ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2014:D699
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 265/2013)
23 Σεπτεμβρίου, 2014
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΖΟΥΡΟΠΟΥΛΟΥ,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Δ. Στεφανίδης, για την Αιτήτρια.
Λ. Ουστά (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Χρ. Μέρικου (κα.) για Κ. Κενεβέζος ΔΕΠΕ, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Με την εξεταζόμενη προσφυγή ζητείται:
«Δήλωση ή/και απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Καθ' ης η Αίτηση, η οποία δημοσιεύθηκε στις 28/12/2012 στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας, αρ. 4660, υπ' αρ. γνωστοποίησης 802 (Παράρτημα Α στην προσφυγή) με την οποία προήχθη από τις 15/12/2012 στη μόνιμη θέση Ανώτερου Φαρμακοποιού, Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, αντί της αιτήτριας, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Νίκη Γεωργίου είναι άκυρη, παράνομη και στερείται κάθε εννόμου αποτελέσματος.»
Ο Διευθυντής Φαρμακευτικών Υπηρεσιών, προβαίνοντας στη σύστασή του, κατά την κρίσιμη συνεδρία της ΕΔΥ, ανέφερε τα εξής:
«Για την παρούσα διαδικασία πλήρωσης μιας θέσης Ανώτερου Φαρμακοποιού, Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, προάξιμοι είναι οι υποψήφιοι με αύξ. αρ. 1-4. Ουδείς από τους υποψηφίους διαθέτει το προβλεπόμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης πλεονέκτημα.
Σημειώνω ότι η υποψήφια με αύξ. αρ. 4, Μιχαηλίδου Παντελίτσα, είναι με άδεια αφυπηρέτησης, ενώ η υποψήφια με αύξ. αρ. 5, Παπαπέτρου Ευανθία, έχει αφυπηρετήσε πρόωρα, από 26.10.12, και, ως εκ τούτου, δεν λαμβάνεται υπόψη.
Γνωρίζω προσωπικά και έχω γνώση της εργασίας όλων των υποψηφίων. Προκειμένου όμως να προβώ σε σύσταση, μελέτησα τόσο τους Προσωπικούς, όσο και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων και έλαβα υπόψη τις απόψεις των άμεσα προϊσταμένων τους.
Για να προβώ στην πιο κάτω σύσταση, έλαβα επίσης υπόψη τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, καθώς και τα κριτήρια που προβλέπει ο νόμος στο σύνολό τους, ήτοι αξία, προσόντα και αρχαιότητα.
Με βάση τα πιο πάνω και, έχοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - όπως αυτά ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, καθώς και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι' αυτή, συστήνω για προαγωγή την υποψήφια Γεωργίου Νίκη, την οποία θεωρώ ως την πιο κατάλληλη.
Συστήνοντας την Γεωργίου Νίκη, έλαβα υπόψη μου ότι αυτή υπερέχει ή δεν υστερεί σε αξία έναντι όλων των υπολοίπων υποψηφίων, όπως η αξία αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ' αυτές των τελευταίων πέντε χρόνων, και ουδενός υστερεί σε προσόντα. Έλαβα, επίσης, υπόψη μου ότι η Γεωργίου υστερεί σε αρχαιότητα έναντι της υποψήφιας με αύξ. αρ. 1, Μουζουροπούλου Μαρούλας, που ανάγεται στην παρούσα θέση, υπερέχει, όμως, έναντί της σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, συγκεκριμένα για τα έτη 2009 και 2010.
Σε μια γενική συνεκτίμηση όλων των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως έχουν αναλυθεί πιο πάνω, κρίνω ότι η υποψήφια με αύξ. αρ. 2, Γεωργίου Νίκη, είναι η καταλληλότερη και τη συστήνω για προαγωγή στη θέση Ανώτερου Φαρμακοποιού, Φαρμακευτικές Υπηρεσίες.».
Στο σημείο αυτό ο Διευθυντής αποχώρησε από τη συνεδρία.
Στη συνέχεια, η Επιτροπή (ΕΔΥ) ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψη την κρίση και τη σύσταση του Διευθυντή.
Η Επιτροπή έλαβε υπόψη τις Εμπιστευτικές/Yπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία χρόνια.
Η Επιτροπή έλαβε επίσης υπόψη τα προσόντα των υποψηφίων, καθώς και την αρχαιότητά τους, η οποία φαίνεται στον ενώπιόν της κατάλογο των υποψηφίων.
Η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα τρία κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα-, σταθμίζοντας και συνεκτιμώντας αυτά στο σύνολό τους και αποδίδοντας σ' αυτά και σε καθένα από αυτά την ανάλογη βαρύτητα και αφού έλαβε υπόψη και τη σύσταση του Διευθυντή, έκρινε ότι η Γεωργίου Νίκη υπερέχει των άλλων υποψηφίων, την επέλεξε ως την πιο κατάλληλη και αποφάσισε να προσφέρει σ' αυτήν προαγωγή στη μόνιμη θέση Ανώτερου Φαρμακοποποιού , Φαρμακευτικές Υπηρεσίες,. από 15.12.2012.
Επιλέγοντας την Γεωργίου Νίκη, η Επιτροπή κατέγραψε στο σχετικό πρακτικό τα εξής:
«Υπερέχει ή δεν υστερεί έναντι όλων σε αξία, όπως η αξία αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των υποψηφίων, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια, αξιολογηθείσα ως καθόλα εξαίρετη, υπερέχει σε αρχαιότητα, πλην της υποψήφιας με α/α 1, έναντι της οποίας υπερέχει σε αξία, ουδενός υστερεί σε προσόντα και, επιπρόσθετα, έχει την υπέρ της σύσταση του Διευθυντή. Σε μια συνεκτίμηση όλων των ενώπιόν της στοιχείων, η Επιτροπή έκρινε ότι η επιλεγείσα γενικά υπερέχει και είναι η καταλληλότερη για προαγωγή. Ειδικότερα, ως προς τα προσόντα αιτήτρια και ενδιαφερόμενο πρόσωπο είναι απόλυτα ίσοι.»
Είναι η θέση του ευπαιδεύτου συνηγόρου της αιτήτριας ότι ο Διευθυντής σύστησε για προαγωγή το ενδιαφερόμενο πρόσωπο αναφέροντας, κατά ουσιώδη νομική πλάνη των νομολογιακών αρχών, ότι η αιτήτρια υστερεί του ενδιαφερομένου προσώπου σε αξία.
Αυτή η αναφορά του Διευθυντή δεν ευσταθεί σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο της αιτήτριας καθότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις, στα τελευταία πέντε χρόνια πριν τον ουσιώδη χρόνο , παρουσίαζαν και τις δύο υποψήφιες με τη γενική βαθμολογία «εξαίρετος».
Η αιτήτρια συγκέντρωνε 37 εξαίρετα και το ενδιαφερόμενο μέρος 40, στο σύνολο της πενταετίας (2007-2011). Συγκεκριμένα, η αιτήτρια αξιολογήθηκε με 7 Εξαίρετα και 1 Πολύ Ικανοποιητικά το έτος 2010 και το 2009 με έξι εξαίρετα και 2 Πολύ Ικανοποιητικά.
Σύμφωνα με τη νομολογία, υποδεικνύει ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας, είναι το σύνολο της εικόνας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και όχι οι επιμέρους διαφορές υπέρ του ενός ή του άλλου υποψηφίου. Διαφορά σε πέντε εξαίρετα κατά την τελευταία πενταετία ή και διαφοροποιήσεις στα πλέον απομακρυσμένα χρόνια που προηγούνται της κρίσης, έχουν κριθεί επανειλημμένα οριακές καθιστώντας λανθασμένη τη θεώρηση από το διορίζον όργανο, περί υπεροχής του ενός υποψηφίου έναντι του άλλου[1].
Στην απόφαση της Ολομέλειας, Βασιλειάδης v. Τσιάππα (2005) 3 Α.Α.Δ. 403, παραπέμπουν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της αιτήτριας, η εφεσίβλητη υπερείχε του εφεσείοντος κατά 5 "εξαίρετος " στα τελευταία πέντε έτη. Τη διαφορά εκείνη η Ολομέλεια την χαρακτήρισε ως οριακή και τους δύο διαδίκους ως ουσιαστικά ίσους.
Στην υπόθεση Πατσαλίδης κ.α .ν. Δημοκρατίας (2011) 3 ΑΑΔ 738, η Ολομέλεια έθεσε εκ νέου τον ίδιο κανόνα, ότι δηλαδή δεν μπορεί να γίνεται λόγος για υπεροχή, έστω και αν εντοπίζονται διαφορές 3 μέχρι 5 «εξαίρετα», κατά τα τελευταία έτη.
Ως προς την αρχαιότητα, επισημαίνει ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας, αιτήτρια και ενδιαφερόμενο πρόσωπο διορίσθηκαν στις 15.11.1980 στη θέση Φαρμακοποιού και προήχθησαν, η μεν αιτήτρια την 1.5.2004, το δε ενδιαφερόμενο πρόσωπο στις 15.12.2006. Με δεδομένη την ισότητα σε αξία, καθώς και σε προσόντα μεταξύ αιτήτριας και ενδιαφερομένου προσώπου, η αρχαιότητα της αιτήτριας, θα έπρεπε να ήταν ουσιαστικής σημασίας[2].
Η πιο πάνω θέση του ευπαίδευτου συνήγορου της αιτήτριας, ότι η σύσταση του Διευθυντή, και η απόφαση της Ε.Δ.Υ. ότι το Ε.Μ. υπερείχε σε αξία, είναι εσφαλμένη, με βρίσκει σύμφωνο.
Η διαφορά σε τρία Εξαίρετα σε σύνολο πέντε ετών δεν μπορούσε να θεωρηθεί, σύμφωνα με τη νομολογία την οποία παρέθεσαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της αιτήτριας, ότι προσέδιδε στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπεροχή σε αξία. Επομένως ουσιαστικής σημασίας ήταν η αρχαιότητα της αιτήτριας.
Συνακόλουθα κρίνω ότι τόσο η σύσταση του Διευθυντή όσο και η απόφαση της ΕΔΥ, λήφθηκαν κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο.
Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται απόφαση ως το αιτητικό της. Έξοδα €1.000.-, πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, υπέρ της αιτήτριας και εις βάρος των καθ΄ ων η αίτηση. Καμιά διαταγή για έξοδα για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Π.
/ΕΑΠ.
[1] Δέστε: Βασιλειάδης v. Τσιάππα (2005) 3 Α.Α.Δ. 403, Δημοκρατία v. Φεσσά (2009) 3 Α.Α.Δ. 141, Θεμιστοκλέους v. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 495 και Μεστάνας v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 213). Δέστε επίσης: Απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Αττά κ.α. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (2012) 3 Α.Α.Δ. 438.
[2] Δέστε: Παναγή v. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 639 και Γιωργούδης v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ 116).