|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D441
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 669/2014)
27 Ιουνίου, 2014
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. SILVIA ECATERINA MIHAILESCU
2. BORHAN AL OKLAT
Αιτητές
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ
ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------------------
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 5/6/2014 ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ
ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ
Χρίστος Χριστοδουλίδης, για τους Αιτητές
Έλενα Παπαγεωργίου (κα) με Νίκο Βαρέλλα, Δικηγόροι της Δημοκρατίας για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η Αίτηση
ΑΠΟΦΑΣΗ (EX-TEMPORE)
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Η Αιτήτρια αρ. 1, πολίτης της Ρουμανίας και ο Αιτητής αρ. 2, πολίτης της Συρίας, καταχώρησαν την κυρίως υπόθεση αξιώνοντας σειρά θεραπειών. Ουσιαστικά, στη βάση αναζήτησης δηλώσεων ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον τους στις 23/4/2014 είναι άκυρα, αντισυνταγματικά και παράνομα, και στερούνται κάθε νόμιμου αποτελέσματος.
Ταυτόχρονα, καταχωρήθηκε και η υπό κρίση Μονομερής Αίτηση, μέσω της οποίας οι Αιτητές αξιώνουν την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων, με τα οποία να αναστέλλεται η σύλληψη και η κράτησή τους, καθώς επίσης και η απέλασή τους μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου. Ταυτόσημα, αξιώνουν προσωρινά διατάγματα, με τα οποία να αναστέλλεται η εκτέλεση των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν από τους Καθ΄ων η αίτηση, και όπως αφεθούν ελεύθεροι.
Η Αίτηση συνοδεύεται από ένορκες δηλώσεις, μέσα από τις οποίες οι Αιτητές προβάλλουν ότι τέλεσαν πολιτικό γάμο, μετά την τέλεση του οποίου και εγκαταστάθηκαν σε ενοικιαζόμενη οικία στη Λευκωσία. Στις 23/4/2014 συνελήφθηκαν από άνδρες της ΥΑΜ, οι οποίοι και τους πληροφόρησαν ότι ο γάμος τους κρίθηκε ως εικονικός στις 25/10/2013. Είναι η θέση των Αιτητών ότι ουδέποτε έλαβαν οποιαδήποτε επιστολή αναφορικά με τη γνησιότητα του γάμου τους, αλλά ούτε και πληροφορήθηκαν ποτέ αναφορικά με την Αίτηση που υπέβαλε ο δεύτερος Αιτητής για δελτίο διαμονής του ως μέλος οικογένειας ευρωπαίου πολίτη. Προβάλλουν, τελικά, ότι υπάρχει έκδηλη παρανομία και κίνδυνος πρόκλησης ανεπανόρθωτης ζημιάς, αφού τυχόν απέλασή τους θα έχει ως αποτέλεσμα το βίαιο χωρισμό τους και τη διάλυση του γάμου τους.
Θα πρέπει να τεθεί εξαρχής ότι η υπόθεση κρίνεται υπό το πρίσμα των προϋποθέσεων που καλύπτουν τα όρια εφαρμογής της Διαταγής 13 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου, του 1962. Ο Διαδικαστικός αυτός Κανονισμός διέπει το δικονομικό πλαίσιο παροχής προσωρινής θεραπείας σε υποθέσεις διοικητικής φύσεως. Προσωρινά διατάγματα είναι δυνατό να εκδοθούν στα πλαίσια της άσκησης της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπου ο αιτητής αποδεικνύει την ύπαρξη μιας εκ των δύο προϋποθέσεων: έκδηλης παρανομίας στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης ή έλευσης ανεπανόρθωτης ζημιάς στον αιτητή από τη μη έκδοση του διατάγματος.
Έχοντας εξετάσει τα ενώπιον του Δικαστηρίου τεθέντα στοιχεία στη βάση της Αίτησης και των ενόρκων δηλώσεων που τη συνοδεύουν, δεν εντοπίζω να συντρέχει καμία από τις προϋποθέσεις του Διαδικαστικού Κανονισμού 13, που να δικαιολογεί και την έκδοση των αιτούμενων προσωρινών διαταγμάτων.
Καταρχάς, δεν έχει στοιχειοθετηθεί έκδηλη παρανομία. Παρανομία, δηλαδή, που, όπως έχει νομολογιακά καθοριστεί, να βοά ως απροκάλυπτη ή αυταπόδεικτη και άμεσα αναγνωρίσιμη. Η Καθ΄ης η Αίτηση 2 εξέδωσε τα υπό κρίση διατάγματα εναντίον της πρώτης Αιτήτριας δυνάμει του άρθρου 6(1)(ζ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105, κρίνοντας ότι αποτελεί πραγματική απειλή στη δημόσια τάξη και στα ήθη της Δημοκρατίας, λόγω τέλεσης εικονικού γάμου με το δεύτερο Αιτητή. Επικαλέστηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών επί του προκειμένου, το ζήτημα της ύπαρξης γάμου και της κήρυξής του, παράνομα κατά τη θέση του, ως εικονικού. Το θέμα αυτό, βεβαίως, δεν αφορά την παρούσα προσφυγή, αλλά μια διαφορετική πράξη, εναντίον της οποίας, όπως λέχθηκε, έχουν κινηθεί δικαστικά οι Αιτητές αναζητώντας ανάλογη θεραπεία. Δεν μπορεί να παρακαμφθεί η αυτοτέλεια των προσβαλλόμενων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης. Ούτε η κήρυξη του γάμου ως εικονικού μπορεί να θεωρηθεί αλληλένδετη με την έκδοση των επίδικων διαταγμάτων, κατά τρόπο που να καθίσταται δυνατή και η εξέταση της απόφασης της Καθ΄ης η Αίτηση 2 να κηρύξει το γάμο εικονικό. Όπως επεξηγήθηκε και στην απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην Chrikar Trading Limited κ.ά. v. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 541, δεν πρόκειται για σύνθετη διοικητική ενέργεια ώστε με την προσβολή της τελικής πράξης να ελέγχεται η νομιμότητα των ενδιάμεσων. Περαιτέρω, τα όσα οι Αιτητές ισχυρίζονται περί των συνθηκών διαβίωσης τους, αλλά και της μη επίδοσης σε αυτούς γνωστοποίησης της απόφασης κήρυξης του γάμου ως εικονικού, είναι θέματα που αφορούν άλλη προσφυγή.
Τα διατάγματα κράτησης και απέλασης εναντίον του δεύτερου Αιτητή εκδόθηκαν δυνάμει του άρθρου 6(1)(δ)(θ)(κ) και (λ) του Κεφ. 105. Θεωρήθηκε ως ανεπιθύμητος και, ως εκ τούτου, απαγορευμένος μετανάστης. Πέραν των όσων καταγράφονται πιο πάνω σε σχέση με το ζήτημα της εικονικότητας του γάμου, εντοπίζεται από το ιστορικό, όπως αποτυπώνεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση της Δημοκρατίας, ότι ο εν λόγω Αιτητής αφίχθηκε παράνομα μέσω των κατεχομένων στην Κυπριακή Δημοκρατία, εντοπίστηκε να εργάζεται παράνομα σε ανεγειρόμενη οικοδομή και καταδικάστηκε από το Δικαστήριο για παράνομη απασχόληση και παράνομη είσοδο και διαμονή στη Δημοκρατία. Τα πιο πάνω, σε συνδυασμό με την απόρριψη της αίτησής του για παροχή Δελτίου Διαμονής, αποτέλεσαν το υπόβαθρο για την έκδοση των προσβαλλόμενων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης. Συνεπώς, τα εκδοθέντα αυτά διατάγματα ήταν, ακριβώς, το αποτέλεσμα πλέον της παράνομης διαμονής του Αιτητή στην Κύπρο και, υπό τις συνθήκες, δεν εντοπίζονται στοιχεία έκδηλης παρανομίας, ικανής να οδηγήσει στην παροχή των αιτούμενων θεραπειών.
Εισηγήθηκε, περαιτέρω, ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών, προκειμένου να καταδείξει απροκάλυπτη παρανομία, παραβίαση του Κανονισμού 19 της ΚΔΠ 242/1972, ότι, δηλαδή, δεν επιδόθηκε στους Αιτητές σχετική ειδοποίηση πως είναι απαγορευμένοι μετανάστες. Σε πλήρη ταύτιση με προηγούμενες σχετικές αποφάσεις, διαπιστώνεται ότι δεν συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση διαταγμάτων απέλασης και κράτησης η κοινοποίηση της κήρυξης αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη. Ο συγκεκριμένος Κανονισμός δεν επιβάλλει, ούτε συσχετίζει την έκδοση των εν λόγω διαταγμάτων με προηγηθείσα ειδοποίηση ότι συγκεκριμένος αιτητής έχει κηρυχθεί σε απαγορευμένο μετανάστη (Mohammad Tajul Islam v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 997/2013, ημερ. 9/7/2013, Falak Islam v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1523/12, ημερ. 11/1/2013).
Τέλος, επικαλέστηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος των Αιτητών ύπαρξη ανεπανόρθωτης ζημιάς, δεδομένης της σχέσης των Αιτητών − συζυγικής, κατά τον ίδιο − και των προβλημάτων που θα προκύψουν αν δεν ανασταλεί η εκτέλεση των υπό κρίση διαταγμάτων. Πέραν της διαπιστωθείσας πλέον εικονικότητας του γάμου, τα στοιχεία αυτά, από μόνα τους, παραμένουν αόριστα και ατεκμηρίωτα. Ως τέτοια, δεν είναι ικανά να καταδείξουν πρόκληση ανεπανόρθωτης ζημιάς. Κανένας αλλοδαπός δεν έχει αυτόνομο δικαίωμα παραμονής στη Δημοκρατία εκκρεμούσας δικαστικής διαδικασίας. Η δε έκδοση διατάγματος απέλασης αλλοδαπού συνιστά έκφραση κρατικής κυριαρχίας, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις όπου επηρεάζεται η δημόσια ασφάλεια.
Η αποτυχία των Αιτητών να εντάξουν την περίπτωσή τους στα όρια των προϋποθέσεων του προαναφερθέντος Κανονισμού 13, προδιαγράφει και το αποτέλεσμα της Αίτησης, την απόρριψή της για τους λόγους που προσπάθησα συνοπτικά να εξηγήσω.
Δικαστήριο
Υπάρχει θέμα εξόδων κα Παπαγεωργίου;
κα Παπαγεωργίου
Θα ζητήσω τα έξοδα της Δημοκρατίας όπως υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
κ. Χριστοδουλίδης
Συμφωνώ.
Δικαστήριο
Η Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των Καθ΄ων η Αίτηση και εναντίον των Αιτητών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, στο τέλος όμως της προσφυγής, και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Α. Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
/ΜΣ