|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D656
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 83/2013)
6 Οκτωβρίου, 2015
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΙΩΑΚΕΙΜ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Χρ. Καμπούρης, για τον Αιτητή.
Α. Ζερβού (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσβάλλεται η απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής την οποία καταχώρησε ο αιτητής εναντίον της απόφασης του Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων να μην ικανοποιήσει αίτημά του για παραχώρηση σύνταξης ανικανότητας.
Ο αιτητής είναι μηχανικός αυτοκινήτων και στις 19.12.2011, όταν ήταν περίπου 50 ετών, υπέβαλε αίτηση για σύνταξη ανικανότητας, συνοδευόμενη από έκθεση του θεράποντα ιατρού του. Η γνωμάτευση του Καρδιολογικού Ιατρικού Συμβουλίου των Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων το οποίο τον εξέτασε στις 28.3.2012, ήταν πως ο αιτητής ήταν ικανός για την άσκηση του επαγγέλματός του.
Ο Διευθυντής των καθ' ων η αίτηση υιοθέτησε τη γνωμάτευση του Ιατρικού Συμβουλίου και στις 29.5.2012 απέρριψε την αίτηση του αιτητή για σύνταξη ανικανότητας. Ο αιτητής ενημερώθηκε σχετικά με επιστολή ημερ. 7.6.2012.
Στις 20.6.2012 ο αιτητής καταχώρησε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της πιο πάνω απόφασης ενώπιον της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στις 12.9.2012 κλήθηκε για εξέταση από το Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο («ΔΙΣ») και αργότερα σε δοκιμασία κοπώσεως με θάλλιο. Το Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο έκρινε τον αιτητή ικανό να ασκεί το επάγγελμά του.
Ακολούθως, η Υπουργός, αφού μελέτησε τα ενώπιόν της στοιχεία στα πλαίσια των εξουσιών που της παρέχει το άρθρο 83 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου, υιοθέτησε τη γνωμάτευση του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου και ο αιτητής ενημερώθηκε συναφώς με επιστολή της Υπουργού ημερ. 2.11.2012.
Νομικοί ισχυρισμοί
Ο αιτητής εγείρει ως πρώτο λόγο ακύρωσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στηρίχθηκε σε μη αιτιολογημένες απόψεις του Δευτεροβάθμιου Ιατρικού Συμβουλίου με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο δικαστικός έλεγχος. Παρατηρεί πως παρά το ότι στο Παράρτημα 6 της Ένστασης ημερ. 12.9.2012 καταγράφεται η απόφαση του Προέδρου του ΔΙΣ, ο αιτητής υποβλήθηκε σε κατοπινή εξέταση το αποτέλεσμα της οποίας λήφθηκε υπόψη από τον Πρόεδρο, καθώς φαίνεται στο χειρόγραφο σημείωμα του Προέδρου ημερ. 16.10.2012 επί του Παραρτήματος 6. Η απόφαση του ΔΙΣ είναι αβάσιμη αφού στηρίχθηκε σε λανθασμένα στοιχεία, δόθηκε μετά την ημερομηνία κατά την οποία λήφθηκε η απόφαση και ο δικαστικός έλεγχος είναι ανέφικτος. Επίσης, δεν καταγράφονται οι θέσεις των δύο άλλων ιατρών του ΔΙΣ στην Αναλυτική Ιατρική Έκθεση (Παράρτημα 6 στην Ένσταση).
Περαιτέρω προβάλλεται η θέση ότι οι καθ' ων η αίτηση δεν προέβηκαν στη δέουσα έρευνα με αποτέλεσμα να καταλήξουν σε λανθασμένη απόφαση. Ειδικότερα, ενώ στα Παραρτήματα 2, 3 και 6 της Ένστασης γίνεται αναφορά πέραν του προβλήματος της στεφανιαίας νόσου και του σακχαρώδους διαβήτη, εν τούτοις στην έκθεση του Ιατρικού Συμβουλίου και στην έκθεση του ΔΙΣ καμιά αναφορά δεν γίνεται.
Οι καθ' ων η αίτηση αντιτείνουν ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης συμπληρώνεται και από τα στοιχεία του φακέλου, ότι οι άλλοι δύο γιατροί υπογράφουν μαζί με τον Πρόεδρο του ΔΙΣ την Αναλυτική Ιατρική Έκθεση υποδηλώνοντας τη συμφωνία τους με το εύρημα του Προέδρου ενώ ο αιτητής δεν κατέγραψε το γεγονός ότι υποφέρει από σακχαρώδη διαβήτη στην αίτησή του οπότε και το ΔΙΣ δεν όφειλε να επεκτείνει την έρευνά του και σε αυτό το στοιχείο. Ούτε και ο αιτητής το σημείωσε στην ιεραρχική του προσφυγή.
Η κατάληξη
Ενώπιον του ΔΙΣ βρισκόταν το ιατρικό ιστορικό του αιτητή το οποίο μάλιστα καταγραφόταν στην Αναλυτική Ιατρική Έκθεση του ΔΙΣ. Εκεί σημειωνόταν πέραν της στεφανιαίας νόσου του αιτητή και άλλων ιατρικών ευρημάτων, το γεγονός ότι ο αιτητής υπέφερε και από σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ. Οπότε, παρά το ότι στην αίτησή του ο αιτητής δεν συμπεριέλαβε την πάθησή του αυτή και έχοντας υπόψη πως στη βάση του Καν. 5(2) των περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Ιατρικό Συμβούλιο, Δευτεροβάθμιο Ιατρικό Συμβούλιο και Ειδικοί Ιατροί) Κανονισμών του 2010 (ΚΔΠ 286/10), το ΔΙΣ λαμβάνει υπόψη την εν γένει κατάσταση του αιτητή, θεωρώ πως το ότι βρισκόταν διαγνωσμένος ο αιτητής με διαβήτη, επέβαλλε στο ΔΙΣ να ασχοληθεί και με αυτό τον παράγοντα. Το Δικαστήριο, βεβαίως δεν ασκεί κρίση επί τεχνικών ζητημάτων, όπως το παρόν, ώστε να γνωρίζει κατά πόσον ο διαβήτης τύπου ΙΙ από μόνος του προκαλεί την προτασσόμενη εύκολη κόπωση του αιτητή. Όπως, όμως, δεν γνωρίζει και κατά πόσον ο συνδυασμός της στεφανιαίας νόσου και του διαβήτη τύπου ΙΙ επιδεινώνει την κόπωση την οποία αισθάνεται ο αιτητής κάτι το οποίο οφείλει το ΔΙΣ να εξετάσει από ιατρικής σκοπιάς ώστε η έρευνα να είναι ολοκληρωμένη. Στην απουσία τέτοιας διερεύνησης, ο ισχυρισμός περί έλλειψης δέουσας έρευνας ευσταθεί.
Περαιτέρω, η θέση των καθ' ων η αίτηση ότι η υπογραφή της έκθεσης πέραν από του Προέδρου, και από τα μέλη του ΔΙΣ ώστε αυτό να φανερώνει τη συμφωνία των μελών με τα όσα ο Πρόεδρος κατέγραψε στις 16.10.2012 στην Αναλυτική Έκθεση, συγκρούεται, κατά την αντίληψή μου, με τη σημείωση στην ίδια Έκθεση πως «Τελική απόφαση θα ληφθεί από τον Πρόεδρο του Ιατροσυμβουλίου μετά τα αποτελέσματα της δοκιμασίας κόπωσης με θάλλιο». Οι Κανονισμοί προβλέπουν για λήψη απόφασης από το ΔΙΣ, όχι μόνο από τον Πρόεδρο και εν προκειμένω, δεν μπορεί να λεχθεί με σιγουριά ότι η υπογραφή της Αναλυτικής Έκθεσης και από τα μέλη του ΔΙΣ έγινε εν πάση περιπτώσει μετά την απόφαση του Προέδρου πως η καρδιακή λειτουργία δεν υποδηλώνει απώλεια των 2/3 για ικανότητα εργασίας και όχι προηγουμένως, δηλαδή στις 12.9.2012 όταν το ΔΙΣ είχε ενώπιόν του τον αιτητή με αποτέλεσμα τα μέλη να μην συμμετείχαν στη λήψη της απόφασης.
Η απόφαση της Υπουργού στηρίχθηκε στην απόφαση του ΔΙΣ με αποτέλεσμα να συμπαρασύρεται σε ακυρότητα.
Ενόψει των πιο πάνω, η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.300 έξοδα υπέρ του αιτητή.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ