|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D507
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1703/2011 και 191/2012)
10 Ιουλίου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 1703/2011)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΑΓΑΘΟΚΛΕΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 191/2012)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΜΑΚΛΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ν. Παρτασίδου (κα) για Α. Τριανταφυλλίδη, για τον Αιτητή στην 1703/11.
Θ. Κουσπή (κα), για τον Αιτητή στην 191/12.
Α. Κουντουρή (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Μ. Κοτσώνη (κα) για Α. Σ. Αγγελίδη, για το ΕΜ Μ. Παρπαρίνο.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Στην Προσφυγή αρ. 1703/2011 προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να προαγάγουν τα ΕΜ Σιηττή, Σάββα και Παρπαρίνο στη μόνιμη θέση του Διοικητικού Λειτουργού Α΄, αντί του αιτητή. Παρομοίως, στην Προσφυγή αρ. 191/2012 προσβάλλεται η απόφαση των καθ' ων η αίτηση να προαγάγουν τα ΕΜ Σάββα και Παρπαρίνο στην ίδια θέση αντί του αιτητή.
Τα γεγονότα
Το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ' ων η αίτηση συνεδρίασε για την πλήρωση των πιο πάνω θέσεων στις 23.11.2011. Επιλήφθηκε σχετικού σημειώματος του Γενικού Διευθυντή με όλα τα στοιχεία που το συνόδευαν και μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους με τις ετήσιες εμπιστευτικές και υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων. Κατά τη συνεδρία, κλήθηκε και παρέστη η Προϊσταμένη του οικείου Τμήματος, Διευθύντρια Προσωπικού και Διοίκησης, η οποία σύστησε για προαγωγή τα τρία ΕΜ ως ακολούθως:-
«6.6.1 Αξία: Από πλευράς αξίας και λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική σταδιοδρομία, με έμφαση στα τελευταία πέντε χρόνια, όπως προκύπτει από τις εμπιστευτικές εκθέσεις, για τα χρόνια 2006, 2007, 2008, 2009 και 2010 είναι και οι 5 υποψήφιοι βαθμολογημένοι σε όλα τα σημεία αξιολόγησης ως εξαίρετοι.
6.6.2 Προσόντα: Από πλευράς προσόντων και οι πέντε υποψήφιοι έχουν τα προσόντα τα οποία προβλέπονται με βάση το οικείο Σχ. Υπηρεσίας. Οι κοι Π. Αγαθοκλέους και Α. Παρμακλής διαθέτουν πρόσθετα προσόντα, μη προβλεπόμενα από το Σχ. Υπηρεσίας. Ο κ. Π. Αγαθοκλέους διαθέτει μεταπτυχιακό τίτλο "Master of Arts In Work Based Learning Studies (Port Management)" του Middlesex University, προσόν που μπορεί να θεωρηθεί βοηθητικό στην άσκηση των καθηκόντων της θέσης, ωστόσο, ως μη προβλεπόμενο από το Σχ. Υπηρεσίας και μη αποτελούν πλεονέκτημα, περιορισμένη βαρύτητα μπορεί να δοθεί, συνεκτιμώντας αυτό και με τα υπόλοιπα κριτήρια. Ο κ. Π. Αγαθοκλέους διαθέτει τον τίτλο ΜΒΑ, τον οποίο απέκτησε μέσω της απόκτησης πρώτα του Postgraduate Diploma in Management Studies (DMS) που προσφέρεται από το Greenwich College του Λονδίνου. Το προσόν όμως αυτό δεν θεωρείται πρόσθετο αφού χρησιμοποιήθηκε ως το μόνο βασικόν του προσόν για να μπορέσει να θεωρηθεί ως υποψήφιος, για την πρόσληψή του ως Διοικητικού Λειτουργού. Ο κ. Παρμακλής διαθέτει μεταπτυχιακό τίτλο (Master in Business Administration) από το CIIM, προσόν που επίσης μπορεί να θεωρηθεί βοηθητικό στην άσκηση των καθηκόντων της θέσης και όσον αφορά την βαρύτητα, ισχύουν τα ίδια όσα έχουν αναφερθεί για την περίπτωση του κου Αγαθοκλέους.
6.6.3 Αρχαιότητα: Αναφορικά με την αρχαιότητα, οι υποψήφιοι Γ. Σιηττή, Π. Αγαθοκλέους και Α. Παρμακλής έχουν διοριστεί στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού από τις 3.10.2001, ο κ. Ηλ. Σάββα δύο μήνες αργότερα (1.12.2001) και ο κ. Μ. Παρπαρίνος στις 7.12.2004.
6.6.4 Είναι γεγονός ότι οι δύο από τους συστηθέντες, δηλ. οι κοι Ηλ. Σάββα και Μ. Παρπαρίνος, υστερούν σε σχέση με τους υπόλοιπους, στο κριτήριο της αρχαιότητας, ο μεν πρώτος οριακά (μόνο δύο μήνες), ο δε δεύτερος κατά τρία περίπου χρόνια. Σε σχέση με τον κ. Μ. Παρπαρίνο αναφέρω ότι, όπως προκύπτει από τις εμπιστευτικές του εκθέσεις, ασκεί διοικητικά καθήκοντα από τις 6.5.1991 και συνεπώς θεωρώ ότι η πολύχρονη αυτή πείρα προσμετρά στην αξία του κου Παρπαρίνου και θεωρώ ότι υπερακοντίζει την οποιαδήποτε διαφορά σε σχέση με την αρχαιότητα. Πρόκειται για πείρα η οποία πιστοποιείται από τους Προϊσταμένους του γιατί ήταν πραγματική ενασχόληση με τα διοικητικά θέματα, ετοιμασία Σημειωμάτων, εκθέσεων, επιστολών, εξέταση νομικών θεμάτων κλπ. Σημειώνεται ότι μετά τον επίσημο διορισμό του στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού, ουδεμία αλλαγή επήλθε στο καθηκοντολόγιο του αλλά συνέχισε με τα ίδια καθήκοντα αφού από το 1991 ασκούσε στην πράξη τα καθήκοντα του Διοικητικού Λειτουργού. Αυτού του είδους την πείρα, ως πραγματικό γεγονός, που τεκμηριώνεται μέσα από ετήσιες εμπιστευτικές εκθέσεις και μεγαλύτερης σε διάρκεια, αφού αρχίζει από τις 23.11.1981 διατίθεται και από πλευράς της κας Γ. Σιηττή, η οποία βέβαια δεν υστερεί σε αρχαιότητα, αλλά είναι ισοδύναμη στο κριτήριο αυτό με τους Αγαθοκλέους και Παρμακλή, οι οποίοι προσλήφθηκαν στην Αρχή στις 3.10.2001. Η πολύχρονη αυτή πείρα της κας Σιηττή, προσμετρά στην αξία και θεωρώ ότι εκμηδενίζει την όποια μικρή διαφορά υπάρχει στο θέμα των πρόσθετων μη προβλεπόμενων από το Σχ. Υπηρεσίας προσόντων, έναντι των Παρμακλή και Αγαθοκλέους. Ο κ. Ηλ. Σάββα προσλήφθηκε στην Αρχή ως Λιμενικός Λειτουργός, 2ης Τάξης το 1982 και την 1.1.1988 προήχθηκε σε Λιμενικό Λειτουργό, 1ης Τάξης μέχρι την 1.12.2001, ημερομηνία κατά την οποία διορίστηκε στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού. Κατά την διάρκεια της υπηρεσίας του στην Αρχή ως Λιμενικός Λειτουργός ασχολήθηκε με όλες τις λιμενικές λειτουργίες της Αρχής, στο λιμάνι της Λάρνακας, όπου ήταν τοποθετημένος και συνεπώς διαθέτει όλες εκείνες τις προσλαμβάνουσες για ν' αντιληφθεί και χειριστεί διοικητικά θέματα με πιο αποδοτικό τρόπο.
6.6.5 Θεωρώ ότι η πείρα στην άσκηση διοικητικών καθηκόντων προσμετρά στην αξία και συνεπώς δημιουργεί, κατά την άποψή μου, εκείνη την ειδοποιό διαφορά που με οδηγεί να ξεχωρίσω αυτούς τους υποψηφίους, από τους κους Π. Αγαθοκλέους και Α. Παρμακλή, οι οποίοι άσκησαν διοικητικά καθήκοντα στην Αρχή από τις 3.10.2001. Η διαφορά στην πείρα υπερακοντίζει την όποια μικρή διαφορά υπάρχει μεταξύ της Σιηττή, σε σχέση με τα πρόσθετα προσόντα που διαθέτουν οι Αγαθοκλέους και Παρμακλής, τα οποία όπως αναφέρθηκε δεν προβλέπονται από το Σχ. Υπηρεσίας. Ένα από τα απαραίτητα προσόντα που πρέπει να διαθέτει ο υποψήφιος για τη θέση του Διοικητικού Λειτουργού Α΄, είναι η ικανότητα εφαρμογής της νομοθεσίας και συγκρίνοντας τους υποψηφίους κρίνω ότι ο κ. Μ. Παρπαρίνος, ο οποίος διαθέτει άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του δικηγόρου, είναι σε καλύτερη θέση να ερμηνεύσει και εφαρμόσει τη σχετική νομοθεσία. Συνεπώς η διαφορά στην αρχαιότητα σε σχέση με τους Αγαθοκλέους και Παρμακλή και η χαμηλής βαρύτητας διαφορά στα πρόσθετα μη απαιτούμενα προσόντα, υπερακοντίζεται από την από μέρους του διάθεση προσόντος απόλυτα βοηθητικού και χρήσιμου στην άσκηση των καθηκόντων και της πολύχρονης πείρας στην άσκηση των διοικητικών καθηκόντων.»
Η απόφαση των καθ' ων η αίτηση για την επιλογή του ΕΜ Σιηττή ήταν ομόφωνη και των ΕΜ Σάββα και Παρπαρίνου κατά πλειοψηφία, ως ακολούθως:-
«6.7 .το Συμβούλιο ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων. Το Συμβούλιο εμελέτησε όλα τα ουσιώδη στοιχεία που είχε ενώπιόν του, το Σημείωμα 14/2009, καθώς και τους φακέλους με τα προσωπικά στοιχεία και τις εμπιστευτικές και υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων για προαγωγή στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού.
6.8 Το Συμβούλιο αποφάσισε όπως λάβει υπόψη τις εμπιστευτικές και υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων στο σύνολό τους, με έμφαση στα πέντε τελευταία χρόνια που υπάρχουν 2006, 2007, 2008, 2009 και 2010.
6.9 Η ολομέλεια του Συμβουλίου συμφώνησε με την κα Α. Κληρίδου σε σχέση με τη σύστασή της για την κα Σιηττή, και ως προς το υπόλοιπο μέρος της σύστασής της ο Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος και οι κοι Χρ. Αθηνοδώρου, Χρ. Ιωάννου και Θ. Μηνά συμφώνησαν με την σύσταση της Διευθύντριας Προσωπικού και Διοίκησης, ενώ οι κοι Π. Λεωνίδου, Μ. Φούρναρης και Φ. Παναγίδης συμφώνησαν με τη σύσταση ως προς την κα Γ. Σιηττή και διαφώνησαν ως προς τους κους Ηλ. Σάββα και Μ. Παρπαρίνο, αναφέροντας ότι κατά την άποψή τους οι καταλληλότεροι υποψήφιοι για προαγωγή στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού Α΄ είναι οι: κα Γ. Σιηττή, κοι Π. Αγαθοκλέους και Α. Παρμακλής.
6.10 Οι δηλώσεις των κων Π. Λεωνίδου και Φ. Παναγίδη παρατίθενται αυτούσιες, κατόπιν δικής τους παράκλησης:
Δηλώσεις κου Π. Λεωνίδου:
«Η διαφωνία μου με την κατά πλειοψηφία απόφαση του Δ.Σ. για προσφορά προαγωγής στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού Α΄ στους Γιαννούλα Σιηττή, Ηλία Σάββα και Μιχάλη Παρπαρίνο, αποκλείοντας ταυτόχρονα τους Παναγιώτη Αγαθοκλέους και Ανδρέα Παρμακλή, εστιάζεται στους εξής νομικούς λόγους και επιχειρήματα:
Έχοντας υπόψη τα κριτήρια αξιολόγησης των υποψηφίων (Αξία, Προσόντα, Αρχαιότητα), όπως αυτά παρουσιάζονται στο Σημείωμα που έχουμε ενώπιον μας και με βάση τα οποία θα πρέπει να αξιολογηθούν οι υποψήφιοι για τις εν λόγω προαγωγές, υποστηρίζω, αξιοκρατικά και καθ' όλα νομότυπα για προαγωγή τους Παναγιώτη Αγαθοκλέους, Γιαννούλα Σιηττή και Ανδρέα Παρμακλή, οι οποίοι υπερτερούν έναντι των Ηλία Σάββα και Μιχάλη Παρπαρίνου σε δύο εκ των τριών κριτηρίων αξιολόγησης, δηλαδή στα Προσόντα και στην Αρχαιότητα. Σημειώνω ότι στο κριτήριο αξιολόγησης της Αξίας, όλοι οι υποψήφιοι έχουν άριστες βαθμολογίες και συνεπώς δεν αποτελεί βάση σύγκρισης των υποψηφίων.
Συνεχίζοντας αναφέρω ότι ο Παναγιώτης Αγαθοκλέους υπερτερεί έναντι όλων των υπολοίπων υποψηφίων στο κριτήριο αξιολόγησης των Προσόντων, αφού έχει τα πιο εξειδικευμένα προσόντα σε σχέση με τη θέση και με τη διοίκηση και με τη λειτουργία των λιμανιών και είναι κάτοχος μεταπτυχιακών προσόντων, Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και Master στη Διοίκηση Λιμανιών, που είναι απόλυτα συναφή με τα καθήκοντα της θέσης, ενώ έχει και πρόσθετο προσόν τη γνώση της Γαλλικής γλώσσας, πέραν της Ελληνικής και Αγγλικής, αλλά και σειρά πολλών σεμιναρίων/εκπαιδεύσεων. Προσόντα που τόσο σε αριθμό όσο και εξειδίκευση δεν έχει οποιοσδήποτε άλλος υποψήφιος. Επίσης αναφέρεται ότι ο Μιχάλης Παρπαρίνος, Ηλίας Σάββα και Γιαννούλα Σιηττή δεν διαθέτουν μεταπτυχιακό δίπλωμα, παρά μόνο πτυχίο. Ιδιαίτερα για τον Μιχάλη Παρπαρίνο αναφέρεται ότι υστερεί και στο επίπεδο γνώσης Αγγλικών, αφού ο διορισμός του το 2004 στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού, έγινε στη βάση Σχεδίου Υπηρεσίας που είχε τροποποιηθεί τότε και δεν προνοούσε πολύ καλή γνώση Αγγλικών, όπως προνοούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης το 2001, όταν δηλαδή διορίστηκαν στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού οι Παναγιώτης Αγαθοκλέους, Γιαννούλα Σιηττή και Ανδρέας Παρμακλής.
Πέραν των προσόντων, ο Παναγιώτης Αγαθοκλέους υπερτερεί έναντι του Μιχάλη Παρπαρίνου και Ηλία Σάββα στο κριτήριο αξιολόγησης της Αρχαιότητας στην προηγούμενη θέση, αφού ο Αγαθοκλέους διορίστηκε το 2001 ως Διοικητικός Λειτουργός, σε σύγκριση με το Μιχάλη Παρπαρίνο που διορίστηκε στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού το 2004. Σε σχέση με τον Ηλία Σάββα αναφέρεται ότι ο Ηλίας Σάββα διορίστηκε στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού μαζί με τον Μιχάλη Παρπαρίνο το 2004 και ακολούθως το Δ.Σ. του παραχώρησε αναδρομική αρχαιότητα του διορισμού του αυτού, από την ημέρα που μετατέθηκε από το λιμάνι Λάρνακας στα κεντρικά γραφεία της Αρχής στη Λευκωσία, δηλαδή λίγους μήνες μετά τον διορισμό των Αγαθοκλέους, Σιηττή και Παρμακλή το 2001. Παρά την εν λόγω παραχώρηση και πάλι ο Αγαθοκλέους υπερτερεί έναντι του Ηλία Σάββα στο κριτήριο Αξιολόγησης της Αρχαιότητας.
Όσον αφορά τον Ανδρέα Παρμακλή και αυτός υπερτερεί στο κριτήριο αξιολόγησης των Προσόντων έναντι του Μιχάλη Παρπαρίνου και Ηλία Σάββα, αφού είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ), που είναι απόλυτα συναφές με τα καθήκοντα της θέσης αλλά παρακολούθησε και σειρά πολλών σεμιναρίων/εκπαιδεύσεων. Ισχύουν στην περίπτωση του Παρμακλή και τα όσα αναφέρονται πιο πάνω για τον Παρπαρίνο όσον αφορά το επίπεδο γνώσης Αγγλικών του Παρπαρίνου.
Όσον αφορά το κριτήριο Αξιολόγησης της Αρχαιότητας, όσα αναφέρονται πιο πάνω για τον Παναγιώτη Αγαθοκλέους που συγκρίνεται με τους Παρπαρίνο και Σάββα, ισχύουν και στην περίπτωση του Ανδρέα Παρμακλή.»
Δηλώσεις κου Φ. Παναγίδη
«Με βάση τα νομότυπα κριτήρια αξιολόγησης των υποψηφίων (Αξία, Προσόντα, Αρχαιότητα) όπως παρουσιάζονται από την Διεύθυνση και τα οποία θα πρέπει να θεωρούνται ως η μοναδική βάση αξιολόγησης των υποψηφίων για τις εν λόγω προαγωγές, υποστηρίζω αξιοκρατικά και καθόλα νομότυπα για προαγωγή τους Παναγιώτη Αγαθοκλέους, Ανδρέα Παρμακλή και Γιαννούλα Σιηττή.
Οι λόγοι της επιλογής μου στηρίζονται ως αξολούθως:
Κρίνω με βάση το σημείωμα της Διεύθυνσης, ότι η αξία και των 5 είναι ίδια.
Σε σχέση με τα προσόντα είναι ξεκάθαρο ότι υπερτερούν οι Παναγιώτης Αγαθοκλέους, Ανδρέας Παρμακλής και Γιαννούλα Σιηττή, σε αυτή της σειράς προτεραιότητας έναντι των Ηλία Σάββα και Μιχάλη Παρπαρίνου.
Ο Παναγιώτης Αγαθοκλέους υπερτερεί έναντι όλων των υποψηφίων αφού έχει δύο μεταπτυχιακά διπλώματα σε αντικείμενο σχετικό στο σχέδιο υπηρεσίας. Υπερτερεί επίσης στην αρχαιότητα έναντι του Μ. Παρπαρίνου και Η. Σάββα.
Ο Ανδρέας Παρμακλής μειονεκτεί έναντι του Π. Αγαθοκλέους στα προσόντα αλλά υπερτερεί έναντι της Γ. Σιηττή, Η. Σάββα και Μ. Παρπαρίνου. Στην αρχαιότητα υπερτερεί έναντι των Μ. Παρπαρίνου και Η. Σάββα.
Η Γιαννούλλα Σιηττή μειονεκτεί έναντι του Π. Αγαθοκλέους και Α. Παρμακλή στα προσόντα ενώ θεωρώ ισότιμα τα προσόντα της με του Η. Σάββα και του Μ. Παρπαρίνου. Υπερτερεί όμως στην αρχαιότητα έναντι των Μ. Παρπαρίνου και Η. Σάββα.
Με βάση τα κριτήρια είναι ξεκάθαρο ότι ο Π. Αγαθοκλέους και Α. Παρμακλής πρέπει να προαχθούν γιατί υπερτερούν στα προσόντα έναντι των άλλων 3 υποψήφιων και η Γ. Σιηττή γιατί υπερτερεί στην αρχαιότητα έναντι των Μ. Παρπαρίνου και Η. Σάββα.
Διαφωνώ με την χρήση οποιουδήποτε άλλου κριτηρίου πέραν αυτών που καθορίζονται από τον νόμο για την αξιολόγηση των ανωτέρω για προαγωγή.»
6.11 Με βάση όλα τα ουσιώδη κριτήρια και εξετάζοντας το θέμα από όλες του τις πτυχές και με βάση τα νομολογημένα κριτήρια, αξία, προσόντα, αρχαιότητα, η ολομέλεια του Συμβουλίου σε σχέση με την κα Γ. Σιηττή και η πλειοψηφία του Συμβουλίου ήτοι ο Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος και οι κοι Χρ. Αθηνοδώρου, Χρ. Ιωάννου και Θ. Μηνά, σε σχέση με τους κους Ηλ. Σάββα και Μ. Παρπαρίνο, έκριναν, ότι είναι οι καταλληλότεροι για προαγωγή για τους πιο κάτω λόγους:
(α) Αξία: Δεν υπάρχει υποψήφιος που να υπερτερεί έναντί τους.
(β) Προσόντα: Οι κοι Παρμακλής και Αγαθοκλέους διαθέτουν πρόσθετα προσόντα, μη προαπαιτούμενα και συμφωνούν με τη σύσταση της κας Κληρίδου ως προς τη βαρύτητα που μπορεί να τους δοθεί. Η μικρή διαφορά στο κριτήριο αυτό εκμηδενίζεται με την πολύχρονη πείρα που διαθέτει η κα Σιηττή στην άσκηση των καθηκόντων της θέσης (20 χρόνια) η οποία προσμετρά στην αξία της υποψήφιας. Το ίδιο ισχύει και για την 13 χρόνων πείρα του κου Παρπαρίνου ο οποίος διαθέτει και το προσόν της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του δικηγόρου που δίνει καλύτερα εφόδια στην άσκηση των καθηκόντων της θέσης, όσον αφορά την εφαρμογή της Νομοθεσίας. Ο κ. Ηλ. Σάββα με την 20χρονη σχεδόν πείρα του στα λιμενικά θέματα και λειτουργίες της Αρχής, διαθέτει σε μεγαλύτερο βαθμό την ικανότητα χειρισμού διοικητικών θεμάτων από τους κους Παρμακλή και Αγαθοκλέους.
(γ) Αρχαιότητα: Η κα Σιηττή είναι ισοδύναμη με τους κους Παρμακλή και Αγαθοκλέους και δεν τίθεται θέμα στο σημείο αυτό. Ο κ. Παρπαρίνος λόγω της υπεροχής του στην πείρα κρίνεται ότι η διαφορά σε σχέση με τους Παρμακλή και Αγαθοκλέους φθίνει σε σημασία. Όσον αφορά τον κ. Ηλ. Σάββα η διαφορά σε αρχαιότητα, είναι οριακής σημασίας (2 μήνες μόνο) και συνεκτιμόμενη με τα υπόλοιπα κριτήρια και ιδιαίτερα την πολύχρονη πείρα του σε λιμενικά θέματα, εκμηδενίζεται.
6.12 Με βάση όλα τα ουσιώδη κριτήρια, η ολομέλεια του Συμβουλίου αποφάσισε όπως προσφέρει στην κα Γ. Σιηττή προαγωγή στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού Α΄, από σήμερα, και η πλειοψηφία του Συμβουλίου, ήτοι: Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος, Χρ. Ιωάννου, Θ. Μηνά, Χρ. Αθηνοδώρου όπως προσφέρει στους κους Ηλ. Σάββα και Μ. Παρπαρίνο προαγωγή στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού Α΄, επίσης από σήμερα.
6.13 Οι κοι Λεωνίδου, Παναγίδης και Φούρναρης διαφώνησαν με την απόφαση του Συμβουλίου ως προς τους κους Ηλ. Σάββα και Μ. Παρπαρίνο και εδήλωσαν ότι κατά την άποψή τους οι καταλληλότεροι για προαγωγή στη θέση του Διοικητικού Λειτουργού Α΄ είναι οι κοι Παρμακλής και Αγαθοκλέους αντί οι κοι Σάββα και Παρπαρίνος. Η παράγραφος 6.10 είναι σχετική.»
Οι λόγοι ακυρότητας
Προσφυγή 1703/2011 (Παναγιώτης Αγαθοκλέους)
Ο αιτητής εισηγείται κατ' αρχήν ότι η κρίση της Διευθύντριας και των καθ' ων η αίτηση ότι τα ΕΜ υπερέχουν έναντί του σε πείρα είναι πεπλανημένη και αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων. Αντιθέτως, σε πείρα υπερέχει ο αιτητής και συνακόλουθα η κρίση ως προς το στοιχείο της αξίας είναι πεπλανημένη.
Οι καθ' ων η αίτηση κατά την επιλογή των ΕΜ στηρίχθηκαν σε απομακρυσμένη «πείρα» των ΕΜ επικαλούμενοι την υπηρεσία τους όχι στην προηγούμενη της επίδικης θέση (Μεστάνας ν. Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 213) αλλά σε προηγούμενες και/ή κατώτερες θέσεις. Τόσο ο αιτητής όσο και το ΕΜ Σιηττή διορίστηκαν στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης πρώτου διορισμού θέση Διοικητικού Λειτουργού στις 3.10.2001 και συνεπώς ο αιτητής υπερέχει έναντι του ΕΜ Σάββα ο οποίος διορίστηκε αναδρομικά στη θέση Διοικητικού Λειτουργού την 1.12.2001 και του ΕΜ Παρπαρίνου ο οποίος διορίστηκε στη θέση στις 7.12.2004. Οι καθ' ων η αίτηση επικαλέστηκαν την πείρα των ΕΜ σε κατώτερες θέσεις Λιμενικού Λειτουργού 1ης και 2ης Τάξης, οι οποίες, όπως οι ίδιοι αναγνώρισαν δεν αφορούσαν διοικητικά καθήκοντα και παρά ταύτα, τους είχαν ανατεθεί και διοικητικά καθήκοντα. Περαιτέρω, απαραδέκτως γίνεται αναφορά ως προς το ΕΜ Σάββα ότι ασχολήθηκε με όλες τις λιμενικές λειτουργίες της Αρχής στο λιμάνι της Λάρνακας. Συνεπώς, ο αιτητής, κατά την εισήγηση, υπερέχει έναντι των ΕΜ Σάββα και Παρπαρίνο τόσο σε αρχαιότητα όσο και σε πείρα, καθώς και έναντι όλων των ΕΜ σε πρόσθετα προσόντα και δη σε αξία.
Εν πάση περιπτώσει, κατά τον αιτητή, αφ' ης στιγμής οι καθ' ων η αίτηση αναφέρθηκαν στην αποκτηθείσα σε προηγούμενες θέσεις που υπηρέτησαν τα ΕΜ πριν το διορισμό τους στη θέση Διοικητικού Λειτουργού, οι καθ' ων η αίτηση όφειλαν να αναφερθούν και στην πείρα του αιτητή από παλαιότερη υπηρεσία του σε άλλες θέσεις.
Τα πιο πάνω, σε συνδυασμό με τα επιπρόσθετα προσόντα του αιτητή, φανερώνουν, κατά την εισήγηση, πως πεπλανημένα οι καθ' ων η αίτηση θεώρησαν ότι «δεν υπάρχει υποψήφιος που να υπερτερεί έναντι τους» (των ΕΜ).
Ο δεύτερος λόγος ακύρωσης περιστρέφεται γύρω από την κατ' ισχυρισμό πλάνη των καθ' ων η αίτηση ως προς τα προσόντα του αιτητή καθότι δεν αξιολόγησαν όλα τα πρόσθετα προσόντα του και υπέπεσαν έτσι σε πλάνη σε σχέση με τη βαρύτητα που έπρεπε να αποδώσουν σε αυτά.
Ειδικότερα, παραπονείται ο αιτητής πως οι καθ' ων η αίτηση αναφέρθηκαν μόνο σε δύο από τα προσόντα του, και συγκεκριμένα στο Master of Arts in Work Based Learning Studies (Port Management) και στο Master in Business Administration, ενώ δεν ασχολήθηκαν καθόλου με το Postgraduate Diploma in Management Studies, στο Professional Examination of the Chartered Institute of Bankers, στα πιστοποιητικά γνώσης της Γαλλικής και Αγγλικής, στα σεμινάρια/εκπαιδεύσεις, συμπεριλαμβανομένου και του εξάμηνου προγράμματος της Αρχής Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού στον Τομέα της Διοίκησης το οποίο προσφέρετο σε πτυχιούχους. Ειδικώς για το Postgraduate Diploma in Management Studies το οποίο λήφθηκε υπόψη ως η βάση για να θεωρηθεί ο αιτητής προσοντούχος για τη θέση του Διοικητικού Λειτουργού, ο αιτητής παραπέμπει σε νομολογία (Μικελλίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 954/2005, ημερ. 2.5.2008 και Χαραλαμπίδης κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 327/2006 κ.α., ημερ. 6.7.2007), σύμφωνα με την οποία προσόντα που απαιτούνταν για διορισμό σε προηγούμενες θέσεις μπορούν να θεωρηθούν επιπρόσθετα προσόντα σε μεταγενέστερη προαγωγή. Οι καθ' ων η αίτηση δε όφειλαν, όπως ισχυρίζεται, να καθορίσουν επακριβώς τη βαρύτητα που θα απέδιδαν στα εν λόγω προσόντα και υπό πλάνη θεώρησαν πως μόνο περιορισμένη βαρύτητα μπορούσε να δοθεί στο μεταπτυχιακό του στη διοίκηση λιμανιών επειδή δεν ήταν απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας. Αντιθέτως, πρόκειται περί προσόντος ευθέως σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και κατά την εισήγηση, λανθασμένα οι καθ' ων η αίτηση απλώς το συνεκτίμησαν με τα υπόλοιπα κριτήρια αποδίδοντάς του οριακή βαρύτητα, κατά παράβαση της Πούρος κ.α. ν. Χατζηστεφάνου κ.α. (2001) 3 ΑΑΔ 374. Περαιτέρω, ανέφερε ότι δεν αξιολόγησαν ούτε και συνεκτίμησαν το MBA του αιτητή. Ως αποτέλεσμα, η έρευνα αναφορικά με τα προσόντα του αιτητή δεν ήταν κατά την εισήγηση του η δέουσα ούτε και κρίθηκε κατά πόσο αυτά είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης.
Είναι περαιτέρω η άποψη του αιτητή πως το επισυναφθέν στην αγόρευση των καθ' ων η αίτηση Σχέδιο Υπηρεσίας Διοικητικού Λειτουργού ίσχυε κατά τη διαδικασία που λήφθηκε η απόφαση των καθ' ων η αίτηση το 2004 για προαγωγή του ΕΜ Παρπαρίνου και προαγωγή με αναδρομική ισχύ του ΕΜ Σάββα. Το εν λόγω Σχέδιο όμως, διαφέρει, όπως εξήγησε, ως προς τα απαιτούμενα προσόντα σε σχέση με τα αντίστοιχα του Σχεδίου με το οποίο οι καθ' ων η αίτηση διόρισαν τον αιτητή το 2001 καθότι ενώ στο πρώτο απαιτείτο ως προσόν η «πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και της Αγγλικής γλώσσας» στο δεύτερο απαιτείτο η «πολύ καλή γνώση της Ελληνικής και καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας». Το ΕΜ Παρπαρίνος δεν προσκόμισε έκτοτε οποιοδήποτε στοιχείο που να υποδηλώνει ότι κατέχει την πολύ καλή γνώση της Αγγλικής οπότε και αυτό το στοιχείο συντείνει στη διαπίστωση της υπεροχής σε προσόντα εκ μέρους του αιτητή.
Ενόψει ακριβώς των πρόσθετων προσόντων του, ο αιτητής υποστηρίζει τη θέση πως υπερέχει σε αξία έναντι των ΕΜ. Πέραν αυτών, πεπλανημένα οι καθ' ων η αίτηση απέδωσαν υπέρμετρη βαρύτητα στην άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος του δικηγόρου από το ΕΜ Παρπαρίνο ιδίως καθόσον η ικανότητα ερμηνείας και εφαρμογής της νομοθεσίας αποτελούσε προσόν της προηγούμενης θέσης για το οποίο και οι δύο υποψήφιοι είχαν βαθμολογηθεί στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις τους με άριστα. Εφόσον δε ο αιτητής υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι των ΕΜ Σάββα και Παρπαρίνου, υπερέχει συνακόλουθα και σε πείρα. Συνεπώς, κατά τον αιτητή, η αιτιολογία η οποία δόθηκε στην υπέρ των ΕΜ σύσταση της Διευθύντριας ότι δηλαδή υπερέχουν σε πείρα σε κατώτερες θέσεις πάσχει καθότι πείρα που αποκτήθηκε σε κατώτερες θέσεις δεν μπορεί να έχει ουσιαστική σημασία (Μεστάνας ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω και Μιχαηλίδου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 112), συγκρούεται δε με τα στοιχεία των φακέλων. Τα ΕΜ δεν υπερέχουν έναντι του αιτητή σε κανένα στοιχείο κρίσης, με αποτέλεσμα η επιλογή των ΕΜ να καθίσταται εσφαλμένη.
Η κατάληξη
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 19(2) των περί Αρχής Λιμένων Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας Υπαλλήλων) Κανονισμοί του 1997 (ΚΔΠ 114/97), οι διεκδικήσεις των υπαλλήλων για προαγωγή αποφασίζονται με βάση την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα.
Το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προβλέπει ως προσόντα την πεντάχρονη τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Διοικητικού Λειτουργού και την πολύ καλή γνώση και ικανότητα εφαρμογής της νομοθεσίας και των κανονισμών της Αρχής.
Είναι σταθερή η νομολογία πως για να αποδοθεί αυξημένη βαρύτητα στην πείρα πρέπει να είναι πείρα αποκτηθείσα στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέση (Μεστάνας, ανωτέρω). Δεν αμφισβητείται η υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα έναντι των δύο από τα τρία ΕΜ στην προηγούμενη θέση. Έχουμε συνεπώς υπεροχή και στη συνακόλουθη πείρα. Εκτενέστερη πείρα στον Οργανισμό είχαν βέβαια οι Ενδιαφερόμενοι αλλά αυτό, ενόψει της περιορισμένης σημασίας που ενέχει, δεν μεταβάλλει τα πράγματα. Ως αποτέλεσμα, τόσο η Προϊσταμένη όσο και εν τέλει το Συμβούλιο της Αρχής τελούσαν υπό πλάνη στην απόδοση της συγκεκριμένης σημασίας στην πείρα ειδικώς, όπως θα δούμε, των ΕΜ Σάββα και Παρπαρίνου έναντι της αρχαιότητας και ό,τι αυτή εμπερικλείει από απόψεως πείρας, του αιτητή. Θα δούμε κατά πόσο η πλάνη αυτή επέδρασε ουσιωδώς στην προσβαλλόμενη απόφαση.
Καταγράφω εδώ τη διαφωνία μου με τον αιτητή πως ειδικώς το μεταπτυχιακό του δίπλωμα (Postgraduate Diploma in Management Studies) έπρεπε να αξιολογηθεί ως προς τη σχετικότητά του με τα καθήκοντα της θέσης και να του δοθεί η ανάλογη βαρύτητα. Στην προσβαλλόμενη απόφαση σημειώθηκε πως ο αιτητής «διαθέτει τον τίτλο MBA τον οποίο απέκτησε μέσω της απόκτησης πρώτα του Postgraduate Diploma in Management Studies (DMS) που προσφέρεται από το Greenwich College του Λονδίνου. Το προσόν όμως αυτό δεν θεωρείται πρόσθετο αφού χρησιμοποιήθηκε ως το μόνο βασικόν του προσόν για να μπορέσει να θεωρηθεί ως υποψήφιος για την πρόσληψη του ως Διοικητικού Λειτουργού». Η αναγνώριση του αιτητή ως προσοντούχου στα πλαίσια της διαδικασίας της θέσης Διοικητικού Λειτουργού, της βάσης δηλαδή της επίδικης, ενόψει ακριβώς του εν λόγω προσόντος, δεν αφήνει περιθώριο να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός πως όφειλαν οι καθ' ων η αίτηση να τοποθετηθούν επί της συνάφειας του προσόντος. Αυτή προφανώς ήταν δεδομένη. Όμως, κατά την κρίση μου, δεν υπήρχε και περιθώριο να ληφθεί υπόψη ως ανεξάρτητο επιπρόσθετο προσόν όταν αυτό αποτελεί μέρος του εν τέλει αποκτηθέντος MBA. Συνεπώς, κάτω από όλες τις περιστάσεις, ο ισχυρισμός του αιτητή δεν μπορεί να γίνει δεκτός.
Εν πάση περιπτώσει, επίκληση προσόντος από τον αιτητή το οποίο υπολογίστηκε ως βασικό για την θεώρησή του ως προσοντούχου για τη θέση Διοικητικού Λειτουργού, φέρνει στο προσκήνιο και το πτυχίο Νομικής του ΕΜ Παρπαρίνου το οποίο ήταν το δικό του βασικό για την αντίστοιχη θέση. Η υπεροχή του αιτητή, συνεπώς, σε προσόντα δεν είναι η εισηγούμενη. Ενώπιον της Προϊσταμένης και των καθ' ων η αίτηση υπήρχαν από τη μια τα δύο μεταπτυχιακά του αιτητή και από την άλλη το πτυχίο του ΕΜ και η απολύτως συναφής, στη βάση του σχεδίου υπηρεσίας, άδεια ασκήσεως επαγγέλματός του. Η ικανότητα ερμηνείας και εφαρμογής της Νομοθεσίας της Αρχής αποτελεί απαιτούμενο προσόν στο Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης ενώ δεν ήταν κριτήριο στο οποίο οι Διοικητικοί Λειτουργοί αξιολογούνταν στις ετήσιες εμπιστευτικές τους εκθέσεις ώστε να ήταν αδικαιολόγητη η απόδοση βαρύτητας στο εν λόγω πρόσθετο προσόν. Κρίνω συνεπώς, πως ήταν ορθή η τοποθέτηση της Προϊσταμένης πως «η χαμηλής βαρύτητας διαφορά στα πρόσθετα μη απαιτούμενα προσόντα, υπερακοντίζεται από την από μέρους του διάθεση προσόντος απόλυτα βοηθητικού και χρήσιμου στην άσκηση των καθηκόντων».
Όμως, το γεγονός παραμένει πως ως αιτιολογικό στήριγμα για την παράκαμψη της υπεροχής σε αρχαιότητα του αιτητή αποτέλεσε η υπό πλάνη διαπιστωθείσα υπεροχή του ΕΜ Παρπαρίνου σε προηγούμενη πείρα. Με αυτό τον παράγοντα αφαιρεμένο, ο οποίος διαδραμάτισε, καθώς διαφάνηκε, ουσιαστικό ρόλο στη διοικητική κρίση, η προσφυγή εναντίον του ΕΜ Παρπαρίνου θα πρέπει να επιτύχει.
Όμως διαφορετική τύχη θα έχει η προσφυγή εναντίον του ΕΜ Σιηττή. Στην περίπτωση του ΕΜ Σιηττή δεν μπορεί να αποδοθεί πλάνη στην αναφορά στην πολύχρονη πείρα της καθότι αυτή προκύπτει από την αναγνωρισμένη από τον Καν. 20(2) της ΚΔΠ 114/97 προηγούμενη αρχαιότητα ενόψει του ταυτόχρονου διορισμού της με τον αιτητή. Νομίμως, συνεπώς, έγινε αναφορά στην προηγούμενή της πείρα και στα όσα αυτή η πείρα εμπερικλείει ως αντιστάθμισμα της υπεροχής του αιτητή σε μη απαιτούμενα προσόντα. Έχοντας αυτά υπόψη, η προσφυγή εναντίον του ΕΜ Σιηττή απορρίπτεται.
Η προσφυγή δεν μπορεί να έχει το ίδιο αποτέλεσμα και ως προς το ΕΜ Σάββα. Παρά την πολυετή του πείρα εν γένει στην Αρχή, δεν παύει να υστερεί έστω πολύ οριακά σε αρχαιότητα έναντι του αιτητή με αποτέλεσμα η αναφορά σε υπεροχή του ΕΜ σε πείρα να έχει γίνει υπό πλάνη. Ο αιτητής υπερέχει και σε μη απαιτούμενα προσόντα και το ΕΜ, σε αντίθεση με τη συνολική εικόνα του ΕΜ Σιηττή, δεν έχει να επιδείξει οτιδήποτε ως αντιστάθμισμα.
Η επίδραση του παράγοντα της πείρας ήταν συνεπώς ουσιαστική στην τελική κρίση και ως εκ τούτου η πλάνη η οποία ήταν ουσιώδης, μολύνει την προσβαλλόμενη απόφαση. Έχοντας αυτά υπόψη, η προσφυγή ως προς το ΕΜ Σάββα, επιτυγχάνει.
Η προσφυγή 191/2012 (Αντρέας Παρμακλής)
Ο αιτητής εισηγείται πως η σύσταση της προϊσταμένης υπέρ των ΕΜ ήταν αναιτιολόγητη και συγκρούεται με το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και/ή των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων. Ειδικότερα, η προϊσταμένη κατέγραψε στην υπέρ των ΕΜ σύσταση πως ο αιτητής διαθέτει μεν μεταπτυχιακό τίτλο (MBA), προσόν που μπορεί να θεωρηθεί βοηθητικό στην άσκηση των καθηκόντων της θέσης και όσον αφορά τη βαρύτητα, «ισχύουν τα ίδια όσα έχουν αναφερθεί για την περίπτωση του κ. Αγαθοκλέους», δηλαδή του αιτητή στην 1703/2011. Ο αιτητής διορίστηκε στη θέση Διοικητικού Λειτουργού στις 3.10.2001 όπως και ο αιτητής στην 1703/2011. Παραπονείται πως παραγνωρίστηκαν τα κριτήρια προαγωγής και απαραδέκτως δόθηκε βαρύτητα στην πείρα των ΕΜ καθώς και στο πρόσθετο προσόν της άδειας εξασκήσεως του δικηγόρου που κατέχει το ΕΜ Παρπαρίνος, υποβαθμίζοντας τα ανώτερα και απόλυτα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης πρόσθετα προσόντα του αιτητή, με αποτέλεσμα να πάσχει η αποτίμηση των πρόσθετων προσόντων του αιτητή και των ΕΜ. Ενώ δεν λήφθηκε και υπόψη το σύνολο των πρόσθετων προσόντων του αιτητή. Στα προσόντα του αιτητή δεν θα μπορούσε να αποδοθεί «οριακή βαρύτητα». Η δε πείρα των ΕΜ δεν αποκτήθηκε στην αμέσως προηγούμενη της επίδικης θέση και συνεπώς δεν μπορεί να είναι καθοριστική (Μιχαηλίδου ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω). Ο αιτητής διατείνεται ότι υπερέχει σε αρχαιότητα έναντι των ΕΜ.
Ο αιτητής προβάλλει περαιτέρω ως λόγο ακύρωσης ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι αναιτιολόγητη κατά παράβαση των προνοιών του Καν. 19(2) και (3) της ΚΔΠ 114/97. Υιοθετήθηκε, κατά την εισήγηση, η πάσχουσα σύσταση της προϊσταμένης χωρίς το διορίζον όργανο να προχωρήσει σε δική του έρευνα πριν τη λήψη της απόφασής του. Δεν αποτελεί αιτιολογία η αναφορά πως «λήφθηκαν υπόψη τα στοιχεία των φακέλων» ή ότι λήφθηκαν υπόψη όλα τα προσόντα των υποψηφίων.
Η κατάληξη
Τα όσα λέχθηκαν συναφώς στα πλαίσια της προσφυγής 1703/2011, πιο πάνω, ισχύουν και εδώ, χωρίς να χρειάζεται επανάληψή τους.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν και η προσβαλλόμενη απόφαση ως προς τα ΕΜ Σάββα και Παρπαρίνο ακυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος, ενώ αποτυγχάνουν ως προς το ΕΜ Σιηττή και η προαγωγή του ΕΜ επικυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Επιδικάζονται υπέρ του κάθε αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση €1.300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ. Καμία διαταγή ως προς τα έξοδα των ΕΜ.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ