|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D732
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 923/2011)
30 Σεπτεμβρίου, 2014
[K. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 25, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΙΑΣΕΜΗΣ,
Αιτητής,
KAI
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - -
Ε. Νικολάου για Τσαρδελλή, για τον Αιτητή.
Λ. Λάμπρου-Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά δήλωση ότι η απόφαση της καθ΄ης η αίτηση ημερομηνίας 6.5.2011, με την οποία απέρριψε την ένσταση του αιτητή για τη μη συμπερίληψη και εγγραφή του στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Πληροφορικής, είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.
Ο αιτητής είναι κάτοχος πτυχίου από το Τμήμα Πληροφορικής της Σχολής Τεχνολογικών Εφαρμογών των ΤΕΙ Αθήνας, της Ελλάδας. Στις 26.5.2010 υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Πληροφορικής. Η Επιτροπή, εφαρμόζοντας απόφαση πολιτικής που είχε λάβει σε συνεδρία της ημερομηνίας 10.2.2005, εξέτασε την εν λόγω αίτηση σε συνεδρία ημερομηνίας 14.7.2010 και αποφάσισε να την απορρίψει. Σημειώνεται ότι η απόφαση πολιτικής που λήφθηκε στις 10.2.2005 προνοούσε την εγγραφή στους Πίνακες Διοριστέων Καθηγητών Πληροφορικής μόνο για τους κατόχους πτυχίων στην Πληροφορική ή στην Επιστήμη Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, οι οποίοι απέκτησαν το πτυχίο τους από αναγνωρισμένο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Ανώτατης Εκπαίδευσης, νοουμένου ότι το περιεχόμενο των σπουδών ανταποκρίνεται στις ανάγκες διδασκαλίας του μαθήματος. Κατά την εξέταση της αίτησης, η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη ανακοίνωση του ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ., σύμφωνα με την οποία οι τίτλοι που απονέμονται από τα ΤΕΙ Ελλάδας αναγνωρίζονται ως ισότιμοι προς πτυχία πανεπιστημιακού επιπέδου, αλλά όχι ως ισότιμοι και αντίστοιχοι προς πτυχία πανεπιστημιακού επιπέδου στη συγκεκριμένη ειδικότητα.
Ο αιτητής, με επιστολές του ημερομηνίας 4.3.2011 και 9.3.2011, υπέβαλε ένσταση για τη μη συμπερίληψή του στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Πληροφορικής. Η Επιτροπή εξέτασε την ένστασή του στη συνεδρία της ημερομηνίας 20.4.2011 και αποφάσισε να την απορρίψει, ενημερώνοντας σχετικά τον αιτητή με επιστολή της ημερομηνίας 6.5.2011. Ακολούθως, μετά την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής, η Επιτροπή, σε συνεδρία της ημερομηνίας 21.12.2011, αποφάσισε να ανακαλέσει την απόφασή της για απόρριψη της αίτησης του αιτητή και να τον καλέσει να αποταθεί στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. για αναγνώριση «ισοτιμίας και αντιστοιχίας» του πτυχίου του προς πτυχίο πληροφορικής του Πανεπιστημίου Κύπρου, ώστε να μπορέσει να επανεξετάσει την αίτησή του, ενημερώνοντας σχετικά τον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 21.12.2011.
Η καθ΄ης η αίτηση εγείρει προδικαστική ένσταση ότι, σύμφωνα με τα γεγονότα, η πράξη κατά της οποίας ασκήθηκε η παρούσα προσφυγή ανακλήθηκε από την Ε.Ε.Υ. στις 21.12.2011 και, ως εκ τούτου, η προσφυγή κατέστη άνευ αντικειμένου, αφού πλέον η πράξη που προσβάλλεται δεν υφίσταται.
Η πλευρά του αιτητή, από την άλλη, ισχυρίζεται στη γραπτή της αγόρευση ότι η χαρακτηριζόμενη από την Ε.Ε.Υ. ως ανάκληση δεν είναι στην πραγματικότητα ανάκληση. Όπως επεξηγείται στην αγόρευση, η απόφαση της Ε.Ε.Υ., αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, αφορά την απόρριψη της ένστασης του αιτητή για συμπερίληψη του στον Πίνακα διοριστέων καθηγητών, καθότι θεώρησε ότι τα προσόντα του δεν ικανοποιούσαν το Σχέδιο Υπηρεσίας λόγω πληροφόρησης που έλαβε από το ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. ότι τα πτυχία που απονέμονται από τα ΤΕΙ Ελλάδας δεν αναγνωρίζονται ως τίτλοι ισότιμοι και αντίστοιχοι προς πτυχία πανεπιστημίου στη συγκεκριμένη ειδικότητα. Με την απόφαση της Ε.Ε.Υ. για ανάκληση της εν λόγω απόφασης, όπου, για να μπορέσει η Επιτροπή να προχωρήσει στην περαιτέρω εξέταση της αίτησης, θα πρέπει ο αιτητής να αποταθεί στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. για αναγνώριση «ισοτιμίας και αντιστοιχίας» του πτυχίου του με το Πτυχίο Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Κύπρου και έκδοση σχετικού πιστοποιητικού σημαίνει ότι η Ε.Ε.Υ. εμμένει στη θέση της ότι το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας έχει ως ζητούμενο όπως το πτυχίο του αιτητή είναι «ισότιμο και αντίστοιχο» με το σχετικό πτυχίο του Πανεπιστημίου Κύπρου και όχι «ισότιμο» όπως προβλέπει το Σχέδιο Υπηρεσίας. Η ερμηνεία του Σχεδίου Υπηρεσίας είναι το επίκεντρο του επίδικου ζητήματος στην παρούσα προσφυγή και γι΄ αυτό, ως εισηγείται ο συνήγορος του αιτητή, η ισχυριζόμενη ανάκληση της απόφασης δεν αποτελεί ουσιαστικά ανάκληση και η προδικαστική ένταση θα πρέπει να απορριφθεί και να εκδικαστεί η ουσία της προσφυγής.
Προτού προχωρήσω στην εξέταση της προδικαστικής ένστασης, θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω αυτούσιο το περιεχόμενο της απόφασης της Ε.Ε.Υ., ημερομηνίας 21.12.2011, (Παράρτημα 6), που αφορά το υπό διερεύνηση ζήτημα:
«Η Επιτροπή, σε συνέχεια της απόφασής της στις συνεδρίες της με ημερομηνίες 14.7.2010 και 20.4.2011, αποφάσισε να ανακαλέσει την απόφαση για απόρριψη της αίτησης του Γιασεμή για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Πληροφορικής και να προβεί σε επανεξέτασή της.
Ακολούθως, η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη σχετική ανακοίνωση του ΚΥΣΑΤΣ ημερομηνίας 19.8.2008, σύμφωνα με την οποία τα πτυχία του απονέμονται από τα ΤΕΙ Ελλάδας αναγνωρίζονται ως ισότιμα προς πτυχία πανεπιστημιακού επιπέδου, αλλά όχι ως ισότιμα και αντίστοιχα προς πτυχία πανεπιστημίου στη συγκεκριμένη ειδικότητα, και προκειμένου να διαπιστώσει με βεβαιότητα κατά πόσον ο αιτητής κατέχει το απαιτούμενο από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας πτυχίο πανεπιστημιακού επιπέδου στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει, αποφάσισε να τον καλέσει να αποταθεί στο ΚΥΣΑΤΣ για αναγνώριση ισοτιμίας και αντιστοιχίας του Πτυχίου του προς το πτυχίο Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Κύπρου. Όταν ο αιτητής υποβάλει το ζητηθέν πιστοποιητικό, η Επιτροπή θα εξετάσει περαιτέρω το ενδεχόμενο εγγραφής του στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Πληροφορικής.»
Το πιο πάνω λεκτικό δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης ότι η επίδικη απόφαση έχει ανακληθεί. Το γεγονός ότι ζητείται από τον αιτητή να αποταθεί στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. για αναγνώριση του πτυχίου του ως «ισότιμου και αντίστοιχου» του πτυχίου του Πανεπιστημίου Κύπρου αφορά την διαδικασία της επανεξέτασης.
Αποτελεί βασική αρχή του διοικητικού δικαίου ότι το έννομο συμφέρον του αιτητή πρέπει να υπάρχει τόσο κατά το χρόνο καταχώρισης της προσφυγής και κατά τη διάρκεια της ακρόασης μέχρι το τέλος της δίκης. Σύμφωνα με το Σύγγραμμα του Ε.Π. Σπηλιωτόπουλου, «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», 12η Έκδοση, σελ. 85, παρ. 457, «Το έννομο συμφέρον μπορεί να μην δημιουργηθεί ή μπορεί να εκλείψει μετά τη δημιουργία του για λόγους υποκειμενικούς, που αφορούν τον αιτούντα, ή αντικειμενικούς.». Η ανάκληση της πράξης αποτελεί έναν από τους αντικειμενικούς λόγους για τους οποίους εκλήθη το έννομο συμφέρον, όπως αναφέρεται στην παρα. 459 του ιδίου Συγγράμματος.
Η ανάκληση της διοικητικής πράξης οδηγεί στην εξαφάνιση της πράξης και την κατάργηση της δίκης, εκτός εάν, κατά την περίοδο πριν την ανάκληση, ο αιτητής έχει υποστεί ζημιά, η οποία δεν εξαλείφθηκε με την ανάκληση [βλ. Στράκκα Λτδ. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 643]. Σε τέτοια περίπτωση, ο αιτητής θα μπορεί να αποζημιωθεί για τις ζημιές που έχει υποστεί μόνο αφού εξασφαλίσει ακυρωτική απόφαση όπως απαιτείται από το Άρθρο 146.6 του Συντάγματος.
Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής δεν επικαλείται την ύπαρξη οποιασδήποτε ζημιάς παρά μόνο θεωρεί ότι ουσιαστικά δεν υπήρξε ανάκληση της επίδικης απόφασης, κάτι το οποίο δεν με βρίσκει σύμφωνη. Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, είναι ξεκάθαρο από το Παράρτημα 6 της Ένστασης ότι υπήρξε ανάκληση της επίδικης απόφασης. Συνακόλουθα, ο αιτητής έπαυσε να έχει έννομο συμφέρον στην προώθηση της προσφυγής, χωρίς να παραμείνει ζημιά, ούτε ουσιαστική στέρηση οποιουδήποτε δικαιώματος του αιτητή.
Κατά συνέπεια, η προσφυγή απορρίπτεται λόγω του ότι ο αιτητής δεν συνεχίζει να έχει έννομο συμφέρον. Έχοντας υπόψη την εξέλιξη των γεγονότων, δεν εκδίδω διαταγή ως προς τα έξοδα.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ