|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D192
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.1243 /2013)
18 Mαρτίου, 2015
[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δικαστής]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 28 και 146 του Συντάγματος
ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΑΠΕΣΙΗΣ & ΚΩΣΤΑΣ Α. ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΛΤΔ
Αιτητές,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
1. Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως
2. Αρχηγού Αστυνομίας
Καθ΄ων η αίτηση.
-----------------------
Α.Σ.Αγγελίδης, για τους αιτητές
Δ.Καλλή, (κα.), δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ΄ων η αίτηση
Π.Κουσπή, (κα.), για κα.Μ.Καλλιγέρου, για το ενδιαφερόμενο μέρος
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Οι αιτητές δια της παρούσης προσφυγής επιδιώκουν δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ων η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 9/5/2013 και με την οποία κατόπιν επανεξέτασης μετά από ακυρωτική απόφαση που πέτυχαν στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών (αρ.Πρ. 4/13) κατακύρωσαν εκ νέου το διαγωνισμό, με Δ.Ο.32/12 που αφορά «Προμήθεια Σίτισης Μαγειρευμένου Φαγητού στο χώρο Κράτησης Απαγορευμένων Μεταναστών της Μενόγειας» στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο G4S Secure Solutions (Cyprus) Ltd, κατ΄αποκλεισμόν της προσφοράς που υπέβαλαν οι αιτητές, είναι άκυρη, παράνομη και στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Με βάση τα γεγονότα που προκύπτουν από την ένσταση και τα σχετικά παραρτήματα παρατηρείται η εξής χρονολογική σειρά:
1. Στις 23/10/2012 η Αστυνομία Κύπρου προκήρυξε το διαγωνισμό Δ.Ο. 32/12, με ανοιχτή διαδικασία, και αντικείμενο την «προμήθεια σίτισης μαγειρεμένου φαγητού στο χώρο κράτησης απαγορευμένων μεταναστών στη Μενόγεια». Κριτήριο ανάθεσης ήταν η χαμηλότερη τιμή και η εκτιμώμενη δαπάνη προϋπολογίστηκε στο ποσό των €4.400,00 (Παράρτημα 1).
2. Στις 7/11/2012, 13/11/2012 και 27/11/2012 στάλθηκαν τρία διορθωτικά σημειώματα και στις 6/11/2012 και 28/11/2012, δύο διευκρινιστικά σημειώματα σε σχέση με τα έγγραφα του διαγωνισμού (Παράρτημα 1α).
3. Στις 13/11/2012 ο εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος του προϊσταμένου της αναθέτουσας αρχής διόρισε τριμελή επιτροπή αξιολόγησης.
4. Στις 2/1/2013, ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής προσφορών, παραλήφθηκαν οχτώ προσφορές, μεταξύ των οποίων και η προσφορά των Αιτητών.
5. Η Επιτροπή αξιολόγησης προέβηκε σε αξιολόγηση των υποβληθέντων προσφορών στη βάση των εγγράφων του διαγωνισμού και ετοίμασε σχετική έκθεση αξιολόγησης, με την εισήγηση για κατακύρωση της προσφοράς σε άλλη εταιρεία πλην των αιτητών. Οι αιτητές κρίθηκε ότι δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις συμμετοχής στο διαγωνισμό και ειδικότερα δεν υπέβαλαν τα αναγκαία έγγραφα σύμφωνα με τους όρους 8.3.1.1.(5) και 8.3.1.1.(6) του Μέρους Α - Οδηγίες προς Οικονομικούς Φορείς των εγγράφων του διαγωνισμού (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2).
6. Στις 23/1/2013 η έκθεση αξιολόγησης διαβιβάστηκε στο αρμόδιο Συμβούλιο Προσφορών του Υπουργείου δικαιοσύνης για λήψη απόφασης, το οποίο στις 24/1/2013 αποφάσισε την κατακύρωση της προσφοράς σε άλλη εταιρεία πλην των Αιτητών, οι οποίοι κρίθηκε ότι δεν πληρούσαν ουσιώδεις όρους του διαγωνισμού (Παράρτημα 3).
7. Στις 29/1/2013 ενημερώθηκαν όλοι οι προσφοροδότες αναφορικά με την απόφαση του Συμβουλίου Προσφορών (Παράρτημα 4).
8. Στις 4/2/2013 οι Αιτητές καταχώρησαν στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών (ΑΑΠ) την Ιεραρχική Προσφυγή με αρ.4/2013 ζητώντας την ακύρωση της ως άνω απόφασης του Συμβουλίου Προσφορών (Παράρτημα 5).
9. Στις 18/4/2013 η ΑΑΠ αποφάσισε την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, λόγω κακής σύνθεσης του Συμβουλίου Προσφορών και λόγω του γεγονότος ότι οι επιστολές γνωστοποίησης της απόφασης της αναθέτουσας αρχής προς τους προσφέροντες έφεραν ημερομηνία προγενέστερη της ημερομηνίας επικύρωσης των πρακτικών του Συμβουλίου Προσφορών (Παράρτημα 6).
10. Στις 23/4/2013 το Συμβούλιο Προσφορών, υπό το φως της ως άνω απόφασης της ΑΑΠ προέβηκε σε επανεξέταση της απόφασης του και αφού έλαβε υπόψη του όλα τα ενώπιον του στοιχεία αποφάσισε την κατακύρωση του διαγωνισμού σε άλλη εταιρεία πλην των Αιτητών, οι οποίοι κρίθηκε ότι δεν πληρούσαν ουσιώδεις όρους του διαγωνισμού. Ειδικότερα, το Συμβούλιο Προσφορών σημείωσε ότι η προσφορά των αιτητών απορρίπτεται επειδή δεν υπέβαλαν στο φάκελο της προσφοράς τους τη δήλωση για πιστοποίηση των τεχνικών και επαγγελματικών ικανοτήτων της κοινοπραξίας δεόντως συμπληρωμένη σύμφωνα με τον όρο 8.3.1.1(5)(α) των εγγράφων του διαγωνισμού και τη δήλωση μη μόνιμου προσωπικού δεόντως συμπληρωμένη για τα άτομα που δηλώθηκαν ως συνεργάτες, σύμφωνα με τον όρο 8.3.1.1 (6) (Παράρτημα 7).
11. Στις 9/5/2013 η αναθέτουσα αρχή ενημέρωσε όλους τους προσφοροδότες για την απόφαση του Συμβουλίου Προσφορών (Παράρτημα 7).
Όπως διαγράφεται από τη δικογραφία, οι αιτητές έχουν παράπονο ότι επί της επανεξέτασης «υπό άλλη Σύνθεση τώρα, οι καθ΄ων η αίτηση αυθαίρετα και/ή αναιτιολόγητα κατακύρωσαν ξανά την προσφορά στον ίδιο προσφοροδότη με την ίδια αιτιολογία (τα πρακτικά, παράρτημα 7 της ένστασης) χωρίς να διεξαχθεί δέουσα έρευνα από αρμόδιο Συμβούλιο Προσφορών που λειτουργούσε με πάσχουσα σύνθεση και/ή τελώντας υπό πλάνη και χωρίς να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του Νόμου και Κανονισμούς».
Όπως προκύπτει από τις αγορεύσεις των αιτητών αλλά και τις αντίστοιχες των καθ΄ων η αίτηση και του Ε.Μ. τα θέματα που προκύπτουν είναι αρκετά. Οι λόγοι ακύρωσης μπορεί να καταγραφούν ως εξής:
1. Επανεξέταση από παράνομα συγκροτημένη Αναθέτουσα Αρχή- επιμέρους κεφάλαια:
(α) δημοσίευση του διορισμού του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή.
(β) ο διορισμός νέου μέλους
(γ) θέσης περί μη πρόσκλησης όλων των μελών του Συμβουλίου Προσφορών κατά τη συνεδρία που λήφθηκε η επίδικη απόφαση.
2. Πάσχουσα Λειτουργία του Συμβουλίου Προσφορών
3. Ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής ως προϊστάμενος της Αναθέτουσας Αρχής - έλλειψη αρμοδιότητας να προεδρεύει του Συμβουλίου Προσφορών.
4. Η προσφορά των αιτητών απορρίφθηκε χωρίς αιτιολογία και χωρίς δέουσα έρευνα και αντίθετα στη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του πολίτη προς το κράτος δικαίου.
5. Το ποσό της κατακύρωσης - θέση για παρανομία.
Πριν να ασχοληθώ με τα επιμέρους πρέπει να εξετασθεί η προδικαστική έκθεση που αναφύεται για πρώτη φορά στις αγορεύσεις των καθ΄ων η αίτηση και του Ε.Μ.
Ο κ.Αγγελίδης εισηγείται ότι δια της μη συμπερίληψης του θέματος στην ένσταση δεν νομιμοποιούνται να το εγείρουν τώρα. ΄Οφειλαν να το δικογραφήσουν σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962 ως τροποποιήθηκε. Είναι σωστό βεβαίως ότι ο εξεταστικός χαρακτήρας της προσφυγής δεν αναιρεί τη δικογραφία ως το μέσο προσδιορισμού των επίδικων θεμάτων (βλ. Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 A.A.Δ. 598).
Ωστόσο όταν το ζήτημα είναι από τα θέματα που το Δικαστήριο θα εξέταζε αυτεπάγγελτα, ως συναρτώμενα με το δημόσιο συμφέρον, το ορθό θα είναι, εκ της ιδίας της λογικής του πράγματος, να το εξετάζει έστω και αν δεν ετέθη στην ένσταση. Το ίδιο προκύπτει εξ άλλου από τη νομολογία ειδικά για το αν ο αιτητής έχει έννομο συμφέρον (βλ. Epsilon Electromechanical Ltd v. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (2000) 3 Α.Α.Δ. 379 και Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών Κύπρου ν. Ε.Π.Α. (2002) 3 Α.Α.Δ. 314).
Κρίνω λοιπόν ότι θα εξετάσω το θέμα της ύπαρξης ή μη εννόμου συμφέροντος του αιτητή.
Η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση και του Ε.Μ. αναφέρουν ότι οι αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρον να προσβάλουν την επικύρωση της προσφοράς.
Ο λόγος σχετίζεται και με τη φύση των λόγων ακυρώσεως που προώθησαν οι αιτητές, αφού, όπως υποδεικνύεται, οι λόγοι αυτοί «συναρτώνται με άλλα θέματα, πλην των λόγων αποκλεισμού τους». Συνεπώς με βάση την πάγια νομολογία, προσφοροδότης ο οποίος υπέβαλε άκυρη - ως προς τους όρους του διαγωνισμού προσφορά - έχει έννομο συμφέρον μόνον να αμφισβητήσει την απόφαση για το δικό του αποκλεισμό, όμως στερείται εννόμου συμφέροντος να αμφισβητήσει ο,τιδήποτε άλλο σε σχέση με τη διαδικασία - ακόμη και την κατακύρωση σ΄άλλο προσφοροδότη. (βλ. Δημοκρατίας ν. Κωνσταντινίδου (2002) 3 Α.Α.Δ. 220) και Θεοχαρίδη ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 597)
Στη Δημοκρατία ν. Μάριου Θεοχαρίδη Λτδ, (2008) 3 Α.Α.Δ., 488, αναφέρθηκαν τα εξής σχετικά:
«Σε προηγούμενο στάδιο εξέτασης της έφεσης στις 10.12.07 το δικαστήριο έθεσε ζήτημα νομιμοποίησης των αιτητών στην προσφυγή-εφεσιβλήτων στην παρούσα διαδικασία. Το ζήτημα τέθηκε ως εξής: Αν οι αιτητές-εφεσίβλητοι, νόμιμα αποκλείστηκαν από το διαγωνισμό εξαιτίας μη ικανοποίησης των όρων και προδιαγραφών του, τότε αυτοί δεν νομιμοποιούνταν στην καταχώριση της προσφυγής τους εφόσον δεν είχαν έννομο συμφέρον.
.............
Ένας αποκλεισθείς προσφοροδότης νομιμοποιείται, κατ' αρχήν, να θέσει προς εξέταση ζητήματα που αφορούν στον αποκλεισμό του, η προσφυγή όμως επιτυγχάνει ή αποτυγχάνει με αναφορά αποκλειστικά στη νομιμότητα ή όχι του αποκλεισμού και δεν εξετάζεται ο,τιδήποτε άλλο αναφορικά με τη διαδικασία.»
Η ίδια αντίκριση παρατηρείται και στην Εταιρεία Χρύσανθος Κυριάκου Λτδ ν. Αρχής τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1995) 3 Α.Α.Δ. 178, ως εξής:
«Η διαπίστωση από τον πρωτόδικο δικαστή ότι ήταν νόμιμος ο αποκλεισμός της εφεσείουσας από το διαγωνισμό οδηγούσε φυσιολογικά στην κατάληξη ότι δε θεμελιώθηκε έννομο συμφέρον για την ενεργοποίηση της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του δικαστηρίου. Σωστά δε η προσφυγή απορρίφθηκε χωρίς τη διερεύνηση άλλων θεμάτων.»
(οι πιο πάνω υπογραμμίσεις είναι του παρόντος Δικαστηρίου)
(βλ. επίσης Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (1995) 3 Α.Α.Δ. 255).
Με βάση την επιστολή που εστάλη από τους καθ΄ων η αίτηση στους αιτητές ημερ. 9/5/2013 (παράρτημα 8 ανωτέρω) γνωστοποιείται σ΄αυτούς ότι η δική τους προσφορά έχει απορριφθεί σύμφωνα με την παράγραφο 9.2 του Μέρους Α των εγγράφων του διαγωνισμού ως ακολούθως:
«(1) μη υποβολή δήλωσης για πιστοποίηση των τεχνικών και επαγγελματικών ικανοτήτων της κοινοπραξίας, σύμφωνα με τον όρο 8.3.1.1. (5(α)).
(2) μη υποβολή δηλώσεως Μη Μόνιμου Προσωπικού, σύμφωνα με τις πρόνοιες της παρ.8.3.1.(6) για τα άτομα που (οι αιτητές) δήλωσαν ως συνεργάτες στο έντυπο 5.»
Σχετικά επ΄αυτού είναι επίσης τα πρακτικά συνεδρίας του Συμβουλίου Προσφορών ημερ. 23/4/2013 όπου λήφθηκε η επίδικη απόφαση για την κατακύρωση του Διαγωνισμού στο Ε.Μ.
Οι σχετικοί επίμαχοι όροι του Διαγωνισμού είναι οι 8.3.1.1 (δικαιολογητικά συμμετοχής) (ειδικά 1, 5 και 6).
Όπως αναφέρεται στους ίδιους τους όρους, τα δικαιολογητικά συμμετοχής ήταν απαραίτητα ώστε ακριβώς να είναι εφικτή η αξιολόγηση της ίδιας της προσφοράς. Προκύπτει σαφώς ότι αφορούν στα νομιμοποιητικά στοιχεία που πιστοποιούν το δικαίωμα του Ενδιαφερόμενου Οικονομικού Φορέα να υποβάλει προσφορά, όπως εύστοχα παρατηρεί η κα.Κουσπή.
Περαιτέρω τα στοιχεία της παραγράφου 8.3.1.1 (5) αφορούν «την πιστοποίηση των τεχνικών και επαγγελματικών ικανοτήτων του Προσφέροντα» όπως καταγράφονται στους όρους της παραγράφου 6.2.3. ενώ σύμφωνα με την παράγραφο 6.2.3 (5) «σε περίπτωση που ο Ενδιαφερόμενος Οικονομικός Φορέας είναι κοινοπραξία προσώπων, οι ανωτέρω προϋποθέσεις αρκεί να πληρούνται αθροιστικά από τα μέλη της κοινοπραξίας».
Κρίνεται συνεπώς ότι η μη καταβολή των πιο πάνω στοιχείων τεκμηρίωσης εμπόδιζε ουσιαστικά και τυπικά τους καθ΄ων η αίτηση από το να αξιολογήσουν την επιχειρησιακή δομή και δραστηριότητα των Αιτητών ως Κοινοπραξία και να εξετάσουν κατά πόσον πληρούσαν τους συγκεκριμένους όρους του Διαγωνισμού. Εκ της υφής και του είδους των στοιχείων ευλόγως θεωρούνται ότι αποτελούν ουσιώδεις προϋποθέσεις για τη δυνατότητα συμμετοχής στο Διαγωνισμό και διεκδίκηση της κατακύρωσής τους. Επίσης ουσιώδεις κρίνονται και οι προϋποθέσεις της παραγράφου 8.3.1.1(6) όπου προβλέπεται ότι:
«Σε περίπτωση που στην Ομάδα ΄Εργου περιλαμβάνονται βασικοί εμπειρογνώμονες (όπως αυτοί ορίζονται στην παράγραφο 6.1 του Παραρτήματος ΙΙ ΟΡΟΙ ΕΝΤΟΛΗΣ - ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ), που δεν είναι μόνιμοι εργοδοτούμενοι του Προσφέροντα, δηλώσεις των προσώπων αυτών, με τις οποίες θα δηλώνεται ότι υπάρχει σχετική συμφωνία συνεργασίας με τον Προσφέροντα και ότι αποδέχονται τους όρους του διαγωνισμού».
Παρά το γεγονός ότι οι αιτητές είχαν αναφέρει ότι τρία από τα πρόσωπα που δηλώθηκαν στο ΄Εντυπο 5 που κατατέθηκε δεν ανήκαν στο μόνιμο προσωπικό της κοινοπραξίας, παρά ταύτα στα έγγραφα της προσφοράς τους δεν περιλήφθηκε η πιο πάνω απαιτούμενη δήλωση της παραγράφου 8.3.1.1(6) από τα τρία πρόσωπα. Προκύπτει λοιπόν ότι κατά το χρόνο αξιολόγησης των προσφορών δεν υπήρχε καμιά δέσμευση ότι τα πρόσωπα αυτά αποδέχθηκαν τους όρους του Διαγωνισμού και ότι έχουν οποιαδήποτε συμφωνία συνεργασίας με τους Αιτητές για την πραγμάτωση της προσφοράς τους.
Σύμφωνα με την παράγρφο 9.2 του Μέρους Α των Εγγράφων του Διαγωνισμού:
«1. Μετά την αποσφράγιση των Προσφορών, το Αρμόδιο ΄Οργανο ελέγχει πρώτα την ορθότητα και την πληρότητα των δικαιολογητικών που έχουν υποβληθεί και των εγγυήσεων συμμετοχής καθώς και την εκπλήρωση των προϋποθέσεων συμμετοχής, σύμφωνα με τα ειδικά αναφερόμενα στο άρθρο 6 και την παράγραφο 8.3.1.1 και καταγράφει τα αποτελέσματα του ελέγχου σε ειδικό έντυπο. 2. Σε περίπτωση που κατά τη διαδικασία του ελέγχου διαπιστωθούν Προσφορές που δεν καλύπτουν τις απαιτούμενες από τα ΄Εγγραφα Διαγωνισμού προϋποθέσεις συμμετοχής, η Αναθέτουσα Αρχή απορρίπτει τις Προσφορές αυτές δια του Αρμοδίου Οργάνου της. 3. Για όσες Προσφορές δεν κρίθηκαν αποδεκτές κατά τη διαδικασία ελέγχου του δικαιώματος και των προϋποθέσεων συμμετοχής, η Προσφορά δεν αξιολογείται, και η σχετική Εγγύηση Συμμετοχής, επιστρέφεται μετά την υπογραφή της σύμβασης.»
Από τα πιο πάνω συνάγεται ότι ορθά το αρμόδιο όργανο απέκλεισε την προσφορά των αιτητών, καθότι οι προϋποθέσεις ως άνω ήταν ουσιώδεις και η μη προσκόμιση των σχετικών δικαιολογητικών τιμωρείται με ποινή αποκλεισμού.
Να θυμίσω ότι «ουσιώδης» είναι ο όρος, η τήρηση του οποίου είναι αποφασιστικής σημασίας για τη λήψη και το περιεχόμενο της απόφασης για κατακύρωση της προσφοράς. (βλ. Τamassos Suppliers Ltd v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60).
Tώρα σε συνάρτηση με τη θέση των αιτητών ότι θα έπρεπε να ζητηθούν διευκρινίσεις από τη διοίκηση, όπως είναι νομολογημένο, «η διοίκηση δεν μπορεί, μετά την υποβολή των προσφορών να επεμβαίνει να διορθώνει λάθη ή παραλείψεις ενός προσφοροδότη, όταν μία ενέργεια δεν δικαιολογείται από τους όρους του διαγωνισμού» (βλ. ΑΗΚ ν. Hydrotech Water & Environment Eng.Ltd (1999) 3 A.A.Δ. 333).
Είναι κατ΄αρχήν ορθό αυτό που εισηγούνται οι αιτητές ότι δεν χαρακτηρίστηκαν από το Συμβούλιο Προσφορών ρητά τα πιο πάνω στοιχεία ως ουσιώδη. Όμως αυτό δεν είναι, εν αυστηρή εννοία, αναγκαίο, (βλ. Savvas C. Nicolaides v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 148). ΄Αλλωστε ο ίδιος ο αποκλεισμός της προσφοράς μετά τις υποδείξεις των παραλείψεων δεν μπορεί να σημαίνει κάτι άλλο.
Είναι γεγονός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από το Συμβούλιο Προσφορών κατόπιν επανεξέτασης, όπως ορθά υποδεικνύει η κα.Καλλή, η οποία επανεξέταση έγινε για σκοπούς συμμόρφωσης της Διοίκησης με την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών, με την οποία ακυρώθηκε απόφαση του Συμβουλίου για το θέμα, λόγω κακής συγκρότησης και λόγω πλημμέλειας των πρακτικών (μη προηγούμενης έγκρισης των πρακτικών πριν η απόφαση κοινοποιηθεί στους ενδιαφερόμενους). ΄Οντως, ο λόγος ακύρωσης της απόφασης καθορίζει και τον τρόπο επανεξέτασης. Αφού λοιπόν η απόφαση είχε ακυρωθεί στο στάδιο λήψης της απόφασης από το ΣΠ, η υπόθεση ήχθη ενώπιον του Συμβουλίου, το οποίο εξέτασε το θέμα εξ υπαρχής μελετώντας όλα τα σχετικά στοιχεία.
Με βάση όσα έχω καταγράψει θεωρώ ότι ορθά οι όροι κρίθηκαν ουσιώδεις και ως εκ της μη συμμόρφωσης των αιτητών οι τελευταίοι ορθά θεωρήθηκαν ότι αποκλείονται από προσφοροδότες.
Ως εκ τούτου κρίνω ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος ως προς την αμφισβήτηση της κατακύρωσης του διαγωνισμού στο Ε.Μ. και δεν νομιμοποιούνται στην προώθηση της αίτησης με την οποία προβάλλονται λόγοι της νομιμότητας, συγκρότησης και της σύνθεσης του Συμβουλίου Προσφορών. Μόνον εφόσον κριθεί ότι υπάρχει έννομο συμφέρον, το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να εξετάσει τους λόγους ακύρωσης που προβάλλονται.
Εφόσον θεωρώ ότι η απόρριψη της προσφοράς των αιτητών είναι και νόμιμη, αιτιολογημένη και ορθή, δεν παρέχεται περαιτέρω νομιμοποίηση στους αιτητές να προβάλουν άλλους λόγους ακύρωσης (πλην τους συναρτώμενους με τους λόγους αποκλεισμού τους), όπως έχω ήδη εξηγήσει.
Κατά τα λοιπά το Δικαστήριο δεν δύναται να εξετάσει άλλους λόγους ακύρωσης. Να σημειώσω μόνο ότι το επιχείρημα του κ.Αγγελίδη ότι είναι αδύνατο να κριθεί ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος γιατί επρόκειτο για επανεξέταση με το ένδικο αυτό διάβημα στην Αναθεωρητική Αρχή, δεν είναι βάσιμο. Υιοθέτηση τέτοιας προσέγγισης σκέψης θα οδηγούσε και σε αδυναμία σ΄ένα δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, να επιληφθεί της ύπαρξης ή μη εννόμου συμφέροντος, επειδή δεν εξετάστηκε σε προηγούμενο στάδιο.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η επίδικη πράξη επικυρώνεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση και εναντίον των αιτητών εκ ποσού €1500.
Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου,
Δ.