|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D369
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 576/2013)
2 Iουνίου, 2014
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 25, 28, 29 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΜΕΤΑΞΥ:
CYPRA LTD
Αιτητών
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
.......
(Υπόθεση Αρ. 577/2013)
ΜΕΤΑΞΥ:
CYPRA LTD
Αιτητών
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
(Υπόθεση Αρ. 578/2013)
ΜΕΤΑΞΥ:
CYPRA LTD
Αιτητών
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
.......
(Υπόθεση Αρ. 579/2013)
ΜΕΤΑΞΥ:
CYPRA LTD
Αιτητών
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
.......
(Υπόθεση Αρ. 580/2013)
ΜΕΤΑΞΥ:
CYPRA LTD
Αιτητών
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ
2. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
Αίτηση ημερ. 2.10.2013 για συνένωση
Γ. Χατζηχάννα (κα), για Αιτητές
Θ. Ανδρέου, για καθ΄ ων η αίτηση
______
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Η εταιρεία CYPRA LTD (στο εξής η Εταιρεία) λειτουργεί σφαγείο χοίρων και αιγοπροβάτων στους Αγίους Ηλιοφώτους Λευκωσίας, για το οποίο της χορηγήθηκε η Πολεοδομική Άδεια με αρ. ΛΕΥ/2050/2000 ημερ. 11.3.2005.
Κατά τα έτη 2009 και 2011, η Εταιρεία επεδίωξε μέσω πέντε αιτήσεων την λήψη περαιτέρω Πολεοδομικών Αδειών για το σφαγείο της ως ακολούθως:-
1. Με την (αίτηση) ΛΕΥ/01677/2009, για εγκατάσταση μονάδων αναερόβιας επεξεργασίας μεταποιημένων ζωικών υποπροϊόντων και χοιρολυμάτων,
2. Με την ΛΕΥ/01678/2009, για εγκατάσταση μονάδας αερόβιας επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων που προκύπτουν από τα πλυσίματα του σφαγείου και των αυτοκινήτων - βυτίων - skip - καλάθων,
3. Με την ΛΕΥ/0767/2011, για εγκατάσταση μονάδας μεταποίησης ζωικών υποπροϊόντων,
4. Με την ΛΕΥ/0736/2011, για επέκταση του σφαγείου και
5. Με την ΛΕΥ/0706/2011, για εγκατάσταση 21 μικρών μεταλλικών σπιτιών για τους εργάτες.
Όλες οι πιο πάνω αιτήσεις απορρίφθηκαν από την Πολεοδομική Αρχή στις 22/01/2013, αλλά τα αναφερόμενα στις αιτήσεις έργα είχαν επιτόπου υλοποιηθεί.
Η Εταιρεία αντέδρασε στην απόρριψη των πέντε αιτήσεων της με αντίστοιχες προσφυγές, από τις οποίες η υπ΄ αρ. (α) 576/13 αφορά την απόρριψη της αίτησης ΛΕΥ/0767/2011, (β) 577/13 την ΛΕΥ/01678/2009, (γ) 578/13 την ΛΕΥ/01677/2009, (δ) 579/13 την ΛΕΥ/0706/2011 και (ε) η 580/13 την ΛΕΥ/0736/2011.
Οι καθ΄ ων η αίτηση στις προσφυγές (στο εξής οι αιτητές) θεωρούν ότι και οι πέντε προσφυγές προσβάλλουν την ίδια διοικητική πράξη και παρουσιάζουν κοινά νομικά και πραγματικά σημεία, τα οποία «. είναι τέτοιας σημασίας και έκτασης σε σχέση με τα υπόλοιπα θέματα που εγείρονται σ΄ αυτές, ώστε να στοιχειοθετούν ουσιώδη συνάφεια μεταξύ των επίδικων θεμάτων και να καθιστούν αναγκαία και επιθυμητή την ταυτόχρονη εκδίκαση τους.» Στη βάση αυτή και επικαλούμενοι τα άρθρα 11 και 17 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου του 1964 (Ν.33/64), τους Κανονισμούς 9(6), 10(2), 18 και 19 των περί Ανωτάτου Δικαστηρίου Διαδικαστικών Κανονισμών του 1962 και τους σχετικούς περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς, οι Αιτητές καταχώρησαν στις 2.10.13 αίτηση στην προσφυγή 576/13 για συνένωση των υπό αναφορά προσφυγών.
Η Εταιρεία - καθ΄ ης η αίτηση στην αίτηση για συνένωση - ενίσταται στην συνένωση, προβάλλοντας ότι οι προσφυγές προσβάλλουν πέντε διαφορετικές διοικητικές πράξεις των οποίων η αιτιολογία δεν είναι η ίδια και, περαιτέρω, δεν παρουσιάζουν κοινά νομικά και πραγματικά σημεία, αλλά τα νομικά και πραγματικά τους σημεία διαφέρουν σε τέτοιο βαθμό «. ώστε να μην στοιχειοθετείται ουσιώδης συνάφεια μεταξύ των επίδικων θεμάτων που να δικαιολογεί και/ή να θεμελιώνει τη βάση για συνένωση και/ή συνεκδίκαση των πιο πάνω υποθέσεων».
Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των μερών προώθησαν τις θέσεις τους - υπέρ ή εναντίον της συνένωσης - με γραπτές αγορεύσεις ως και δια ζώσης. Τις έχω διεξέλθει με προσοχή και αναφορά στις επιμέρους εισηγήσεις τους θα γίνει, αν χρειαστεί, στο κατάλληλο στάδιο. Επί του παρόντος υπενθυμίζεται ότι η αποδοχή ή απόρριψη αιτημάτων της εξεταζόμενης φύσεως συνιστά κατά πάγια νομολογία άσκηση διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, η οποία πρέπει να ασκείται θετικά όταν οι προσφυγές στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης (Διακόπουλος κ.α. ν. Ρ.Ι.Κ. (1990) 3(Β) Α.Α.Δ. 1366), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η συνεκδίκαση εξομοιώνει τα επίδικα θέματα (Μακρίδης ν. Μιχαηλίδου (Αρ.1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 416) εφόσον η κάθε προσφυγή συνεχίζει να διατηρεί την αυτοτέλεια της (Στυλιανίδου ν. Α.ΤΗ.Κ. (Αρ.2) (1993) 4 Α.Α.Δ. 1835). Σ΄ ότι δε αφορά την συνάφεια των νομικών και πραγματικών σημείων, η οποία αποτελεί και τον αποχρώντα λόγο για την έκδοση διατάγματος συνένωσης, υιοθετείται για σκοπούς της παρούσας το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Γεωργίου ν. Δήμου Λεμεσού (Αρ.4) (1992) 4 Α.Α.Δ. 3225:
«Οι σχετικές δικονομικές διατάξεις δε συναρτούν τη συνεκδίκαση με την ιδιαίτερη φύση ή χαρακτήρα των επίδικων θεμάτων αλλά με τη συνάφεια του νομικού και πραγματικού βάθρου στο οποίο στηρίζονται. Εφόσον διαπιστώνεται ότι τα κοινά σημεία, νομικά και πραγματικά, μεταξύ των προτεινόμενων για συνεκδίκαση προσφυγών είναι, σε σύγκριση με τις διαφορές, τέτοιας σημασίας και έκτασης που να στοιχειοθετούν ουσιώδη συνάφεια μεταξύ των επίδικων θεμάτων, μπορεί να διαταχθεί η συνένωσή τους χάριν της καλής απονομής της δικαιοσύνης. Στην απόφαση του Εφετείου Μακρίδης ν. Μιχαηλίδου - (1990) 1 ΑΑ.Δ. 416, εξηγείται το πλαίσιο μέσα στο οποίο ασκείται η εξουσία για συνεκδίκαση και οι σκοποί οι οποίοι επιτυγχάνονται. Η αίτηση στην υπόθεση εκείνη αφορούσε τη συνένωση εφέσεων η οποία διέπεται από κανόνες ανάλογους προς τη συνένωση αγωγών ή προσφυγών (Δ.35. Θ28). Το κριτήριο για τη συνένωση για σκοπούς εκδίκασης δύο ή περισσότερων εφέσεων, και κατ΄ αναλογία αγωγών και προσφυγών, είναι το όφελος που μπορεί να προκύψει από την ταυτόχρονη εκδίκασή τους στην απονομή της δικαιοσύνης, θέμα που ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του εκδικάζοντος δικαστηρίου. Η περίσωση εξόδων και η αποφυγή της πολλαπλότητας των διαδικασιών είναι μεταξύ των παραγόντων που επενεργούν στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου και, κατά κανόνα, συνηγορούν υπέρ της συνεκδίκασης. Το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση στη Μακρίδης είναι αποκαλυπτικό ως προς τις συνέπειες που συνεπάγεται διαταγή για τη συνεκδίκαση δύο ή περισσότερων υποθέσεων:-
«Η συνένωση για τους σκοπούς της Δ.35, κ.28 δε συνεπάγεται ούτε τη συγχώνευση, ούτε την εξομοίωση των επίδικων θεμάτων που εγείρονται σε κάθε μια από τις εφέσεις που θα συνεκδικαστούν. Τα επίδικα θέματα της κάθε έφεσης διατηρούν την αυτοτέλεια τους. Η περίσωση χρόνου και δαπάνης, η αποφυγή επαναλήψεων καθώς και η ευχερέστερη κατανόηση των επίδικων θεμάτων, με τον αποκλεισμό κάθε δυσχέρειας που θα μπορούσε να προκύψει από το διαχωρισμό τους, αποτελούν τους κυριότερους παράγοντες που διέπουν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου να διατάξει τη συνεκδίκαση εφέσεων.»
Στην προκείμενη περίπτωση και οι πέντε αιτήσεις της Εταιρείας απορρίφθηκαν από την Πολεοδομική Αρχή στις 22.1.2013, αλλά με ξεχωριστές επιστολές. Όμως αφορούσαν αιτήσεις για περαιτέρω Πολεοδομικές Άδειες και η απόρριψη των τεσσάρων εξ αυτών - πλην της αίτησης που αφορά την προσφυγή 579/13 - έγινε με την ίδια ακριβώς αιτιολογία. Δηλαδή ότι:-
«(500) Η αιτούμενη μονάδα η οποία αποτελεί Βιομηχανική Ανάπτυξη Κατηγορίας Α προτείνεται εκτός Βιομηχανικής Ζώνης / Περιοχής Κατηγορίας Α όπου κατά κανόνα θα επιτρέπεται.
(Παράγραφος 9.9.2.1 της Δήλωσης Πολιτικής/ Τροποποίηση Κειμένου 2009)
(501) Στα υπό ανάπτυξη τεμάχια υπάρχουν άλλες αναπτύξεις μη εξουσιοδοτημένες με αναγκαία άδεια που επηρεάζουν αρνητικά τις ανέσεις της περιοχής ή/και συγκρούονται με τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής.
(Παράγραφος 3.1 (η) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής του Κεφαλαίου 3 της Δήλωσης Πολιτικής / Τροποποίηση Κειμένου 2009)
(502) Οι αρνητικές απόψεις του Επάρχου Λευκωσίας και του Κοινοτικού Συμβουλίου Κάτω Μονής σε σχέση με την προτεινόμενη ανάπτυξη αποτέλεσαν «ουσιώδη» παράγοντα για τον οποίο η ανάπτυξη δεν θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί.
Παράγραφος 3.1(9) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής της Δήλωσης Πολιτικής / Τροποποίηση Κειμένου 2009)»
Όσο δε αφορά την απόρριψη της αίτησης που αφορά την προσφυγή 579 - της ΛΕΥ/0706/2011 για εγκατάσταση 21 μικρών μεταλλικών σπιτιών για εργάτες - αυτή απορρίφθηκε με την αιτιολογία της παρ. 501 ανωτέρω, η οποία αποτελεί τον ένα από τους τρεις λόγους που απορρίφθηκαν οι άλλες αιτήσεις. Κατά συνέπεια δεν ευσταθεί η θέση της Εταιρείας ότι η αιτιολογία που δόθηκε για απόρριψη των αιτήσεων της δεν είναι η ίδια. Όπως δεν ευσταθεί και η θέση της ότι δεν στοιχειοθετείται ουσιώδης συνάφεια μεταξύ των επίδικων θεμάτων. Αντίθετα, έχω την άποψη υπάρχει τέτοια συνάφεια μεταξύ των γεγονότων και των νομικών σημείων που συνθέτουν την υπόθεση, σε βαθμό που το γεγονός ότι οι πέντε αιτήσεις απορρίφθηκαν με ξεχωριστές (της ίδιας ημερομηνίας) επιστολές είναι άνευ σημασίας. Όπως άνευ σημασίας είναι και το γεγονός ότι το αντικείμενο των πέντε αιτήσεων ήταν για διαφορετικά έργα, αφενός καθότι αφορούσαν αιτήσεις για περαιτέρω Πολεοδομικές Άδειες στη βάση των όρων της αρχικής άδειας και, αφετέρου, απορρίφθηκαν με την ίδια αιτιολογία που - λαμβανομένων υπόψη όλων των στοιχείων - ουσιαστικά καθιστούσαν τις απορρίψεις ως απόρροια της ίδιας διοικητικής πράξης.
Για τους πιο πάνω λόγους, κρίνω ότι η παρούσα περίπτωση συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που δικαιολογούν όπως το Δικαστήριο ασκήσει θετικά τη διακριτική του ευχέρεια επί του θέματος. Κατά συνέπεια εκδίδεται διάταγμα συνένωσης των προσφυγών υπ΄ αρ. 576, 577, 578, 579 και 580/13, με έξοδα εναντίον της Εταιρείας και προς όφελος των αιτητών της αίτησης και καθ΄ ων η αίτηση στις προσφυγές.
Τα έξοδα, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, θα είναι πληρωτέα στο τέλος της δίκης.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/κβπ