|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Γιαγκουλλής Όθωνας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 481
Μικελλίδου Γεωργία ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 105
Πούρος Πανίκος και Άλλοι ν. Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου και Άλλων (2001) 3 ΑΑΔ 374
Αλευρά Ρέα και Άλλoι ν. Kωνσταντίνου Ι. Ηρακλέους και Άλλων (2005) 3 ΑΑΔ 85
Τρύφωνος Έλλη και Άλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2010) 3 ΑΑΔ 377
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2015:D104
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 872/2012)
13 Φεβρουαρίου, 2015
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
Μ. Καλλιγέρου (κα), για την Αιτήτρια.
Ζ. Κυριακίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια προσβάλλει, την προαγωγή των Δημήτρη Νεοφύτου, Ελένης Δημητρίου, και Κυριάκου Ιωάννου, ("ενδιαφερόμενων μερών"), στη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού 2ης Τάξης (Κτηματολογίου), Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.
Με επιστολή ημερ. 2 Μαρτίου 2012, ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών ζήτησε την πλήρωση οκτώ κενών, μόνιμων, θέσεων Κτηματολογικού Λειτουργού 2ης Τάξης.
Δοθέντος ότι ήταν θέση προαγωγής, η ΕΔΥ αποφάσισε στις 13 Μαρτίου 2012 να επιληφθεί του θέματος, σε μεταγενέστερη ημερομηνία, παρισταμένου και του Διευθυντή του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας. Η επόμενη συνεδρία ήταν στις 16 Μαρτίου 2012. Ο Διευθυντής, αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων, σύστησε για προαγωγή οκτώ υποψηφίους μεταξύ των οποίων τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Η σύσταση του Διευθυντή έχει ως ακολούθως:
"Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους τα τελευταία δέκα χρόνια, αφότου ανέλαβα ως Διευθυντής του Τμήματος. Προκειμένου, όμως, να προβώ στη σύστασή μου, έχω πάρει στοιχεία και πληροφορίες από τους, κατά καιρούς, προϊσταμένους τους, σ' ό,τι αφορά την απόδοση στην εργασία τους και την εν γένει προσφορά τους στο Τμήμα. Έχω, επίσης, μελετήσει με προσοχή τόσο τα στοιχεία των Προσωπικών Φακέλων όσο και τα στοιχεία των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων όλων των υποψηφίων.
Αφού έλαβα υπόψη μου όλα τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους, αξία, προσόντα και αρχαιότητα, καθώς και τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης και την καταλληλότητα των υποψηφίων για αυτή, συστήνω για προαγωγή τους:
(6)Νεοφύτου Δημήτρη, υποψ α/α 18
(7) Ιωάννου Κυριάκο, υποψ. α/α 25
(8) Δημητρίου Ελένη, υποψ. α/α 27,
τους οποίους θεωρώ ως τους πιο κατάλληλους για προαγωγή στις υπό πλήρωση θέσεις.
Κατά τη σύστασή μου δεν παρέλειψα να λάβω υπόψη μου ότι τέσσερις υποψήφιες διαθέτουν επιπρόσθετα ακαδημαϊκά προσόντα, τα οποία όμως δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν. Τους απέδωσα, όμως, τη δέουσα βαρύτητα και τα συνεκτίμησα με τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσης.
Αναλυτικότερα:
..
(β) Η υποψήφια με α/α10 Χριστοφόρου Ειρήνη, κατέχει Δίπλωμα Γαλλικής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Αθηνών και Master of Arts in Applied Linguistics and TESOL, University of Leicester, τα οποία δεν είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης και έτσι δεν απέδωσα σ' αυτά οποιαδήποτε βαρύτητα.
...
Ο συστηνόμενος Νεοφύτου Δημήτρης (α/α 18), σε ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις των υποψηφίων, με έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια, στα οποία δίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, υπερέχει και ή δεν υστερεί των υπολοίπων υποψηφίων.
Όσον αφορά την αρχαιότητα, ο συστηνόμενος υστερεί του υποψηφίου με α/α 1, από τον οποίο όμως υπερέχει σε αξία. Επίσης, ο συστηνόμενος υστερεί των υποψηφίων με α/α 6,8,9,10,14,15 και 17 σ' ό,τι αφορά την ημερομηνία γέννησης, υπερέχει όμως ή και δεν υστερεί (α/α 14) σε αξία.
Ο συστηνόμενος Ιωάννου Κυριάκος (α/α 25), σε ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις των υποψηφίων, με έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια, στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, υπερέχει και ή δεν υστερεί των υπολοίπων υποψηφίων.
Όσον αφορά την αρχαιότητα, ο συστηνόμενος υστερεί του υποψηφίου με α/α 1, από τον οποίο όμως υπερέχει σε αξία. Επίσης ο συστηνόμενος υστερεί των υποψηφίων με α/α 6,8,9,10,14,15,17,19,20,21,22,23 και 24, σ' ό,τι αφορά την ημερομηνία γέννησης, υπερέχει όμως ή και δεν υστερεί (α/α 14,19,21 και 24) σε αξία.
Η συστηνόμενη Δημητρίου Ελένη (α/α 27), σε ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες αξιολογήσεις των υποψηφίων, με έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, υπερέχει και ή δεν υστερεί των υπολοίπων υποψηφίων.
Όσον αφορά την αρχαιότητα, η συστηνόμενη υστερεί του υποψηφίου με α/α 1, από τον οποίο όμως υπερέχει σε αξία. Επίσης, η συστηνόμενη υστερεί των υποψηφίων με α/α 6,8,9,10,14,15,17,19,20,21,22,23,24 και 26 σ' ότι, αφορά την ημερομηνία γέννησης, υπερέχει όμως ή και δεν υστερεί (14,19,21 και 24) σε αξία."
Στη συνέχεια η ΕΔΥ, προβαίνοντας σε σύγκριση, αξιολόγηση των υποψηφίων μετά από εξέταση των σχετικών φακέλων, και λαμβάνοντας υπόψη και τη σύσταση του Διευθυντή, αποφάσισε να προάγει, μεταξύ άλλων υποψηφίων, τα ενδιαφερόμενα μέρη, τα οποία έκρινε ότι υπερείχαν των άλλων.
Η πιο πάνω προαγωγή δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα στις 4 Μαΐου 2012.
Η αιτήτρια εισηγήθηκε αρχικώς ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν πεπλανημένη, αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων και αναιτιολόγητη. Προβλήθηκε ότι ο Διευθυντής έκρινε κατά τρόπο λανθασμένο ότι τα πρόσθετα προσόντα της αιτήτριας δεν ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης και δεν τους απέδωσε οποιαδήποτε βαρύτητα.
Έχοντας εξετάσει το περιεχόμενο της σύστασης καταδεικνύεται ότι ο Διευθυντής κατά το στάδιο που πρόβαλε τη σύσταση του είχε λάβει υπόψη τα πρόσθετα προσόντα της αιτήτριας και έκαμε ειδική αναφορά σε αυτά σημειώνοντας ότι είναι μη σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Όπως επιτάσσει η νομολογία η στάθμιση και η αξιολόγηση υφισταμένων πρόσθετων προσόντων, μη απαιτουμένων από το Σχέδιο Υπηρεσίας, εναπόκειται στο διορίζον όργανο και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στη σχετική αυτή διεργασία. (Βλ. Γιαγκουλλής ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 481 και Πούρος κ.ά. ν. Χ" Στεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374).
Επομένως ο πιο πάνω ισχυρισμός κρίνεται αβάσιμος.
Η βαρύτητα δε που δίδεται σε τέτοιου είδους προσόντα έχει νομολογηθεί ότι είναι εντελώς οριακή.
Στην Τρύφωνος κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2010) 3 Α.Α.Δ. 377, αναφέρεται ότι:
"Σύμφωνα με τη σχετική επί του θέματος νομολογία, (Πούρος ν. Χατζηστεφάνου (2001) 3 Α.Α.Δ. 374), το διοικητικό όργανο σ' αυτές τις περιπτώσεις, έχει καθήκον να λάβει υπόψη τα πρόσθετα, μη προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, κινούμενο ανάμεσα σε δύο όρια: ούτε της απόδοσης υπερβολικής βαρύτητας ώστε αυτή να κατατείνει σε έκδηλη υπεροχή, ούτε όμως και της εντελώς οριακής αξιολόγησης, ώστε να μην τους δίνεται κατ' ουσίαν οποιαδήποτε σημασία, ως να μην ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης."
Το κύριο επιχείρημα που προβλήθηκε από την αιτήτρια ήταν ότι, ο Διευθυντής παραγνώρισε, κατά το στάδιο της σύστασης του την αρχαιότητα που υφίσταται προς όφελος της, βασιζόμενη στην ηλικία, σε σύγκριση με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Όπως προκύπτει από τα ενώπιον μου τεθέντα στοιχεία η αιτήτρια και τα ενδιαφερόμενα μέρη ήταν ισοδύναμοι σε αξία και ταυτοχρόνως είχαν την ιδία αρχαιότητα στην υπηρεσία. Στο σημείο που υπερτερούσε η αιτήτρια αναφορικά με το στοιχείο της αρχαιότητας ήταν η ημερομηνία γέννησης της. Ήταν μεγαλύτερη κατά πέντε χρόνια έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους 1, έξι χρόνια και δύο μήνες έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους 2 και έξι χρόνια έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους 3.
Σύμφωνα με το άρθρο 49(7) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, Ν. 1/90 "σε περίπτωση που η αρχαιότητα στους πρώτους διορισμούς είναι η ίδια, η προηγούμενη αρχαιότητα κρίνεται με βάση την ηλικία των υπαλλήλων·"
Στην υπόθεση Αλευρά ν. Ηρακλέους (2005) 3 Α.Α.Δ. 85 τονίστηκε ότι η αρχαιότητα η οποία εδράζεται στη διαφορά ηλικίας είναι συμβολική και όχι ουσιαστική. Στις περιπτώσεις όμως όπου τα υπόλοιπα κριτήρια κρίσεως είναι ίσα η αρχαιότητα αποκτά αξία προσμετρώντας υπέρ ενός υποψηφίου για προαγωγή (Μικελλίδου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 105, Υπ. Αρ. 1098/2011, Αντωνίου ν. Δημοκρατίας, ημερ. 3 Σεπτεμβρίου 2014).
Εξετάζοντας τη σύσταση που έδωσε επί του προκειμένου ο Διευθυντής διαπιστώνω ότι παραγνώρισε την πιο πάνω, έστω συμβολική αρχαιότητα που υπήρχε προς όφελος της αιτήτριας, και παρέλειψε να προβεί σε αιτιολόγηση της προτίμησης του για τα ενδιαφερόμενα μέρη, δοθέντος ότι, σε όλα τα άλλα κριτήρια οι προταθέντες ήταν ίσοι με την αιτήτρια.
Κατά συνέπεια η σύσταση του Διευθυντή πάσχει.
Δοθέντος ότι η ΕΔΥ, στην προσβαλλόμενη απόφαση, έλαβε υπόψη της τη σύσταση του Διευθυντή, η οποία, όπως έχω ήδη κρίνει πιο πάνω, πάσχει, οδηγούμαι στο αναπόφευκτο αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε ακυρότητα η προσβαλλόμενη απόφαση.
Ως εκ τούτου, η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται με €1600, πλέον Φ.Π.Α., ως έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ'ων η αίτηση.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΔΓ