|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Foodpax Ltd κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 1922
Παπαδόπουλος Xαρίλαος και Άλλοι ν. Pαδιοφωνικού Iδρύματος Kύπρου και Άλλου (1996) 3 ΑΑΔ 1
Συμβούλιο των Kεντρικών Σφαγείων (Kοφίνου) και/ή Άλλοι ν. Όμηρου Pωσσίδη (1996) 3 ΑΑΔ 39
Συμεών Συμεών Μιχαήλ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1999) 4 ΑΑΔ 854
ΑΡΧΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ν. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ, Υπόθεση Αρ.461/2005, 13 Ιουλίου 2007
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗΣ ν. ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ, Υπόθεση Αρ. 860/2006, 15 Μαίου 2008
ΜΑΡΙΟΣ ΜΕΛΑΝΙΤΗΣ κ.α. ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 330/2012, 28/9/2012
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D659
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1839/2012)
10 Σεπτεμβρίου 2014
[ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
NOEMI AMALIA KISS
Αιτήτρια
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ/Ή ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________
Χρ. Χριστοδουλίδης, για την Αιτήτρια.
Γ. Χατζηχάννα (κα) , Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια είναι ευρωπαία υπήκοος από την Ρουμανία, αφιχθείσα στην Κύπρο στις 6/6/2009 και εγγραφείσα ως εργαζόμενη εδώ από 13/8/2009.
Στις 5/2/2010 τέλεσε γάμο στο Δημαρχείο Αραδίππου με τον Udich Eric Tobechukwu («Eric»), υπήκοο Νιγηρίας, ο οποίος βρισκόταν στην Κύπρο με άδεια προσωρινής παραμονής μέχρι 31/3/2000, ως φοιτητής.
Μετά το γάμο, στις 25/5/2010, ο Eric υπέβαλε αίτηση για Έκδοση Δελτίου Διαμονής ως μέλος οικογένειας ευρωπαίου πολίτη.
Όμως μετά από διερεύνηση της υπόθεσης από το Κλιμάκιο Αλλοδαπών Λευκωσίας (τεκμήριο 15) η Συμβουλευτική Επιτροπή για Εικονικούς Γάμους σε συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 30/3/2012 κατέληξε ότι ο εν λόγω γάμος ήταν εικονικός (τεκμήριο 16).
Βασιζόμενη στη γνώμη αυτή της Επιτροπής, η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης («το Τμήμα») αποφάσισε στις 25/10/2012 ότι ο γάμος ήταν εικονικός και απαγόρευσε στο ζεύγος να παραμείνει στην Κύπρο.
Ως εκ τούτου:
(α) Απορρίφθηκε η αίτηση του Eric για Δελτίο Διαμονής και
(β) ακυρώθηκε η Βεβαίωση Εγγραφής της Αιτήτριας, δεδομένου ότι η ενέργεια της να τελέσει εικονικό γάμο με στόχο να βοηθήσει την παραμονή του αλλοδαπού στη Δημοκρατία, την καθιστούσε «πραγματική, ενεστώσα και αρκούντως σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη της Δημοκρατίας» (τεκμήριο 17).
Τα δύο εν λόγω πρόσωπα ενημερώθηκαν περί του δικαιώματος τους για υποβολή ιεραρχικής προσφυγής με επιστολές ημερομηνίας 26/10/2012 (τεκμήρια 18 και 19) αλλά δεν υπεβλήθη ιεραρχική προσφυγή που θα αποτελούσε και προϋπόθεση για την προσβολή της εν λόγω απόφασης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Μάριος Μελανίτης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 330/2012, 28/9/2012).
Δεν είναι όμως εκείνη η απόφαση που προσβάλλεται με την παρούσα, το αντικείμενο της οποίας σχετίζεται με επιστολή του Τμήματος προς τρίτο πρόσωπο, τον Robit Kumar, όπως εξηγείται κατωτέρω.
Με τον Robit Kumar από την Ινδία, είχε τελέσει γάμο η αιτήτρια στο Δημαρχείο Λειβαδιών στις 24/7/2012, αφού είχε λάβει διαζύγιο από τον Eric στις 9/7/2012.
Ακολούθως ο Kumar, στις 6/8/2012 αιτήθηκε την Έκδοση Δελτίου Διαμονής ως μέλος οικογένειας ευρωπαίου πολίτη.
Η αίτηση του αυτή απερρίφθη επειδή, όπως αναφέρεται σε επιστολή του Τμήματος προς τον Kumar ημερ. 2/10/2012 (Τεκμήριο 25) η σύζυγός του, νυν αιτήτρια, δεν έχει δικαίωμα παραμονής στην Κύπρο λόγω του γεγονότος ότι τέλεσε εικονικό γάμο με τον Eric Tobechukwu Udichi.
Η αιτήτρια έλαβε γνώση της επιστολής αυτής, που παρελήφθη ως ισχυρίζεται στις 17/10//2012 και στις 2/11/2012 κατεχώρισε την παρούσα ζητώντας την ακύρωση της απόφασης, όπως το έθεσε, ότι δεν έχει δικαίωμα διαμονής στην Κύπρο.
Η Δημοκρατία εγείρει «προδικαστική ένσταση» εισηγούμενη ότι η εν λόγω επιστολή ημερομηνίας 2/10/2012 δεν περιέχει οποιαδήποτε εκτελεστή διοικητική πράξη έναντι της αιτήτριας αλλά, έχουσα πληροφοριακό μόνο χαρακτήρα ως προς το πρόσωπό της, απευθύνεται προς τον Kumar και είναι έναντι εκείνου που αποτελεί διοικητική πράξη, ως απόρριψη της αίτησης του για άδεια παραμονής. Συνεχίζει η εισήγηση ότι, εκτελεστή διοικητική πράξη αναφορικά με την αιτήτρια, αποτελεί η επιστολή ημερομηνίας 26/10/2012 (τεκμήριο 19).
Η πλευρά της αιτήτριας απάντησε υποδεικνύοντας κατ΄αρχάς ότι η «προδικαστική ένσταση» δεν περιελήφθη στην Ένσταση και συνεπώς είναι απαράδεκτη ως μη δικογραφηθείσα.
Το ζήτημα όμως αυτό έχει από πολλού αποκρυσταλλωθεί στη νομολογία. Η υπαγωγή του αντικειμένου της προσφυγής στον αναθεωρητικό έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση των εξουσιών του Δικαστηρίου (Χαρίλαος Παπαδόπουλος κ.α. ν. Ρ.Ι.Κ. κ.α. (1996) 3 Α.Α.Δ. 1, Συμβούλιο Κεντρικών Σφαγείων κ.α. ν. Ρωσσίδη (1996) 3 Α.Α.Δ. 39). Κατά συνέπεια το θέμα της εκτελεστότητας, ως όρος και προϋπόθεση για την άσκηση προσφυγής κατά το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος είναι θέμα δημόσιας τάξης και ως τέτοιο μπορεί να εγερθεί, είτε από τους διαδίκους είτε αυτεπαγγέλτως σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, έστω κι αν δεν έχει περιληφθεί, όπως θα έπρεπε, με βάση τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, στην ένσταση (Συμεών ν. Δημοκρατίας (1999) 4 Α.Α.Δ. 854, Α.Η.Κ. ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών, Υπόθ. Αρ. 461/2005, 13/7/2007, Παπαγιώργης ν. Α.Η.Κ., Υπόθ. Αρ. 860/2006, 15/5/2008).
Τούτου δοθέντος θα εξετάσω τη σχετική εισήγηση για την οποία η θέση, επί της ουσίας πλέον, της άλλης πλευράς ήταν ότι με την επιστολή ημερομηνίας 2/10/2012 η αιτήτρια πληροφορήθηκε την απόφαση της διοίκησης ότι ακυρώθηκε η Βεβαίωση Εγγραφής της. Οι συνέπειες, ανέφερε ο ευπαίδευτος δικηγόρος της, είναι ξεκάθαρες. Εάν δεν προσέβαλλε την εν λόγω απόφαση ότι διαμένει παράνομα στη Δημοκρατία, τότε θα υπόκειτο σε σύλληψη ως απαγορευμένη μετανάστρια με σκοπό την απέλασή της.
Το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο η επίδικη επιστολή εμπεριέχει πράξη της διοίκησης εκ της οποίας παρήχθησαν έννομες συνέπειες για την ίδια, με άμεσες επιπτώσεις στις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα της προς επηρεασμό του νομικού καθεστώτος που την αφορά. Μόνο τότε μια πράξη θεωρείται εκτελεστή, υποκείμενη σε αναθεώρηση (Foodpax Ltd κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1922).
Η επίδικη απόφαση, ελήφθη σε χρόνο μεταγενέστερο της εν λόγω επιστολής. Ως εκ τούτου, η αναφορά στην επιστολή περί της αιτήτριας, δεν μπορεί παρά να έχει την έννοια της έκφρασης πρόθεσης της διοίκησης, προς τρίτο μάλιστα πρόσωπο και δεν αποτελεί έκφραση βούλησης υπό την έννοια της παραγωγής εννόμων αποτελεσμάτων αναφορικά με την αιτήτρια.
Η διαπίστωση ότι η προσφυγή στερείται αντικειμένου υποκείμενου σε αναθεώρηση, οδηγεί στην απόρριψη της ως απαράδεκτης και επομένως δεν θα εξεταστεί οποιοδήποτε άλλο θέμα έχει εγερθεί (βλ. Συμβούλιο Κεντρικών Σφαγείων, ανωτέρω).
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη.
Έξοδα €1300 σε βάρος της αιτήτριας.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
/ΚΧ¨Π