|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D562
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 154/2010)
24 Ioυλίου, 2014
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 28 ΚΑΙ 146
ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CYPRUS LIMNI RESORTS AND GOLFCOURSES PLC,
Αιτητών,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,
Καθ΄ου η αίτηση.
Κάτια Κακουλλή (κα), για την Αιτήτρια.
Μαρία Χατζηγεωργίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: Η αιτήτρια είναι ιδιοκτήτρια μεγάλης ακίνητης περιουσίας στην περιοχή της «Λίμνης» στη Πόλη Χρυσοχούς με αρ. τεμαχίων 56, 141, 143, 200, 213 και 214 του Φ/Σχ XXXVI/44. Mε την παρούσα προσφυγή προσβάλλει την απόφαση των καθ' ων η αίτηση να συμπεριλάβουν στον τελικό κατάλογο των περιοχών για ένταξη τους στο Δίκτυο «ΦΥΣΗ 2000» και να υποβάλουν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκταση 1723.46 εκταρίων της περιοχής Πόλις-Γυαλιά που δημοσιεύτηκε στις 31.12.2009 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με αρ. 4335, αρ. γνωστοποίησης 1102, η οποία έκταση συμπίπτει με το όριο της Παραλιακής Ζώνης Οικολογικής Προστασίας που έχει δημοσιευθεί με τη «Δήλωση Πολιτικής Πόλης Χρυσοχούς», ως πληροφορήθηκε η αιτήτρια με την επιστολή του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, ημερ. 24.11.2009. Στην πιο πάνω περιοχή περιλήφθηκε μέρος της πιο πάνω ιδιοκτησίας της αιτήτριας, η οποία προοριζόταν για την ανάπτυξη γηπέδου γκολφ.
Τα γεγονότα που προηγήθηκαν της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης, στο βαθμό που συνδέονται με τους προβαλλόμενους λόγους ακύρωσης, είναι σε συντομία τα ακόλουθα. Σύμφωνα με τον περί Προστασίας και Διαχείρισης της Φύσης και της Άγριας Ζωής Νόμο του 2003, Ν.153(Ι)/2003 («ο Νόμος»), ο Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών πόρων και Περιβάλλοντος ως αρμόδια αρχή, μπορεί προς τον σκοπό της διαφύλαξης, διατήρησης, συντήρησης ή αποκατάστασης μιας επιφάνειας φυσικών οικοτόπων προτεραιότητας και κοινοτικού ενδιαφέροντος, μετά από γνωμοδότηση της Επιστημονικής Επιτροπής, η οποία συγκροτείται βάσει του άρθρου 5 του Νόμου, να επιλέγει περιοχές που μπορούν να υιοθετηθούν ως Τόποι Κοινοτικής Σημασίας και να κηρυχθούν σε ειδικές ζώνες διατήρησης. Οι Ζώνες Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) και οι Τόποι Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ) που κηρύσσονται σε ειδικές ζώνες διατήρησης αποτελούν το ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο ειδικών ζωνών «ΦΥΣΗ 2000», για ένταξη στο οποίο κάθε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης οφείλει να προτείνει τις καταλληλότερες περιοχές.
Σύμφωνα με προηγούμενες αποφάσεις των καθ' ών η αίτηση και του Υπουργικού Συμβουλίου για τα μέτρα προστασίας των χελωνών Caretta caretta στην περιοχή της «Λίμνης», υιοθετήθηκε με Δήλωση Πολιτικής του Τοπικού Σχεδίου Πόλης Χρυσοχούς ήδη από το 2003 «Παραλιακή Ζώνη Οικολογικής Προστασίας» που περιλάμβανε, σύμφωνα με το δημοσιευμένο χάρτη, τμήμα της περιοχής (από την τοποθεσία Κουζούθκια μέχρι το ανατολικότερο άκρο της Δήλωσης Πολιτικής). Στη συνέχεια η Επιστημονική Επιτροπή, στα μέλη της οποίας δόθηκαν ηλεκτρονικά όλα τα στοιχεία της κάθε προτεινόμενης περιοχής με τη μορφή δελτίων δεδομένων, σε συνεδρίαση ημερομηνίας 15.4.2004, αποφάσισε όπως προτείνει τα ίδια όρια με αυτά που εγκρίθηκαν από το Πολεοδομικό Συμβούλιο. Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω το σχετικό απόσπασμα.
«Με την πρόταση που κατατέθηκε στην Επιστημονική Επιτροπή, η οποία συμπίπτει με τα όρια που εγκρίθηκαν από το Πολεοδομικό συμβούλιο, δεν συμφωνούν η Ομοσπονδία Περιβαλλοντικών Οργανώσεων και η κα. Χαραλαμπίδου, οι οποίοι πιστεύουν ότι για να προστατευθούν οι χελώνες πρέπει να επεκταθεί το όριο και να μεγαλώσει η ζώνη προστασίας.»
Να σημειωθεί ότι είχαν προηγηθεί διαβουλεύσεις με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, καθώς και τα συναρμόδια κρατικά τμήματα, καθώς και εισηγήσεις (π.χ. από Ίδρυμα Περιβάλλοντος) μετά από σχετικές εργασίες που ειδικά για την προτεινόμενη περιοχή Πόλις-Γιάλια πρότειναν «την επέκταση προς βορρά για να συμπεριλάβει όλες τις παραλίες των χελώνων, και επέκταση τουλάχιστον 100μ. προς την στεριά, ούτως ώστε να δημιουργηθεί ουδέτερη ζώνη, η οποία θα προστατεύει τις παραλίες αναπαραγωγής από ακατάλληλες αναπτύξεις».
Στις 21.5.2004 δημοσιεύτηκε Γνωστοποίηση βάσει των προνοιών του άρθρου 11 του Νόμου με σχετικό Χάρτη των περιοχών περιβαλλοντικής σημασίας.
Η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση αναφορικά με τα επηρεαζόμενα τεμάχια της στις 21.6.2004, τόσο στην θέση, όσο και στη χάραξη του εν λόγω Ορίου Παραλιακής Ζώνης Οικολογικής Προστασίας. Η ένσταση εξετάστηκε στη συνεδρία της Επιστημονικής Επιτροπής ημερομηνίας 13.7.2004 και απορρίφθηκε, όπως και οι αιτήσεις άλλων επηρεαζομένων, με την αιτιολογία ότι δεν θα γίνει καμία εξαίρεση και ότι οι ενδοιασμοί του Δήμου Πόλις να μελετηθούν στα πλαίσια ετοιμασίας του Διαχειριστικού Σχεδίου για την περιοχή.
Στις 26.3.2009 στάληκε επιστολή στην εταιρεία μελετητών που εκπροσωπούσε την αιτήτρια («οι μελετητές») για την ανάπτυξη των γηπέδων γκολφ, με την οποία ζητείτο η επανασχεδίαση της ανάπτυξης ώστε να μη γίνουν επεμβάσεις στην περιοχή του Δικτύου, σύμφωνα με την απόφαση νέας πολιτικής του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 16.2.2005 για την ανάπτυξη γηπέδων γκολφ. Η αιτήτρια επέμεινε στην μελέτη Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον που είχε αποσταλεί στα πλαίσια της αίτησης για πολεοδομική άδεια στις 12.2.2008 και με επιστολή ημερ. 21.4.09 απέστειλε χάρτες της ανάπτυξης στους οποίους φαινόταν το όριο της περιοχής «Φύσης 2000», όπως αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Υπουργείου.
Εν τω μεταξύ διαπιστώθηκε από λειτουργούς του Τμήματος Περιβάλλοντος ότι μερικοί από τους αναρτημένους στην ιστοσελίδα χάρτες είχαν αποκλίσεις από τους δημοσιευμένους χάρτες σε έντυπη μορφή, στους οποίους είχαν βασιστεί όλες οι ενστάσεις των επηρεαζομένων. Εξ΄ ου και οι μελετητές ζήτησαν με επιστολή τους ημερ. 14.4.2009 γραπτή επιβεβαίωση για την ορθότητα των χαρτών. Οι λειτουργοί του αρμόδιου τμήματος απάντησαν με επιστολή ημερομηνίας 5.5.2009 ότι λόγω κάποιων τεχνικών προβλημάτων, οι χάρτες στην ιστοσελίδα «είναι δυνατό να παρουσιάζουν κάποια απόκλιση από αυτούς που έχουν εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή» και ζήτησαν από τους μελετητές να τους ενημερώσουν ανάλογα σε περίπτωση που ενδιαφέροντο για κάποια συγκεκριμένη περιοχή. Εν τω μεταξύ, η αιτήτρια στις 9.10.2008, υπέβαλε την αίτηση για χορήγηση πολεοδομικής άδειας που αφορούσε στην ανάπτυξη του γηπέδου γκολφ και διεξήγαγε Μελέτη Εκτίμησης Επιπτώσεων στο Περιβάλλον. Μέχρι την καταχώρηση της ένστασης των καθ' ων η αίτηση στην προσφυγή, η άδεια δεν είχε ακόμη εκδοθεί.
Στις 31.12.2009, οι καθ' ων η αίτηση δημοσίευσαν την προσβαλλόμενη απόφαση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
H αιτήτρια προβάλλει τους εξής λόγους ακύρωσης:
1. Απουσία δέουσας ή οποιασδήποτε έρευνας.
2. Παραβίαση των διατάξεων του περί Προστασίας και Διαχείρισης της Φύσης και της Αγριας Ζωής Νόμος του 2003, Ν.153(Ι)/2003.
3. Παραβίαση των αρχών της χρηστής Διοίκησης και επιβολή της πλέον επαχθούς και δυσανάλογης λύσης χωρίς δημόσιο όφελος.
4. Πραγματική πλάνη και προχειρότητα της διαδικασίας.
5. Δυσμενής διάκριση κατά της ιδιοκτησίας της.
6. Κακή και/ή πλημμελή και/ή παράνομη συγκρότηση της Επιστημονικής Επιτροπής που συστάθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου (όπως έχει τροποποιηθεί).
Προέχει η εξέταση των πολλαπλών θεμάτων που εγείρονται με τον τελευταίο πιο πάνω λόγο ακύρωσης, τον οποίο η ευπαίδευτη συνήγορος της αιτήτριας ανάπτυξε με ιδιαίτερη αναφορά στα πρακτικά της Επιστημονικής Επιτροπής, ημερομηνίας 2.3.2004, 15.4.2004 και 13.7.2004. Ως θέματα δημόσιας τάξης εξετάζονται και αυτεπάγγελτα.
Ο αριθμός των μελών της Επιστημονικής Επιτροπής καθορίζεται από το άρθρο 4 του Νόμου, σε δώδεκα. Το πρακτικό της συνεδρίας ημερομηνίας 2.3.2004, επιμαρτυρεί ότι η Επιστημονική Επιτροπή ήταν συγκροτημένη από δέκα μέλη, τα οποία ήταν όλα παρόντα, ενώ η σύνθεση της δεν είχε ολοκληρωθεί, αφού υπολείπονταν τα δυο μέλη με εξειδικευμένες γνώσεις στα θέματα που ρυθμίζει ο Νόμος και τα οποία θα υποδεικνύονταν από τον Υπουργό (Άρθρο 4(ια)). Η συνεδρία ήταν ουσιαστική αφού παρουσιάστηκαν οι οριοθετικές γραμμές για τις υποψήφιες περιοχές μέσω των δελτίων δεδομένων (standard data forms) του προγράμματος LIFE. Όπως φαίνεται από το διοικητικό φάκελο ακολούθησαν και άλλες συνεδρίες ημερομηνίας 22.3.2004 (παρέμεινε η ίδια σύνθεση), 30.3.2004 και 6.4.2004.
Στην επόμενη συνεδρία ημερομηνίας 15.4.2004, που ήταν εκτενής, ήταν παρόντες 11 μέλη της Επιτροπής, αφού είχε στο μεταξύ διοριστεί και η κα Χαραλαμπίδου ως ειδικό μέλος. Πρόεδρος ήταν ο κ. Γεωργιάδης και όχι ο κ. Αντωνίου, που ήταν Πρόεδρος στις προηγούμενες συνεδρίες, ο οποίος εδώ ήταν απλά παριστάμενος εκ μέρους της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, ενώ από το Ταμείο Θήρας συμμετείχε ως μέλος ο κ. Π. Χ"Γέρου αντί του Ν. Κασίνη, που συμμετείχε στη συνεδρία ημερ. 2.3.2004. Επίσης ως παριστάμενοι αναφέρονται οι Χ. Χριστοδούλου και Π. Δαμιανού από τους οποίους μόνο ο Δαμιανού φαίνεται να αποχώρησε πριν την λήψη απόφασης. Στη σελ. 5 του εν λόγω πρακτικού (κυανούν 191 στο διοικητικό φάκελο Τεκμήριο 2) αναφέρεται ότι «στο δεύτερο μέρος της συνεδρίας που ακολούθησε μετά τις 3μμ απουσίαζαν οι κ. Κούζουπος και Κυπριανού», χωρίς να αναφέρεται οποιαδήποτε αιτιολογία. Συνεπώς, κατά την συζήτηση και λήψη απόφασης για την επίδικη περιοχή ήταν παρόντα 9 μέλη και δύο λειτουργοί από την Υπηρεσία Περιβάλλοντος και του Τμήματος Δασών αντίστοιχα, ως παριστάμενοι, που φαίνεται να ήταν παρόντες και κατά την λήψη αποφάσεων.
Το επόμενο πρακτικό αφορά τη συνεδρία ημερομηνίας 13.7.2004, στην οποία εξετάστηκαν οι ενστάσεις, ανάμεσα στις οποίες και εκείνη της αιτήτριας. Ήταν παρόντα 11 μέλη, απουσίαζε ο κ. Κυπριανού (χωρίς οποιαδήποτε αιτιολογία επί του πρακτικού), ενώ ως ειδικό μέλος εμφανίζεται για πρώτη φορά ο κ. Καδής. Επανέρχεται ως Πρόεδρος ο κ. Αντωνίου και συμμετέχει ως μέλος από το Ταμείο Θήρας ο Ν. Κασίνης αντί του Π. Χ"Γέρου. Ο κ. Κούζουπος αποχώρησε κατά την διάρκεια της συνεδρίας, χωρίς να καταγράφεται ο λόγος για την αποχώρηση του (σελ. 5 του πρακτικού, Κυανούν 34 στο φάκελο, Τεκμήριο 1).
Τίθενται πολλαπλά προβλήματα που άπτονται της νόμιμης συγκρότησης και σύνθεσης κατά την διάρκεια των πιο πάνω συνεδριών της Επιστημονικής Επιτροπής που όλες ήταν ουσιώδεις για την λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Η συνήγορος των καθ' ων η αίτηση περιορίστηκε να απαντήσει στα εγειρόμενα θέματα κατά την διάρκεια των διευκρινίσεων πως δεν προκύπτει κανένα ζήτημα κακής σύνθεσης.
Όπως έχει ήδη επισημανθεί, στις πρώτες δύο συνεδρίες η Επιστημονική Επιτροπή δεν ήταν συγκροτημένη από τα δώδεκα μέλη της, όπως ορίζει το άρθρο 4 του Νόμου, και μόνο στην τελευταία συνεδρία φαίνεται ότι ήταν νόμιμα συγκροτημένη κατά τις πρόνοιες του άρθρου 20(1) του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου Ν.158(Ι)/99.
Η δε παρουσία υπηρεσιακών παραγόντων στη συνεδρία της Επιστημονικής Επιτροπής με σκοπό την υποβοήθηση του ρόλου της είναι επιτρεπτή και δεν επηρεάζουν την νομιμότητα της σύνθεσης, εφόσον αποχωρήσουν πριν από τη διαβούλευση για λήψη της απόφασης (άρθρο 21(2) του Ν.158(Ι)/99). Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν υπάρχει τέτοια ένδειξη για τους κ.κ. Αντωνίου και Χριστοδούλου στο πρακτικό ημερομηνίας 15.4.2004, το οποίο αποτελεί τη μόνη αυθεντική πηγή για τα όσα συνθέτουν την εν λόγω διοικητική διαδικασία και αντανακλά την πραγματική εικόνα του περιεχομένου της.
Περαιτέρω υπήρξε παραβίαση του άρθρου 22 του Ν. 158(Ι)/99, που αφορά στην αλλαγή της σύνθεσης. Στην προκειμένη περίπτωση υπήρξαν εναλλαγές των παρόντων μελών στην εκάστοτε συνεδρία, μεταβολή του εκπροσώπου από το Ταμείο Θήρας, παρουσία νέων μελών (π.χ. Χαραλαμπίδου, Καδής), χωρίς να υπάρχει σαφής δήλωση επί των πρακτικών ότι τα μέλη τα οποία έλαβαν την τελική απόφαση για την υιοθέτηση των ορίων της επίδικης περιοχής και την διαμόρφωση της τελικής γνωμάτευσης προς τον Υπουργό ήταν πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα αναγκαία στοιχεία για τη λήψη απόφασης (Δέστε Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου ν. Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού (2004) 3 Α.Α.Δ. 53 και Σύνδεσμος Ασφαλιστικών Εταιρειών Κύπρου ν. Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού (2002) 3 Α.Α.Δ. 314).
Προβληματίζει επίσης η απουσία του κ. Κυπριανού κατά την τελευταία συνεδρία στις 13.7.2004, η οποία δεν αιτιολογήθηκε, για το λόγο ότι δεν υπάρχει ένδειξη νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήσης του σύμφωνα με το άρθρο 21(3) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 Ν. 158(Ι)/99. Εφόσον οι συνεδρίες της Επιτροπής δεν ήταν τακτικές, η Διοίκηση οφείλει να αποδείξει την κλήση όλων των μελών στην εκάστοτε συνεδρία με σύγχρονα γραπτά στοιχεία, καταχωρηθέντα κατά το χρόνο της πρόσκλησης και μάλιστα ως μέρος διαδικασίας την οποία μπορεί κανείς αυτόματα να εμπιστευθεί. (Δέστε Νικολέττα Χριστοφόρου ν. Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, Προσφυγή αρ. 853/2003 ημερομηνίας 8.9.05, A. J. Pericleous (Services) Ltd v. Δημοκρατίας (2000)4 Α.Α.Δ. 224, Αναστασίου ν. ΕΤΕΚ (2003)3 Α.Α.Δ 616 και Βραχίμης ν. ΕΤΕΚ (2007)3 Α.Α.Δ 493). Παράλειψη είτε να απευθυνθεί πρόσκληση, είτε να παραληφθεί νομότυπα, επιφέρει ακυρότητα στην απόφαση λόγω κακής σύνθεσης.
Η επιστολή πρόσκλησης ημερομηνίας 8.7.2004 της γραμματέως της Επιτροπής (βλ. Κυανούν 228 στο διοικητικό φάκελο - Τεκμήριο 2) δεν αποτελεί από μόνη της απόδειξη αποστολής και επαρκή τεκμηρίωση της παράδοσης της στα μέλη. Το Άρθρο 21(3) του (Ν. 158(Ι)/99) απαιτεί «να κληθούν νομότυπα και εμπρόθεσμα όλα τα μέλη του σε συνεδρία». Σχετικά με τον τρόπο της πρόσκλησης μελών ενός συλλογικού οργάνου για συμμετοχή τους σε συνεδρίαση σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα από το Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου του Επ. Σπηλιωτόπουλου, 6η έκδοση, σελ.131, παρα.127:
«Εξάλλου, η πρόσκληση των μελών πρέπει να αποδεικνύεται από έγγραφα, που είναι προγενέστερα της ημερομηνίας της συνεδρίασης (π.χ. αποδεικτικό επίδοσης, βεβαίωση του καλουμένου, υπογραφή από το μέλος βιβλίου πρόσκλησης κλπ.) (ΣΕ 3220/1982). Η πρόσκληση μπορεί να γίνει και με τηλεφώνημα ή τηλεγράφημα, εφόσον αποδεικνύεται από σχετική σημείωση σε ειδικό βιβλίο* η οποία φέρει χρονολογία και την υπογραφή του προσώπου που έκανε το τηλεγράφημα ή το τηλεφώνημα (Ν. 1599/1986, άρθρο 19§5).
*Εάν δεν τηρείται τέτοιο ειδικό βιβλίο, αποκλείεται κάθε άλλος τρόπος ή μέσο αποδείξεως της τηλεφωνικής πρόσκλησης (ΣΕ1192/1988)»
Στην προκείμενη περίπτωση, μόνη η ύπαρξη πρόσκλησης στο φάκελο, χωρίς γραπτό στοιχείο, με τη μορφή κάποιας βεβαίωσης ή έστω σημείωσης αρμοδίως πως πράγματι στάληκε, δεν ικανοποιεί αυτές τις απαιτήσεις του Νόμου, ως προς την πράγματι αποστολή αλλά και ως προς το χρόνο τέτοιας αποστολής (Δέστε Sigma Radio T v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2004) 4 A.A.Δ. 1012).
Επειδή η επίδικη απόφαση λήφθηκε μετά από τη γνωμοδότηση της Επιστημονικής Επιτροπής προς τον Υπουργό, η οποία διαμορφώθηκε στον κύκλο των πιο πάνω συνεδριών και επαφών της Επιστημονικής Επιτροπής, η πάσχουσα συγκρότηση και σύνθεση της, όπως διαπιστώθηκε ανωτέρω, δεν μπορεί παρά να συμπαρασύρει σε ακύρωση την επίδικη απόφαση.
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης μου, κρίνω ότι δεν συντρέχει λόγος εξέτασης των υπόλοιπων λόγων ακύρωσης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ της αιτήτριας, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Π. Παναγή, Δ.
/ΣΓεωργίου