2 Οκτωβρίου, 2003

[ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ

ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

- ΚΑΙ -

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11.2 ΚΑΙ 30.2 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 42 (Α) ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

- ΚΑΙ -

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ

ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΤΙΣ 22/9/03

- ΚΑΙ -

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΕΚΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

---------------------

Ε. Πουργουρίδης, για τον αιτητή

---------------------

ΑΡΕΣΤΗΣ, Δ: Ο αιτητής επιδιώκει την ακόλουθη θεραπεία:

Ισχυρίζεται - και είναι η νομική βάση της αίτησης του - ότι το πρωτόδικο δικαστήριο υπερέβη τη δικαιοδοσία του και/ή το σύνταγμα και ότι υπάρχει νομικό σφάλμα στην όψη της απόφασης.

Είναι χρήσιμο να ανατρέξουμε σε συντομία στα γεγονότα που προηγήθηκαν. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, στις 29/11/99, στην αγωγή με αρ. 2422/93, εξέδωσε απόφαση υπέρ του ενάγοντα Ανδρέα Αλωνεύτη και εναντίον της εταιρείας Αλήθεια Εκδοτική Εταιρεία Λτδ., η οποία εκδίδει την εφημερίδα Αλήθεια και του Αλέκου Κωνσταντινίδη, Αρχισυντάκτη της εφημερίδας που είναι και ο αιτητής στην παρούσα αίτηση. Μεταξύ των άλλων, η απόφαση προνοούσε για την έκδοση διατάγματος που απαγόρευε στους εναγομένους με οποιονδήποτε τρόπο από του να δημοσιεύουν ή και προξενούν ή/και κυκλοφορούν ή/και διανέμουν ή/και να ανέχονται τη δημοσίευση δυσφημιστικών δημοσιευμάτων σε βάρος του ενάγοντα.

Το διάταγμα επιδόθηκε στους εναγομένους στις 2/12/99.

Στις 12/8/03 καταχωρήθηκε εκ μέρους του ενάγοντα αίτηση η οποία στρέφεται εναντίον των εναγομένων στην αγωγή (καθών η αίτηση 1 και 2) αλλά και των διευθυντών της εναγομένης 1 ήτοι εναντίον των Φρίξου και Άννας Κουλέρμου (καθών η αίτηση 3 και 4), με βάση την οποία επιδιώκεται η έκδοση διατάγματος του δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η κατάσχεση ή/και μεσεγγύηση της περιουσίας των εναγομένων 1 και 3 ή/και σύλληψη ή/και επιβολή προστίμου στους διευθυντές της εναγομένης 1 για περιφρόνηση του δικαστηρίου λόγω της άρνησης και/ή της παράλειψης τους να συμμορφωθούν με το διάταγμα του δικαστηρίου και περαιτέρω επιδιώκουν την έκδοση διατάγματος με το οποίο να διατάσσεται η σύλληψη ή/και φυλάκιση του εναγομένου 3 και των καθών η αίτηση 3 και 4 λόγω εσκεμμένης παρακοής στο διάταγμα του δικαστηρίου και λόγω άρνησης και παράλειψης να συμμορφωθούν και για την περιφρόνηση του δικαστηρίου.

Με βάση ισχυρισμό που περιέχεται στην ένορκη δήλωση, η οποία συνοδεύει την εν λόγω αίτηση, οι εναγόμενοι 1 και 3 καθώς επίσης και οι διευθυντές της εναγομένης 1, δηλαδή, οι καθών η αίτηση 3 και 4 εξακολουθούν και συνεχίζουν να δημοσιεύουν δυσφημιστικά δημοσιεύματα σε βάρος του ενάγοντα και ειδικότερα αναφέρεται ότι στις 7/8/03 δημοσιεύτηκε δυσφημιστικό δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Ελεύθερο Βήμα Απάντηση στον κ. Αλωνεύτη.»

Η αίτηση ημερ. 12/8/03 ορίστηκε στις 22/9/03. Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την παρούσα αίτηση, στις 19/8/03 επισκέφθηκε τα κεντρικά γραφεία της εναγομένης 1 δικαστικός επιδότης και παρέδωσε στην τηλεφωνήτρια αντίγραφο της αίτησης χωρίς οποιαδήποτε μαρτυρική κλήση. Στις 22/9/03 εμφανίστηκε εκ μέρους του αιτητή δικηγόρος η οποία και ζήτησε χρόνο για καταχώρηση ένστασης. Κανένας από τους καθών η αίτηση δεν ήταν παρών στο δικαστήριο. Ο συνήγορος του ενάγοντα/αιτητή ζήτησε την έκδοση εντάλματος σύλληψης το οποίο και το δικαστήριο προχώρησε και εξέδωσε. Το πρακτικό του δικαστηρίου επισυνάπτεται στην παρούσα αίτηση. Βρίσκω χρήσιμο να το παραθέσω αυτούσιο:

Στο παρόν στάδιο το δικαστήριο κατά την ενάσκηση της διακριτικής του εξουσίας εξετάζει κατά πόσον υπάρχει συζητήσιμη εκ πρώτης όψεως υπόθεση που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνει περισσότερο στην υπόθεση. Είναι αρκετό σε αυτό το στάδιο με βάση το υλικό που βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου να δικαιολογείται η παραχώρηση τέτοιας άδειας: Γενικός Εισαγγελέας ν. Π. Χρίστου (1962) C.L.R. 129, Εξ πάρτε Νίνα Παναρέτου (1972) 1 C.L.R. 165, Kακος (1985) 1 C.L.R. 250, Αργυρίδης (1987) 1 C.L.R. 23, A.L.S. Aircraft Leasing System Ltd., Αίτηση 8/00 ημερ. 31.1.00.

Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα περιλαμβάνουν:

(α) Έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.

(β) Έκδηλη πλάνη Νόμου.

(γ) Προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση

(δ) Δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.

(ε) Παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.

(Βλ. μεταξύ άλλων, Αναφορικά με το Genaro Perella (1995) 1 A.Α.Δ. 692).

Προκύπτει από τις πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας και των κανονισμών στα οποία έγινε αναφορά πιο πάνω αλλά και τις σχετικές αποφάσεις στις οποίες ο συνήγορος του αιτητή παρέπεμψε το δικαστήριο, ότι προτού το δικαστήριο προχωρήσει στην έκδοση εντάλματος σύλληψης σε υποθέσεις αυτής της φύσης θα πρέπει να ικανοποιείται ότι το διάταγμα στο οποίο επιδιώκεται να υπάρξει συμμόρφωση πρέπει να έχει επιδοθεί προσωπικά στον καθού η αίτηση αλλά επιπλέον προσωπική επίδοση θα πρέπει να γίνει της ίδιας της αίτησης μέσα από την οποία επιδιώκεται η συμμόρφωση καθώς επίσης και επίδοση μαρτυρικής κλήσης. Στην περίπτωση δε που επιδιώκεται η τιμωρία των διευθυντών εταιρείας είναι απαραίτητο όπως τόσο το διάταγμα όσο και η αίτηση επιδίδονται προσωπικά στους διευθυντές και δεν είναι αρκετή η επίδοση στην ίδια την εταιρεία.

Με βάση τα γεγονότα που έχουν εκτεθεί πιο πάνω φαίνεται ότι δεν υπήρξε προσωπική επίδοση της αίτησης προς τον αιτητή, ούτε και εκδόθηκε και βεβαίως δεν του επιδόθηκε μαρτυρική κλήση. Φαίνεται δε από το πιο πάνω πρακτικό το Δικαστήριο να μη ερεύνησε αν υπήρξαν τα πιο πάνω πριν εκδώσει ένταλμα σύλληψης.

Έχω, επομένως, καταλήξει ότι ο αιτητής έχει καταδείξει εκ πρώτης όψεως υπόθεση ώστε να δικαιολογείται η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για προνομιακό ένταλμα του τύπου certiorari και παραχωρείται τέτοια άδεια.

Η αίτηση να καταχωρηθεί εντός 10 ημερών από σήμερα και να επιδοθεί στον αιτητή στην αίτηση ημερ. 12/8/03. Η αίτηση να οριστεί από το Πρωτοκολλητείο στις 14/10/03 η ώρα 9.00 π.μ. Υπό τις περιστάσεις αναστέλλεται το εκδοθέν ένταλμα σύλληψης μέχρι πλήρους ακρόασης και έκδοσης απόφασης στην αίτηση που θα καταχωρηθεί ή μέχρι νεώτερης διαταγής του δικαστηρίου.

Γ. Αρέστης, Δ.

/ΚΑς