|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D515
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση αρ.909/11)
11 Ιουλίου, 2014
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με τo ´Αρθρo 146 του Συντάγματος
ΜD FOIZ AHAMMED, από τη Μπαγκλαντές και τώρα Diane Gardens Block C, Ap.202, Βορείου Ηπείρου, 8035, Πάφος
Aιτητής
Και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,μέσω
1. Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης και
2. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας
καθ΄ων η αίτηση
-------- -----------
Aίτηση ημερ. 15.5.2014
Ν.Χαραλαμπίδου, (κα.) για τον αιτητή
Λ.Χριστοδουλίδου - Ζαννέττου, (κα.) Αν.δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ΄ων η αίτηση.
--------- -----------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 1ης Ιουνίου 2011 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του για παραχώρηση Δελτίου Διαμονής μέλους της οικογένειας πολίτη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης.
Ο αιτητής ήλθε νομίμως στην Κυπριακή Δημοκρατία από τη Μπαγκλαντές στις 21 Φεβρουαρίου 2003, με σκοπό να φοιτήσει σε πανεπιστήμιο στην Κύπρο. Σε υποβληθείσα αίτηση η άδεια του ανανεώθηκε μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2004.
Αίτηση που υπέβαλε ο αιτητής για πολιτικό άσυλο ημερ. 24 Μαρτίου 2004 απορρίφθηκε καθότι παρέλειψε να παρουσιαστεί την καθορισμένη ημερομηνία για τη διενέργεια προσωπικής συνέντευξης.
Στις 21 Αυγούστου 2006 τέλεσε πολιτικό γάμο με την Ioanna Kinga Kowalska από τη Πολωνία. Η τέλεση του γάμου αυτού γνωστοποιήθηκε στους καθ΄ων η αίτηση με επιστολή του δικηγόρου του αιτητή ημερ. 27 Σεπτεμβρίου 2006.
Την 1η Απριλίου 2007 ο αιτητής είχε συλληφθεί για παράνομη απασχόληση και τελικώς στις 3 Δεκεμβρίου 2007 καταδικάστηκε για το πιο πάνω αδίκημα και του επιβλήθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, πρόστιμο. Στις 20 Δεκεμβρίου 2007 τα στοιχεία του καταχωρήθηκαν στον κατάλογο αναζητουμένων προσώπων.
Στις 14 Απριλίου 2008 χορηγήθηκε στη σύζυγο του αιτητή Βεβαίωση Εγγραφής. Στη συνέχεια υπέβαλε ο αιτητής στις 8 Μαϊου 2008 αίτηση για παράταση της αδείας παραμονής του, ως σύζυγος ευρωπαίου πολίτη και του παραχωρήθηκε σχετική άδεια παραμονής μέχρι 13 Ιουνίου 2009. Στις 15 Ιουλίου 2009 υπέβαλε αίτηση για έκδοση Δελτίου Διαμονής ως μέλος οικογενείας ευρωπαίου πολίτη καθότι ο ίδιος δεν ήταν υπήκοος της ΄Ενωσης.
Οι καθ΄ων η αίτηση ζήτησαν με επιστολή τους ημερ. 2 Νοεμβρίου 2010 την προσκόμιση από τον αιτητή πιστοποιητικού ελευθερίας τόσο του ιδίου όσο και της συζύγου του, καθώς επίσης και βεβαίωση πρόσφατων εισφορών στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Ο αιτητής παρέλειψε να προσκομίσει τα πιο πάνω ζητηθέντα έγγραφα.
Σε σχετική διερεύνηση που διενεργήθηκε από την Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως αναφορικά με τη γνησιότητα του πιο πάνω γάμου του αιτητή, διαπιστώθηκε ότι, το ζεύγος δεν διέμενε μαζί και ότι η σύζυγος του αιτητή είχε υποβάλει στις 28 Απριλίου 2010 αίτηση διαζυγίου. Ο αιτητής είχε δηλώσει ότι διέμενε στη Λευκωσία, ήταν άνεργος, αλλά αρνήθηκε να προσδιορίσει την ακριβή διεύθυνση διαμονής του. Στις 11 Ιανουαρίου 2011 τα στοιχεία του καταχωρήθηκαν στον κατάλογο των αναζητουμένων προσώπων και την 1η Ιουνίου 2011 απορρίφθηκε η αίτηση του. Κλήθηκε να αναχωρήσει από τη Δημοκρατία, πράγμα το οποίο έκαμε στις 16 Ιουλίου 2011.
΄Ηταν η εισήγηση του αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τα δικαιώματα του ως μέλος οικογενείας ευρωπαίου πολίτη που είχε ως αντίκτυπο να περιοριστεί το δικαίωμα κυκλοφορίας και ελεύθερης διαμονής στη Δημοκρατία μελών οικογενείας ευρωπαίου πολίτη κατά παράβαση του Νόμου 7(1)/2007 το οποίο ενσωμάτωσε την Οδηγία 204/38/ΕΚ. Περαιτέρω προβλήθηκε ότι η εν λόγω απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας.
Ο περί του Δικαιώματος των Πολιτών της ΄Ενωσης και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να Διαμένουν Ελεύθερα στη Δημοκρατία, Νόμος του 2007 (Ν.7(Ι)/2007), στο εξής («ο Νόμος»). Θεσπίστηκε με σκοπό την εναρμόνιση της Κυπριακής νομοθεσίας με την Οδηγία 2004/38/ΕΚ. Στο άρθρο 4(1) προσδιορίζεται το πεδίο εφαρμογής του παρόντος νόμου που καλύπτει μέλη της οικογένειας ευρωπαίου πολίτη, ανεξαρτήτως ιθαγένειας.
Όπως έχει γίνει αποδεκτό και από τους καθ΄ων η αίτηση ο αιτητής ήταν κατά πάντα ουσιώδη χρόνο, σύζυγος ευρωπαίου πολίτη.
Το άρθρο 26(1) του Νόμου αναφέρει ότι το δικαίωμα διαμονής μέλους της οικογένειας πολίτη της ΄Ενωσης δεν επηρεάζεται από την ύπαρξη διαζυγίου ή διατάγματος ακυρώσεως του γάμου. Τούτο βέβαια τυγχάνει εφαρμογής υπό τον όρο ότι οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να πληρούν τις προϋποθέσεις των παραγράφων (α, β, γ ή δ) του εδαφίου 1 του άρθρου 9.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 26 προσδιορίζει σε ποιες περιπτώσεις δεν έχει απολεσθεί το δικαίωμα διαμονής μελών οικογενείας πολίτη της ΄Ενωσης μετά την έκδοση διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου.
(α) Αν ο γάμος διήρκεσε μέχρι την έναρξη της διαδικασίας έκδοσης διαζυγίου ή ακύρωσης του γάμου, τρία έτη τουλάχιστον εκ των οποίων το ένα έτος στη Δημοκρατία ή,
(β) ......
(γ) ....
(δ) .....»
Και πάλι αυτό το δικαίωμα τίθεται υπό αίρεση ότι ο ενδιαφερόμενος μπορεί να αποδείξει ότι είναι μισθωτός εργαζόμενος ή διαθέτει επαρκείς ίδιος πόρους ώστε να μην επιβαρύνει κατά τη διάρκεια της περιόδου διαμονής του το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Δημοκρατίας και ότι διαθέτει πλήρη ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας.
Το άρθρο 9 του Νόμου στο οποίο παραπέμπει το εδάφιο (1) του άρθρου 26 έχει σχέση με τη δυνατότητα ευρωπαίου πολίτη για διαμονή στη Δημοκρατία για περίοδο τριών μηνών εφόσον είναι, μεταξύ άλλων, μισθωτοί εργαζόμενοι ή διαθέτουν επαρκείς ίδιους πόρους για κάλυψη των αναγκών τους, ώστε να μην επιβαρύνουν το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας της Δημοκρατίας.
Η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση, όπως αυτή περιγράφεται στην επιστολή ημερ. 1ης Ιουνίου 2011 απορρίφθηκε καθότι, μετά από έρευνα, ο αιτητής δεν διέμενε στη διεύθυνση που ο ίδιος είχε δηλώσει. Είμαι της γνώμης ότι η εν λόγω προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει. Δεν προσδιορίζεται ούτε παρέχεται οποιαδήποτε πειστική αιτιολογία για την εν λόγω απόφαση. Όπως καταφαίνεται από το φάκελο της υπόθεσης, οι καθ΄ων η αίτηση είχαν προβεί σε εξετάσεις με σκοπό την ανεύρεση του αιτητή στη δοθείσα διεύθυνση και διαπίστωσαν ότι δεν έμενε εκεί. Επικοινώνησαν τηλεφωνικώς με τη σύζυγο του αιτητή, η οποία τους πληροφόρησε ότι διέμενε αλλού και ότι είχε υποβάλει αίτηση διαζυγίου. Στη συνέχεια οι καθ΄ων η αίτηση επικοινώνησαν τηλεφωνικώς με τον αιτητή ο οποίος τους πληροφόρησε ότι διέμενε στη Λευκωσία χωρίς να προσδιορίσει επ΄ακριβώς τη διεύθυνση του και ότι ήταν άνεργος. Το επόμενο βήμα των καθ΄ων η αίτηση ήταν να απορρίψουν την αίτηση του καθότι, όπως σημείωσα πιο πάνω, δεν διέμενε στη δοθείσα διεύθυνση. Το γεγονός αυτό από μόνο του δεν αποτελεί επαρκή αιτιολογία για απόρριψη της αιτήσεως. Η έναρξη διαδικασίας διαζυγίου προσδιόριζε ότι δεν διέμενε με τη σύζυγο του στη δοθείσα διεύθυνση. Οι καθ΄ων η αίτηση είχαν υποχρέωση ανεξαρτήτως των πιο πάνω να εξετάσουν εάν ο αιτητής δεν διέμενε με τη σύζυγο του και αν ετύγχαναν εφαρμογής οι πρόνοιες του άρθρου 26 του Νόμου, το οποίο παρέχει το δικαίωμα διαμονής συζύγου ευρωπαίου πολίτη ανεξαρτήτως του διαζυγίου ή της ακύρωσης του γάμου. Πόσο μάλλον, όπως στην παρούσα περίπτωση, όπου κατά την επίδικη περίοδο δεν είχε ακόμη εκδοθεί διαζύγιο. Καθίσταται συναφώς έκδηλο ότι ο γάμος του αιτητή με την ευρωπαία σύζυγο του υφίστατο και ο ίδιος αντλούσε τα δικαιώματα που του παρείχε η ιδιότητα της συζύγου του ως ευρωπαίου πολίτη, περιλαμβανομένης της ελεύθερης διακίνησης και διαμονής. Βλ. Ζaharijevic ν. Δημοκρατρίας (2011) 3(Α) Α.Α.Δ. 56.
Η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο συγκεκριμένο άρθρο 26 του Νόμου, που υποδηλοί, έλλειψη δέουσας έρευνας αναφορικά με τα δικαιώματα του αιτητή, είναι ένας άλλος λόγος ο οποίος δικαιολογεί την επιτυχία της παρούσας προσφυγής. Η προσφυγή επιτυγχάνει η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται, ποσό €1,600 ως έξοδα επιδικάζονται υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ΄ων η αίτηση.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.