|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D560
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1437/12, 1490/12 και 1545/12)
24 Ιουλίου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 1437/2012)
ΜΑΡΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
_________________________
(Υπόθεση Αρ. 1490/2012)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ ΧΙΝΙΝΟΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1545/2012)
ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΜΑΡΥΡΟΜΜΑΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Δ. Καλλής, για τον Αιτητή στην προσφυγή 1437/12.
Μ. Καλλιγέρου, για τον Αιτητή στην προσφυγή 1490/12.
Ε. Κουδουνάρη (κα) για Σ. Πίττα, για τον Αιτητή στην προσφυγή 1545/12.
Φ. Κωμοδρόμος, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Ε. Γεωργίου (κα), για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 5.
Καμία εμφάνιση για τα υπόλοιπα Ενδιαφερόμενα Μέρη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως («ο Υπουργός») ημερ. 27.8.2012 να προαγάγει τα Ενδιαφερόμενα Μέρη Ανδρέα Κωνσταντίνου (EM 1), Γεώργιο Οικονόμου (EM 2), Ιωάννη Γεωργίου (EM 3), Θεοχάρη Χριστοδούλου (EM 4) και Αντώνιο Αντωνίου (ΕΜ 5) αντί αυτών, στη θέση Αστυνόμου Β'. Διευκρινίζω εδώ πως θα ακολουθηθεί η αρίθμηση των ΕΜ όπως γίνεται στις προσφυγές 1437/2012 και 1545/2012 ανεξάρτητα από τον αριθμό που δίδεται στο κάθε ΕΜ στην προσφυγή 1490/2012.
Για την πλήρωση των αρχικά τριών και στη συνέχεια πέντε επίδικων θέσεων συστάθηκε Επιτροπή Αξιολόγησης («η Επιτροπή») στη βάση του Κανονισμού 22 των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 2004 (ΚΔΠ 214/2004) όπως τροποποιήθηκαν («οι Κανονισμοί»). Η Επιτροπή κατά τη σύνταξη της έκθεσής της, έλαβε υπόψη τις απόψεις των Αστυνομικών Διευθυντών/Διοικητών του κάθε υποψηφίου, την αξία όπως αυτή προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης με ιδιαίτερη έμφαση σε αυτές των δύο τελευταίων ετών, το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων, τα προσόντα, την αρχαιότητα και το ατομικό δελτίο των υποψηφίων, «τα οποία συνεκτιμημένα συνθέτουν στο μεγαλύτερο βαθμό την Αξία, τα Προσόντα και την Αρχαιότητα των υποψηφίων». Η Επιτροπή στην έκθεσή της προέβη σε λεπτομερή αναφορά για τις προαγωγές του κάθε υποψηφίου, τη μόρφωσή του, τις μονάδες στις οποίες υπηρέτησε, τη σημερινή τους τοποθέτηση, την εκπαίδευσή τους και τα σεμινάρια που ο κάθε υποψήφιος παρακολούθησε στην Κύπρο και στο εξωτερικό, άλλες εξετάσεις και διπλώματα, τυχόν ηθικές και υλικές αμοιβές καταλήγοντας στην αξιολόγηση των δεδομένων του κάθε υποψηφίου. Τόσο οι αιτητές όσο και τα ΕΜ αξιολογήθηκαν από την Επιτροπή ως Εξαίρετοι στην αξία και Πολύ Καλοί στα προσόντα.
Ο Αρχηγός Αστυνομίας, ενεργώντας σύμφωνα με τον Κανονισμό 23 των Κανονισμών, με επιστολή του ημερ. 18.7.2012, προς τον Υπουργό υπέβαλε σύσταση για κάθε υποψήφιο έχοντας λάβει υπόψη την έκθεση της Επιτροπής, τις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης με έμφαση στα τελευταία δύο έτη και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων.
Στις 27.8.2012 ο Υπουργός προχώρησε στην επιλογή των ΕΜ αφού έλαβε υπόψη το σύνολο των στοιχείων των διοικητικών φακέλων, την έκθεση και τις συστάσεις του Αρχηγού Αστυνομίας για κάθε υποψήφιο καθώς και την έκθεση της Επιτροπής, τις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης με έμφαση στα δύο τελευταία έτη και το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων των υποψηφίων
Την ίδια ημέρα, ο Αρχηγός Αστυνομίας με επιστολή του ενημέρωσε τους Αστυνομικούς Διευθυντές για την υπουργική απόφαση και οι εν λόγω προαγωγές δημοσιεύτηκαν στις Εβδομαδιαίες Διαταγές της Αστυνομίας.
Θα ακολουθήσει σύνοψη των ισχυρισμών της κάθε προσφυγής χωριστά. Η εξέταση των ισχυρισμών θα είναι σωρευτική ενόψει της ομοιότητάς τους.
Προσφυγή αρ. 1437/2012 (Μ. Χριστοφίδης)
Ο αιτητής διαθέτει MSc in Criminal Justice από το Leicester University, Postgraduate Certificate in Management από το Thames Valley University, Criminal Justice Diploma από το University of Virginia, GCE Modern Greek, Αγγλικά και Μαθηματικά, LCCI Λογιστική και Αριθμητική, Διπλώματα τουρκικής και γαλλικής γλώσσας.
Είναι η θέση του αιτητή ότι η υπεροχή του σε προσόντα έναντι των ΕΜ καθιστά μη εύλογο το χαρακτηρισμό του ως Πολύ Καλό στα προσόντα καθότι ο χαρακτηρισμός αυτός δόθηκε και σε ΕΜ τα οποία δεν διαθέτουν ακαδημαϊκά προσόντα ούτε και παρακολούθησαν τον αριθμό σεμιναρίων τα οποία ο αιτητής παρακολούθησε.
Ο αιτητής παραπονείται επίσης για την παραγνώριση ακαδημαϊκού του προσόντος, το Criminal Justice Diploma από το University of Virginia το οποίο δεν περιλήφθηκε στην περιγραφή των προσόντων στην έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης και εισηγείται πως η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει και γι' αυτό το λόγο.
Είναι περαιτέρω η εισήγηση του αιτητή πως δεν έχει αξιολογηθεί η συνάφεια των προσόντων των υποψηφίων με αποτέλεσμα η διαδικασία να πάσχει στη ρίζα της.
Ο αιτητής εισηγείται πως ο Υπουργός παραγνώρισε την υπεροχή του αιτητή κατά περίπου ένα χρόνο σε αρχαιότητα έναντι των ΕΜ 2 (Οικονόμου) και 4 (Χριστοδούλου) και κατά σχεδόν δύο χρόνων έναντι των ΕΜ 1 (Κωνσταντίνου) και 5 (Αντωνίου), μάλιστα χωρίς να δοθούν πειστικοί λόγοι για την παραγνώρισή της. Παραγνωρίστηκε συνεπώς η συνακόλουθη πείρα η οποία προσμετρά ως στοιχείο της αξίας. Η αρχαιότητα αποτελεί θεσμοθετημένο κριτήριο και κατ' επέκταση ουσιώδη παράγοντα ο οποίος επικρατεί όταν στα υπόλοιπα κριτήρια οι υποψήφιοι είναι ίσοι.
Προς υποστήριξη του ισχυρισμού του ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη ο αιτητής παραπέμπει στη χρήση, σχεδόν πανομοιότυπου κειμένου με δύο άλλες προσβαλλόμενες αποφάσεις σε εκκρεμούσες προσφυγές κατά παράβαση του άρθρου 28(2) του Ν. 158(Ι)/99, τις οποίες ο αιτητής άσκησε. Επρόκειτο συνεπώς για κείμενο που μπορούσε να εφαρμοστεί σε κάθε περίπτωση εφόσον δεν εξηγείται γιατί προτιμήθηκαν τα ΕΜ έναντι του αιτητή αφού ο αιτητής είναι αρχαιότερος από τα ΕΜ 1, 2, 4 και 5, κατέχει περισσότερα προσόντα και υπερέχει έναντί τους σε σεμινάρια/εκπαιδεύσεις στο εξωτερικό και μαθήματα/σεμινάρια στην Κύπρο. Κατά τον αιτητή, δεν αποδόθηκε η δέουσα βαρύτητα στην υπεροχή του στο στοιχείο μαθήματα και σεμινάρια.
Είναι επίσης η θέση του αιτητή ότι ο Αρχηγός Αστυνομίας δεν προέβη σε σύγκριση μεταξύ των υποψηφίων και σε ανάλογη σύσταση προς τον Υπουργό. Σύγκριση θα φανέρωνε την υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα και υπέρτερα προσόντα, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται.
Προσφυγή αρ. 1490/2012 (Γ. Α. Χινινός)
Ο αιτητής προβάλλει τη θέση ότι η αξιολόγηση του ως Πολύ Καλού σε προσόντα τόσο από την Επιτροπή Αξιολόγησης όσο και από τον Αρχηγό έχοντας υπόψη τα υπέρτερα προσόντα του κατά τον χρόνο που αξιολογήθηκε και τις εξαίρετες αξιολογήσεις του είναι ουσιωδώς πεπλανημένη και αναιτιολόγητη.
Ο αιτητής διαθέτει πτυχίο Τουρκικών Σπουδών-Ιστορία/Πολιτική από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, Μεταπτυχιακό Τίτλο Magister Artium στις Τουρκικές Σπουδές, από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Διεύθυνση, με ειδίκευση στη Δημόσια Διοίκηση από το Μεσογειακό Ινστιτούτο Διεύθυνσης, Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Σπουδών Στρατηγικής και Πολιτικής Εθνικής Ασφάλειας από τη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας Ελλάδος, Πτυχίο Τουρκολογίας από την Αστυνομική Ακαδημία Κύπρου, δίπλωμα εκμάθησης της αραβικής γλώσσας καθώς και εκπαιδεύσεις στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Αυτά, κατά τον αιτητή, τον καθιστούν Εξαίρετο και όχι Πολύ Καλό στα προσόντα ιδίως λαμβανομένης υπόψη της έκδηλης υπεροχής του σε προσόντα έναντι των ΕΜ. Η αξιολόγηση της Επιτροπής και η σύσταση του Αρχηγού είναι κατά συνέπεια αναιτιολόγητη και δεν εξηγείται γιατί και πώς ο αιτητής μπορούσε να θεωρηθεί πως βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο προσόντων με τα ΕΜ.
Περαιτέρω ο αιτητής εισηγείται πως είναι παντελώς αναιτιολόγητη η τελική απόφαση του Υπουργού για επιλογή των ΕΜ. Είναι αυθαίρετη η κρίση αφού η ανυπαρξία δέουσας αιτιολογίας δεν αφήνει περιθώρια αναθεωρητικού ελέγχου του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Κατά την εισήγηση του αιτητή, ο Υπουργός απλώς υιοθέτησε τα συμπεράσματα τόσο της Επιτροπής Αξιολόγησης όσο και του Αρχηγού Αστυνομίας τα οποία είναι ουσιωδώς πεπλανημένα και προέβη στην επιλογή των ΕΜ χωρίς αιτιολογία, η οποία δεν μπορεί να αναπληρωθεί από τους φακέλους. Η απλή δε αναφορά στα κριτήρια του Νόμου που λήφθηκαν υπόψη δεν αποτελεί αιτιολογία.
Προσφυγή αρ. 1545/2012 (Χ. Μαυρομμάτης)
Ο αιτητής, προς ενίσχυση του ισχυρισμού του ότι αναιτιολόγητα η Επιτροπή Αξιολόγησης τον χαρακτήρισε ως Πολύ Καλό σε προσόντα, προβαίνει σε σύγκριση των προσόντων του με αυτά των ΕΜ. Αναφέρεται στο πτυχίο Πανεπιστημίου στα Οικονομικά, στο Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, στο Δίπλωμα Introductory Certificate in Management (Thames Valley University), στο Δίπλωμα Λογιστικής LLCI (Third Level Higher) και στο Δίπλωμα αγγλικής γλώσσας. Αντιπαραβάλλει τα προσόντα του με τα ΕΜ 1-4 τα οποία δεν κατέχουν πτυχίο και με το ΕΜ 5 το οποίο διαθέτει μεν πτυχίο αλλά ο αιτητής υπερέχει έναντί του ενόψει της από μέρους του κατοχής Μεταπτυχιακού. Περαιτέρω, αναφέρεται στο μεγαλύτερο αριθμό εντός της Κύπρου σεμιναρίων που ο ίδιος παρακολούθησε και τα οποία ανέρχονται σε 27 έναντι 15 και 16 των ΕΜ 1 και 5 αντίστοιχα. Επίσης κάνει αναφορά στα 5 σεμινάρια στο εξωτερικό τα οποία παρακολούθησε έναντι κανενός από τα ΕΜ 1 και 5. Τα ΕΜ 2, 3 και 4 παρακολούθησαν επίσης 5. Σύμφωνα δε με τον Καν. 3 των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (ΚΔΠ 52/89) «Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος σπουδών ή ισότιμο προσόν ή μετεκπαίδευση στο εξωτερικό για τουλάχιστον έξι μήνες συνολικά σε θέματα συναφή με τις εξουσίες και τα καθήκοντα της Δύναμης θεωρούνται ως επιπρόσθετο προσόν:». Άρα, κατά τον αιτητή, μη επιλογή υποψηφίου ο οποίος διαθέτει «επιπρόσθετα προσόντα», συνεπάγεται την ύπαρξη ειδικής αιτιολογίας η οποία, όμως, εν προκειμένω, δεν δόθηκε. Ως εκ τούτου, η έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης είναι αναιτιολόγητη και πεπλανημένη, η δε πλάνη είναι ουσιώδης αφού επέδρασε στη λήψη της τελικής απόφασης έχοντας υιοθετηθεί τόσο από τον Αρχηγό Αστυνομίας στη σύστασή του όσο και από τον Υπουργό στην τελική απόφαση επιλογής των ΕΜ.
Ο δεύτερος ισχυρισμός του αιτητή περιστρέφεται γύρω από τη βαρύτητα που δόθηκε στο κριτήριο της αρχαιότητας ενόψει της διαπιστωθείσας ισότητας των υποψηφίων σε αξία και προσόντα. Ειδικότερα, ο αιτητής εισηγείται πως παρά το ότι η αρχαιότητα των υποψηφίων καταγράφηκε και αναφέρθηκε ότι λήφθηκε υπόψη, εν τούτοις δεν δόθηκε οποιαδήποτε βαρύτητα στο εν λόγω κριτήριο, ώστε τόσο η σύσταση του Αρχηγού Αστυνομίας όσο και η τελική απόφαση του Υπουργού να είναι παντελώς αναιτιολόγητες. Ο αιτητής υπερείχε σε αρχαιότητα στην τελευταία θέση κατά 10 μήνες έναντι των ΕΜ 2 και 4 και κατά 2 έτη έναντι των ΕΜ 1 και 5.
Τέλος, κατά τον ισχυρισμό του αιτητή, η αναιτιολόγητη τελική απόφαση του Υπουργού δεν αφήνει περιθώρια αναθεωρητικού ελέγχου από το Ανώτατο Δικαστήριο αφού ελλείπει η δέουσα αιτιολογία. Η απλή παραπομπή στις πηγές από τις οποίες αντλήθηκαν τα δεδομένα δεν είναι αρκετή για να ικανοποιήσει την απαίτηση του Νόμου για αιτιολογία.
Το ΕΜ 5 το οποίο συμμετέχει στη διαδικασία, υιοθέτησε την αγόρευση της Δημοκρατίας.
Η κατάληξη
Η θέση της Δημοκρατίας πως οι αιτητές επιδοκιμάζουν από τη μια με την επιδίωξή τους να προαχθούν αντί των ΕΜ και από την άλλη αποδοκιμάζουν την ίδια τη διαδικασία προαγωγής δεν ευσταθεί. Τυχόν αποδοχή της θέσης των καθ' ων η αίτηση θα σήμαινε απαραδέκτως την αποστέρηση του δικαιώματος διαμαρτυρίας από κάθε παραπονούμενο υποψήφιο.
Είναι κοινή η θέση των αιτητών πως σε όλα τα στάδια της έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης, οι καθ' ων η αίτηση όφειλαν να προσδώσουν μεγαλύτερη βαρύτητα στα προσόντα τους και αυτό ενόψει της υπεροχής τους, όπως την χαρακτηρίζουν, στο εν λόγω κριτήριο. Βεβαίως, δεν εναπόκειται στο Δικαστήριο να ασκήσει πρωτογενή κρίση επί του ζητήματος. Όμως, κατά την κρίση μου, εντοπίζεται κενό στην αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης. Δεν είναι αντιληπτό στο Δικαστήριο τι βάρυνε στην κρίση των καθ' ων η αίτηση ώστε υποψήφιοι με τόσο διαφορετικά προσόντα να έχουν αξιολογηθεί όλοι ως Πολύ Καλοί στον παράγοντα αυτό. Τη στιγμή μάλιστα, που, όπως εύστοχα επισημαίνει ο αιτητής στην Προσφυγή αρ. 1545/2012, σύμφωνα με τον Καν. 3 των Κανονισμών πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος σπουδών σε θέματα συναφή με τα καθήκοντα της Δύναμης, όπως των τριών αιτητών, θεωρούνται ως επιπρόσθετο προσόν για το οποίο, σύμφωνα με τη νομολογία, απαιτείται ειδικός λόγος για την παραγνώρισή τους. Όπως λέχθηκε στη Φιλίππου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 ΑΑΔ 1:-
«Αφετηρία της - σχετικής αρχής - ήταν η υπόθεση Τουρπέκη ν. Δημοκρατίας (1973) 3 Α.Α.Δ. 592, η οποία - έκτοτε - έχει υιοθετηθεί από μεγάλη σειρά αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στη Χατζηγιάννη κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 317 (απόφαση της ολομέλειας) υποδεικνύεται ότι η αρχή είναι πως όταν το διορίζον όργανο αποφασίσει να επιλέξει υποψήφιο που δεν έχει το πρόσθετον προσόν, πρέπει να δώσει πειστικούς λόγους ή ειδική αιτιολογία γι' αυτή του την απόφαση. Οι λόγοι δε αυτοί πρέπει να εμφαίνονται στην αιτιολογία της απόφασης της Επιτροπής. Δεν μπορεί να συναχθούν από τα πρακτικά της Επιτροπής. Στην Δημοκρατία κ.α. ν. Υψαρίδη κ.α. (Αρ. 2) (1993) 3 Α.Α.Δ. 347 (απόφαση της ολομέλειας) επισημαίνεται ότι η ειδική αιτιολόγηση σκοπεί στην εξειδίκευση των λόγων που αντισταθμίζουν το πλεονέκτημα που παρέχει το πρόσθετο προσόν για την εκτέλεση των καθηκόντων της πληρούμενης θέσης."
Τέτοιος λόγος, ως είναι φανερό από την προσβαλλόμενη απόφαση αλλά και από τα όσα προηγήθηκαν αυτής και υιοθετήθηκαν στο σώμα της, δεν δόθηκε, με αποτέλεσμα η απόφαση να απολήγει αναιτιολόγητη.
Η απόφαση πάσχει για ακόμη ένα λόγο ως προς τις προσφυγές 1437/2012 και 1545/2012. Οι αιτητές στις εν λόγω προσφυγές υπερέχουν σε αρχαιότητα έναντι των ΕΜ Οικονόμου, Χριστοδούλου, Κωνσταντίνου και Αντωνίου. Η αρχαιότητα αποτελεί κριτήριο το οποίο λαμβάνεται υπόψη στις προαγωγές στην Αστυνομία και ορθά αυτή υπολογίστηκε σε όλα τα στάδια της διαδικασίας. Εν τούτοις, δεν φαίνεται να βάρυνε καθόλου στην κρίση των καθ' ων η αίτηση η υπεροχή των δύο αιτητών έναντι των τεσσάρων ΕΜ ιδίως ενόψει της θεωρηθείσας ισότητάς τους στους άλλους δύο παράγοντες, της αξίας και των προσόντων, κατάσταση η οποία καθιστά την αρχαιότητα τον καθοριστικό πλέον παράγοντα. Όπως κρίθηκε στη Δημοκρατία κ.α. ν. Μιχαηλίδη κ.α. (1999) 3 ΑΑΔ 756, η αρχαιότητα προσλαμβάνει αποφασιστική σημασία όταν οι υποψήφιοι είναι κατά τα άλλα ίσοι (βλ. επίσης Παπασάββα ν. Κούλουμου (2005) 3 ΑΑΔ 235 και Παναγή ν. Δημοκρατίας (2011) 3 ΑΑΔ 639).
Για τους λόγους που εξηγήθηκαν πιο πάνω, καταλήγω πως οι προσφυγές θα πρέπει να επιτύχουν. Ως εκ τούτου, οι προσφυγές επιτυγχάνουν και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Επιδικάζονται υπέρ του κάθε Αιτητή €1300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ