|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D718
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αρ. Υπόθεσης: 1698/2011)
25 Σεπτεμβρίου, 2014
[ Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΦΡΟΣΩ ΓΕΡΜΑΝΟΥ-ΛΟΥΚΑ
Αιτήτρια,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
__________
Σίμος Αντρέου, για την αιτήτρια.
Δένα Εργατούδη (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ΄ ων η αίτηση.
Χριστάκης Θ. Χριστάκη, για το ενδιαφερόμενο μέρος.
__________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια επιζητεί την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 15.11.2011, με την οποία προήγαγε το ενδιαφερόμενο μέρος, Κυριάκο Κύρου (ΕΜ) στη μόνιμη θέση Διευθυντή Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων, από 18.11.2011.
Στη δημοσίευση των καθ΄ ων η αίτηση, για πλήρωση της κενής μόνιμης θέσης Διευθυντή Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων, ανταποκρίθηκαν επτά υποψήφιοι, οι οποίοι και υπέβαλαν τις σχετικές αιτήσεις, ανάμεσα στους οποίους η αιτήτρια και το ΕΜ. Η ΕΔΥ εξέτασε τις αιτήσεις των υποψηφίων στην επίδικη θέση, στη συνεδρία της ημερ. 12.10.2011, για να διαπιστώσει η ίδια την κατοχή από μέρους τους των απαιτούμενων από το σχέδιο υπηρεσίας της θέσεις απαιτούμενων προσόντων, εφόσον σύμφωνα με το άρθρο 32(1) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 2009, οι θέσεις προϊσταμένων Τμημάτων, εξαιρούνται από τη διαδικασία των Συμβουλευτικών Επιτροπών. H ΕΔΥ ερμήνευσε και καθόρισε τους όρους που περιέχονται στα «απαιτούμενα προσόντα» του σχεδίου υπηρεσίας, μετά από μια ενδελεχή εξέταση της κάθε αίτησης, αποφάσισε ότι πέντε από τους υποψηφίους, συμπεριλαμβανομένων της αιτήτριας και του ΕΜ, πληρούν όλες τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας, πλην της απαίτησης στην παράγρ. 5 των απαιτούμενων προσόντων «πολύ καλή γνώση της σχετικής με τις αρμοδιότητες του τμήματος Νομοθεσίας», η οποία έμελλε να διαπιστωθεί κατά την προφορική εξέταση. Αποφασίστηκε έτσι να κληθούν οι υποψήφιοι ενώπιον της στην παρουσία και της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου (η Γενική Διευθύντρια).
Η απόδοση των υποψηφίων, μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης, αξιολογήθηκε από τη Γενική Διευθύντρια: η αιτήτρια εξαίρετη, το ΕΜ σχεδόν εξαίρετος και συστήθηκε για προαγωγή η αιτήτρια, οπότε η Γενική Διευθύντρια αποχώρησε από τη συνεδρία. Ακολούθως η ΕΔΥ, προχώρησε στην αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων: η αιτήτρια σχεδόν εξαίρετη, το ΕΜ κατά πλειοψηφία εξαίρετος. Τέλος, η ΕΔΥ αφού μελέτησε όλα τα ενώπιον της στοιχεία, αιτήσεων και προσωπικών φακέλων, αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στην επίδικη θέση από 18.11.2011 στο ΕΜ, κρίνοντας τον ως τον πλέον κατάλληλο.
Tο ΕΜ με τη γραπτή του αγόρευση, υπέβαλε προδικαστική ένσταση ότι η αιτήτρια δεν έχει έννομο συμφέρον να προχωρήσει στην προσφυγή της: στις 4.5.2012 με επιστολή της προς το Διευθυντή Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, ζήτησε όπως η ΕΔΥ εγκρίνει την πρόωρη αφυπηρέτηση της από τη Δημόσια Υπηρεσία από 1.9.2012, για λόγους καθαρά προσωπικούς και οικογενειακούς.
Συνεπώς, υποστηρίζει, εφόσον η αιτήτρια οικιοθελώς αφυπηρέτησε από1.9.2012 και στη συνέχει αποδέχθηκε τη σύνταξη της χωρίς επιφύλαξη δεν φέρει πλέον την ιδιότητα του υπαλλήλου, καθότι έχει διακοπεί ο σύνδεσμος της με την υπηρεσία και απώλεσε το έννομο συμφέρον της στην προώθηση της προσφυγής. Καμιά απολύτως ζημιά δεν υπήρξε και δεν υφίσταται πλέον.
Η πιο πάνω προδικαστική ένσταση κρίνεται απορριπτέα.
Η αιτήτρια υπέβαλε την αίτηση της για πρόωρη αφυπηρέτηση στις 4.5.2012, μετά την καταχώριση της προσφυγής στις 22.12.2011.
Δημόσιος υπάλληλος εξακολουθεί να έχει έννομο συμφέρον προσβολής διοικητικής απόφασης και μετά τον τερματισμό της ιδιότητας του δημοσίου υπαλλήλου, εάν εξακολουθεί να υφίσταται τις ζημιογόνες συνέπειες της προσβαλλόμενης πράξης. Η ακύρωση δυνατόν να χρησιμεύει ως έρεισμα περαιτέρω διαδικασιών, υπό μορφή χρηματικής αποζημίωσης (Μαυρίδου ν. Δημοκρατίας (1991) 4 ΑΑ.Δ. 4243).
Και εδώ η αιτήτρια, εάν επιτύχει την ακύρωση της επίδικης απόφασης θα αποκομίσει όφελος: θα δικαιούται μεγαλύτερο φιλοδώρημα (εφάπαξ) και πολύ μεγαλύτερη μηνιαία σύνταξη. Συνεπώς, το συμφέρον της αιτήτριας, ήταν και παραμένει, έννομο και ενεστώς.
Η αιτήτρια επικαλείται αριθμό νομικών ισχυρισμών για να επιτύχει ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Αρχικά ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση πάσχει καθότι η ΕΔΥ ενήργησε κάτω από ουσιώδη πλάνη περί τα πράγματα και έλλειψη δέουσας έρευνας σε σχέση με το προσόν του ΕΜ: μεταπτυχιακός τίτλος στη μηχανική γεφυρών (M.Sc in Bridge Engineering). To EM υποστηρίζει, δεν κατέχει ότι προαπαιτείται από την παρ. 2 του σχεδίου υπηρεσίας:
«Μεταπτυχιακή εκπαίδευση ή ειδική εκπαίδευση ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους σε θέματα σχετικά με τις αρμοδιότητες του Τμήματος.»
Η απόφαση της ΕΔΥ να θεωρήσει το προσόν του ΕΜ, μεταπτυχιακός τίτλος στη μηχανική γεφυρών, ως σχετικό με τις αρμοδιότητες του Τμήματος και κατά συνέπεια ως ικανοποιών την παρ.2 των απαιτούμενων προσόντων του οικείου σχεδίου υπηρεσίας, είναι έκδηλα λανθασμένη και παράνομη.
Αναφορικά με τα προσόντα του ΕΜ, η ΕΔΥ κατέγραψε τα πιο κάτω στη συνεδρία της ημερ. 12.10.2011:
«ΚΥΡΟΥ Κυριάκος (α/α:2): είναι κάτοχος πανεπιστημιακού διπλώματος στην Πολιτική Μηχανική (B.Sc. in Civil Engineering) και μεταπτυχιακού τίτλου στη Μηχανική Γεφυρών (M.Sc. in Bridge Engineering) και με βάση αυτά ικανοποιεί τις απαιτήσεις των παραγράφων (1) και (2), αντίστοιχα, των Απαιτούμενων Προσόντων του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας.»
Είναι η θέση της αιτήτριας ότι η Μηχανική Γεφυρών (M.Sc. in Bridge Engineering), δεν ικανοποιεί την παρ.2: δεν έχει καμιά σχέση με τις αρμοδιότητες του Τμήματος Υδάτων και με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης.
«2. Καθήκοντα και ευθύνες:
(α) Είναι υπεύθυνος για την οργάνωση, διοίκηση και αποτελεσματική λειτουργία του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων και την εφαρμογή της σχετικής με τις αρμοδιότητες του Τμήματος νομοθεσίας.
(β) Συμβουλεύει πάνω σε θέματα που αφορούν τη διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής σε σχέση με τις αρμοδιότητες του Τμήματος, καθώς επίσης και στη λήψη και εφαρμογή των σχετικών αποφάσεων.
(γ) Εκτελεί οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα του ανατεθούν.»
Παραπέμποντας η αιτήτρια στα σχέδια υπηρεσίας των προηγούμενων θέσεων που κατείχε το ΕΜ (α) του πρώτου λειτουργού Υδάτων, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, (β) ανώτερου υδραυλικού μηχανικού, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, η οποία μετονομάστηκε σε θέση ανώτερου εκτελεστικού μηχανικού, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων από τις 14.12.2000 και (γ) του εκτελεστικού μηχανικού, παρατηρεί ότι, αυτά δεν προσβλέπουν ούτε αφορούν σε καθήκοντα και ευθύνες για μηχανική γεφυρών.
Η συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της αιτήτριας, υποστηρίζει ότι ορθά και εύλογα η ΕΔΥ διαπίστωσε ότι το ΕΜ είναι κάτοχος του συγκεκριμένου απαιτούμενου προσόντος.
Ο πιο πάνω ισχυρισμός της αιτήτριας θα πρέπει να απορριφθεί.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομολογία, η πρωτογενής αξιολόγηση της κατοχής ή μη των προσόντων από ένα υποψήφιο, ανήκει στο διορίζον όργανο. Στα πλαίσια δε του διοικητικού ελέγχου της κρίσης του διορίζοντος οργάνου, το Δικαστήριο εξετάζει μόνο κατά πόσο το διορίζον όργανο, με βάση το ενώπιον του υλικό, εύλογα μπορούσε να καταλήξει στο επίδικο συμπέρασμα. Τριανταφυλλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 429, 433 και Δημοκρατία κ.α. ν. Ελισσαίου κ.α. (2003) 3 Α.Α.Δ. 168, 178:
«Προσθέτουμε, επίσης, ότι σύμφωνα με την νομολογία η πρωτογενής αξιολόγηση της κατοχής ή μη των προσόντων από ένα υποψήφιο ανήκει στο διορίζον Όργανο - την Ε.Δ.Υ. (βλ. Χριστοδουλίδου ν. Ε.Δ.Υ., Υποθ. 619/94/18.4.97 και Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 911/93 κ.α./18.4.97 - αποφάσεις της Ολομελείας). Στα δε πλαίσια του Δικαστικού Ελέγχου της κρίσης του διορίζοντος Οργάνου το Δικαστήριο εξετάζει μόνο κατά πόσο με βάση το ενώπιον του υλικό, το διορίζον Όργανο εύλογα μπορούσε να καταλήξει στο επίδικο συμπέρασμα (Petsas v. Republic, 3 R.S.C.C. 60, 63).»
Όπως προκύπτει από την ίδια την απαίτηση της παρ.2, η μεταπτυχιακή εκπαίδευση πρέπει να αφορά «σε θέματα σχετικά με τις αρμοδιότητες του Τμήματος», όπως αυτές έχουν καθοριστεί ή και ερμηνευθεί από την ίδια την ΕΔΥ κατά τη συνεδρία της ημερ. 12.10.2011,σύμφωνα με την Ετήσια Έκθεση του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος για το 2010, όπου κρίθηκε ότι καλύπτουν ένα ευρύ και ποικίλο φάσμα που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
«β) Μελέτη, σχεδίαση, εκτέλεση, λειτουργία και συντήρηση έργων υποδομής, όπως φράγματα, λιμνοδεξαμενές, αρδευτικά, υδρευτικά και αποχετευτικά δίκτυα, διυλιστήρια νερού, μονάδες επεξεργασίας και επαναχρησιμοποίησης λυμάτων και μονάδες αφαλάτωσης νερού.»
Προκύπτει από τα ανωτέρω, ότι η μελέτη, σχεδίαση, εκτέλεση, λειτουργία και συντήρηση έργων υποδομής, αναφέρεται ενδεικτικά «όπως» και όχι εξαντλητικά, στα διάφορα έργα στα οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνονται εύλογα και οι γέφυρες και ως εκ τούτου ο μεταπτυχιακός τίτλος του ΕΜ στη μηχανική γεφυρών, όπως έκρινε η ΕΔΥ μπορεί να θεωρηθεί σχετικός.
Η παραπομπή, τόσο από την αιτήτρια, όσο και από τους καθ΄ ων η αίτηση, στα σχέδια υπηρεσίας προηγούμενων θέσεων, που κατείχε το ΕΜ και η αναφορά σε «καθήκοντα και ευθύνες», είναι άστοχη και αχρείαστη: η ίδια η παρ.2 απαιτεί η μεταπτυχιακή εκπαίδευση να αφορά θέματα σχετικά με τις «αρμοδιότητες του Τμήματος» και όχι σχετικά με τα «καθήκοντα και ευθύνες». Εύλογα λοιπόν η Επιτροπή κατέληξε ότι ο μεταπτυχιακός τίτλος στη μηχανική γεφυρών ικανοποιεί την απαίτηση της §(2) του σχεδίου υπηρεσίας.
Ο βασικότερος ισχυρισμός που επικαλείται η αιτήτρια για να επιτύχει ακύρωση της επίδικης απόφασης, είναι ότι η απόκλιση της πλειοψηφίας της ΕΔΥ από τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας υπέρ της και η προαγωγή του ΕΜ ήταν παράνομη: δεν δόθηκε η απαιτούμενη, ειδική αιτιολογία, για την παράκαμψη της, ενώ δόθηκε ανεπίτρεπτη και υπέρμετρη βαρύτητα στην προφορική εξέταση. Κι αυτό χωρίς να διεξαχθεί δέουσα έρευνα, με αποτέλεσμα να παραγνωριστούν η αξία, τα προσόντα, η αρχαιότητα και η πείρα της αιτήτριας, ενώ η ίδια γενικά υπερέχει του ΕΜ, σε όλα τα ανωτέρω. Σημειώνεται ότι η αιτήτρια υπερέχει στην αρχαιότητα κατά 4 χρόνια στη θέση ανώτερου εκτελεστικού μηχανικού, από τις 14.12.2000 ενώ το ΕΜ κατείχε τη θέση από τις 15.12.2004. Και οι δύο κατείχαν τη θέση πρώτου λειτουργού Υδάτων, από τις 15.5.2010.
Με βάση το σύνολο των πιο πάνω στοιχείων, η αιτήτρια υποβάλλει, ότι η πολύ οριακή διαφορά στη συνέντευξη, ενώπιον της ΕΔΥ, εξαίρετος το ΕΜ και σχεδόν εξαίρετη η ίδια, δεν μπορούσε να αποτελέσει λόγο απόκλισης από τη σύσταση της Διευθύντριας υπέρ της.
Ο πιο πάνω ισχυρισμός της αιτήτριας θα πρέπει να απορριφθεί στο σύνολο του.
Διαπιστώνεται, όπως καταγράφεται και στο πρακτικό της επίδικης απόφασης, ότι οι δύο υποψήφιοι είναι ίσοι στην αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις. Για να προσμετρήσει η πείρα υπέρ της αιτήτριας, όπως η ίδια προωθεί, θα πρέπει, σύμφωνα με την ισχύουσα νομολογία, αυτή να έχει αποκτηθεί στην αμέσως προηγούμενη θέση. Κάτι που δεν συμβαίνει στην παρούσα περίπτωση: πρόκειται για τη θέση πρώτου λειτουργού Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων, στην οποία και οι δύο υποψήφιοι διορίστηκαν στις 15.5.2010 (Θεοδώρου ν. Δημοκρατίας (2012) 3 Α.Α.Δ. 247, 251).
Το θέμα της ισοτιμίας των διαδίκων μερών ως προς τα πρόσθετα προσόντα τα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης απασχόλησε ιδιαίτερα την ΕΔΥ. Καταγράφεται στο πρακτικό της επίδικης απόφασης ότι το ΕΜ υπερέχει σε ακαδημαϊκά και επαγγελματικά προσόντα ως «κάτοχος, πέραν των απαιτούμενων από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας προσόντων και διδακτορικού στην Πολιτική Μηχανική από Πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου (University of Surrey) και είναι εγκεκριμένος μηχανικός του Συμβουλίου Μηχανικών (Chartered Engineer of the Engineering Council) και Ευρωπαίος Μηχανικός της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Εθνικών Συνδέσμων Μηχανικών (European Engineer, European Federation of National Engineering Association) προσόντα που δεν απαιτούνται, ούτε προβλέπονται ως πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν από το οικείο σχέδιο υπηρεσίας, αλλά είναι άμεσα σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης και ως εκ τούτου τους δίδεται η ανάλογη βαρύτητα». Ενώ για την αιτήτρια και τα προσόντα της: «Η συστηθείσα διαθέτει και εκείνη διδακτορικό στην Πολιτική Μηχανική, αλλά το έχει χρησιμοποιήσει για να καταστεί προσοντούχος, αφού το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτεί, μεταξύ άλλων, και μεταπτυχιακή εκπαίδευση ή ειδική εκπαίδευση ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους σε θέματα σχετικά με τις αρμοδιότητες του Τμήματος και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί το ίδιο προσόν να μετρήσει διπλά. Σημειώνεται, δε, πως τόσο η συστηθείσα όσο και ο επιλεγείς από την πλειοψηφία της Επιτροπής είναι Μέλη του Ινστιτούτου Πολιτικών Μηχανικών (Associate Member/Member of the Institution of Civil Engineers, αντίστοιχα).»
Η σημασία των προσόντων του ΕΜ, τόσο το διδακτορικό στην Πολιτική Μηχανική του ΕΜ, όσο και οι ανωτέρω επαγγελματικοί του τίτλοι, υπερέχουν των προσόντων που διαθέτει η αιτήτρια, όπως έχει αναγνωριστεί και καθοριστεί από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Πούρος κ.α. ν. Χατζηστεφάνου κ.α. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374, σ.395, ως συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης:
«Καταλήγουμε ότι τα πρόσθετα, μη προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα, λαμβάνονται υπόψη εφόσον είναι συναφή προς τα καθήκοντα της θέσης. Απόκειται πια στην αρμόδια αρχή να τα αξιολογήσει και να σταθμίσει την κατά περίπτωση σημασία τους, αποφεύγοντας δύο άκρα: αφενός να μην είναι η βαρύτητα υπερβολική ώστε να φτάνει στο σημείο απόδοσης έκδηλης υπεροχής· και, αφετέρου, να μην είναι εντελώς οριακή, όπως θα ήταν, αν τα πρόσθετα προσόντα δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης. Μέσα σε αυτά τα όρια, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση και στάθμιση στοιχείων και παραγόντων.»
Η αρχαιότητα στην προηγούμενη θέση ανώτερου υδραυλικού μηχανικού, είναι το μόνο στοιχείο στο οποίο υπερτερούσε η αιτήτρια, προήχθηκε στις 15.12.2000, ενώ το ΕΜ στις 15.10.2004. Τέτοια όμως αρχαιότητα είναι περιορισμένης και ή οριακής σημασίας και δεν μπορεί να προσλαμβάνει αποφασιστική σημασία, παρά σε περίπτωση όπου οι υποψήφιοι είναι κατά τα άλλα ίσοι. Κάτι που δεν ισχύει στην παρούσα υπόθεση: το ΕΜ υπερέχει της αιτήτριας στα προσόντα και στην απόδοση στην προφορική εξέταση όπου αξιολογήθηκε ως «εξαίρετος», ενώ η αιτήτρια «σχεδόν εξαίρετη». Όπως έχει νομολογηθεί κατ΄ επανάληψη, η απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση, έχει αυξημένη βαρύτητα όταν πρόκειται για πλήρωση θέσεων ψηλά στην υπαλληλική ιεραρχία (Ιωάννου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 390).
Επιπρόσθετα, αναφορικά με τη σύσταση, όπως έχει νομολογηθεί, η βαρύτητα της είναι συναρτημένη με το περιεχόμενο των φακέλων και θα πρέπει να εξετάζεται σε σχέση με το αν αυτή συνάδει με τα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια αξία, προσόντα και αρχαιότητα, όπως αυτά πηγάζουν από τους προσωπικούς φακέλους (Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 699, 709, 719). Όταν η σύσταση συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων, τότε δεν πρέπει να της προσδίδεται βαρύτητα.
Στη βάση του συνόλου των στοιχείων, κρίνω ότι η ΕΔΥ έδωσε πειστική και ειδική αιτιολογία παραγνώρισης της σύστασης της Γενικής Διευθύντριας ενεργώντας εντός των ορίων της ευρείας διακριτικής της ευχέρειας. Δημοκρατία κ.α. ν. Ασσιώτη (2010) 3 Α.Α.Δ. 395, 408-409, στην οποία στηρίζει και η ίδια η ΕΔΥ την αιτιολογία της απόφασης της ως προς το επιμέρους ζήτημα.
Η απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 164, την οποία επικαλείται η αιτήτρια για να στηρίξει τους ισχυρισμούς της, δεν είναι βοηθητική για την ίδια: τα γεγονότα της υπόθεσης διαφέρουν από την παρούσα, Ασσιώτη (ανωτέρω).
Η προσφυγή για τους λόγους που έχω διατυπώσει πιο πάνω απορρίπτεται με €1.600 έξοδα πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, σε βάρος της αιτήτριας και υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
/ΦΚ