|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D263
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 247/2012)
15 Απριλίου, 2014
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Κ. Γρηγορίου για Ε. Μυριάνθους (κα), για τον Αιτητή.
Κ. Σταυρινός, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης ημερ. 15.11.2011 της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας («ΕΔΥ») να διορίσει τα ΕΜ Γιώργο Δημητρίου, Χρίστο Δημοσθένους και Γεώργιο Ιωσηφίδη στη μόνιμη θέση Τεχνικού Ηλεκτρονικής Μηχανικής στο Υπουργείο Άμυνας, αντί του αιτητή.
Από τις 11 θέσεις Τεχνικού που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας οι οκτώ καταργήθηκαν και οι εναπομείνασες τρεις αποφασίστηκε όπως κατανεμηθούν σε υποψηφίους με προσόντα στην Ηλεκτρονική Μηχανική. Οι υποψήφιοι κλήθηκαν με διπλοσυστημένη επιστολή σε γραπτή εξέταση. Με την ίδια επιστολή ο αιτητής ενημερωνόταν πως «κενές θέσεις στις ειδικότητες της Μηχανολογίας και Ηλεκτρολογίας δεν υφίστανται πλέον». Ο αιτητής κατέλαβε την τρίτη θέση στις γραπτές εξετάσεις.
Η ΕΔΥ κατέγραψε στο σχετικό πρακτικό πως κατά την εξέταση των προσόντων του αιτητή παρατήρησε πως δεν μπορεί να κριθεί ως προσοντούχος καθώς δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις 1(α) ή 1(β) του Σχεδίου Υπηρεσίας, βάσει των αναγκών της υπηρεσίας στην Ηλεκτρονική Μηχανική. Ειδικότερα κατέγραψε πως «Ο υποψήφιος ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ Ανδρέας έχει επισυνάψει βεβαίωση ολοκλήρωσης των σπουδών του στο Τμήμα Οικονομικής Κατεύθυνσης, από το Γυμνάσιο Β' Αμμοχώστου. Επίσης, κατέχει πτυχίο Εκπαιδευτικού Τεχνολόγου Ηλεκτρολόγου Μηχανικού, ΣΕΛΕΤΕ (1983). Από τα πιο πάνω, προκύπτει ότι κατέχει προσόντα στην Ηλεκτρολογική Μηχανική και όχι στην Ηλεκτρονική Μηχανική, όπως απαιτούν οι ανάγκες της υπηρεσίας». Το αίτημα του αιτητή για επαναξιολόγηση των προσόντων του, στο οποίο εξηγείτο, μεταξύ άλλων, πως η δωδεκαετής έκτακτη απασχόλησή του στο Υπουργείο Άμυνας αφορούσε εκτέλεση καθηκόντων Τεχνικού (Ηλεκτρολογίας/Ηλεκτρονικής), δεν μετέβαλε την κατάσταση. Ως αποτέλεσμα, ο αιτητής παρέμεινε πλέον εκτός της διαδικασίας η οποία ακολούθησε.
Οι νομικοί ισχυρισμοί οι οποίοι προβάλλονται συνοψίζονται στα ακόλουθα: Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντίθετη προς τις αρχές του διοικητικού δικαίου και της χρηστής διοίκησης, δεν είναι το αποτέλεσμα δέουσας έρευνας ούτε επαρκώς αιτιολογημένη, λήφθηκε δε υπό πλάνη και καθ' υπέρβαση εξουσίας.
Ο αιτητής είχε προσληφθεί στις 17.5.1999 στο Υπουργείο Άμυνας πάνω σε έκτακτη βάση για εκτέλεση καθηκόντων Τεχνικού (Ηλεκτρολογίας/Ηλεκτρονικής) ή/και οποιωνδήποτε άλλων συναφών καθηκόντων του ανατίθεντο.
Το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης προβλέπει ως απαιτούμενα προσόντα:
1(α) Δίπλωμα του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου ή ισότιμο προσόν στην Πολιτική Μηχανική, Αρχιτεκτονική, Τοπογραφία, Χωρομετρία, Μηχανολογία, Ηλεκτρολογία, Ηλεκτρονική Μηχανική· ή
(β) απολυτήριο Αναγνωρισμένης Σχολής Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης στην ειδικότητα Τεχνικού, Βοηθού Δομικών Έργων, Σχεδιαστή, Μηχανολόγου, Ηλεκτρολόγου, Ηλεκτρονικού και τριετής τουλάχιστον πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης στην οικεία ειδικότητα.
Οι ανάγκες της Υπηρεσίας όπως καθορίστηκαν στην επιστολή του Γενικού Διευθυντή Υπουργείου Άμυνας ημερ. 21.9.2009, ήταν ως ακολούθως:-
«Έχει διαφανεί ότι για την ομαλή διεξαγωγή των εργασιών στα Ηλεκτρονικά Εργαστήρια Υψηλής Τεχνολογίας, τη συντήρηση πτητικών μέσων (ελικόπτερα και αεροπλάνα) καθώς και ψηλής τεχνολογίας μηχανημάτων (ραντάρ, συστήματα τηλεπικοινωνιών) και αντιπυραυλικών συστημάτων, και οι τρεις κενές θέσεις κρίνεται σκόπιμο να είναι της ειδικότητας της Ηλεκτρονικής Μηχανικής».
Το παράπονο του αιτητή εστιάζεται στο γεγονός ότι ενώ ως έκτακτος αναγνωρίζεται ως τεχνικός τηλεπικοινωνιών και άρα ηλεκτρονικής μηχανικής, καθήκοντα τα οποία εξακολουθεί να εκτελεί μέχρι σήμερα, εν τούτοις στα πλαίσια της διαδικασίας μονιμοποίησης τα ίδια αυτά προσόντα στη βάση των οποίων εκτελεί τα καθήκοντα τα οποία του ανατίθενται, δεν θεωρούνται ότι εμπίπτουν στην ειδικότητα της ηλεκτρονικής μηχανικής.
Ο αιτητής διαθέτει Πιστοποιητικό Ικανότητας Εργολήπτου Τηλεπικοινωνιακών Εγκαταστάσεων από το 1988 και στο Δελτίο Εισόδου στο στρατόπεδο στο οποίο είναι τοποθετημένος αναγράφεται «Υπηρεσία: Τεχνικός Τηλ/νιών». Μέρος των μαθημάτων τα οποία παρακολούθησε για την απόκτηση του πτυχίου του είναι συναφή με τα ηλεκτρονικά και τις τηλεπικοινωνίες. Ως Έκτακτος Τεχνικός Τηλεπικοινωνιών περιγράφεται ο αιτητής και σε αντίγραφο της Επίσημης Εφημερίδας ημερ. 21.7.2008, προφανώς ως ένας από τους επιτυχόντες στην εξέταση στον περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμο.
Από την επιστολή ημερ. 27.10.2009 του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Άμυνας στην οποία περιέχεται η εξεταστέα ύλη των γραπτών εξετάσεων της επίδικης θέσης προκύπτει πως ο κλάδος των Ηλεκτρονικών είναι ενσωματωμένος με των Τηλεπικοινωνιών.
Παρατηρώ πως οι καθ' ων η αίτηση εδράζουν την απόφασή τους στο γεγονός ότι το πτυχίο του αιτητή, παρά την παρακολούθηση ορισμένων μαθημάτων σχετικά με την ηλεκτρονική μηχανική, είναι στην Ηλεκτρολογία για το οποίο ο αιτητής εξασφάλισε σχετική πιστοποίηση από το ΚΥΣΑΤΣ.
Γεννάται, όμως, πράγματι ερώτημα το οποίο θεωρώ πως έμεινε αναπάντητο, πώς ο αιτητής ασκεί καθήκοντα εκτάκτου σε θέματα ηλεκτρονικών χωρίς τα προσόντα του να αναγνωρίζονται ως συναφή για την ανάλογη μονιμοποίησή του. Οι καθ' ων η αίτηση χειρίστηκαν το θέμα ως ακολούθως σε σχέση με τα όσα επί τούτου επικαλέστηκε ο αιτητής με την επιστολή του:-
«Επίσης, (ο αιτητής) αναφέρει ότι ασκεί καθήκοντα εκτάκτου στο Υπουργείο Άμυνας σε θέματα ηλεκτρονικών. Σημειώνεται ότι η σχετική βεβαίωση πείρας που στάληκε από το Υπουργείο Άμυνας αναφέρει ότι εργάζεται ως έκτακτος Τεχνικός με ειδικότητα Ηλεκτρολογίας/Ηλεκτρονικής».
Μήπως, το πτυχίο του αιτητή, παρά την ονομασία του και τη σχετική πιστοποίηση του ΚΥΣΑΤΣ, είχε τότε και για τα επόμενα τουλάχιστον 12 χρόνια, θεωρηθεί ενόψει του περιεχομένου του, ως αρκετό για την ανάθεση των πιο πάνω καθηκόντων; Αυτό, βεβαίως δεν είναι για το Δικαστήριο να το κρίνει αλλά εναπόκειται στους καθ' ων η αίτηση να προβούν στη δέουσα έρευνα, αιτιολογώντας επαρκώς πλέον την απόφασή τους.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος, με €1.400 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ του Αιτητή.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς