ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:
public Ερωτοκρίτου, Γεώργιος Κυριάκου Χρ. Χριστοδουλίδης, για τους Αιτητές. Λ. Χριστοδουλίδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2015-06-08 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο DOINA ANTON κ.α. ν. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ κ.α., Υπόθεση Αρ. 1047/2012, 8/6/2015 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2015:D401

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                  (Υπόθεση Αρ. 1047/2012)

 

8 Ιουνίου, 2015

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

1.    DOINA ANTON,

2.    MUHAMMAD ASHFAQ,

Αιτητές,

ν.

 

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΜΕΣΩ

1.    ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

2.    ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

 

Χρ. Χριστοδουλίδης, για τους Αιτητές.

Λ. Χριστοδουλίδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

 

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:   Οι αιτητές αιτούνται ακύρωσης της απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής τους κατά της απόφασης της καθ' ης η αίτηση 2 για απόρριψη της αίτησής τους για εγγραφή του πολιτικού γάμου που τέλεσαν μεταξύ τους, με το αιτιολογικό ότι ο εν λόγω γάμος είναι εικονικός και/ή γάμος λευκός. Ζητείται η ακύρωση της πιο πάνω απόφασης με την οποία ακυρώθηκε το «Certificate of Registration of Union Citizen» της αιτήτριας αρ. 1 από την καθ' ης η αίτηση 2 και με την οποία καλείτο η αιτήτρια αρ. 1 να αναχωρήσει άμεσα από την Κύπρο.

 

Ο αιτητής αρ. 2 ο οποίος κατάγεται από το Πακιστάν, εισήλθε στη Δημοκρατία στις 22.2.2003 με άδεια εισόδου η οποία παρατάθηκε μέχρι τις 31.3.2004 για να φοιτήσει σε κολλέγιο. Το κολλέγιο ενημέρωσε το Λειτουργό Μετανάστευσης ότι ο αιτητής δεν παρουσιάστηκε στη νέα σχολική χρονικά 2003-2004 και ως εκ τούτου τα στοιχεία του αιτητή στις 22.12.2003 καταχωρήθηκαν στον κατάλογο στοπ-λιστ ως αναζητούμενο πρόσωπο. Στις 21.11.2003 ο αιτητής 2 αιτήθηκε πολιτικού ασύλου και ως εκ τούτου ανανεώθηκε η άδεια προσωρινής παραμονής του ως αιτητής ασύλου.  Η αίτηση απορρίφθηκε στις 9.6.2004 και ο αιτητής υπέβαλε στις 30.7.2004 ιεραρχική προσφυγή κατά της απόρριψης. Απορρίφθηκε και η ιεραρχική του προσφυγή την 1.11.2004 και όταν ο αιτητής 2 στις 30.9.2005 μετέβη σε αστυνομικό σταθμό για να δηλώσει απώλεια του διαβατηρίου του ο αιτητής συνελήφθη εφόσον διαπιστώθηκε πως ήταν παράνομος. Ο αιτητής απελάθηκε στη χώρα του και τοποθετήθηκε στον κατάλογο στοπ-λιστ ως απαγορευμένος μετανάστης. Προσφυγή του κατά της απόρριψης της ιεραρχικής του προσφυγής αποσύρθηκε.

 

Στις 26.12.2005 ο αιτητής εισήλθε στη Δημοκρατία μέσω των κατεχομένων και παρέμεινε παράνομα στη Δημοκρατία μέχρι την τέλεση του γάμου του στις 16.10.2009 στο Δήμο Λύσης με την αιτήτρια αρ. 1 η οποία είναι ευρωπαία υπήκοος από τη Ρουμανία και η οποία απέκτησε Βεβαίωση Εγγραφής στις 12.8.2009.

 

Ο αιτητής αρ. 2 αιτήθηκε για Δελτίο Διαμονής ως μέλος οικογένειας ευρωπαίας πολίτη στις 20.10.2009.

 

Στις 11.8.2010 η Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης δεν εντόπισε το ζεύγος στη δηλωθείσα διεύθυνση. Ο αιτητής εντοπίστηκε τηλεφωνικώς και δήλωσε ότι διαμένει μαζί με τη σύζυγό του σε άλλη διεύθυνση. Στις 13.8.2010 το ζεύγος προσήλθε στην ΥΑΜ για προσωπικές συνεντεύξεις. Και οι δύο ανέφεραν πως γνωρίστηκαν τον Ιούλιο 2009 στο χώρο εργασίας τους, υπέπεσαν όμως σε αντιφάσεις αναφορικά με την διεύθυνση και τη χρονική περίοδο που άρχισαν να συγκατοικούν καθώς και για όσα γνώριζαν ο ένας για τον άλλο πριν συγκατοικήσουν. Ο εργοδότης του ζεύγους δήλωσε ότι αν και εργοδοτούσε το ζεύγος στο παρελθόν, εν τούτοις δεν εργάστηκαν οποτεδήποτε ταυτόχρονα. Πληροφορίες που έδωσαν τόσο ο εργοδότης όσο και μάρτυρες συγκρούονταν με τα όσα το ζεύγος ανέφερε σε σχέση με τον τόπο αλλά και το κατά πόσο το ζεύγος συζούσε.

 

Έλεγχος στη δηλωθείσα διεύθυνση του ζεύγους διενεργήθηκε από την ΥΑΜ και περίπου ένα χρόνο μετά, στις 25.9.2011 χωρίς όμως να εντοπιστούν. Αντιθέτως, στο διαμέρισμα βρισκόταν Ρουμάνος ο οποίος ανέφερε πως βλέπει την αιτήτρια 1 κάποτε στην οδό Λήδρας τον δε αιτητή 2 δεν τον γνωρίζει. Από την άλλη, οι γείτονες ανέφεραν ότι έβλεπαν μόνο τον αιτητή. Όταν ο αιτητής 2 κλήθηκε τηλεφωνικώς στις 27.9.2011 ανέφερε πως διαμένουν σε άλλη διεύθυνση και σε έλεγχο που διενεργήθηκε αυθημερόν εντοπίστηκε μόνο η σύζυγος. Κλήθηκαν και πάλι στην ΥΑΜ όπου ανέφεραν αντιφατικές πληροφορίες σε σχέση με την περίοδο γνωριμίας και συγκατοίκησής τους, ενώ ο αιτητής κατείχε πιστοποιητικό ελευθερίας ημερομηνίας πολύ ενωρίτερης της γνωριμίας με τη σύζυγό του δικαιολογώντας αυτό λέγοντας ότι θα παντρευόταν άλλη γυναίκα.

 

Στις 27.1.2012 συνεδρίασε η Συμβουλευτική Επιτροπή για Εικονικούς Γάμους και έκρινε το γάμο των αιτητών ως εικονικό, οπότε με απόφαση της καθ' ης η αίτηση 2 ημερ. 8.2.2012 η αίτηση του αιτητή 2 για άδεια παραμονής ως σύζυγος ευρωπαίας απορρίφθηκε και η Βεβαίωση Εγγραφής της αιτήτριας 2 ακυρώθηκε. Στο ζεύγος στάληκαν επιστολές ημερ. 14.2.2012.

 

Στις 7.5.2012 ο δικηγόρος του ζεύγους ενημερώθηκε για την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής που υποβλήθηκε εναντίον της απόφασης για εικονικό γάμο ενώ η καθ' ης η αίτηση 2 με απόφασή της ημερ. 24.9.2012, έκρινε την αιτήτρια 1 ως πραγματική, ενεστώσα και σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη της Δημοκρατίας, και αφού η Βεβαίωση Εγγραφής της είχε ακυρωθεί, δόθηκαν οδηγίες να κληθεί να αναχωρήσει αμέσως και να εκδοθούν εναντίον της διατάγματα κράτησης και απέλασης.

 

Η ιεραρχική προσφυγή απορρίφθηκε γιατί οι αιτητές δεν συζούσαν ως ζευγάρι κάτω από την ίδια στέγη, είχαν υποπέσει σε αντιφάσεις αναφορικά με σημαντικές πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα που τους αφορούσαν και ο αιτητής 2 αντιμετώπιζε προβλήματα όσον αφορά την άδεια διαμονής του στη Δημοκρατία.

 

Οι αιτητές στη γραπτή τους αγόρευση επιχειρούν να αντικρούσουν τα όσα οι καθ' ων η αίτηση πρόβαλαν ως από μέρους τους αντιφάσεις που ήταν και ο λόγος απόρριψης της ιεραρχικής τους προσφυγής. Πέραν αυτών, οι αιτητές εγείρουν ως λόγους ακύρωσης την έλλειψη δέουσας έρευνας, την παράβαση του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου Κεφ. 105, την έλλειψη αιτιολογίας, την πλάνη περί τα πράγματα και το Νόμο και την παράβαση των αρχών της καλής πίστης και της χρηστής διοίκησης.

 

Η κατάληξη

Οι καθ' ων η αίτηση οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι ο γάμος είναι εικονικός επειδή οι αιτητές δεν συζούσαν ως ζευγάρι κάτω από την ίδια στέγη, επειδή είχαν υποπέσει σε αντιφάσεις αναφορικά με σημαντικές πληροφορίες προσωπικού χαρακτήρα που τους αφορούσαν καθώς και επειδή ο αιτητής αντιμετώπιζε προβλήματα αναφορικά με την άδεια διαμονής του στη Δημοκρατία. Γι' αυτή τους την κατάληξη οι καθ' ων η αίτηση στηρίχθηκαν σε έρευνα την οποία διεξήγαγαν και η οποία συμπεριλάμβανε τους ίδιους τους αιτητές με συνεντεύξεις τους και επανειλημμένη τηλεφωνική επικοινωνία μαζί τους, επικοινωνία με  ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων στα οποία οι αιτητές παρουσιάζονταν ότι διέμεναν, εκάστοτε γείτονές τους, τον πρώην εργοδότη τους, τον νυν εργοδότη του αιτητή καθώς και άλλα άτομα.

Από τη μια, οι καθ' ων η αίτηση είχαν στοιχεία ενδεικτικά της συμβίωσης των αιτητών, όπως για παράδειγμα τη βεβαίωση περί τούτου από τον κοινοτάρχη, καθώς και αντικείμενα και των δύο αιτητών στο διαμέρισμα.

 

Από την άλλη, υπήρχαν οι αντιφατικές δηλώσεις των αιτητών, όπως για το χρόνο κατά τον οποίο ξεκίνησε η συγκατοίκησή τους και τον τόπο διαμονής τους, καθώς και συγκρουόμενες με τη μαρτυρία τρίτων δηλώσεις των αιτητών όπως το πού γνωρίστηκαν. Στη σκέψη των καθ' ων η αίτηση βάρυνε επίσης και το γεγονός της εξασφάλισης από τον αιτητή πιστοποιητικού ελευθερίας προγενέστερου του γάμου του με την αιτήτρια για το οποίο ο αιτητής έδωσε ως λόγο εξασφάλισής του πρόθεσή του να παντρευτεί άλλη Ευρωπαία της οποίας γνώριζε μόνο το όνομα. Οι καθ' ων η αίτηση έλαβαν βεβαίως υπόψη τα προβλήματα στη διαμονή του αιτητή στη Δημοκρατία μέχρι το γάμο και τα οποία λύθηκαν με το γάμο.

 

Κατά την κρίση μου, ο συνδυασμός των αντιφάσεων στις καταθέσεις των αιτητών με τα προβλήματα στην παραμονή του αιτητή στη Δημοκρατία τα οποία δεν θα υπήρχαν πλέον με το γάμο αποτελούν επαρκείς λόγους για τη στοιχειοθέτηση της προσβαλλόμενης απόφασης στη βάση του άρθρου 7Α(3)(δ) και (ζ) του Κεφ. 105. Οι αντιφατικές αυτές δηλώσεις άπτονταν και της συμβίωσης των αιτητών με αποτέλεσμα οποιοσδήποτε τυχόν προβληματισμός περί της πράγματι συμβίωσης να καταρρέει.

 

Έχοντας τα πιο πάνω υπόψη η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1300 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.1(α) του Συντάγματος.

 

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΠσ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο