 405
Erini Costa Hji Michael v. Maria Karamichael and two Others (1967) 1 C.L.R. 61
Andreas P. Loizou v. Panayiotis Ch. Conteatis (1968) 1 C.L.R. 291
Niki Chr. Georghiou v. Republic (Minister of Interior and Another) (1968) 1 C.L.R. 411
Georghios Stylianou v. Yiannis Nicola and Another (1969) 1 C.L.R. 369
The Turkish Co-operative Carob Marketing Society Ltd v. Lutfi Kiamil and Another (1973) 1 C.L.R. 1 Milouca Motor Tr. Ltd v. Κούρτη (1997) 1 Α.Α.Δ. 941
Kimon Tutorial Centre Λτδ ν. Γαβριήλ (1997) 1 Α.Α.Δ. 1633
Fame Transports Ltd v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 561