|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:D340
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 263/2013)
8 Ιουλίου, 2016
[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΒΑΛΙΕΡΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ
ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ (ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ),
Καθ' ων η Αίτηση.
_________________________
Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.
Αριάδνη Ζερβού (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
_________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής, κατασκευαστής αλουμινίων, ηλικίας, κατά το χρόνο καταχώρισης της προσφυγής του, 44 ετών, στις 10.11.1998, υπέβαλε, στις Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, αίτηση για παροχή προς τον ίδιο σύνταξης ανικανότητας. Η αίτηση συνοδευόταν από ιατρική γνωμάτευση του θεράποντος ιατρού του, ημερομηνίας 6.11.1998, σύμφωνα με την οποία αυτός υπέφερε από δισκίτιδα, αποτέλεσμα των δύο χειρουργικών επεμβάσεων σπονδύλου, στις οποίες ο ίδιος υποβλήθηκε κατά το χρονικό διάστημα 1997 έως 1998, και πιθανόν να μπορούσε να ασκήσει ξανά το επάγγελμά του σε μερικούς μήνες.
Την 1.3.1999, ο αιτητής εξετάστηκε από Νευροχειρουργικό Ιατρικό Συμβούλιο των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το οποίο γνωμάτευσε ότι αυτός ήταν ικανός για ελαφρά εργασία. Στη βάση της εν λόγω γνωμάτευσης, ο Διευθυντής των πιο πάνω Υπηρεσιών, (ο «Διευθυντής»), ενέκρινε την αίτησή του σε ποσοστό 75%, ενημερώνοντάς τον, σχετικά, με επιστολή ημερομηνίας 30.4.1999. Στις 28.2.2000, ο αιτητής επανεξετάστηκε από Νευροχειρουργικό Ιατρικό Συμβούλιο των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το οποίο, και πάλι, γνωμάτευσε ότι αυτός ήταν ικανός για ελαφρά εργασία, οπότε συνεχίστηκε η καταβολή της σύνταξής του, στο ποσοστό που αναφέρεται πιο πάνω. Ακολούθησε και δεύτερη επανεξέταση του αιτητή από Νευροχειρουργικό Ιατρικό Συμβούλιο των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στις 23.4.2001, με την ίδια, πιο πάνω, γνωμάτευση. Στη συνέχεια, με βάση ιατρικές εκθέσεις, που ο ίδιος προσκόμιζε σε τακτά χρονικά διαστήματα, αυτός συνέχισε να λαμβάνει σύνταξη ανικανότητας, στο προαναφερθέν ποσοστό.
Στις 21.5.2012 και στις 11.6.2012, μετά την προσκόμιση αποτελεσμάτων αξονικής τομογραφίας, ο αιτητής επανεξετάστηκε από Νευροχειρουργικό Ιατρικό Συμβούλιο των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, το οποίο, αυτήν τη φορά, γνωμάτευσε ότι αυτός ήταν ικανός για άσκηση του επαγγέλματός του. Ο Διευθυντής, υιοθετώντας την πιο πάνω γνωμάτευση, τερμάτισε, από 1.7.2012, τη σύνταξη ανικανότητάς του, ενημερώνοντάς τον, σχετικά, με επιστολή του ημερομηνίας 27.7.2012.
Ο αιτητής, μέσω του δικηγόρου του, προσέφυγε στην Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων κατά της εν λόγω απορριπτικής απόφασης, ζητώντας επανεξέταση, αίτημα το οποίο έγινε δεκτό. Ως αποτέλεσμα, στις 13.12.2012, αυτός εξετάστηκε από Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο, το οποίο, επίσης, τον έκρινε ικανό για άσκηση του επαγγέλματός του. Η Υπουργός, αφού μελέτησε όλα τα δεδομένα της υπόθεσης, υιοθέτησε την εν λόγω γνωμάτευση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου και απέρριψε την ιεραρχική προσφυγή του, κρίνοντας ορθή την απόφαση του Διευθυντή να απορρίψει το αίτημά του για παροχή σύνταξης ανικανότητας, πληροφόρησε δε, σχετικά, το δικηγόρο του, με επιστολή ημερομηνίας 28.2.2013.
Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής, ο οποίος εμφανίζεται προσωπικά, στρέφεται κατά της απόφασης τερματισμού της σύνταξης ανικανότητάς του, για την οποία, όπως ισχυρίζεται ενημερώθηκε με επιστολή του Διευθυντή, ημερομηνίας 22.1.2013. Συγκεκριμένα, η εν λόγω επιστολή απευθύνεται προς τον αιτητή και αναφέρει τα εξής:-
«ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΓΙΑ ΛΗΨΗ ΠΑΡΟΧΗΣ
Είδος Παροχής : ΣΥΝΤΑΞΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ
Περίοδος : από 01/01/2012 μέχρι 30/06/2012
ΕΥΡΩ
Συνολικό Ποσό Παροχής 4397.06»
Προέχει η εξέταση της προδικαστικής ένστασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία αυτοί θέτουν ζήτημα εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, η οποία, κατά τον αιτητή, του κοινοποιήθηκε με την επιστολή ημερομηνίας 22.1.2013. Προβάλλουν, συναφώς, ότι η σύνταξη ανικανότητας του αιτητή δεν τερματίστηκε με την εν λόγω επιστολή και ότι η μόνη εκτελεστή διοικητική πράξη, εν προκειμένω, είναι η απορριπτική απόφαση της Υπουργού επί της ιεραρχικής προσφυγής του, η οποία κοινοποιήθηκε στο δικηγόρο του με την επιστολή ημερομηνίας 28.2.2013. Να σημειωθεί πως η παρούσα προσφυγή καταχωρίστηκε στις 25.2.2013.
΄Οπως έχει τονιστεί, κατ' επανάληψη, εκτελεστή διοικητική πράξη είναι αυτή που επιφέρει έννομα αποτελέσματα, ή, με διαφορετικά λόγια, αυτή που δημιουργεί δικαίωμα ή υποχρέωση διοικητικού χαρακτήρα μεταξύ των διοικουμένων, που δεν υφίσταντο πριν από την έκδοση της απόφασης, (βλ., μεταξύ άλλων, Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd. (1994) 3 Α.Α.Δ. 26, Α/φοί Λανίτη Λτδ ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1999) 3 Α.Α.Δ. 496 και Jumbo Investments κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 359).
Στην προκειμένη περίπτωση, τα γεγονότα που παρατέθηκαν, όπως και τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, καταδεικνύουν ότι η επιστολή ημερομηνίας 22.1.2013 δε συγκεντρώνει τα χαρακτηριστικά εκτελεστής διοικητικής πράξης, αφού, με αυτήν, απλώς, βεβαιώνεται προς τον αιτητή πως το χρονικό διάστημα από 1.1.2012 έως 30.6.2012, έλαβε από τις Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ως σύνταξη ανικανότητας, το συνολικό ποσό των €4.397,06. Η συγκεκριμένη επιστολή, ουδόλως σχετίζεται με τον τερματισμό της σύνταξης ανικανότητάς του, ούτε δημιουργεί οποιοδήποτε δικαίωμα ή υποχρέωση σε αυτό. Συνεπώς, δεν αφορά εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά αφορά πράξη βεβαιωτικού ή πληροφοριακού χαρακτήρα, η οποία, σύμφωνα με βασική αρχή του διοικητικού δικαίου, δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο προσφυγής, στη βάση του ΄Αρθρου 146 του Συντάγματος. Επομένως, για το λόγο, ανωτέρω, η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει.
Βέβαια, παρεμπιπτόντως, μπορεί να λεχθούν και τα εξής: Ο αιτητής, αν ο ίδιος επιθυμούσε, είχε δικαίωμα να προσφύγει στο Δικαστήριο, προσβάλλοντας τη μόνη, υπό τα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης, εκτελεστή διοικητική πράξη, η οποία του γνωστοποιήθηκε, μέσω του δικηγόρου του, με την επιστολή ημερομηνίας 28.2.2013. Με αυτήν, ενημερώθηκε για την απόρριψη της ιεραρχικής του προσφυγής και τον τερματισμό της παροχής προς τον ίδιο σύνταξης ανικανότητας. Περαιτέρω, η διοίκηση τον πληροφόρησε για τον εκτελεστό χαρακτήρα της πράξης αυτής, καθώς, επίσης, για το δικαίωμά του να προσφύγει στο Δικαστήριο εντός 75 ημερών.
Δυστυχώς, το κύρος της παρούσας προσφυγής δεν μπορεί να διασωθεί, καθότι αυτή καταχωρίστηκε στις 25.2.2013, πριν, δηλαδή, την κοινοποίηση προς τον αιτητή, με την επιστολή ημερομηνίας 28.2.2013, της εκτελεστής διοικητικής πράξης απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής του, ώστε να μην είναι βέβαιο και ποια απορριπτική απόφαση αυτός είχε υπόψη του, δεδομένου ότι η επιστολή ημερομηνίας 22.1.2013 δεν αναφέρεται σε τερματισμό της παροχής προς αυτό σύνταξης ανικανότητας.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται.
Γ.Ν. Γιασεμής,
Δ.
/ΜΠ