|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
KYRIACOS G. BAGDADES ν. THE CENTRAL BANK OF CYPRUS (1973) 3 CLR 417
VASSO TOURPEKI ν. REPUBLIC (PUBLIC SERVICE COMMISSION) (1973) 3 CLR 592
Σιδερά ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 2540
Χατζηγιάννη και άλλοι ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 317
Δημοκρατία ν. Υψαρίδη & άλλου (Αρ.2) (1993) 3 ΑΑΔ 347
Kυπριακή Δημοκρατία μέσω Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας ν. Aίγλης Xριστούδη (1996) 3 ΑΑΔ 267
Kέντα Eλένη ν. Kυπριακής Δημοκρατίας μέσω Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας (1996) 3 ΑΑΔ 485
Φιλίππου Δέσποινα ν. Kυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας (1997) 3 ΑΑΔ 1
Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλοι ν. Φίλιππου Μιχαηλίδη και Άλλων (1999) 3 ΑΑΔ 756
Πούρος Πανίκος και Άλλοι ν. Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου και Άλλων (2001) 3 ΑΑΔ 374
Αλευρά Ρέα και Άλλoι ν. Kωνσταντίνου Ι. Ηρακλέους και Άλλων (2005) 3 ΑΑΔ 85
Κατσελλή Γιαννούλα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2007) 3 ΑΑΔ 585
Χριστοδούλου Ειρήνη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 164
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D573
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αρ. Υπόθεσης: 78/2012)
25 Ιουλίου, 2014
[Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΥΡΤΩ ΙΩΑΝΝΟΥ
Αιτήτρια,
- και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
__________
Ξ. Ευγενίου (κα) για κ. Α. Σ. Αγγελίδη, για την αιτήτρια.
Θ. Πιπερή (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ΄ων η αίτηση.
__________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια επιζητεί την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 16.11.2011, με την οποία προήγαγαν τα ενδιαφερόμενα μέρη Γιάννο Π. Κυριάκου και Βασίλειο Παπαδόπουλο (στο εξής «τα ΕΜ»), στη μόνιμη θέση Ανώτερου Λειτουργού Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών, Τμήμα Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών, από 15.12.2011.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η ΕΔΥ») στις 8.11.2011 συνεδρίασε κατόπιν πρότασης της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, για την πλήρωση δύο κενών μόνιμων θέσεων Ανώτερου Λειτουργού Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών, Τμήμα Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών, και αποφάσισε, επειδή επρόκειτο για θέσεις προαγωγής, να επιληφθούν της πρότασης στην επόμενη συνεδρία τους, ώστε να παραστεί σ΄ αυτήν και ο Γενικός Διευθυντής του Τμήματος Αλιείας και Θαλάσσιων Ερευνών (στο εξής «ο Διευθυντής»). Έτσι, στις 16.11.2011 σε συνεδρία της η ΕΔΥ, αφού άκουσε τη σύσταση του Διευθυντή, ο οποίος σύστησε για προαγωγή το ΕΜ Γιάννο Κυριάκου και την αιτήτρια και έλαβε υπόψη τα τρία καθορισθέντα κριτήρια, αξία, προσόντα, αρχαιότητα και τη σύσταση του Διευθυντή, έκρινε ομόφωνα, ότι το ΕΜ Γιάννος Κυριάκου υπερέχει των άλλων δύο υποψηφίων και τον επέλεξε ως καταλληλότερο για προαγωγή στην επίδικη θέση. Για τη δεύτερη θέση έκρινε κατά πλειοψηφία, διαφωνούντος του Προέδρου, ότι το ΕΜ Βασίλειος Παπαδόπουλος υπερέχει της αιτήτριας και τον επέλεξε ως καταλληλότερο για προαγωγή στη θέση.
ΕΜ Παπαδόπουλος.
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει: η ΕΔΥ παραγνώρισε τη σύσταση του Διευθυντή υπέρ της και επέλεξε το ΕΜ Βασίλειο Παπαδόπουλο, ο οποίος δε συστήθηκε, χωρίς ειδική αιτιολογία, κατά παράβαση της νομολογίας.
H νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δέχεται ότι η σύσταση αποτελεί ένα αυτοτελές και ανεξάρτητο στοιχείο κρίσης με ανάλογη βαρύτητα (Κέντας ν. Δημοκρατίας (1996) 3 Α.Α.Δ. 485). Το αποφασίζον όμως διοικητικό όργανο, εδώ η ΕΔΥ, δεν υποχρεούται να υιοθετήσει τις συστάσεις του Διευθυντή, εάν θεωρεί ότι υπάρχουν άλλοι πλέον κατάλληλοι υποψήφιοι για διορισμό ή προαγωγή. Οφείλει όμως να δώσει πειστική ειδική αιτιολογία, γιατί παραγνώρισε τη σύσταση και επέλεξε άλλο υποψήφιο που δεν έχει τη σύσταση του προϊσταμένου. Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 164, 171 (Πλήρης Ολομέλεια):
«Στην Επιτροπή αναγνωρίζεται η δυνατότητα απόκλισης από τη σύσταση του προϊσταμένου, νοουμένου ότι η απόκλιση αιτιολογείται επαρκώς (Δημοκρατία ν. Χριστούδη (1996) 3 Α.Α.Δ. 267). Ειδική αιτιολογία συνιστά, σύμφωνα με τη νομολογία, η παράθεση πειστικών λόγων που να αντισταθμίζουν τη σύσταση (Σπανός ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω). Όπως επισημαίνεται και στη Δημοκρατία κ.ά. ν. Γερμανού κ.ά., ανωτέρω, η σταθερή και διαχρονική νομολογιακή προσέγγιση του θέματος αναγνωρίζει τη δυνατότητα παραγνώρισης όταν παρέχεται από το διορίζον όργανο πειστική ειδική αιτιολογία. Δηλαδή, θα πρέπει να δίδονται πειστικοί ή ειδικοί λόγοι για την επιλογή συγκεκριμένου υποψήφιου που δεν κατέχει το πλεονέκτημα ή τη σύσταση του προϊσταμένου. Οι λόγοι δε αυτοί θα πρέπει να φαίνονται στην αιτιολογία της απόφασης και δεν μπορούν να συνάγονται από τα πρακτικά. Στην απόφαση Δημοκρατία κ.ά. ν. Υψαρίδη κ.ά. (Αρ.2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 347 τονίστηκε ότι η ειδική αιτιολόγηση σκοπεί στην εξειδίκευση των λόγων που αντισταθμίζουν το πλεονέκτημα που παρέχει το πρόσθετο προσόν για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης (βλέπε ακόμα Φιλίππου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 1, Tourpeki ν. Republic (1973) 3 C.L.R. 592, Χατζηγιάννη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317, Σιδερά ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 2540 και Παγδατής ν. Δημοκρατίας (1973) 3 Α.Α.Δ. 417).»
Η ΕΔΥ αιτιολόγησε την απόφαση της για παραγνώριση της σύστασης του διευθυντή υπέρ της αιτήτριας με το ακόλουθο πρακτικό:
«Η πλειοψηφία της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας δεν μπόρεσε να υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή για την Ιωάννου Μυρτώ (α/α 3) και αντ΄ αυτής επέλεξε τον Παπαδόπουλο Βασίλειο (α/α 2), καθότι, συγκρινόμενος με τη συστηθείσα, υπερτερεί σε αρχαιότητα, που ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης, δεν υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, αξιολογηθείς ως καθόλα εξαίρετο, και, επιπλέον κατέχει, όπως και η συστηθείσα το πλεονέκτημα του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας. Περαιτέρω, η πλειοψηφία της Επιτροπής δεν παρέλειψε να λάβει υπόψη ότι η Ιωάννου κατέχει και επιπρόσθετο σχετικό προσόν, το οποίο όμως δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα/πρόσθετο προσόν και, ως εκ τούτου, του αποδόθηκε η δέουσα βαρύτητα.»
Στην παρούσα περίπτωση, η απόκλιση από τη σύσταση του Διευθυντή υπέρ της αιτήτριας κρίνω ότι δεν αιτιολογήθηκε επαρκώς από την ΕΔΥ, σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζουν οι καθ΄ ων η αίτηση. Δεν έχουν δοθεί, βρίσκω, πειστικοί ή ειδικοί λόγοι για την επιλογή του ΕΜ Παπαδόπουλου που δεν είχε υπέρ του τη σύσταση του Διευθυντή. Αντιθέτως, προκύπτει ως ο μοναδικός λόγος επιλογής του ΕΜ αντί της αιτήτριας ότι υπερτερούσε σε αρχαιότητα που ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης (το ΕΜ γεννήθηκε στις 19.10.75 και η αιτήτρια στις 12.8.76).
Αν και η αρχαιότητα αποτελεί ένα από τα τρία θεσμοθετημένα κριτήρια, όπως υπογραμμίζουν και οι καθ΄ ων η αίτηση, δεν είναι αφ΄ εαυτής αποφασιστική. Καθίσταται αποφασιστικής σημασίας μόνο όταν οι υποψήφιοι είναι κατά τα άλλα ίσοι. Δημοκρατία κ.α. ν. Μιχαηλίδη κ.α. (1999) 3 Α.Α.Δ. 756, 763:
«Είναι αλήθεια ότι ο αιτητής είναι κατά δέκα χρόνια αρχαιότερος. Η αρχαιότητα αποτελεί ένα από τα τρία κριτήρια, αλλά δεν είναι αφ΄ εαυτής αποφασιστική. Η αρχαιότητα προσλαμβάνει αποφασιστική σημασία, μόνο όταν οι υποψήφιοι είναι κατά τα άλλα ίσοι, κάτι που δεν ισχύει στην παρούσα περίπτωση.»
ΕΜ Κυριάκου.
Επιπρόσθετα, η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί γιατί η ΕΔΥ παραγνώρισε το επιπρόσθετο προσόν της, πέρα από το πλεονέκτημα, κατά παράβαση της ισχύουσας σχετικής νομολογίας και προήγαγε το ΕΜ Γιάννο Κυριάκου.
Όπως φαίνεται από το πρακτικό της επίδικης απόφασης τόσο ο Διευθυντής κατά τη σύσταση του, όσο και η ΕΔΥ κατέγραψαν ότι η αιτήτρια έχει επιπρόσθετο προσόν μη προβλεπόμενο μεν από το σχέδιο υπηρεσίας ως τέτοιο, αλλά σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης: Μέλος Συνδέσμου Εγκεκριμένων Λογιστών Κύπρου (2006). Προσόν το οποίο προσμέτρησε για τη σύσταση του Διευθυντή, ενώ η ΕΔΥ το κατέγραψε ως «επιπρόσθετο σχετικό προσόν, το οποίο όμως δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα/πρόσθετο προσόν και, ως εκ τούτου, του αποδόθηκε η δέουσα βαρύτητα.» Η πλειοψηφία της ΕΔΥ επέλεξε το ΕΜ που υπερτερούσε στην αρχαιότητα, η οποία ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης, αντί την αιτήτρια που είχε τη σύσταση και υπερείχε στα προσόντα.
Είναι προφανές, ότι η ΕΔΥ ενεργώντας με τον τρόπο αυτό παραβίασε τη σταθερή διαχρονικά νομολογία περί «αρχαιότητας»: Αρχαιότητα η οποία ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης είναι συμβολική και όχι ουσιαστική. Η αρχαιότητα λόγω ηλικίας είναι συμβολική. Ακόμη και εκεί όπου υπάρχει, δύσκολα λαμβάνεται υπόψη. Αλευρά κ.α. ν. Ηρακλέους κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 85, Κατσελλή ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 585 και Αρχή Λιμένων Κύπρου ν. Μακρίδου (2011) 3 Α.Α.Δ. 51, 54.
Περαιτέρω, η αιτήτρια υποστηρίζει ότι η ΕΔΥ δεν αξιολόγησε ως σχετικό ή μη το επιπρόσθετο προσόν της και ούτε έδωσε τη δέουσα βαρύτητα ως απαιτείται ή τουλάχιστον δεν την έχει εξειδικεύσει. Ουσιαστικά, υποβάλλει η αιτήτρια, η πλειοψηφία της ΕΔΥ απέφυγε να προβεί σε μια νόμιμη και αντικειμενική σύγκριση μεταξύ της και του ΕΜ Κυριάκου.
Καταλήγω ότι όπως και να ιδωθεί το θέμα περί του πρόσθετου αυτού προσόντος της αιτήτριας πέραν του πλεονεκτήματος, η ΕΔΥ δεν του έδωσε την απαιτούμενη σημασία και εν πάση περιπτώσει, δεν μπορώ να αντιληφθώ σε ποιο βαθμό ελήφθη υπόψη, με αποτέλεσμα να το έχει παρακάμψει κατά την επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων και να επιλέξει το ΕΜ στηριζόμενη ουσιαστικά στην υπεροχή του στην αρχαιότητα η οποία ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης.
Η νομολογία έχει καθιερώσει ότι πρόσθετα προσόντα που δεν απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας αλλά είναι συναφή με τα καθήκοντα της θέσης, έχουν τη σημασία τους και επομένως πρέπει να τους αποδίδεται η δέουσα βαρύτητα. Πούρος ν. Χατζηστεφάνου κ.α. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374, 395.
Εφόσον η αιτήτρια έχει υπέρ της τη σύσταση του Διευθυντή και πρόσθετο προσόν, η ΕΔΥ κάτω από ουσιώδη πλάνη επέλεξε ως υπέρτερο το ΕΜ λόγω ηλικιακής αρχαιότητας, γι΄ αυτό και κρίνω ότι η επίδικη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί.
Η προσφυγή για τους λόγους που έχω διατυπώσει πιο πάνω και στην έκταση που διαγράφηκαν επιτυγχάνει, με €1.600 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
/ΦΚ