|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D298
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1007/2011
5 Μαϊου, 2015
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡ0 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
2. ΕΛΕΝΗΣ Π. ΦΙΛΙΠΠΟΥ
Αιτητές
- ΚΑΙ -
1. KΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ
ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ
2. ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
3. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
4. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ & ΟΙΚΗΣΕΩΣ
Καθ'ων η αίτηση
....................................
Π. Φιλιππου, για τους αιτητές
Ελ. Γαβριήλ (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
.............................
A Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Οι αιτητές υπέβαλαν αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση κατοικίας με κολυμβητική δεξαμενή, στα τεμάχια αρ. 43 και 44 του Φ/Σχ.LI.12 στα Κονιά της Επαρχίας Πάφου.
Η Πολεοδομική Αρχή την απέρριψε με την ακόλουθη αιτιολογία:
«Η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν είναι σύμφωνη με τις πρόνοιες της Πολιτικής 7.4.1(α), του Τοπικού Σχεδίου Πάφου (Εγκριμένο 2006). Συγκεκριμένα, το καθαρό εμβαδό του υπό ανάπτυξη τμήματος του τεμαχίου (αρ. 44), που βρίσκεται νότια του νέου αυτοκινητόδρομου Λεμεσού - Πάφου και το οποίο διαθέτει ικανοποιητική προσπέλαση, δεν είναι τουλάχιστον 4.000 τ.μ., όπως προνοείται από την πιο πάνω Πολιτική. Επίσης, σε περίπτωση ενοποίησης των τμημάτων των τεμαχίων με αρ. 44 και 43, τα οποία βρίσκονται νότια του νέου αυτοκινητόδρομου Λεμεσού - Πάφου και τα οποία διαθέτουν ικανοποιητική προσπέλαση, δεν θα πληρούνται οι πρόνοιες της ίδιας πιο πάνω Πολιτικής.»
Οι αιτητές υπέβαλαν ιεραρχική προσφυγή εναντίον της απορριπτικής απόφασης προβάλλοντας τα κάτωθι επιχειρήματα:
«α) Τα εν λόγω τεμάχια επηρεάζονται από απαλλοτρίωση για την κατασκευή του περαστικού δρόμου Πάφου-Λεμεσού, η οποία δεν έχει ολοκληρωθεί. Κατά τη σχεδίαση του δρόμου, αντί η όδευση να διαχωρίζει τα τεμάχια σε περίπου ίσα μέρη, διαίρεσε τα τεμάχια με αρ. 43 σε δύο νέα τεμάχια, εμβαδού 2.369 τ.μ. και 6584 τ.μ. και το τεμάχιο με αρ. 44 σε δύο νέα τεμάχια, εμβαδού 5.988 τ.μ. και 2.388 τ.μ. αντίστοιχα.
β) Η απόφαση είναι άδικη και λανθασμένη, στερείται νόμιμης αιτιολογίας και είναι σε αντίθεση με τους σκοπούς της πολιτικής για μεμονωμένες κατοικίες και τις πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου.
γ) Η Πολεοδομική Αρχή, στην απόφαση της, δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι το εμβαδόν του νότιου μέρους των τεμαχίων θα ήταν μεγαλύτερο των 4.000 τ.μ., εάν ο δρόμος τοποθετείτο μερικά μέτρα βορειότερα.
δ) Η άρνηση της Πολεοδομικής Αρχής αυξάνει τη δυσμενή επίδραση από την κατασκευή του υπεραστικού δρόμου επί των τεμαχίων με αρ. 43 και 44, διότι εκμηδενίζει την αξία του νότιου μέρους των τεμαχίων, συνολικού εμβαδού 4.757 τ.μ.
ε) Στην Πολιτική 7.4.1 (α) του Τοπικού Σχεδίου Πάφου, που προβλέπει εμβαδόν τεμαχίου τουλάχιστον 4.000 τ.μ. για την ανέγερση μεμονωμένης κατοικίας, ο όρος τεμάχιο έχει την έννοια του γηπέδου και υποδεικνύει έκταση γης. Το εμβαδόν του γηπέδου του τεμαχίου με αρ. 43, όπως τούτο ήταν εγγεγραμμένο στα βιβλία του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, κατά την 1.12.1990, ήταν σύμφωνα με το Πιστοποιητικό Εγγραφής, 11.037 τ.μ. και είναι άδικο να στερείται ο ιδιοκτήτης του δικαιώματος ανέγερσης κατοικίας, σαν αποτέλεσμα ενεργειών Κυβερντητικού Τμήματος. Επίσης, ερμηνεύοντας την εν λογω Πολιτική, είναι δυνατή η παραχώρηση πέραν της μίας άδειας, όταν οι συγκύριοι του τεμαχίου είναι πέραν του ενός, υπό την προϋπόθεση ότι για έκαστη κατοικία θα αναλογεί εμβαδόν τουλάχιστον 4.000 τ.μ.
στ) Το περιεχόμενο του πιστοποιητικού εγγραφής του επίδικου τεμαχίου, σαν δημόσιο έγγραφο, είναι δεσμευτικό για την Πολεοδομική Αρχή.»
Το Υπουργείο Εσωτερικών ετοίμασε σημείωμα προς την αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις της Πολεοδομικής αρχής, του Διευθυντή τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και του Έπαρχου Πάφου. Η Υπουργική Επιτροπή στη συνεδρία της ημερ.24.05.11, αφού εξέτασε τα πραγματικά γεγονότα και νομικά σημεία που σχετίζονται με την αίτηση καθώς και τους λόγους που επικαλέστηκαν οι αιτητές για υποστήριξη της Ιεραρχικής Προσφυγής, ενεργώντας σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, αποφάσισε ομόφωνα την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής , κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής είναι σύμφωνη με τις πρόνοιες της πολεοδομικής νομοθεσίας και του Τοπικού Σχεδίου Πάφου.
Η απόφαση κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ.16.06.11 του Υπουργείου Εσωτερικών, εναντίον της οποίας στρέφεται και η παρούσα προσφυγή.
Όπως έχει διατυπωθεί το αιτητικό της προσφυγής προσβάλλονται τόσο η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής για απόρριψη της πολεοδομικής άδειας όσο και η απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών για απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής. Προβάλλεται προδικαστική ένσταση ότι δυνάμει του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου Ν.90/72(ως έχει τροποποιηθεί) η γνωστοποίηση άρνησης χορήγησης πολεοδομικής άδειας έχει χάσει την εκτελεστότητα της, αφού έχει ενσωματωθεί από την απόφαση της Υπουργικής επιτροπής επί της ιεραρχικής προσφυγής ημερ.16.6.11.
Ο δικηγόρος του αιτητή αναγνώρισε ότι η διατύπωση του αιτητικού οφείλεται σε λάθος δικό του και κατά τις διευκρινήσεις της υπόθεσης απέσυρε την προσφυγή κατά το μέρος που αφορά στο Παράρτημα Α (άρνηση καθ' ου η αίτηση αρ.4 να του χορηγήσει πολεοδομική άδεια) καθ' ότι όπως ανέφερε «θα κριθεί στα πλαίσια του Παραρτήματος Β» (απόφαση στην ιεραρχική προσφυγή). Συνεπώς η προσφυγή κατά το μέρος που αφορά την απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής ημερ. 23/12/2009 δεν θα απασχολήσει περαιτέρω. Νοείται ότι κατά το μέρος αυτό απορρίπτεται.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι οι καθ' ών η αίτηση ενήργησαν υπό νομική πλάνη αναφορικά με τις πρόνοιες της Πολιτικής 7.4.1(α) του Τοπικού Σχεδίου Πάφου(εγκεκριμένο 2006 με την ΑΔΠ 1045). Η μόνη ερμηνεία κατά τον αιτητή είναι ότι για να εγκριθεί ανάπτυξη για ανέγερση μεμονωμένης κατοικίας, προβλέπεται εμβαδόν γηπέδου τουλάχιστον 4000τ.μ., όπως τούτο είναι εγγεγραμμένο κατά την 1/12/90 στα βιβλία του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, χωρίς να διαφοροποιείται ουσιαστικά το εμβαδό του από αναπροσαρμογή συνόρων ή διαίρεση γης με άδεια ή απαλλοτρίωση ή οικειοθελή παραχώρηση. Σύμφωνα με τα πιστοποιητικά εγγραφής τα οποία ήταν δεσμευτικά για τους καθ΄ ων η αίτηση κατά την εξέταση της αίτησης, το εμβαδόν των τεμαχίων 43 και 44 είναι 11037 και 10368 τ.μ. αντίστοιχα. Ούτε η υπό εξέλιξη διαδικασία απαλλοτρίωσης θα έπρεπε να επηρεάσει την έγκριση της αίτησης.
Οι αιτητές αναγνωρίζουν ότι τα τεμάχια 43 και 44, των οποίων η ενιαία ανάπτυξη αφορούσε η αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας, επηρεάζονται από τα σχετικά διατάγματα απαλλοτρίωσης ΔΑΕ701189/94 και ΔΑΕ46/2000, ωστόσο, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η απαλλοτρίωση με την τροποποίηση της έκτασης των τεμαχίων όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί μετά την κατασκευή του δρόμου και χωρίς την έκδοση νέων τίτλων ιδιοκτησίας, δεν θα μπορούσαν τέτοια διατάγματα να ληφθούν υπόψη.
Στη συνέχεια οι αιτητές ισχυρίζονται ότι ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι ορθά ελήφθη υπόψη μόνο το εμβαδό του τεμαχίου 44(νότιο μέρος) όπως αυτό υπολογίστηκε ότι θα προκύψει μετά την ολοκλήρωση της απαλλοτρίωσης, και πάλι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη διότι δεν συνυπολόγισε αθροιστικά το εμβαδόν του νότιου μέρους των τεμαχίων 43 και 44, αφού η αίτηση αφορούσε την ενιαία ανάπτυξη τους.
Οι καθ' ών η αίτηση θεωρούν ότι οι ισχυρισμοί των αιτητών άπτονται αποκλειστικά τεχνικών θεμάτων για τα οποία αποκλειστικός γνώστης είναι η Διοίκηση και δεν θα πρέπει να επέμβει το Δικαστήριο. Δεν συμφωνώ με αυτό, αφού το δικαστήριο εδώ καλείται να αξιολογήσει τον τρόπο ερμηνείας συγκεκριμένης πρόνοιας της Δήλωσης Πολτικής και πιθανή νομική πλάνη. Η απόφαση και η αιτιολογία της δεν άπτεται εδώ μόνο τεχνικών θεμάτων που σχετίζονται με την έκταση και τα χαρακτηριστικά των επίδικων τεμαχίων, στα οποία κατά κανόνα δεν επεκτείνεται ο αναθεωρητικός έλεγχος, αλλά ερμηνεία και εφαρμογή των προνοιών του Τοπικού Σχεδίου Πάφου του 2006.
Επί της ουσίας, οι καθ' ων η αίτηση παραπέμπουν στο Σημείωμα της Υπουργικής Επιτροπής, από όπου προκύπτει ότι όλα τα επιχειρήματα των αιτητών εξετάστηκαν. Ορθά ελήφθη υπόψη σύμφωνα με τις πρόνοιες της παρ.7.4.1(α)-(η) του Εγκεκριμένου Τοπικού σχεδίου που αφορούσε την ανέγερση κατοικίας εκτός του Ορίου Ανάπτυξης, ως εμβαδόν του τεμ.44Β, όπως τούτο προκύπτει μετά την 1.12.90 από απαλλοτρίωση για σκοπούς έργων κοινής ωφέλειας, το εμβαδόν των 2658 τ.μ. που δεν ικανοποιούσε την πρόνοια των 4000 τ.μ.
Όπως εξάλλου ανέφερε η Πολεοδομική αρχή, οι δρόμοι Πάφου -Λεμεσού και ακολούθως η διάνοιξη υπηρεσιακού/βοηθητικού δρόμου που επηρέασαν διαδοχικά την έκταση των τεμαχίων, έχουν ήδη ολοκληρωθεί και είναι θέμα χρόνου η εγγραφή τους και η έκδοση νέων τίτλων με τα νέα εμβαδά.
Επιπρόσθετα, ισχυρίζονται ότι σε περίπτωση ενοποίησης των τεμαχίων 43Β και 44Β, έτσι ώστε να ικανοποιείται η πρόνοια για το ελάχιστο εμβαδό των 4000 τ.μ., θα παραβιαζόταν η βασική πρόνοια του 7.4.1 που προνοεί ότι το τεμάχιο πρέπει να είναι όπως ήταν εγγεγραμμένο στα βιβλία κατά την 1.12.90 ή όπως προκύπτει μετά από απαλλοτρίωση, χωρίς όμως να προνοεί την ενοποίηση του με άλλο.
Η επίδικη πρόνοια 7.4.1 του τοπικού Σχεδίου Πάφου ορίζει τα εξής:
«7.4.1 Σε περιοχές εκτός του Ορίου Ανάπτυξης του Τοπικού Σχεδίου Πάφου δεν επιτρέπεται κατά κανόνα η οικιστική ανάπτυξη. Με εξαίρεση περιοχές που εμπίπτουν σε καθορισμένη Ζώνη Προστασίας με των κωδικό Δα1, Δα2 και Δα3 του Σχεδίου, σε άλλη περιοχή εκτός του Ορίου Ανάπτυξης είναι δυνατό να επιτραπεί η ανέγερση κατοικίας, νοουμένου ότι τηρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
(α) Μέγεθος τεμαχίου: Το τεμάχιο έχει εμβαδόν τουλάχιστον τέσσερα δεκάρια (4.000 τ.μ.), όπως τούτο είναι εγγεγραμμένο στα βιβλία του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας κατά την 1/12/1990, εξαιρουμένης της κυριότητας του, ή όπως τούτο προκύπτει μετά την ανωτέρω ημερομηνία από αναπροσαρμογή συνόρων χωρίς ουσιαστική διαφοροποίηση του εμβαδού του, ή από γενικότερη επαναχωρομέτρηση, ή από διαίρεση γης ύστερα από άδεια που χορηγείται με βάση τον περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμοή/και τον περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμο, ή από απαλλοτρίωση ή οικειοθελή παραχώρηση γης για σκοπούς έργων κοινής ωφέλειας. Ανέγερση κατοικίας είναι δυνατό να επιτραπεί και σε τμήμα τεμαχίου κρατικής ιδιοκτησίας που εγγράφεται σε δικαιούχο μετά την ανωτέρω ημερομηνία, και το οποίο παραχωρήθηκε για σκοπούς ανέγερσης κατοικίας.»
Ως δεύτερη προϋπόθεση υπό την παρ.(β) τίθεται η «προσπέλαση».
Μελέτησα το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων σε συνάρτηση με τα εκατέρωθεν επιχειρήματα και διαπιστώνω ότι οι καθ' ών δεν εφάρμοσαν ορθά και καλόπιστα τις ανωτέρω πρόνοιες της Δηλωσης Πολιτικής.
Η αίτηση ΠΑΦ/332/09 αφορούσε τα τεμάχια 43/44(κυανούν 9 στο τεκμήριο 1) που βάσει των αντίστοιχων πρόσφατων τίτλων ιδιοκτησίας(ημερ.24/10/08), είχαν έκταση 11.370 τ.μ. και 10.368 τ.μ. αντίστοιχα. Στο οπισθόφυλλο(τελευταία σελίδα) βέβαια των τίτλων σχεδιάστηκε ο δρόμος που διαπερνά τα δυο αυτά τεμάχια, κατόπιν απαλλοτρίωσης, χωρίς ωστόσο να προκύπτει κατά την υποβολή και μέχρι την εξέταση της αίτησης οποιαδήποτε μεταβολή των εγκεκριμένων Κτηματολογικών σχεδίων ή εγγεγραμμένων τίτλων με μείωση της έκτασης των υπό αναφορά τεμαχίων ή διάσπαση τους σε νέα τεμάχια μικρότερης έκτασης.
Αυτή την έννοια εκτιμώ ότι προσλαμβάνει η προϋπόθεση της 7.4.1(α), αφενός ότι το εμβαδόν σημαίνει το εγγεγραμμένο στα βιβλία κατά την 1/12/90 και όχι το καθαρό εμβαδόν. Όπου ο νομοθέτης/συντακτης ήθελε να αναφερθεί σε ''καθαρό εμβαδόν'' το έκανε ρητά, όπως στην παρ.7.4.1(ε). Αφετέρου ότι η διάζευξη ''όπως τούτο προκύπτει μετά την ανωτέρω ημερομηνία.ή από απαλλοτρίωση'' αναφέρεται στον όρο ''τεμάχιο''. Συνεπώς το εγγεγραμμένο κατά την 1/10/90 εμβαδό είναι σε κάθε περίπτωση η βάση υπολογισμού κατά την εξέταση αίτησης για ανέγερση μεμονωμένης·κατοικίας, εκτός αν προέκυψε μετά από απαλλοτρίωση νέο τεμάχιο.
Κατά τον ουσιώδη χρόνο όμως η απαλλοτρίωση δεν είχε ολοκληρωθεί, παρά την κατασκευή των κοινωφελών έργων, ούτε είχαν προκύψει οποιαδήποτε νέα τεμάχια βάσει νέων τίτλων εγγραφής, ώστε να μπορούν οι καθ' ών η αίτηση να λάβουν υπόψη την επιτόπια κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί.
Η Πολεοδομική Αρχή πεπλανημένα αναφέρει στην έκθεση της ως βάση υπολογισμού για σκοπούς απόρριψης της άδειας, τα εξής:
«Τα τεμάχια με αρ. 43 και 44 εμβαδού 11037 τ.μ. και 10368 τ.μ. αντίστοιχα, έχουν επηρεασθεί με την απαλλοτρίωση ΔΑΕ 701189/94, για την διάνοιξη του αυτοκινητόδρομου Πάφου - Λεμεσού, ο οποίος τα διασχίζει και διαχωρίζει σε δύο νέα τμήματα το καθένα (ως το σχέδιο του Παραρτήματος 4). Συγκεκριμένα, προκύπτουν τα εξής τεμάχια:
° 43Α (βόρεια) με εμβαδό 6584 τ.μ.
° 43Β (νότια) με εμβαδό 2652 τ.μ.
° 44Α (βόρεια) με εμβαδό 5988 τ.μ.
° 44Β (νότια) με εμβαδό 2964 τ.μ.
Στη συνέχεια τα τεμάχια νότια του αυτοκινητόδρομου έχουν επηρεασθεί με την απαλλοτρίωση ΔΑΕ 46/2000, για την διάνοιξη και κατασκευή υπηρεασιακού δρόμου, και τα εμβαδά που προκύπτουν έχουν ως εξής:
° 43Β (νότια) με εμβαδό 2400 τ.μ.
° 44 Β (νότια) με εμβαδό 2658 τ.μ.»
(Το Παραρτημα 4 εξακολουθεί να είναι το εγγεγραμμένο σχέδιο που είχε υποβληθεί με την αίτηση στο οποίο σημειώθηκαν από κτηματολογικούς λειτουργούς Πάφου με στυλό αυθαίρετα τα ''νέα'' τεμάχια ως 43 Α, 43Β, 44 Α και 44Β)
Αντιφατικά δε, στη συνέχεια σημειώνεται ότι ''οι δρόμοι έχουν κατασκευαστεί, αλλά οι απαλλοτριώσεις δεν έχουν ακόμη προχωρήσει για εγγραφή και το εγγεγραμμένο εμβαδό των τεμαχίων έχει ακόμη ως ήταν το αρχικό''.
Η πιο πάνω προσέγγιση και ερμηνεία συνάδει με την γραμμή της νομολογίας μας ότι η έκδοση γνωστοποίησης ή ακόμα και διατάγματος απαλλοτρίωσης δεν διαταράσσει αφ' εαυτής το ιδιοκτησιακό καθεστώς ούτε συνιστούν νόμιμη δικαιολογία για την άρνηση έκδοσης πολεοδομικής άδειας ούτε "ουσιώδη παράγοντα" κατά της χορήγησης άδειας οικοδομής ή πολεοδομικής άδειας. Το τεμάχιο αυτούσιο εξακολουθεί να ανήκει στον εγγεγραμμένο ιδιοκτήτη του, μέχρι την τελείωση της απαλλοτρίωσης με την καταβολή της οφειλόμενης αποζημίωσης. (βλ. Αλίκη Γεωργίου ν. Δημου Λάρνακας(Αρ.2) (1998) 3 Α.Α.Δ. 821, Δημος Πάφου ν. Νεοφύτου κ.α.(2011)3ΑΑΔ836).
Η πιο πάνω κατάληξη καθιστά αχρείαστη την ενασχόληση με οποιοδήποτε άλλο λόγο ακύρωσης. Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 24/5/11 ακυρώνεται. Επιδικάζονται €1.300 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ των αιτητών.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/ΚΑΣ