ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2016:D173
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 5866/2013)
28 Μαρτίου, 2016
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΜΗΝΑ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΔΙΑ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ρ. Χαραλάμπους (κα) και Θ. Χατζηζαχαρία (κα), για τον Αιτητή.
Μ. Στυλιανού, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Στις 5.11.2012, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για επίδομα σωματικής βλάβης, επειδή στις 22.10.2012 και ενώ εργαζόταν ως οικοδόμος στην οικογενειακή επιχείρηση, γλίστρησε και έπεσε στο έδαφος με αποτέλεσμα να τραυματίσει τον αριστερό του ώμο. Δεν υπέβαλε όμως εντός της νομοθετικά προβλεπόμενης προθεσμίας των 15 ημερών αίτηση και στο Επαρχιακό Γραφείο Επιθεώρησης Εργασίας. Τέτοια αίτηση υποβλήθηκε μερικούς μήνες μετά.
Τα γεγονότα συνοψίζονται στα πιο κάτω:-
Στις 23.10.2012 ο αιτητής επισκέφθηκε το Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών (ΤΑΕΠ) του Γενικού Νοσοκομείου Αμμοχώστου όπου εξετάστηκε από Γενικό Ιατρό χωρίς να διαγνωστεί κάκωση. Η σχετική ιατρική βεβαίωση ημερομηνίας 18.1.2013 στάληκε στον αιτητή στις 30.5.2013. Με ιατρικό πιστοποιητικό από τον θεράποντα ιατρό του, του χορηγείτο άδεια ανάρρωσης από 23.10-23.12.12 και σημειωνόταν η ανάγκη για εγχείρηση αριστερού ώμου. Σχετική ιατρική έκθεση του ίδιου γιατρού ημερ. 17.1.2013 αναφερόταν σε πτώση του αιτητή στις 23.10.2012 (Παράρτημα 3 στην ένσταση). Στις 5.2.2013 στάληκε στον αιτητή η ακόλουθη επιστολή για Διευθυντή Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων:-
«Κύριε/Κυρία,
Αναφέρομαι στην αίτηση σας της 05/11/2012 για ΕΠΙΔΟΜΑ ΣΩΜΑΤ. ΒΛΑΒΗΣ και σας πληροφορώ ότι για να μπορέσουμε να την εξετάσουμε είναι απαραίτητο να μας στείλετε τα πρωτότυπα των πιο κάτω πιστοποιητικών μαζί με την επιστολή αυτή:
Για ΑΙΤΗΤΗΣ/ΡΙΑ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΜΗΝΑ με Αρ. Δ.Τ. 623078
ΙΑΤΡ. ΕΚΘΕΣΗ
ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΡΑΠΟΝΤΑ ΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ.
Αν καθυστερήσετε να μας στείλετε τα πιο πάνω πιστοποιητικά η αίτηση σας μπορεί να θεωρηθεί εκπρόθεσμη με αποτέλεσμα να επηρεαστεί το δικαίωμα σας στην παροχή.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ
για Διευθυντή
Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
Αντίστοιχη επιστολή της ίδιας ημερομηνίας στάληκε στον αιτητή ζητώντας την προσκόμιση και ιατρικού πιστοποιητικού «από την 1ην ημέρα του ατυχήματος στις 22.10.2012».
Υποβλήθηκε σχετική ιατρική έκθεση από τον θεράποντα ιατρό του αιτητή ημερομηνίας 22.2.2013 σύμφωνα με την οποία ο αιτητής δεν ήταν ικανός για βαριά εργασία καθώς και η πιο πάνω αναφερόμενη ιατρική βεβαίωση ημερ. 18.1.2013 σύμφωνα με την οποία:-
«18 Ιανουαρίου 2013
ΙΑΤΡΙΚΗ ΒΕΒΑΙΩΣΗ
Ο Χριστάκης Αργυρού, Α.Δ.Τ. 623078, προσήλθε στο Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Αμμοχώστου στις 23/10/2012 και ώρα 18:40.
Αναφέρει άλγος αριστερής άρθρωσης ώμου από 2 μήνες. Όταν του εισηγήθηκα να πάει στα Εξωτερικά Ιατρεία για διερεύνηση, είπε ότι είχε πτώση την ίδια μέρα. Του είπα ότι πρέπει να τον εξετάσω αλλά δεν ήθελε και ζητούσε μόνο ακτινογραφία. Τον εξέτασα - δεν παρουσίαζε οποιαδήποτε κάκωση. Έκανε ακτινογραφία αριστερής άρθρωσης ώμου και αριστερού βραχίονα αλλά δεν επέστρεψε πίσω στο Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών.
Δρ. Παναγιώτης Θεοδώρου
Γενικός Ιατρός
Γενικού Νοσοκομείου Αμμοχώστου»
Στις 20.5.2013 στάληκε επιστολή με την οποία εξηγείτο στον αιτητή πως για να εξεταστεί η αίτησή του ήταν απαραίτητο να σταλεί το πρωτότυπο της βεβαίωσης «από το ΤΑΕΠ για την αιτία εισόδου (διάγνωση) και αν δόθηκε άδεια ασθενείας την ημέρα που παρουσιαστήκατε στο ΤΑΕΠ».
Στις 28.5.2013 ο Γενικός Διευθυντής των καθ' ων η αίτηση ενημέρωνε τον αιτητή ως ακολούθως:-
«Κύριε,
Αναφέρομαι στην επιστολή σας προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων ημερομηνίας 16/4/2013 και επιθυμώ να σας πληροφορήσω τα ακόλουθα:
Στις 5/11/2012 υποβάλατε αίτηση για επίδομα σωματικής βλάβης για το ατύχημα που όπως αναφέρετε είχατε στις 22/10/2012 κατά την εκτέλεση των εργασιών σας στην οικογενειακή σας εταιρεία, προσκομίζοντας πιστοποιητικό με ημερομηνία έκδοσης από τον ιατρό σας 3/11/2012 που αφορούσε περίοδο ανικανότητας για εργασία 23/10/2012 - 23/12/2012, καθώς και ιατρική έκθεση που αναφέρει ότι είχατε πτώση στην οικοδομή που εργαζόσασταν στις 23/10/2012.
Στις 5/2/2013 σας ζητήθηκε από τις Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων μετά από σύσταση της Ιατρικής Συμβούλου να προσκομίσετε έκθεση/βεβαίωση από τις Πρώτες Βοήθειες με λεπτομερή αναφορά στα ευρήματα που προέκυψαν από την επίσκεψη σας εκεί στις 23/10/2012.
Λόγω του ότι η έκθεση που σας ζητήθηκε να προσκομίσετε από τις Πρώτες Βοήθειες δεν έχει προσκομιστεί, δεν μπορεί να διαπιστωθεί κατά πόσο το ατύχημα σας ήταν επαγγελματικής φύσεως.
Επιπλέον, γνωστοποιήσατε το ατύχημα σας ως Διευθυντής της εταιρείας στο Γραφείο Επιθεώρησης Εργασίας 4 μήνες μετά το ατύχημα, στις 7/2/2013.
Με βάση τα πιο πάνω, λόγω του ότι δεν έχει ακόμα αποδεικτεί ότι το ατύχημα σας ήταν επαγγελματικής φύσεως, πληρωθήκατε επίδομα ασθενείας στο ίδιο ποσό που θα πληρωνόσασταν επίδομα σωματικής βλάβης από 23/10/2012 - 23/3/2013, σύμφωνα με τη γνωμάτευση του Ιατρικού Συμβουλίου που σας εξέτασε στις 26/3/2013, αντί επίδομα σωματικής βλάβης.
Για να είναι δυνατή οποιαδήποτε επανεξέταση της υπόθεσης σας, θα πρέπει να προσκομίσετε την ιατρική έκθεση που ζητήθηκε στις 5/2/2013 από τις Υπηρεσίες Κοινωνικών Ασφαλίσεων.»
Με επιστολές ημερομηνίας 30.5.2013 το αρμόδιο Τμήμα αναφέρει ότι απορρίφθηκε το αίτημα για επίδομα σωματικής βλάβης γιατί το ατύχημα δεν θεωρήθηκε ως επαγγελματικό και ως εκ τούτου η αίτηση θα εξεταστεί ως επίδομα ασθενείας καθώς και ότι για να εξεταστεί η αίτηση για επίδομα ασθενείας θα έπρεπε να προσκομιστεί έκθεση από το θεράποντα ιατρό του αιτητή.
Ακολούθως, ο αιτητής εξετάστηκε από Ιατροσυμβούλιο στις 11.6.2013 το οποίο γνωμάτευσε πως ήταν ανίκανος για εργασία μέχρι 30.6.2013 με τη σημείωση «μετά να προσκομίσει το MRI».
Ο αιτητής με επιστολή του ημερ. 12.6.2013 προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων διαμαρτυρόταν για την πιο πάνω κατάληξη εμμένοντας πως η αίτησή του θα έπρεπε να εξεταστεί ως αίτηση για επίδομα σωματικής βλάβης και όχι ως επίδομα ασθένειας. Όσον αφορά το περιεχόμενο της ιατρικής βεβαίωσης του Νοσοκομείου Αμμοχώστου, ο αιτητής υπέβαλε καταγγελία στην Επιτροπή Εξέτασης Παραπόνων Ασθενών της Επαρχίας Αμμοχώστου. Ο δε λόγος για τον οποίο προσήλθε σε ιατρό για εξέταση την επομένη του ατυχήματος αφορά στο ότι ανέμενε να δει αν ο πόνος του περνούσε οπότε μετέβη στον ιατρό όταν είδε πως η κατάστασή του δεν βελτιωνόταν.
Στις 31.5.2013 ο αιτητής υπέβαλε το πιο πάνω γραπτό παράπονο στην Επιτροπή Εξέτασης Παραπόνων Ασθενών αμφισβητώντας την ιατρική βεβαίωση η οποία εκδόθηκε από το ΤΑΕΠ. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξέτασης Παραπόνων Ασθενών Λάρνακας-Αμμοχώστου με επιστολή του προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας ημερ. 12.8.2013, τον ενημέρωνε ότι κατόπιν διερεύνησης του παραπόνου, κρίθηκε ότι ο αιτητής δίκαια παραπονείτο και ότι ο γιατρός είτε λόγω φόρτου εργασίας είτε λόγω πλημμελούς διάγνωσης δεν έδωσε τη δέουσα ιατρική φροντίδα στον αιτητή.
Η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 12.8.2013.
Για σκοπούς πληρότητας αναφέρω ότι το ίδιο Ιατροσυμβούλιο στις 10.10.2013 έκρινε πως υπήρχαν ευρήματα που συνάδουν με την επέμβαση χωρίς νέα παθολογικά ευρήματα. «Ικανός δια εργασία 7 μήνες μετά την επέμβαση».
Οπότε, στις 14.10.2013 με επιστολή για Διευθυντή Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων ενημερωνόταν ο αιτητής ως ακολούθως:-
«Κύριε/Κυρία,
Αναφέρομαι στην αίτηση σας με ημερομηνία 05/11/2012 για ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων και σας πληροφορώ ότι αυτή εγκρίθηκε από 26/10/2012. Το ύψος του επιδόματος σας ανέρχεται σε €268,28 την εβδομάδα.
Για την περίοδο από 01/07/2013 μέχρι 23/10/2013 η αίτηση σας απορρίφθηκε γιατί:
(α) ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ ΙΑΤΡ. ΣΥΜΒ. ΕΙΣΤΕ ΙΚΑΝΟΣ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ. ΤΟ MRI ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΛΗΡΩΜΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΛΑΟΥ
Για Διευθυντή
Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων»
Είναι η θέση του αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε υπό πλάνη ελλείψει δέουσας έρευνας. Περαιτέρω, τα ευρήματα του ιατροσυμβουλίου, ως εκτός ουσιώδους χρόνου, δεν έπρεπε να ληφθούν υπόψη.
Οι καθ' ων η αίτηση με επίκληση των προνοιών του άρθρου 48 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου του 2010 (Ν. 59(Ι)/2010) αντιτείνουν πως τα υποβληθέντα από τον αιτητή στοιχεία δεν φανερώνουν ότι η σωματική βλάβη που υπέστη ο ίδιος είναι συνέπεια επαγγελματικού ατυχήματος. Ούτε και πως το ισχυριζόμενο ατύχημα συνέβη στις 22.10.2012. Αντί, δε, ιατρικής έκθεσης των Πρώτων Βοηθειών που ζητήθηκε, ο αιτητής προσκόμισε βεβαίωση σύμφωνα με την οποία δεν παρουσίαζε οποιαδήποτε κάκωση. Πέραν τούτων, ο αιτητής γνωστοποίησε το ατύχημά του σαν διευθυντής της εταιρείας στο Γραφείο Επιθεώρησης Εργασίας 4 μήνες μετά το ατύχημα, και όχι εντός 15 ημερών όπως καθορίζεται από τον Κανονισμό 4 των περί Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία (Γνωστοποίηση Ατυχημάτων και Επικίνδυνων Συμβάντων) Κανονισμών του 2007 (ΚΔΠ 531/2007). Εν πάση όμως, περιπτώσει, το ποσό το οποίο έλαβε ο αιτητής για την επίδικη περίοδο ως επίδομα ασθενείας είναι το ίδιο το οποίο θα ελάμβανε ως σωματικής βλάβης.
Η κατάληξη
Η επίδικη αίτηση απορρίφθηκε επειδή κρίθηκε πως το ατύχημα δεν ήταν επαγγελματικό. Σύμφωνα δε με την πιο πάνω επιστολή του Γενικού Διευθυντή του αρμόδιου Υπουργείου ημερ. 28.5.2013, η εν λόγω κρίση στηρίχθηκε στο γεγονός ότι ο αιτητής δεν προσκόμισε τη ζητηθείσα έκθεση/βεβαίωση από τις Πρώτες Βοήθειες και περαιτέρω, στο γεγονός ότι ο αιτητής ως Διευθυντής της εταιρείας, γνωστοποίησε το ατύχημα στο Γραφείο Επιθεώρησης Εργασίας 4 μήνες μετά το ατύχημα, δηλαδή στις 7.2.2013.
Ο αιτητής προσκόμισε ό,τι του είχε δοθεί από το ΤΑΕΠ (Τμήμα Ατυχημάτων και Επειγόντων Περιστατικών) από τις 8.1.2013. Η καταγγελία του αιτητή εναντίον του γιατρού ο οποίος ετοίμασε την εν λόγω βεβαίωση δικαίωσε εν τέλει τον αιτητή. Βεβαίως, το παράπονο υποβλήθηκε μία μέρα μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, αλλά αυτό, πέραν του ότι δεν φαίνεται να αποτέλεσε κώλυμα για τους καθ' ων η αίτηση, όπως προκύπτει από τη γραπτή τους αγόρευση, φανερώνει πως η απόφαση εκδόθηκε υπό πλάνη έστω εν αγνοία των καθ' ων η αίτηση (βλ. Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας (2007) 3 ΑΑΔ 373).
Ούτε και το ζήτημα της «καθυστέρησης» γνωστοποίησης του ατυχήματος στο Γραφείο Επιθεώρησης Εργασίας αποτελεί νόμιμο λόγο απόρριψης του αιτήματος. Στο πίσω μέρος της υποβληθείσας αίτησης περιέχεται καθοδηγητικό σημείωμα και γενικές πληροφορίες αναφορικά με τη γνωστοποίηση ατυχήματος. Στο μέρος 5 «Πού και πώς γνωστοποιούνται τα ατυχήματα;» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, πως το ατύχημα θα πρέπει να γνωστοποιείται και γραπτώς με τους πιο κάτω τρόπους:-
«5. Πού και πώς γνωστοποιούνται τα ατυχήματα;
...............................
...............................
(α) με τη συμπλήρωση και υποβολή του εντύπου γνωστοποίησης ατυχήματος που ακολουθεί και το οποίο αποτελεί μέρος του κοινού Εντύπου «Αίτηση για Επίδομα Σωματικής Βλάβης / Γνωστοποίηση Ατυχήματος». Το κοινό έντυπο θα πρέπει να υποβάλλεται στο αρμόδιο Επαρχιακό Γραφείο Επιθεώρησης Εργασίας, είτε απευθείας ή μέσω του αντίστοιχου Επαρχιακού Γραφείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Το κοινό έντυπο είναι διαθέσιμο στα Επαρχιακά Γραφεία Επιθεώρησης Εργασίας και στα Επαρχιακά Γραφεία Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
.............................»
Συνεπώς, το εν λόγω κοινό έντυπο το οποίο υποβλήθηκε από τον αιτητή, συμπληρωμένο στο κατάλληλο μέρος και από την εταιρεία στην οποία τελούσε διευθυντής, και το οποίο υποβλήθηκε στο Επαρχιακό Γραφείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, είναι ακριβώς μέσω του εν λόγω Γραφείου που υποβάλλεται στο αρμόδιο Επαρχιακό Γραφείο Επιθεώρησης Εργασίας. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αποδοθεί ευθύνη στον αιτητή για «καθυστέρηση».
Έχοντας τα πιο πάνω υπόψη, η απόφαση απολήγει αναιτιολόγητη ώστε να πρέπει η αίτηση για επίδομα σωματικής βλάβης να επανεξεταστεί έστω και αν το ποσό που έλαβε ο αιτητής ως επίδομα ασθενείας είναι το ίδιο που θα λάμβανε ως επίδομα σωματικής βλάβης δεδομένων των παρεμφερών δικαιωμάτων που φέρει η ενδεχόμενη επιτυχία της εν λόγω αίτησης.
Αναφορικά με την ημερομηνία κατά την οποία έλαβε χώρα το ατύχημα, κλίνω υπέρ της άποψης των καθ' ων η αίτηση πως τα δεδομένα φανερώνουν πως αυτό έγινε στις 23.10.2012 αφού ακόμα και με το ιατρικό πιστοποιητικό από τον θεράποντα ιατρό του αιτητή του χορηγείται άδεια ασθενείας η οποία αρχίζει από τις 23.10.2012.
Ενόψει των πιο πάνω, η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ του αιτητή.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ