|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D857
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1019/2011)
7 Νοεμβρίου, 2014
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 24, 25, 28 ΚΑΙ
146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΣΑΒΒΑΣ ΠΕΤΡΙΔΗΣ ΛΤΔ,
2. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΕΡΟΥΔΗΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
2. ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Κ. Αγαθοκλέους για Μ. Βορκά, για τους Αιτητές.
Τ. Ιακωβίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Οι Αιτητές είναι ιδιοκτήτες πτηνοτροφικής μονάδας ορνίθων αυγοπαραγωγής η οποία βρίσκεται στην περιοχή του χωριού Μαρκί της επαρχίας Λευκωσίας. Στα πλαίσια εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ) Αριθ. 517/2011 της Επιτροπής και προς το σκοπό μείωσης του επιπολασμού ορισμένων οροτύπων σαλμονέλας σε σμήνη ωοπαραγωγής και για τον έλεγχο της σαλμονέλας, έλαβε χώραν στις 14.6.2011 από τις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες δειγματοληψία κοπράνων από θαλάμους της προαναφερθείσας πτηνοτροφικής μονάδας. Ως αποτέλεσμα της σχετικής εργαστηριακής εξέτασης οι Καθ΄ ων η Αίτηση μέσω επιστολής του Διευθυντή Κτηνιατρικών Υπηρεσιών πληροφόρησαν τους Αιτητές πως στα ληφθέντα δείγματα ανιχνεύθηκε το μικρόβιο σαλμονέλας και ως εκ τούτου θα έπρεπε να προβούν άμεσα στην απόσυρση των αυγών. Υπό τις συνθήκες αυτές οι όρνιθες θανατώθηκαν και δεσμεύθηκαν τα αυγά του συγκεκριμένου σμήνους, αφού αποσύρθηκαν από την αγορά. Ακολούθησε αλληλογραφία και συναντήσεις μεταξύ των εμπλεκομένων μερών, αντικείμενο των οποίων ήταν η διαδικασία που θα έπρεπε να ακολουθηθεί ως προς την περαιτέρω τύχη των υπό αναφορά αυγών. Ηταν η θέση των Αιτητών ότι οι Κτηνιατρικές Υπηρεσίες θα έπρεπε να προβούν σε περαιτέρω εξετάσεις στα αυγά προκειμένου να διαπιστωθεί εάν υπήρχε οποιοδήποτε πρόβλημα μόλυνσης τους ή ασφαλούς κατανάλωσής τους. Οι Καθ΄ ων η Αίτηση αρνήθηκαν να προβούν σε ο,τιδήποτε περαιτέρω και πληροφόρησαν τους Αιτητές ότι τα εν λόγω αυγά θα πρέπει να καταστραφούν. Είναι την απόφαση αυτή που προσβάλλουν οι Αιτητές με την υπό κρίση προσφυγή αξιώνοντας:
«Α. Δήλωση και/ή Απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή η απόφαση των Καθ΄ ων η Αίτηση διά της οποίας στις 6/7/2011 τα αυγά που κατακρατούντο στα υποστατικά των Αιτητών δεν πρέπει να εξεταστούν και πρέπει να καταστραφούν είναι παράνομη και συνεπώς άκυρη.»
Προβάλλουν οι Αιτητές ότι οι έλεγχοι που γίνονται για τον επιπολασμό της σαλμονέλας δεν μπορεί τεχνικά να εφαρμοστούν σε κοπάδια ελευθέρας βοσκής, όπως στην παρούσα περίπτωση, καθότι σε περίπτωση θετικού αποτελέσματος αυτό μπορεί να προέρχεται από εξωγενείς παράγοντες, αφού τα πτηνά είναι εκτεθειμένα στη φύση. Με την επισήμανση αυτή εισηγούνται ότι ο μοναδικός τρόπος εξακρίβωσης κατά πόσο η μόλυνση προερχόταν από τα πτηνά της φάρμας είναι η εξέταση του τελικού προϊόντος, δηλαδή των αυγών. Προβάλλουν ακόμη ότι δεν τηρήθηκαν τα προβλεπόμενα από τους κανονισμούς χρονοδιαγράμματα δειγματοληψίας και διενέργειας των εξετάσεων, καθιστώντας έτσι τα αποτελέσματα των εξετάσεων αναξιόπιστα.
Οι Καθ΄ ων η Αίτηση θέτουν ότι οι προβλεπόμενοι έλεγχοι έγιναν εντός των χρονοδιαγραμμάτων που απαιτεί ο νόμος και ειδικότερα ο εφαρμοζόμενεος στην περίπτωση Κανονισμός Αρ. 517/11, άρθρο 3.1 του Παραρτήματος του εν λόγω Κανονισμού. Ως προς το ζήτημα της περαιτέρω εξέτασης στα ίδια τα αυγά εισηγούνται ότι δεν είχαν καμιά υποχρέωση διεξαγωγής επαναληπτικού ελέγχου, ενόψει των θετικών αποτελεσμάτων ανίχνευσης σαλμονέλας στα κόπρανα. Υπό τις συνθήκες αυτές τα αυγά, ως προϊόντα μολυσμένου σμήνους, θα μπορούσαν να διατεθούν στην αγορά για ανθρώπινη κατανάλωση μόνο εάν υποβάλλονταν σε επεξεργασία η οποία εγγυάτο την εξάλειψη όλων των οροτύπων σαλμονέλας σε ειδική εγκεκριμένη βιομηχανική μεταποιητική μονάδα επεξεργασίας αυγών ορνίθων, που δεν υπάρχει στην Κύπρο.
Το άρθρο 3.1 του Παραρτήματος του Κανονισμού 517/2011 έχει ως εξής:
«3.1 Μεταφορά και προετοιμασία των δειγμάτων
Τα δείγματα αποστέλλονται κατά προτίμηση με κατεπείγουσα ταχυδρομική αποστολή ή με ιδιωτική ταχυδρομική υπηρεσία στα εργαστήρια που αναφέρονται στο άρθρο 11 και στο άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2160/2003 εντός 24 ωρών από τη συλλογή τους. Εάν δεν αποσταλούν μέσα σε 24 ώρες, θα αποθηκεύονται στην κατάψυξη. Τα δείγματα μπορούν να μεταφέρονται σε θερμοκρασία δωματίου, θα πρέπει όμως να αποφεύγεται η υπερβολικά υψηλή θερμοκρασία (μεγαλύτερη από 25ο C) ή η έκθεση στο φως. Στο εργαστήριο τα δείγματα θα διατηρούνται κατεψυγμένα έως την εξέταση, η οποία θα πρέπει να αρχίζει μέσα σε 48 ώρες από την παραλαβή και μέσα σε τέσσερις ημέρες από τη δειγματοληψία.»
Με κοινό έδαφος το γεγονός ότι η δειγματοληψία διενεργήθηκε στις 14.6.2011 και την ίδια ημερομηνία έγινε παραλαβή των δειγμάτων από το Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής Βακτηριολογίας Παρασιτολογίας (ΕΠΑΒΠ) των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών, είναι η εισήγηση των Αιτητών ότι η εξέταση άρχισε στις 18.6.2011, τέσσερις δηλαδή ημέρες μετά την παραλαβή και όχι εντός 48 ωρών όπως προνοεί ο πιο πάνω Κανονισμός.
Οι Καθ΄ ων η Αίτηση αντιτάσσουν ότι οι Αιτητές παρερμηνεύουν τα εργαστηριακά έγγραφα με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε εσφαλμένα συμπεράσματα. Εισηγούνται, σχετικά, ότι οι έλεγχοι έγιναν εντός των χρονοδιαγραμμάτων που προβλέπονται από τον σχετικό Κανονισμό και ότι η εξέταση άρχισε στις 14.6.2011, την ίδια δηλαδή ημέρα που έλαβε χώραν η δειγματοληψία και η παραλαβή των δειγμάτων από το ΕΠΑΒΠ. Προεκτείνοντας διευκρινίζουν ότι στις 18.6.2011 αυτό το οποίο έγινε ήταν η έναρξη μιας επί μέρους ανάλυσης η οποία και αποτελεί μέρος της όλης εξέτασης που άρχισε στις 14.6.2011.
Η πιο πάνω προσέγγιση των Καθ΄ ων η Αίτηση έχει στέρεο έδαφος και επιβεβαιώνεται από τα σχετικά τεκμήρια που συνοδεύουν την ένσταση ως παραρτήματα. Επεξηγώ:
Είναι ξεκάθαρο από το παράρτημα 2, δεύτερη σελίδα, ότι οι επίδικες εργαστηριακές εξετάσεις άρχισαν αμέσως μετά την παραλαβή των δειγμάτων από το ΕΠΑΒΠ. Η πλευρά των Αιτητών επιχείρησε να αμφισβητήσει τη σύνδεση του εν λόγω εγγράφου με την επιβαλλόμενη από τον Κανονισμό έναρξη εξέτασης. Εισηγήθηκε, συγκεκριμένα, ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών ότι στο υπό αναφορά παράρτημα καταγράφονται στοιχεία «έναρξης δοκιμών» και όχι «εξετάσεων». Η προσέγγιση αυτή δεν έχει περιθώρια επιτυχίας. Η δεύτερη σελίδα του εξεταζόμενου παραρτήματος αφορά «ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΞΕΤΑΣΗΣ ΣΑΛΜΟΝΕΛΑΣ» του ΕΠΑΒΠ και καλύπτει τα δείγματα που παρελήφθησαν από την πτηνοτροφική μονάδα των Αιτητών. Εχει ως ημερομηνία και ώρα έναρξης δοκιμής την 14.6.2011 14:05. Παραθέτει δε τα διάφορα στάδια δοκιμής και τις ειδικές αναλύσεις που έλαβαν χώραν μεταξύ της πιο πάνω ημερομηνίας και της 18.6.2011. Όλα τα στάδια έγιναν με τη μέθοδο ISO 6579, ήτοι τη μέθοδο ανίχνευσης ειδών σαλμονέλας που προβλέπεται από το άρθρο 3.2 του παραρτήματος του Κανονισμού 517/2011. Δεδομένο το οποίο επιβεβαιώνει ότι όντως είχε αρχίσει η εξέταση των δειγμάτων κατ΄ ακολουθία του άρθρου 3.1 του υπό αναφορά Κανονισμού. Υπό τις συνθήκες αυτές οι εξετάσεις που ακολούθησαν συνιστούσαν, όπως ορθά είχε επισημάνει και η πλευρά των Καθ΄ ων η Αίτηση, μέρος και συνέχεια της όλης διαδικασίας εξέτασης.
Η απόρριψη του βασικού λόγου ακύρωσης που προώθησε η πλευρά των Αιτητών, της κατ΄ ισχυρισμόν παραβίασης των χρονοδιαγραμμάτων δειγματοληψίας και διενέργειας εξετάσεων, συμπαρασύρει σε απόρριψη και ολόκληρη την προσφυγή. Η ανίχνευση σαλμονέλας στα κόπρανα σε σμήνη ωοπαραγωγής των Αιτητών είχε ως αποτέλεσμα την αναγκαιότητα λήψης περαιτέρω μέτρων. Οι Καθ΄ ων η Αίτηση δεν είχαν υποχρέωση διεξαγωγής οποιωνδήποτε επαναληπτικών ελέγχων ενόψει των θετικών αποτελεσμάτων ανίχνευσης σαλμονέλας στα κόπρανα δείγματος ορνίθων του εν λόγω σμήνους, το οποίο θεωρείται πλέον μολυσμένο. Συνακόλουθα, τα αυγά κατακρατούνται ως προϊόντα μολυσμένου σμήνους. Σύμφωνα με το Μέρος Δ του Παραρτήματος ΙΙ του Κανονισμού (ΕΚ) 2160/2003, για την εφαρμογή του οποίου θεσπίσθηκε ο Κανονισμός 517/2011, αυγά που προέρχονται από μολυσμένα σμήνη μπορούν να χρησιμοποιηθούν για ανθρώπινη κατανάλωση μόνο εάν υποβληθούν σε επεξεργασία η οποία εγγυάται την εξάλειψη όλων των οροτύπων σαλμονέλας που έχουν σημασία για τη δημόσια υγεία. Όπως δε παραμένει αδιαμφισβήτητο τέτοια μέθοδος επεξεργασίας δεν υπάρχει στη χώρα μας.
Υπό το πρίσμα των πιο πάνω, είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι δεν έχει θεμελιωθεί κανένας λόγος ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος των Αιτητών όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
ΣΦ.