|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D175
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 281/2012)
7 Μαρτίου, 2014
[Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΒΡΑΑΜ ΧΡ. ΠΑΝΤΕΛΗ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
---------------------------
Ο Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
Άννα Μακεδόνα Βαλανίδου (κα), για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.: O αιτητής, ο οποίος χειρίστηκε την υπόθεση του προσωπικά, προσβάλλει την άρνηση του Δήμου Αγίας Νάπας να απαντήσει στην επιστολή ημερομηνίας 27.10.2011.
Με την επιστολή αυτή ζητούσε όπως εφαρμοστεί με τις κατάλληλες ενέργειες του καθ' ου η αίτηση η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών (εφεξής «ΑΑΑ»), ημερομηνίας 15.4.2010, για ελευθεροποίηση των δημόσιων χώρων στάθμευσης των αστικών ταξί της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου με χρήση του συστήματος «Πιάτσας» κατά τις εισηγήσεις του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, απόφαση από την οποία θα επωφελείτο και ο ίδιος ως κάτοχος άδειας ταξί της περιοχής (σύμφωνα με τους τροποποιημένους όρους της οποίας το δικαίωμα στάθμευσης του επεκτάθηκε στους χώρους για τις πιάτσες όπως διαμορφώθηκαν με την πιο πάνω απόφαση).
Παραθέτω αυτούσιο το περιεχόμενο της επιστολής του αιτητή:
«Προς Δήμο ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ.
ΘΕΜΑ Εφαρμογή απόφασης Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών 15/4/2010.
Αξιότιμοι κύριοι,
Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 4/10.2010 με την οποίαν γνωστοποιείτε στον πρόεδρο της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών και στον Ανώτερο Ελεγκτή Τμήματος Οδικών Μεταφορών την απόφαση σας να μην εφαρμόσετε την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών 15/4/2010.
Σας πληροφορώ ότι βάση της επιστολής του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, προς τον Σύνδεσμο Αστικών Ταξί Αμμοχώστου ημερ. 28/7/2011 η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εμμένει όπως εκτελεσθεί η αρχική απόφαση της, για το πιο πάνω θέμα.
Η μη εφαρμογή μου προκαλεί οικονομικές απώλειες, αφού δεν έχω πρόσβαση στις πιάτσες.
Ζητώ άμεση εφαρμογή της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ημερ. 15/4/2010.
Επιφυλάσσω τα δικαιώματα μου.
Παρακαλώ όπως μου απαντήσετε εντός τριάντα ημερών όπως προβλέπει το άρθρο 29 του ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.»
Ο Δήμος δεν απάντησε στην εν λόγω επιστολή παρά μόνο στις 29.10.2012 ως εξής:
«Κύριε,
Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερομηνίας 27.10.2011, σχετικά με αίτημα σας για άμεση εφαρμογή απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ημερομηνίας 15.4.2010, για δημιουργία «πιατσών» εντός των δημοτικών ορίων Αγίας Νάπας και σας πληροφορώ ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Αγίας Νάπας εξετάζει το όλο θέμα σε συνεχείς και αλλεπάλληλες συνεδρίες του τόσο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, αρμόδια κυβερνητικά τμήματα, Οργανωμένα Σύνολα Οδηγών Αστικών Ταξί και άλλων Γραφείων Αγίας Νάπας και Πρωταρά, Κοινοβουλευτική Επιτροπή Συγκοινωνιών και Έργων καθώς επίσης και με το αρμόδιο Υπουργείο.
2. Σημειώστε ότι σε συνεδρία που είχατε κληθεί τόσο εσείς προσωπικά όσο και ο Γραμματέας του Συνδέσμου σας να παρευρεθείτε στις 14.3.2012, για περαιτέρω συζήτηση του όλου θέματος και εξεύρεση λύσης, παραλείψατε να παρευρεθείτε.»
Σύμφωνα με τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση, ο καθ' ου η αίτηση αρνήθηκε να προβεί στις ενέργειες που του αναλογούσαν για την εφαρμογή και υλοποίηση της επίμαχης απόφασης. Πιο συγκεκριμένα, στις 14.6.2010 ο καθ΄ ου η αίτηση Δήμος με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της ΑΑΑ ανέφερε ότι θα βοηθούσε στη δημιουργία «πιατσών», νοουμένου ότι ικανοποιούνταν κάποιες εισηγήσεις/προτάσεις του που αφορούσαν μεταξύ άλλων την εξαίρεση ορισμένων χώρων στάθμευσης από την δημιουργία πιάτσας αλλά και το δικαίωμα χρήσης όλων των «πιατσών» μόνο από τα αδειούχα αστικά ταξί με διεύθυνση χώρου στάθμευσης το Δήμο Αγίας Νάπας. Η ΑΑΑ δεν αποδέχθηκε τις προτάσεις αυτές και απάντησε ότι δεν θα αλλάξει την απόφαση της η οποία θα έπρεπε να τύχει εφαρμογής. Το θέμα απασχόλησε και σε αλλεπάλληλες συνεδρίες του Δημοτικού Συμβουλίου όπου ο καθ΄ ου η αίτηση αποφάσισε ότι η στάθμευση των αστικών ταξί σε δημόσιους χώρους θα παραμείνει ως έχει, λόγω έντονων και ανεξέλεγκτων προβλημάτων που αξιολογήθηκε ότι θα ανακύψουν από το σύστημα της «πιάτσας» σε δημόσιους χώρους (συνεδρίες ημερομηνίας 6.8.2010 και 12.3.2012). Στις 12.3.2012 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη μεταξύ του καθ' ου η αίτηση, του Προέδρου της ΑΑΑ, βουλευτών, του Ανώτερου Ελεγκτή Τμήματος Οδικών Μεταφορών, Βοηθού Αστυνομικού Διευθυντή και αντιπροσωπείας οδηγών αστικών ταξί, στην οποία και πάλι δεν δόθηκε συμβιβαστική λύση.
Σημειώνεται ότι εναντίον της απόφασης της ΑΑΑ καταχωρήθηκαν δύο προσφυγές από αδειούχους αστικών ταξί με έδρα την Αμμόχωστο που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην περιοχή Αγίας Νάπας, οι οποίες απέτυχαν και το Δικαστήριο επικύρωσε την επίμαχη απόφαση της ΑΑΑ (βλ. Υπόθεση αρ. 1030/2010, Κώστας Ζουβάνη ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 30.1.2014, Υπόθεση αρ. 1029/2010, Χριστάκης Παρτασα ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 30.1.2014).
Τέθηκαν πολυάριθμες προδικαστικές ενστάσεις από την δικηγόρο του καθ'ού η αίτηση. Πρωτίστως ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη διότι η προσβαλλόμενη απόφαση περιήλθε σε γνώση του αιτητή στην καλύτερη περίπτωση στις 27.10.11 που αυτός απέστειλε το αίτημα του προς τον καθ' ου η αίτηση Δήμο. Η ένσταση δεν ευσταθεί, αφού αυτό που ο αιτητής προσβάλλει είναι τη συνεχιζόμενη παράλειψη απάντησης στo αίτημα του που συνδέεται με το άρθρο 29 του Συντάγματος (δικαίωμα του «αναφέρεσθαι προς τας Αρχάς»). Παράλληλα, δε, όπως φαίνεται από τα δικόγραφα και ιδιαίτερα με όσα υποστηρίζει στην αίτηση ακυρώσεως, συμπροσβάλλει και τη συνεχιζόμενη παράλειψη και/ή άρνηση του καθ' ου η αίτηση Δήμου να εφαρμόσει την ευνοϊκή για αυτόν απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών. Η επιστολή απαντήθηκε από τον καθ' ού η αίτηση Δήμο, έστω και μετά την καταχώρηση της προσφυγής με συνέπεια η αιτούμενη θεραπεία ως προς την παραβίαση του άρθρου 29 του Συντάγματος να καθίσταται άνευ αντικειμένου (βλ. Δήμου Λεμεσού ν. Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Λεμεσού Λτδ. (1999) 3 ΑΑΔ 610 και Πίτσιλλος ν. Υπουργού Συγκοινωνιών και Έργων (2000) 3 ΑΑΔ 777).
Εφόσον όμως φαίνεται να συμπροσβάλλεται ουσιαστικά η συνεχιζόμενη παράλειψη και/ή άρνηση του Δήμου ως αναφέρθηκε πιο πάνω, το Δικαστήριο δεν εμποδίζεται να ασκήσει τον αναθεωρητικό έλεγχο σε σχέση με αυτή ακριβώς την παράλειψη εφόσον βέβαια κριθεί ότι αυτή αφορά σε ζήτημα υποκείμενο στην έκδοση εκτελεστής διοικητικής απόφασης ή πράξης. Σε κάθε περίπτωση δεν τίθεται θέμα εκπροθέσμου.
Στη συνέχεια προβάλλεται και δεύτερη προδικαστική ένσταση που αφορά το έννομο συμφέρον του αιτητή. Η δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση υποστηρίζει ότι ο αιτητής ήταν και εξακολουθεί να είναι δικαιούχος σε δυο ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης, συνεπώς δεν υπέστη καμία βλάβη από την επίδικη άρνηση του Δήμου που να θεμελιώνει το άμεσο και ενεστώς του συμφέρον. Όπως διαφαίνεται από το Παράρτημα ΙΙ της ένστασης και την διορθωμένη άδεια οδικής χρήσης του ταξί του αιτητή, σε αυτήν προστέθηκαν από 9.5.2011 οι όροι στάθμευσης σύμφωνα με την απόφαση της ΑΑΑ ημερομηνίας 15.4.2010, με αποτέλεσμα να αντλεί από αυτήν των προνομίων της ελεύθερης στάθμευσης εντός των ορίων της Αγίας Νάπας. Συνεπώς έχει θεμελιώσει το έννομο του συμφέρον.
Ακολούθως προβάλλεται και άλλη προδικαστική ένσταση με την οποία υποστηρίζεται ότι η επίδικη πράξη δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη καθότι ο καθ' ου η αίτηση Δήμος δεν έχει εξουσία με βάση το Νόμο να υλοποιήσει την απόφαση της ΑΑΑ. Συναφώς προβάλλεται ότι αρμόδια αρχή για την υλοποίηση της απόφασης είναι η Αρχή Αδειών και/ή το Τμήμα Οδικών Μεταφορών, που θα έπρεπε να πάρουν μέτρα εκτέλεσης της απόφασης.
Παράλειψη με την έννοια του άρθρου 146.1 του Συντάγματος είναι προσβλητή όταν με σαφή διάταξη νόμου η διοίκηση υποχρεούται σε συγκεκριμένη ενέργεια για τη ρύθμιση ορισμένης σχέσης, όταν δηλαδή η ενέργεια αυτή είναι επιβεβλημένη δια Νόμου. Παράλειψη διοικητικού οργάνου να εκπληρώσει καθήκον υπόκειται σε αναθεώρηση μόνο όπου αυτή συνίσταται στη μη εκπλήρωση θετικής υποχρέωσης την οποία επιβάλλει ο νόμος. Σ' εκείνη την περίπτωση, η αδράνεια ελέγχεται εφόσον η παράλειψη της Διοίκησης την εκτρέπει από το νομοθετημένο καθήκον της. Αυτή είναι η έννοια την οποία ενέχει ο όρος «παράλειψη» στο Άρθρο 146.1 του Συντάγματος, γιατί μόνο σ' εκείνη την περίπτωση η παράλειψη είναι αφ' εαυτής παράγωγος εννόμων αποτελεσμάτων και, συνεπώς, εκτελεστή. (Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-59 σελ. 243 και Μιχ. Δ. Στασινόπουλου, Δίκαιο των Διοικητικών Διαφορών, ΄Εκδοση Τέταρτη, σελ. 195. Βλ. επίσης Georghiades v. Republic (1966) 3 C.L.R. 153, Ζένιου ν. Ρ.Ι.Κ. (1989) 3 Α.Α.Δ. 2177, Δήμος Λάρνακας ν. Mobil Oil Cyprus (1995) 3 AAΔ 400).
Ο αιτητής στις γραπτές διευκρινίσεις που κατέθεσε επισύναψε επιστολές των εμπλεκόμενων τμημάτων και αρχών και συγκεκριμένα του Τμήματος Οδικών μεταφορών, της ίδιας της ΑΑΑ και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αμμοχώστου που απευθύνονται στον καθ' ου η αίτηση Δήμο ζητώντας του να συμμορφωθεί με την απόφαση για την δημιουργία πιάτσων. (Παραρτήματα 1,3 και 4 του Τεκμηρίου «Α»). Οι ενέργειες που αναλογούσαν στον Δήμο για εκτέλεση της απόφασης της ΑΑΑ συνίστατο στην κατασκευή και τοποθέτηση ενδεικτικών πινακίδων, σε όλους του χώρους που υποδεικνύονται ως δημόσιοι χώροι στάθμευσης με το σύστημα πιάτσας.
Το Δικαστήριο δεν έχει παραπεμφθεί σε οποιοδήποτε νομοθέτημα που να ρυθμίζει τις σχετικές υποχρεώσεις ή εξουσίες των Δήμων. Ωστόσο, φαίνεται ότι η εν λόγω υποχρέωση του καθ΄ ου η αίτηση Δήμου εμπίπτει στις νομοθετημένες εξουσίες του Δημοτικού Συμβουλίου που ανάγονται στην ρύθμιση της τροχαίας κίνησης, δυνάμει του άρθρου 88 του περί Δήμων Νόμου (Ν.111/85, όπως τροποποιήθηκε) το οποίο προνοεί μεταξύ άλλων:
«88.-(1) Εvτός τωv δημoτικώv oρίωv oιoυδήπoτε δήμoυ, τo συμβoύλιov αυτoύ, τη συvαιvέσει τoυ Αρχηγoύ της Αστυvoμίας, κέκτηται εξoυσίαv, διά δημoτικώv καvovισμώv εκδιδoμέvωv τη εγκρίσει τoυ Υπoυργoύ, vα ρυθμίζη και ελέγχη τηv τρoχαίαv κίvησιv επί oιασδήπoτε oδoύ, ήτις εξoυσία περιλαμβάvει τηv εξoυσίαv-
......
(β) vα oρίζη oδoύς ή χώρoυς διά τηv στάθμευσιv oχημάτωv και vα πρovoή διά, και ρυθμίζη, τηv εγκατάστασιv μετρητώv σταθμεύσεως εις τoιαύτας oδoύς ή χώρoυς και vα πρovoή διά τηv πληρωμήv δικαιωμάτωv εv σχέσει πρoς τηv τoιαύτηv στάθμευσιv και vα εγκρίvη τov καθoρισμόv δικαιωμάτωv διά τηv στάθμευσιv oχημάτωv εις ιδιωτικoύς χώρoυς σταθμεύσεως και γεvικώς vα ρυθμίζη oιovδήπoτε θέμα εv σχέσει πρoς τoυς τoιoύτoυς χώρoυς.
.......
(ζ) vα αvεγείρη, εκθέτη, τoπoθετή ή βάφη σήματα διά τηv ρύθμισιv της τρoχαίας και vα εμπoδίζη τηv αvέγερσιv, έκθεσιv, τoπoθέτησιv ή βαφήv oιωvδήπoτε άλλωv σημάτωv ή άλλωv αvτικειμέvωv πλησίov τωv τoιoύτωv σημάτωv:
Νoείται ότι τα τoιαύτα σήματα θα είvαι ταυτόσημα ή όμoια πρoς τα σήματα τα πρovooύμεvα υπό τoυ περί Μηχαvoκιvήτωv Οχημάτωv και Τρoχαίας Κιvήσεως Νόμoυ και τωv καvovισμώv τωv εκδoθέvτωv δυvάμει τoυ ρηθέvτoς Νόμoυ.
.....»
Στην παρούσα υπόθεση η διοίκηση παρέλειψε να αναλάβει τις αναγκαίες ενέργειες προς υλοποίηση της απόφασης της ΑΑΑ, ως αποτέλεσμα της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας που της παρέχεται από το πιο πάνω άρθρο του Νόμου. Δεν θεμελιώνει το συγκεκριμένο άρθρο οποιαδήποτε δέσμια αρμοδιότητα. Κατ΄ ακολουθία δεν έχουμε μπροστά μας περίπτωση παράλειψης οφειλομένης νομίμου ενέργειας η οποία εμπίπτει εντός της έννοιας του άρθρου 146.1 του Συντάγματος.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή κρίνεται απαράδεκτη και απορρίπτεται.
Έχοντας υπόψη τα ιδιάζοντα περιστατικά της υπόθεσης, δεν εκδίδεται οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Π. Παναγή, Δ.
/ΣΓεωργίου